Prayers for blessings from the stars

Time Machine

'One mistake, got a one regret'

ผิดพลาดครั้งหนึ่ง ทำให้เกิดหนึ่งความเสียใจ

'誰も完璧じゃないって'

ดาเร โม คานพาคิ จานาอิทเตะ

ไม่มีใครที่สมบูรณ์แบบหรอก

'そう言い聞かせてみても'

โซยู อิคิกาเสะเต มีเทโม 

ถึงฉันจะพร่ำบอกแบบนั้นอยู่ก็เถอะ

'何をしても傷は癒せなくて'

นานิ โอ ชิเทโม คิซู วา อิยาเซนาคึเต

แต่ไม่ว่าฉันจะทำยังไง บาดแผลก็ไม่จางหายไปซักนิด

ในคืนวันคริสต์มาส ปีนี้ฉันอยากให้มีหิมะตกจังเลย แต่จะทำไงได้นี่มันประเทศไทยนี่นาฉันก็ได้แต่ฝัน ในคืนวันคริสต์มาสอย่างทำไมเค้าปล่อยให้ฉันอยู่เดียวดายในT-Parkอย่างนี้ไม่ได้เรื่องเลย ผู้ชายอะไร ลองโทรไปตามดีกว่า

เอ๋ ทำไมไม่รับสาย ส่งข้อความไปดีกว่า

'นายอยู่ไหนน่ะ พล็อต'

'อย่าลืมนัดวันนี้นะ'

'ฉันรออยู่นะ อย่าให้คนสวยรอนานสิ!!'

'ทำไมไม่ตอบ โทรไปไม่รับ ติดธุระอยู่เหรอ'

'ฉันจะรอน่ะ ที่เดิม'

นี่ก็สี่ทุ่มแล้ว ลองโทรหาอีกดีกว่า

โอ๊ะ! จะเที่ยงคืนแล้วเหรอเนี่ย หนาวจังเลย ไปหาที่คอนโดดีกว่า อย่าให้เจอตัวนะพล็อต

T-Condo

"ฉันว่านายควรไปบอกเลิกยัยนั้นซะ"

"ฉันบอกแน่ๆ แต่ยังไม่ใช่ตอนนี้"

"ให้มันแน่เถอะ อย่าไปตกหลุมรักยัยนั้นเข้าให้ละกัน"

"ไม่มีทาง ที่ผ่านมาก็แค่..แผน"

"หึ เหลือแค่นายบอกเลิกเกมส์ของเราก็จบนายก็ไดสิ่งที่นายอยากได้จะช้าไปทำไมว่ะ"

"ฉันมีเหตุผลของฉัน"

"บอกเลิกยัยนั้นซะก่อนที่ยัยนั้นจะมาบอกเลิกนายซะเอง ไปล่ะ"

อะไรกันพล็อตคุยกับใครในห้องแล้วใครบอกเลิกใคร เค้าไม่เคยคบใครนอกจากฉันนิ งั้นแสดงว่าเรื่องราวทั้งหมดของเขากับฉันมันก็เป็นแค่เรื่องตลกของเขาน่ะสิ 

"อ่อวันนี้วันคริสต์มาสน่ะ อย่าลืมล่ะฉันว่าป่านี้อาร์ไพน์คงรอนายนานแล้ว"

นี่ลืมถึงขนาดว่าวันนี้มันวันอะไรเลยเหรอเนี่ย ให้ตายเถอะ หึ้ยต้องซ่อนก่อนแล้ว

"สาวน้อยมาแอบฟังคนอื่นแบบนี้ไม่ดีเลยนะครับ" อะไรกันรู้ด้วยเหรอ ว่าแต่นายคนนี้หน้าตาคุ้นๆแหะเหมือนเคยเจอที่ไหน ไม่ได้สิตอนนี้ฉันต้องรีบไปที่T-park หรือฉันควรจะไปหน้ารอสวยๆที่ลอบบี้ดี หรือไม่ก็โทรไปบอกยกเลิกนัดวันนี้ดีโอ๊ยสมองจะระเบิดเอาไงดีเนี่ย สรุปเข้าไปเผชิญหน้าเลยละกัน

ติ๊งต่องๆ (เสียงออดดูบ้าบอไปหน่อยนะต้องทำใจดีกว่าเสียงดัง ติ้งต๋องๆ ละกันTT)

"อ้าวไอ้วินยังไม่ไปอีกเหรอว่ะ อ้าวไพน์มาทำไรที่นี่เข้ามาก่อนสิ" มาทำไรที่นี่นะเหรอถามมาได้นายต้องลืมนัดวันนี้แล้วแน่ๆเลยพล็อต

"นั่งก่อนสิ" ไม่ต้องเชิญฉันก็นั่งย่ะ

"พล็อตนายลืมรึเปล่าว่าวันนี้เป้นวันอะไร" สถานะการตอนนี้ต้องบทใจเย็นไว้ๆ

"วันเกิดไพน์เหรอ" เขาตอบมาแล้วยิ้มอย่างขี้เล่นซึ่งเป็นนิสัยของเขาประจำ

"ไม่ใช่" 

"งั้น..วันครบรอบของเราเหรอ" 

"ไม่ใช่!" ชัดจะเดือดแล้วนะนายไม่รู้หรือแกล้งกันแน่

"งั้นวัน.." เขาหันไปดูปฏิทิน

"วันคริสต์มาส" เสียงนี้เป็นเสียงของฉันเองเเหละคิดว่ามาไม้นี้แล้วจะรอดรึไง

"ใช่ๆวันนี้วันคริสต์มาส จิงด้วยไพน์"

"ไม่ตลกน่ะพล็อตที่นายจะไม่รู้ว่าวันนี้คือวันอะไร"

"ก็เราไม่รู้จริงๆนี่ไพน์"

"โกหก"

"ไพน์เราไม่ได้โกหกน่ะ" นายมันคนขี้โกหก

"ก็ได้นายไม่ได้โกหก นายมีไรจะพูดกับฉันไหม" สีหน้าเขาดูเจื่อนไปเล็กน้อยเมื่อเห้นฉันมาบทอย่างนี้

"จะให้เราพูดอะไรอ่า อ๋อต้องการคำนี้แน่ๆเลย แมรี่คริสต์มาสน่ะไพน์^^" ฉันเข้าใจนายแล้วล่ะคนหลอกลวง

"งั้นตาไพน์พูดบ้างนะ เราเลิกกันเถอะพล็อตตัน^^" 

"เฮ้อะไรของเธอน่ะไพน์เราไม่ตลกนะ"

"ไพน์ก้ไม่ได้ตลกเหมือนกัน"

"เดี๋ยวก่อนไพน์นี้เรื่องอะไรน่ะ เรางงไปหมดแล้ว"

"ไพน์ก็บอกเลิกพล็อตไงล่า ฮึโธ่แค่นี้คิดว่าฉันจริงจังกับนายมากรึไงพล็อตฉันเบื่อนายแล้วเราเลิกกันเถอะ คบกันไปก็ไม่รอด"

"ล้อเล่นใช่ไหม ไพน์โกหกใช่ไหม" 

"ไพน์ไม่เล่นกับความรู้สึกของใคร และก็ไม่โกหกด้วยมันผิดศีล"

 "ถ้าไพน์ต้องการอย่างนี้ก็เลิกกันเถอะ ถ้าไพน์ไม่รักพล็อตแล้วมันก็สมควรแล้วที่เราควรจะเลิกกัน"

"ใช่เราเลิกกันเเละหวังว่าต่อจากนี้ไม่ต้องมาเจอกันอีก" ฉันพูดได้แค่นี้เพราะปากของฉันไม่สามารถพูดอะไรในตอนนี้ได้อีกเเล้วน้ำตาที่กลั้นเอาไว้มันกำลังจะไหลลงมา เขาจะเห็นน้ำตาของฉันไม่ได้หลังจากนั้นฉันก็รีบวิ่งไปให้ไกลจากที่นั้นโดยไม่คิดที่จะกลับหันมามองอีก