ความลับที่เธอไม่รู้

5.2

วันที่ 19 กันยายน พ.ศ. 2557 เวลา 13.27 น.

  4 ตอน
  0 วิจารณ์
  7,796 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 22 กันยายน พ.ศ. 2557 09.52 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น

แชร์เรื่องสั้น Share Share Share

 

3) ตอนที่ 3 รอเธอบอกคำว่ารัก...

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

          นินินได้เห็นถึงความสนิทสนมของเขาทั้ง 2 คน ยิ่งนับวันมันก็ยิ่งทำให้นินินขัดใจ แต่ด้วยความที่กลัวว่าพุเตยจะตัดความเป็นเพื่อนทำให้เธอทำได้แค่เก็บความเสียใจเอาไว้ นินินได้แต่บอกกับตัวเองว่า เธอเองก็รักเขาไม่แพ้ผู้หญิงที่ผ่านมาของเขาเหมือนกัน แม้จะเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เด็กก็ไม่ได้ทำให้เธอหยุดคิดกับเขาแค่เพื่อนได้เลย วันหนึ่ง พุเตยได้เดินมาเจอนินินนั่งอยู่คนเดียวที่ ริมโขดหินที่เดิม ที่เขาและเธอเคยมานั่งคุย นั่งเล่น นั่งปรึกษาในเรื่องราวต่างๆ ที่ทั้งเขาและเธอ เลือกที่จะใช้ที่นี้เพื่อหลบมานั่งคิดอะไรคนเดียว เพื่อหาทางออกต่างๆให้กับชีวิตแต่ตอนนี้คนเดียวที่หาทางออกได้คือพุเตย ไม่ใช่นินินเพราะเธอนึกไม่ออกเลยว่าถ้าเขาเกิดจริงจังกับผู้หญิงคนนี้ขึ้นมา เธอจะทำอย่างไรดี ขณะเดียวกันพุเตยกำลังตามหานินินอยู่เขาคิดอยู่แล้วว่าต้องเจอเธอที่นี้แล้วเขาก็เจอเธอจริงๆ เขาเดินมานั่งใกล้กับนินิน

"นึกว่าหายไปไหน มานั่งทำอะไรคนเดียวฉันตามหาแกตั้งนาน" 

"ตามหาฉัน มีอะไรรึป่าว??" นินินถามด้วยความสงสัย

"แกจะว่ายังไงถ้าฉันจะบอกว่า ฉันรักผู้หญิงคนนั้น" เขาถามด้วยแววตาที่มีความสุขมากมายเหลือเกินมากจนทำให้นินิน ถึงกับช๊อคกับสิ่งที่เขาพูดออกมา

"ก็ดีสิ แกจะได้เลิกทำตัวเป็นเพลย์บอยสักที ฉันก็เบื่อที่จะต้องสับรางให้แกล่ะ >_<" นินินพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่เหมือนจะไม่รู้สึกอะไรกับเขาแต่เขาคงไม่รู้ว่าหัวใจของเธอ ได้แหลกสลายไปแล้วเมื่อเขาพูดคำว่ารักธิญา ออกมา

"อืม ถ้าฉันอยากจะใช้ชีวิตที่เหลือกับเขาล่ะแกคิดว่าไง ??"

"มันก็ขึ้นอยู่กับแกว่าจะรักผู้หญิงคนนี้ได้มากแค่ไหน ดูแลเขาได้ไหม ให้อภัยเขาได้ไหมถ้าวันนึงเขาผิดพลาดมา แล้วแกแน่ใจไหมว่า แกจะมอบความรักและชีวิตที่เหลือของแกเพื่อดูแลเขาจนกว่าจะหมดลมหายจากกัน" นินินพูดพลางสบตากับพุเตยด้วยสายตาที่อยากจะสื่อถึงความรู้สึกบ้างอย่างที่เขาไม่เคยรับรู้เลย

พุเตย รู้สึกตัวหลังจากที่สบตากับเพื่อน(รัก)อยู่ครู่หนึ่ง "ฉันก็ไม่แน่ใจว่ะ แต่สิ่งเดียวที่ฉันรู้ คือ ฉันอยากตื่นขึ้นมาเจอธิญาทุกเช้าเลยว่ะ"

"ฉันดีใจด้วยนะที่แกจะได้เจอความรักจริงๆกับเขาสักที (นิ่งไปสักพ้ก) ตายล่ะฉันนึกขึ้นได้ต้องรีบไปทำธุระให้พ่อนี่นา ฉันไปก่อนนะ" นินินพูดจบก็รีบเดินกลับไปที่รถทันทีพร้อมกลับขับออกไปทั้งที่น้ำตามันไหลออกมาจนแทบจะมองไม่เห็นทางแล้ว

             ความจริงแล้วนินินเธอรักพุเตยด้วยใจจริงๆทั้งหมดของเธอที่มี โดยที่พุเตยไม่เคยรู้เลยว่าคนที่ทำทุกอย่างเพื่อเขาอาจจะอยู่กับเขาได้อีกไม่นาน เขาจะทำอย่างไรต่อไป

 

 

คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
4.5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา