[Real life] ตีกันครั้งแรกในคืนวันศุกร์

 

D-pub

 

                เรานั่งแช่อยู่ร้าน ‘เพ้อ’ มานานหลายชั่วโมงพร้อมกับเพลงเศร้าๆตลอดและตอนนี้นักร้องไม่อยู่แล้ว นักร้องเลิกงานเดินทางกลับบ้านหรือไม่ก็ไปร้องต่อที่ร้านอื่น พอนักร้องหายตัวไป ทางร้านก็เปิดเพลงแดนซ์เสียงดังจนนังแก๊บนั่งเต้นเก็บอาการอยู่บนเก้าอี้ข้างๆพี่อิลล? ส่วนเนเน่ก็ส่ายนมไปมาอยู่กับที่ ยัยกัลป์ตอนแรกก็เศร้าๆอยู่ พอมีผู้ชายโทรมาหาปุ๊บก็หายเศร้าทันที

                “ใครโทรมาวะ?” ฉันเอ่ยถามด้วยความอยากรู้

                “พี่โอ๊ต” กัลป์ตอบพร้อมกับยิ้มอย่างเคลื้มๆ เธอคงจะเมาแล้วจริงๆ “พี่โอ๊ตบอกว่าจะมาหา”

                “งั้นก็ดี” ฉันยกแก้วของตัวเองขึ้นมาดื่ม

                พี่โอ๊ตที่พูดถึงคือผู้ชายที่กัลป์เคยกิ๊กกั๊กด้วยระหว่างคบกับนันท์ กิ๊กกั๊กกันถึงขนาดที่จะเลิกกับนันท์แล้วไปเอาไอ้พี่คนนี้เลยนะ แต่ตอนนั้นฉันห้ามยัยกัลป์ไม่ให้ยุ่งกับพี่เขา บอกให้เธอชัดเจนกับนันท์ เล้าโลมจนยัยกัลป์รู้สึกผิดแล้วไปรักดีๆกับนันท์อีกครั้งและเธอก็เลิกยุ่งกับพี่โอ๊ต…แต่ตอนนี้ยัยกัลป์มันโสดแล้วนี่ เชิญตามสบาย ฉันไม่ห้าม ^O^

                “อ๊ะ พี่โอ๊ตมาแล้ว…” กัลป์มองตามก้นพี่ชายตัวเองที่เพิ่งเดินเข้ามาในร้านทันที พี่โอ๊ตเป็นคนสูงและหน้าตาดีระดับหนึ่ง หวังว่าจะไม่ทำอะไรเพื่อนฉันนะ -_-

                “แจง…กูไปนั่งกับพี่โอ๊ตได้ป่ะ” ยัยตาลทำหน้าแดงแพ้แอลกอฮลล์หัวโงนไปเงนมา คือสภาพไม่น่ารอดอ่ะ =_=

                “มึงไหวเหรอกัลป์”

                “โห…ไหวดิ ตอนนั่งน่ะไม่เป็นไรหรอกนะ แต่ตอนยืนนี่ดิ มันเซ =_=”

                “ให้ไปส่งปะ?” ฉันถามด้วยความเป็นห่วง พี่โอ๊ตอะไรนั่นก็เปิดโต๊ะซะไกลเลย ถ้าเพื่อนฉันล้มกลางทางจะทำยังไง

                “ไม่เป็นไร กูไปเองได้” ยัยกัลป์เร่งเสียงสูงแล้วลุกขึ้นยืน “นี่…กูเอาแก้วไปด้วยได้ปะ”

                “เออ ถือดีๆล่ะ =_=”

                “จ้ะ กูดีอยู่แล้ว ^O^” พูดจบ นางก็เดินตรงไปยังโต๊ะผู้ชายของนางทันที

                “แจง มันไปไหนของมันวะ? -_-” เรนท์ที่นั่งกดโทรศัพท์เครื่องละสองหมื่นเงยหน้าขึ้นถาม

                “ไปหาพี่โอ๊ต ผู้ชายของมัน” ฉันตอบก่อนจะยกแล้วเหล้าขึ้นมาดื่ม เมื่อไหร่มันจะหมดเนี่ย -_-

 

                นั่งกินไปสักพักจนร้านใกล้จะปิด ใกล้ถึงเวลากลับแล้ว…

                “แจง ไปเรียกอีกัลป์กลับดิ๊ จะไปแล้วนะ” เรนท์โพล่งขึ้นพลางมองไปที่โต๊ะในซุ้มมืด                 “โต๊ะนั่นมีแต่ผู้ชายว่ะ เดี๋ยวกูเดินไปเป็นเพื่อนมึง” โห…เรนท์เป็นคนใจดีที่มีจิตใจเมตตามาก เป็นเพื่อนที่เฟรนด์สุดๆ นางเป็นห่วงทุกคนแม้กระทั่งฉัน ไม่แปลกที่ห่วง ฉันก็กินไปเยอะเหมือนกัน =_=

                เราทั้งสองเดินไปที่โต๊ะของพี่โอ๊ตที่ตั้งอยู่ในมุมมืด แสดงให้รู้เลยว่าร้านปิดไฟไล่พวกเขาแล้ว

                “กัลป์ ไปเหอะ จะกลับแล้ว” ฉันตะโกนเรียกกัลป์ที่นั่งเมาข้างๆอยู่

                “สวัสดีค่ะ” นางสาวเรนท์ ทอมมารยาทงามยกมือไหว้พี่ๆทุกคนที่นั่งอยู่จนฉันต้องยกมือขึ้นไหว้สวัสดีตาม =_=

                “อ้าว สวัสดีครับ อ่ะน้องเสื้อลายชนแก้วหน่อย” หืม? เสื้อลาย?

                “อ่ะค่ะๆ ^^” ฉันยิ้มแห้งตอบรับก่อนจะยื่นแก้วในมือไปชนกับแก้วของพวกพี่ๆเขา คือ…ตูถือแก้วมาด้วยเมื่อไหร่  -_-

                “ปะกัลป์ ไปกันเหอะ”

                “จะไปแล้วเหรอ? =_=” กัลป์ทำตาปรือถาม ท่าทางดูไม่อยากจะกลับสักเท่าไหร่ หน้านางดูเหมือนคนโง่ยังไงไม่รู้

                “ใช่ ดูเพื่อนเราดิ” เรนท์ชี้ไปทางพวกเพื่อนๆที่กำลังยืนจ่ายเงินอยู่ เฮ้ยๆ เดี๋ยว ฉันยังไม่ได้ให้เงินเลยนะ-O-

                “อ๋อ โอเค เดี๋ยวตามไป” พูดจบยัยตาลก็หันหน้าไปคุยกอะไรกับพี่โอ๊ตไม่รู้

                “งั้นกูไปรอมึงที่โต๊ะนะ” พูดจบฉันก็หมุนตัวกลับหลังหันทันที

                “อ้าวอะไร จะไปแล้วเหรอ ยังไม่รู้จักชื่อน้องเลย” ทันทีที่ฉันหันหลังให้ พวกพี่นั่งๆอยู่ก็เอ่ยขึ้นเป็นเชิงแซวทันที เสียงเมาๆของพี่เขาทำให้เรนท์ที่ยืนฟังอยู่หัวเราะออกมาเบาๆ

                “มันชื่อจุ๊บแจง -O-” กัลป์ที่เมาแล้วเมาอีกแนะนำฉันให้รู้จักกับทุกคน ขอบคุณมากค่ะ =_=

                “อ้อ น้องจุ๊บแจง รู้ชื่อแล้วยังไม่ได้เฟสบุ๊คเลย ฮ่าๆ ^O^”

                “ไว้ค่อยให้ทีหลังเนอะ ^O^” ฉันตอบแล้วเดินกลับมาที่โต๊ะทันที เพราะที่ตรงนั้นมันมืดก็เลยไม่เห็นว่าใครเป็นใคร สงสัยจะเห็นแค่เงาฉันด้วยก็เลยแซวแบบนี้ แต่แม่ง คนเมาก็แซวไม่เลือกหมดนั่นแหละวะ =_=

                พอมาถึงที่โต๊ะก็จัดการจ่ายเงินตามเห็นสมควร หารกันทุกคน กี่บาทก็ไม่รู้วะ จ่ายอย่างเดียว มึนแล้ว @_@

                “แจง เดี๋ยวไป D-pub กูจะเลี้ยงเหล้ามึงเอง” ฟองตบไหล่ฉันอย่างมั่นใจ

                “ฟอง มึงไม่ต้องเลย ไม่มีเงินก็ไม่ต้องเลี้ยง พวกกูแค่ไปส่งมึงหาเมียเฉย ยืนๆเต้นๆกันไป ไม่ต้องเลี้ยงพวกกูก็ได้” ทำไมเรนท์เป็นคนดีจังเลยวะ มีการเกรงอกเกรงใจเพื่อน กะจะให้ยัยฟองเลี้ยงให้มันเมาไปข้าง(ไหนเมื่อกี้บอกจะไม่เมาแล้วดูแลกัลป์ -_-) โห…เรนท์สกัดดาวรุ่งว่ะ ไปผับทั้งทีมันก็ต้องเมาดิวะ -O-

                “เออ ไม่ต้องเลี้ยงหรอก กูไปส่งมึงเหมือนเรนท์” พูดไปงั้นแหละ ความจริงอยากกินมากๆ -_-

                “อืม…แล้วกัลป์อ่ะ” ฟองเอ่ยขึ้นแล้วหันหลังไปมองด้านหลัง ยัยกัลป์เดินมาพร้อมกับพวกพี่ๆทั้งหลายโดนที่มีพี่โอ๊ตโอบไหล่มาด้วย

                “ป่ะ มันมาละ ไปเหอะ” ฉันพูดพลางเดินจูงมือทั้งยัยฟองกับเรนท์มาที่ลานจอดรถ

 

                ลานจอดรถ

                “เฮ้ยแจง…มึงขับรถให้กูหน่อยดิ กูไม่ไหวแล้วว่ะ =w=” เนเน่ลากเสียงยานพลางใช้มือยันรถตัวเองไว้กันล้ม คืออีนี่มันเมาก่อนฉันอีกเหรอ นึกว่าจะไม่เมาแล้วซะอีก

                “เออๆ เอากุญแจรถมาดิ” ฉันแบมือเหมือนขอเงิน นางโยนกุญแจให้เกือบจะโดนหัวอยู่แล้ว ใต้ตายเถอะ ทำไมถึงมีแต่คนเมาเนี่ย ฉันยังไม่เมาเลยนะ >O<

                “เอ้ยน้องฝากดูแลกัลป์ด้วยนะ” ฉันหันไปมองทางต้นเสียง พี่โอ๊ตยืนถือแก้วอยู่ในมือโดยที่มียัยกัลป์ยืนทำหน้าบึ้งอยู่ข้างๆ

                “ค่ะ จะดูแลเป็นอย่างดีเลย” เรนท์ตอบรับพลางขึ้นควบรถพร้อมพากัลป์ไปสู่อีกสถานที่

                “เดี๋ยวพี่ก็จะไม่อยู่แล้ว ฝากดูแลกัลป์ด้วยนะ”

                “พี่โอ๊ตอย่าพูดอย่างนั้นสิ!” กัลป์ที่ทำหน้ามุ่ยอยู่ตบไหล่พี่โอ๊ตอย่างแรงจนพี่เขาหลุดหัวเราะออกมา “จะร้องไห้แล้ว” พูดจบยัยนั่นก็หน้าแดงพร้อมจะหลั่งน้ำตาทันที คือ? -O-

                “ฮ่าๆ พูดแค่นี้ก็ร้องไห้แล้ว โอ๋ๆ”

                “ร้องไห้ทำไมวะ -_-” เรนท์ถามออกมาด้วยความสงสัย เออ ฉันก็สงสัยเหมือนกัน มึนงงในดงหญ้าคา

                “พี่โอ๊ตจะไปเรียนที่กรุงเทพ 5ปีถึงจะกลับมา” กัลป์ปาดน้ำตาออกแล้วกลั้นสะอื้นไว้

                “เดี๋ยวก็กลับมาแล้ว อย่าร้องเลย ^^” พี่โอ๊ตลูบหัวกัลป์อย่างเบามือ “เดี๋ยวน้องจะไปไหนกัน?”

                “D-pub ค่ะ” เรนท์ตอบเสียงใส

                “เหรอ…ไม่อยากให้ไปเลย คนมันเยอะมีแต่พวกน่ากลัว” พี่โอ๊ตก้มมองกัลป์ที่ยืนข้างๆด้วยความเป็นห่วง

                “ไม่เป็นไรหรอก เดี๋ยวดูแลให้ ^^” ฉันตอบอย่างมั่นใจทั้งที่หัวสมองมันมึนตึบไปหมดแล้ว

                “ฮ่าๆ ยังไงก็ฝากดูด้วยนะ แล้วขับรถไหวเหรอ?”

                “ไหวค่ะ ถ้าไม่ไหวก็ไม่ควบรถอยู่หรอก” ฉันตอบกลับอย่างกวนๆ ก็ตอนนี้ฉันเสียบกุญแจรถพร้อมออกตัวตลอดเวลาแล้ว“แล้วพี่โอ๊ตเอาแก้วออกมาด้วยทำไม -_-”

                “เออนั่นสิ ลืมเอาไปเก็บ” พี่โอ๊ตมองแก้วเบียร์ในมือของตัวเองก่อนจะคลี่ยิ้มออกมา

                “กัลป์ไปก่อนนะ”

                “ดูแลตัวเองด้วย มีอะไรโทรหาเลยนะ” พี่โอ๊นขยี้หัวกัลป์อย่างเอ็นดู “น้องเรนท์ น้องจุ๊บแจง ดูแลกัลป์ด้วยนะ”

                “ค่ะ ^^” กัลป์ขึ้นซ้อนเรนท์ที่เป็นคนขับแล้วโบกมือลาพี่โอ๊ตช้าๆ ยัยกัลป์ทำหน้าละห้อยมาก สงสาร T^T

 

                D-pub

                “วันนี้เขาไม่ตรวจบัตรเหรอวะ” ฉันถามเนเน่หลังจากที่จอดรถไปเมื่อครู่

                “ที่นี่มันไม่ค่อยตรวจหรอก เด็กๆมากันเพียบ” เออนั่นดิ เด็กอายุ 14 15 ยังมี แต่ละนางแต่งหน้าจัดเต็ม นั่นเสื้อตัวละ20บาทหรือไงโคตรจะน้อยชิ้นอ่ะ หน้าแต่ละคนดูแก่เอามากๆ น่ากลัวเหมือนอย่างที่พี่โอ๊ตพูดเลย -_-

                “เข้าไปข้างในเหอะ” ฟองที่ยืนอยู่ข้างหน้าเดินฝ่าผู้คนมากมายเข้าไปด้านใน

                “กัลป์ ไหวปะ?” เรนท์ถามเพื่อนสาวด้วยความเป็นห่วง ดูท่านางจะโคตรไม่ไหวเลยล่ะ ข้างในมีทั้งแสงและสี คนก็เยอะ

                “ไหวดิไหว กูต้องไหวดิ กูมาขนาดนี้ละ” กัลป์ลากตัวเองมาถึงทางเข้า ใช่ ยังไงก็ต้องไหวอะ =_=

                “ฟอง มึงเดินนำไปเลย พวกกูไม่รู้ว่าแฟนมึงนั่งโต๊ะไหน” เรนท์หันไปบอกฟองที่ยืนสูงเด่นเป็นสง่าอยู่ด้านหน้า

                “เออๆ เกาะๆกันไว้นะ เดี๋ยวหลง” เราทั้งหมดพยักหน้าแล้วเดินเข้าไปในนั้น แก๊บเดินจูงมือพี่อิลล์แล้วตามด้วยเนเน่ เรนท์เดินนำฉันและกัลป์ ฉันจับมือยัยกัลป์แน่นมาก ถ้าหลุดนี่คือจบอ่ะ คนเยอะมากจริงๆ

                ด้านในมีเสียงเพลงที่ดังกึกก้องไปทั่วทุกคนลุกขึ้นเต้นอย่างคึกครื้น ผู้หญิงบางคนก็นุ่งน้อยห่มน้อยยกแก้วเหล้าขึ้นดื่มพร้อมกับชูมือขึ้นเต้น บางคนก็นั่งจู๋จี๋กับคนรักของตน ทุกคนมีรอยยิ้มและสนุกไปกับเสียงเพลง แสงแฟลชกระพริบไปมาจนมองเห็นทางข้างหน้าอย่างพร่ามัว คนเยอะแยะจนเดินเบียดกันไปหมด น้ำหกเลอะเทอะเป็นทางยาวไปด้านหน้า มีคนทำแก้วตกแตกน้ำกระเด็นมาโดนรองเท้า บางคนเกือบยืนแทบไม่ไหวตัวเซมาชนฉัน เธอคนนั้นยกมือขึ้นไหว้ขอโทษด้วยรอยยิ้ม นี่ที่เป็นสถานที่รุงรังมาก เล่นเอาฉันสร่างเลยล่ะ =_=

                “อ่ะถึงแล้ว…”ฟองพาเรามาถึงที่หมายแล้ว ฉันปล่อยให้กัลป์นั่งลงบนโซฟา เธอนั่งพร้อมกับกุมขมับด้วยความมึนหัว แก๊บก็พาพี่อิลล์สุดที่รักของตนไปนั่งด้วยเช่นกัน ท่าทางพี่อิลล์ก็ไม่ไหว ส่วนยัยเนเน่สะกิดไหล่ฉันชวนไปเต้นตามจังหวะเสียงเพลง คือ…ไม่มีอารมณ์เต้นค่ะ -_-

                “โอ๊ย! เวียนหัวโว้ย!!” ยัยกัลป์ส่งเสียงดังลั่นจนคนรอบข้างหันมามองแล้วหัวเราะคิกคัก ถึงนางจะส่งเสียงเท่าไหร่ก็สู้เสียงเพลงที่เปิดดังกระหึ่มจนพื้นแผ่นดินสั่นไม่ได้หรอก -_-

                “งั้นก็หลับ”

                “โห คงจะหลับได้อ่ะแจง แสงไฟนี่กระพริบตลอดจนกูรำคาญเลยเนี่ย =_=” ยัยกัลป์บ่นพลางเอนตัวพิงกับโซฟา

                “แจง เดี๋ยวกูมานะ” เรนท์ที่ถือโทรศัพท์อยู่ในมือเอ่ยขึ้น

                “จะไปไหน?”

                “ไปหาวีวิว” พูดจบ ยัยเรนท์ก็เดินออกไปอย่างไม่รอช้า

                วีวิวที่พูดถึงก็คือ…จะว่าเป็นแฟนยัยเรนท์ก็ไม่ถูกนะ คือเคยเป็นแฟนกัน แต่ตอนนี้เลิกกันแล้วเพราะวีวิวไปเล่นกับผู้ชาย ก็คือคุยๆกับผู้ชายนี่ล่ะ นั่นเป็นสิ่งทอมรับไม่ได้เป็นอย่างมาก อยากจะคบทอมก็คบแต่ทอมสิ จะไปคุยผู้ชายทำไม! อะไรประมาณนี้ เพราะเรื่องนี้ เรนท์ก็เลยตัดสินใจเลิกกับวีวิว แต่วีวิวก็ง้อเรนท์ตลอด สงสัยจะใจอ่อนก็เลยมานัดเจอกันแบบนี้ วีวิวเคยทำให้เรนท์เสียใจมาหลายครั้งจนฉันเอือมแล้ว ด่ามันโง่หลายครั้งแล้วก็ไม่รู้จักจำ

                “โห…อิจฉาอีเรนท์ว่ะ” แก๊บที่นั่งเฝ้าที่อิลล์ตะโกนขึ้นทำให้ฉันหันไปมองมัน “มีเขาเหมือนมาเลฟิเซนต์เลย”

                “=_=” คือจะด่าเพื่อนว่าโง่ก็บอกมา “อืม…เขามันใหญ่ดีเนอะ”

 

                หลังจากที่เรนท์หายไป ฟองก็มา เธอมานั่งตรงหน้าฉันซึ่งฉันยืนอยู่กับเนเน่ ยัยเนเน่ก็เต้นยั่วยวนไม่แคร์สื่อพลางแลดูทอมข้างๆโต๊ะ พอแลเสร็จก็มาสะกิดแขนฉัน ‘มึงงง ทอมโตะนู้นน่ารักดีเนอะ >_<’

                “อ่ะ” ฟองยื่นแก้วเหล้ามาให้ หืม…คือให้เหรอ? ยังไง?

                “^^” ฉันยิ้มตอบแล้วรับมันมาโดยไม่ลังเล ก็ของมันฟรีนี่หว่า ฮ่าๆ ^O^

                ฉันดื่มมันนิดหน่อยแล้วแบ่งให้เนเน่กับแก๊บบ้าง เมาคนเดียวมันไม่สนุกหรอก ส่วนยัยกัลป์…มันหายไปไหน!!

                “ฟอง กัลป์หายไปไหน?” ฉันถามพลางมองไปรอบๆ เมื่อกี้ยังนั่งอยู่ตรงนี้กับแก๊บอยู่เลย เฮ้ย ทำไมมันไปไหนแล้วไม่บอกล่ะ

                “มันอยากอ้วก ก็เลยไปเข้าห้องน้ำ”

                “อ้าว! แล้วมันก็ไปคนเดียวเนี่ยนะ?”

                “เปล่า เรนท์ไปกับมันด้วย” อ้อ…ถ้าเป็นแบบนั้นก็โอเค แล้วเรนท์ไปกับกัลป์ตั้งแต่เมื่อไหร่ สงสัยจะไปพร้อมกันกับที่เรนท์ออกไปหาวีวิว

                ทันใดนั้นก็มีสาวชุดขาวมายืนเต้นข้างๆฟอง เธอเป็นหญิงสาวผมยาวรูปร่างอวบๆ เอ๊ะ…นั่นดาหรือเปล่า

                (ดาเหรอ?) ฉันทำปากถามฟองที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม ฟองพยักหน้าหงึกหงักพร้อมกับสีหน้าที่ดูเหมือนไม่อยากเจอดาเท่าไหร่ เฮ้ยอะไร คนเป็นแฟนกันต้องรักกันสิ เอ้า โอบเอวเธอหน่อย

                “^O^” ฉันดึงมือว่างๆของฟองให้ขึ้นมาโอบเอวดาที่กำลังเต้นยั่วยวนฟองอยู่ ฟองยิ้มตอบแห้งๆแล้วเอามือวางที่ตักตามเดิม อ้าว ทำไมไม่จับไว้ล่ะ แฟนอ่อยก็ต้องสนองหน่อยสิ

                “=_=” ฉันเอื้อมมือไปเอามือของยัยฟองมาโอบเอวดาอีกครั้ง ยัยนั่นก็ทำเหมือนเดิม ยิ้มแห้งๆแล้วปล่อยมือลง เออ เรื่องของมึงเถอะ ช่างแม่งละ -_-

                “อ่ะ” ฉันยื่นแก้วให้ฟองเพราะตอนนี้มันหมดแล้ว ยัยฟองก็รับแก้วไว้แล้วเอาไปวางบนโต๊ะ ฉันหันหน้ากลับมาเต้นกับเนเน่ต่อ สบายใจ >_<

                “วู้ววว >O<” พี่อิลล์ที่เริ่มกรึ่มๆกับการชงเหล้าของฟองลุกขึ้นเต้นบ้าง

                “แจงๆ!!” ยัยแก๊บสะกิดฉันรัวๆ “ดูพี่อิลล์ดิ”

                พี่อิลล์ในตอนนี้เธอเต้นได้อย่างเซ็กซี่มาก ร่างบางๆที่ขยับไปมาทำให้แก๊บไม่อาจละสายตาไปจากเธอได้ แก๊บจ้องพี่อิลล์ตาไม่กระพริบพร้อมกับยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ รอยยิ้มของแก๊บทำให้ฉันเดาเหตุการณ์ในอนาคตออกอย่างง่ายดาย

                แก๊บไปส่งพี่อิลล์ที่หอต้อง…

                “เดี๋ยวผับปิดก็พาพี่อิลล์ไปแจ๊ะซะนะ”

                “แจ๊ะพ่อสิแจง >_<” ยัยแก๊บทำหน้าเขินแล้วมองสุดที่รักของตัวเองต่อ “โหย! น่าจะเต้นแบบนี้ตั้งแต่แรก ฟินเลย >O<” ยัยแก๊บโผกอดแฟนของตัวเองอย่าแน่น พี่อิลล์ทำหน้างงๆก่อนจะหัวเราะออกมาเล็กน้อย

                “แจงๆ” ยัยฟองสะกิดฉันแล้วยื่นแก้วมาให้ หา? ยังจะให้อีกเหรอ นึกว่าจะไม่เติมให้แล้วนะ =_=

                “^^” ฉันยิ้มตอบแล้วรับมาอีกรอบ คือ...มันก็ดีนะแก ได้ของฟรีอะไรแบบเนี้ยแต่ของฟรีดีๆแบบนี้ก็ไม่คิดจะเก็บไว้คนเดียวหรอก ฉันแบ่งให้ยัยเนเน่และแก๊บบ้าง พอพี่อิลล์จะกินบ้าง แก๊บก็ส่งแก้วคืนให้ฉันเลย สงสัยพี่อิลล์จะไม่ไหวแล้วแหละ ว่าแต่เขา…ฉันก็เมาเหมือนกัน ^O^

                เราทั้งกินทั้งเต้นแบบนี้ไปเรื่อยๆอยู่อย่างยาวๆจนเรนท์กลับมาพร้อมกับวีวิว

                “สวัสดีค่ะพี่จุ๊บแจง”

                “อ่อ สวัสดี ^^” ฉันยิ้มรับไหว้วีวิว โอ๊ย! คือตอนนี้มีความสุขมาก ไม่มีเวลาไปคิดเรื่องความเลวของวีวิวแล้ว ฮ่าๆ ^O^

                “เอ้อ แล้วกัลป์ล่ะ?” ฉันมองไปรอบๆไม่เจอกัลป์ก็เกิดอาการสงสัย เมื่อกี้ฟองบอกว่ากัลป์ไปกับเรนท์ไม่ใช่เหรอ

                “มันไปกับพี่โอ๊ตแล้ว”

                “อ้าว ไปทำไรกัน -_-”

                “ไม่รู้มัน แจ๊ะกันมั้ง ฮ่าๆ ^O^” แจ๊ะบ้านป้าแกสิ พี่โอ๊ตกับแม่ของกัลป์เขารู้จักกันนะ พี่โอ๊ตก็ดูเป็นคนดี คงจะมีความเป็นสุภาพบุรุษพอที่จะไม่ทำอะไรยัยนั่น โทร.ถามดีกว่า ไม่สบายใจ

                ติ๊ด…

                “ฮัลโหลกัลป์ มึงอยู่ไหน”

                (อยู่กับพี่โอ๊ต นั่งกินโจ๊กอยู่)อ๋อดีที่กินโจ๊ก นึกว่าไปแจ๊ะกันแล้ว =_=

                “แล้วจะกลับยังไง?”

                (เดี๋ยวให้พี่โอ๊ตไปส่งที่บ้านมึง ถ้ามึงกลับแล้วก็โทรบอกด้วยนะ)

                “อ่อ โอเค บาย”

                ตรู๊ดด…

                ฟังจากน้ำเสียงดูเหมือนยัยนี่จะหายเมาแล้ว ก็ดีเหมือนกันจะได้เลิกห่วง

มาห่วงตัวเองก่อนดีกว่า