ความลับที่เธอไม่รู้

          เช้าวันศุกร์วันสุดท้ายของการทำงาน ฉันคือ ธิญา สาวผู้มีโลกส่วนตัวที่ถือว่าสูงคนหนึ่งตื่นขึ้นมาด้วยเสียงของคุณแม่ของฉันเองอารมณ์ในยามนี้ฉันรู้สึกว่าง่วงนอนสุดๆแต่ก็ต้องตื่นด้วยหน้าที่ หลังจากที่ฉันอาบน้ำแต่งตัวเสร็จฉันก็เดินทางไปทำงานด้วยสองล้อพอเพียงของฉัน  วันนี้ฉันก็ต้องออกไปทานข้าวกลางวันคนเดียว กลับบ้านคนเดียว ใช้ชีวิตคนเดียวเห็นคนนั้นคนนี้นั่งคุยโทรศัพท์กับแฟนบ้าง นั่งกินข้าวกับแฟนบ้าง ฉันได้แต่บ่นกับตัวเองว่า "เอาน่าสักวันคงมีคน  ที่รักเราจริงๆสิ หรือว่าเนื้อคู่ของฉันยังใช้กรรมไม่หมดเลยไม่ยังได้มาเกิดสักที" คิดไปคิดมา 4 โมงกว่าแล้วได้เวลากลับบ้านแล้วสิ กลับถึงบ้านปุ๊บ ฉันแต่งตัวออกไปหาคุณเพื่อนทันทีกว่าจะกลับก็ค่ำนั้นแหละ แหม!! ก็มันเย็นวันศุกร์แล้วนิก็ขอบ้างสิ แต่ฉันไม่ชอบหรอกนะเที่ยวผับ เที่ยวเธคนะ ฉันไม่ชอบ!!!!! เสียงดังวุ่นวาย
           
           ฉันชอบหาอะไรทำเพลินๆ ง่ายๆ กับเพื่อนของฉันมากกว่า แล้วฉันก็ได้ปรึกษาคุณเพื่อนของฉันถึงสิ่งที่ฉันต้องการ นั้นคือได้ใช้ชีวิตที่เหลือตามชนบทแบบพอเพียง คนเดียวให้มีความสุขโดยไม่ต้องมีผู้ชายมาเกี่ยวด้วยเด็ดขาดเพราะอะไรนะหรอ ก็เพราะฉันไม่เชื่อเด็ดขาดว่าผู้ชายสมัยนี้ จะมีความรักจริงรออยู่ ผู้ชายในชีวิตที่ฉันเคยเจอ (ทั้งทางครอบครัว และเพื่อนของฉันเองที่มีแต่ผู้ชาย)  ไม่เคยมีใครไม่เจ้าชู้ และไม่มีทางที่ผู้ชายเหล่านี้จะรักและซื่อสัตย์กับผู้หญิงเพียงคนเดียวและเพราะฉันเองก็เคยต้องผิดหวังกับความรักมาหลายต่อหลายครั้งแล้วฉันจึงเชื่อมั่นซะเหลือเกินว่า ชีวิตนี้ฉันคงไม่มีความรักอีกแล้วกระมัง แต่ในใจลึกๆแล้ว ฉันก็แอบฝันไว้เหมือนกันว่า จะมีใครสักคนมาพิสูจน์ให้ฉันเห็นว่าสิ่งที่ฉันคิดมันใช้ไม่ได้กับเธอคนนั้น ฉันตัดสินใจแล้วว่าฉันจะไปอยู่ในที่ที่ฉันอยากไป ที่ที่ทั้งสงบ สบายใจ ไม่มีความวุ่นวายเหมือนชีวิตในเมือง ฉันตั้งใจว่าจะกลับไปเก็บเสื้อผ้าแล้วเดินหน้าทำตามความต้องที่แท้จริงต่อไปต่อไป                                      
          วันสุดท้ายของการทำงานผ่านไปโดยที่ฉันไม่รู้เลยว่าสิ่งที่ฉันต้องการและกำลังจะลงมือทำมันจะทำให้ชีวิตของฉันกำลังจะเปลี่ยนไป ตลอดกาล.....