รักจอมวุ่น น้องสาวรุ่นที่สิบกับนายหัวเป็ด
7.5
เขียนโดย Blacksakura
วันที่ 4 กันยายน พ.ศ. 2557 เวลา 21.39 น.
28 บท
60 วิจารณ์
37.25K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน พ.ศ. 2557 18.44 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น
3) วันเกิดแสนวุ่น
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ ณ โรงเรียนนามิโมริ เวลาเลิกเรียน
โกคุเดระ:รุ่นทีี่สิบครับ ผมขอตัวกลับบ้านก่อนน่ะครับ
สึนะ:ไม่กลับด้วยกันเหรอ
โกคุเดระ: อะ อ่ะ เอ่อ คือ ผมไม่สบายน่ะครับ ขอโทษที่กลับด้วยไม่ได้น่ะครับรุ่นที่สิบ
แล้วก็เดินออกจากห้องเรียนไป ตอนนี้สึนะกำลังจัดกระเป๋าเตรียมตัวกลับบ้านอยู่
สึนะ: อ้าว ยามาโมโตะ กลับบ้านพร้อมกันไหม
ยามาโมโตะ:ฮ่ะ ฮ่ะ ฮ่า มะ ไม่หล่ะ ขอบคุณน่ะสึนะ ฉันต้องรีบไปช่วยพ่อขายซูชิน่ะ
สึนะ:อ๋อ ไม่เป็นไรหรอก งั้นฉันกลับก่อนน่ะ/คิด ทำไมวันนี้ทุกคนแปลกแปลกแฮะ
และสึนะก็เดินกลับบ้านเพียงคนเดียว ระหว่างทางกลับบ้าน
???:โย่ สึนะจอมห่วย
สึนะ:เลิกเรียกฉันอย่างนี้สักทีรีบอร์น
รีบอร์น:วันนี้ฉันจะให้นายฝึก
สึนะ:ห่ะ ฉันเหนื่อยมากน่ะวันนี้
รีบอร์น:แต่นายต้องฝึก/ลากสึนะไป
สึนะ:ม่ายยยยยยย
ณ บ้านสึนะ
???:คิดว่ามันจะได้ผลไหมค่ะ ฮ่ะฮิ
???:ต้องได้ผลอยู่แล้วน่ะ ถ้าแผนจะพังก็เพราะเธอนั้นแหละ
???:แผนจะพังก็เพราะคุณโกคุเดระนั้นแหละค่ะ
โกคุเดระ:หน๊อย ยัยบ้าฮารุ
ฮารุ:คุณนั้นแหละบ้า ใช่ไหมค่ะคุณเคียวโกะ คุณยามาโมโตะ
เคียวโกะ/ยามาโมโตะ:คือว่าาา/เอ่อคือออ
ยามาโมโตะ:ฮ่ะ ฮ่ะ ฮ่า หยุดก่อนเถอะ วันนี้วันเกิดสึนะน่ะ ไปเซอไพรสึนะกันเถอะ
ทุกคน:โอ้สสสส
โกคุเดระ:รุ่นที่สิบคงอยู่ในบ้านนี่แหละ แต่มืดแฮะ หรือจะเข้านอนแล้ว
ยามาโมโตะ:ไม่หรอกมั้ง ลองไปดูห้องนอนสึนะก่อนก็ได้
และทุกคนก็ตรงไปห้องสึนะ
แอ๊ดดดดดด (มโนว่าเป็นเสียงเปิดประตู)
โกคุเดระ(เดินเข้ามาในห้องคนแรก):เฮ้ยยยยย
ยามาโมโตะ(เดินเข้าไปดูบ้าง):มีอะ.. เฮ้ยยยย
เคียวโกะ/ฮารุ:อะระ...ว้ายยยยยยยยยย
ทางด้านสึนะ ได้ฝึกเสร็จแล้ว และตอนนี้อยู่หน้าบ้าน
สึนะ:เฮออออออ เหนื่อย นอนเลยดีกว่า น้ำไม่ต้องอาบมันแล้ว
เดินขึ้นห้องนอน
สึนะ:อ้าวทุกคน มีอะไรกันเหรอ
เห็นทุกคนยืนอยู่ปลายเตียง
ทุกคน:เอ่ออคือออ /ชี้ไปที่เตียง
สึนะ:อะไรเหรอ/เดินไปดูที่เตียง
สึนะ:เฮ้ยยยยยยย
เสียงที่ดังเกินไปทำให้ผู้ที่นอนอยู่บนเตียงตื่นขึ้น
???:ฮืมมม เสียงดังเกินปายแล้วว คนจาาานอนนน
สึนะ:สึโนะ สึโนะใช่ไหม
สึโนะ:รู้จักชื่อฉันด้ายงายยย...............ฮ่ะ เสียงนี้ พี่สึนะะะะะะะะะะะะ
สึโนะกระโดดลงจากเตียง และกระโดดกอดคอสึนะทันที
สึโนะ:ดีใจที่สุดดเยยยยย
สึนะ:สึโนะมาได้ยังไง
สึโนะ:เอ่อ คือว่า...../คิด จะบอกดีไหมอ่ะ ถ้าพี่สึนะรู้ต้องโทรบอกท่านพ่อแน่เลย
สึนะ:อย่าบอกน่ะว่าหนีมา
สึโนะ:แฮะแฮะ ปิ๊งป๊อง ถูกต้องแล้วจร๊
สึนะ:ทำไมถึงหนีมา พ่อรู้ยังว่าเรามาญี่ปุ่น
สึโนะ:พี่สึนะวันนี้วันเกิดพี่สินะ สึโนะซื้อของมาฝากด้วย
สึนะ:อย่ามาเปลี่ยนเรื่องน่ะ พี่จะโทรไปบอกพ่อ/เดินไปที่โทรศัพท์
สึโนะ:อย่านะพี่สึนะ ฮึก สึโนะไม่อยากกลับไป ฮึก ฮือ สึโนะไม่อยากแต่งงาน พ่อบังคับให้ ฮึก สึโนะแต่งงาน อย่าบอกพ่อนะ ฮึก ฮือ/วิ่งไปกอดสึนะจากข้างหลังพร้อมร้องไห้
สึนะ:โอ้ อย่าร้องน่ะคนเก่ง พี่ไม่โทรแล้วก็ได้/หันมากอดสึโนะไว้ในอ้อมแขนพร้อมลูบหัว
สึโนะ:/หยุดร้องไห้
สึนะ:ทุกคนนี้น้องสาวแท้แท้ของฉันเอง
ทุกคน:อ๋อ พวกเราก็คิดวะ.../ปิดปากตัวเอง
สึนะ/สึโนะ:คิดว่าอะไรเหรอ
ทุกคน:เปล๋าาา
สึโนะ:วันนี้วันเกิดพี่สึนะ มาฉลองกันเถอะ
ทุกคน:โอ้สสสสส
โกคุเดระ:รุ่นทีี่สิบครับ ผมขอตัวกลับบ้านก่อนน่ะครับ
สึนะ:ไม่กลับด้วยกันเหรอ
โกคุเดระ: อะ อ่ะ เอ่อ คือ ผมไม่สบายน่ะครับ ขอโทษที่กลับด้วยไม่ได้น่ะครับรุ่นที่สิบ
แล้วก็เดินออกจากห้องเรียนไป ตอนนี้สึนะกำลังจัดกระเป๋าเตรียมตัวกลับบ้านอยู่
สึนะ: อ้าว ยามาโมโตะ กลับบ้านพร้อมกันไหม
ยามาโมโตะ:ฮ่ะ ฮ่ะ ฮ่า มะ ไม่หล่ะ ขอบคุณน่ะสึนะ ฉันต้องรีบไปช่วยพ่อขายซูชิน่ะ
สึนะ:อ๋อ ไม่เป็นไรหรอก งั้นฉันกลับก่อนน่ะ/คิด ทำไมวันนี้ทุกคนแปลกแปลกแฮะ
และสึนะก็เดินกลับบ้านเพียงคนเดียว ระหว่างทางกลับบ้าน
???:โย่ สึนะจอมห่วย
สึนะ:เลิกเรียกฉันอย่างนี้สักทีรีบอร์น
รีบอร์น:วันนี้ฉันจะให้นายฝึก
สึนะ:ห่ะ ฉันเหนื่อยมากน่ะวันนี้
รีบอร์น:แต่นายต้องฝึก/ลากสึนะไป
สึนะ:ม่ายยยยยยย
ณ บ้านสึนะ
???:คิดว่ามันจะได้ผลไหมค่ะ ฮ่ะฮิ
???:ต้องได้ผลอยู่แล้วน่ะ ถ้าแผนจะพังก็เพราะเธอนั้นแหละ
???:แผนจะพังก็เพราะคุณโกคุเดระนั้นแหละค่ะ
โกคุเดระ:หน๊อย ยัยบ้าฮารุ
ฮารุ:คุณนั้นแหละบ้า ใช่ไหมค่ะคุณเคียวโกะ คุณยามาโมโตะ
เคียวโกะ/ยามาโมโตะ:คือว่าาา/เอ่อคือออ
ยามาโมโตะ:ฮ่ะ ฮ่ะ ฮ่า หยุดก่อนเถอะ วันนี้วันเกิดสึนะน่ะ ไปเซอไพรสึนะกันเถอะ
ทุกคน:โอ้สสสส
โกคุเดระ:รุ่นที่สิบคงอยู่ในบ้านนี่แหละ แต่มืดแฮะ หรือจะเข้านอนแล้ว
ยามาโมโตะ:ไม่หรอกมั้ง ลองไปดูห้องนอนสึนะก่อนก็ได้
และทุกคนก็ตรงไปห้องสึนะ
แอ๊ดดดดดด (มโนว่าเป็นเสียงเปิดประตู)
โกคุเดระ(เดินเข้ามาในห้องคนแรก):เฮ้ยยยยย
ยามาโมโตะ(เดินเข้าไปดูบ้าง):มีอะ.. เฮ้ยยยย
เคียวโกะ/ฮารุ:อะระ...ว้ายยยยยยยยยย
ทางด้านสึนะ ได้ฝึกเสร็จแล้ว และตอนนี้อยู่หน้าบ้าน
สึนะ:เฮออออออ เหนื่อย นอนเลยดีกว่า น้ำไม่ต้องอาบมันแล้ว
เดินขึ้นห้องนอน
สึนะ:อ้าวทุกคน มีอะไรกันเหรอ
เห็นทุกคนยืนอยู่ปลายเตียง
ทุกคน:เอ่ออคือออ /ชี้ไปที่เตียง
สึนะ:อะไรเหรอ/เดินไปดูที่เตียง
สึนะ:เฮ้ยยยยยยย
เสียงที่ดังเกินไปทำให้ผู้ที่นอนอยู่บนเตียงตื่นขึ้น
???:ฮืมมม เสียงดังเกินปายแล้วว คนจาาานอนนน
สึนะ:สึโนะ สึโนะใช่ไหม
สึโนะ:รู้จักชื่อฉันด้ายงายยย...............ฮ่ะ เสียงนี้ พี่สึนะะะะะะะะะะะะ
สึโนะกระโดดลงจากเตียง และกระโดดกอดคอสึนะทันที
สึโนะ:ดีใจที่สุดดเยยยยย
สึนะ:สึโนะมาได้ยังไง
สึโนะ:เอ่อ คือว่า...../คิด จะบอกดีไหมอ่ะ ถ้าพี่สึนะรู้ต้องโทรบอกท่านพ่อแน่เลย
สึนะ:อย่าบอกน่ะว่าหนีมา
สึโนะ:แฮะแฮะ ปิ๊งป๊อง ถูกต้องแล้วจร๊
สึนะ:ทำไมถึงหนีมา พ่อรู้ยังว่าเรามาญี่ปุ่น
สึโนะ:พี่สึนะวันนี้วันเกิดพี่สินะ สึโนะซื้อของมาฝากด้วย
สึนะ:อย่ามาเปลี่ยนเรื่องน่ะ พี่จะโทรไปบอกพ่อ/เดินไปที่โทรศัพท์
สึโนะ:อย่านะพี่สึนะ ฮึก สึโนะไม่อยากกลับไป ฮึก ฮือ สึโนะไม่อยากแต่งงาน พ่อบังคับให้ ฮึก สึโนะแต่งงาน อย่าบอกพ่อนะ ฮึก ฮือ/วิ่งไปกอดสึนะจากข้างหลังพร้อมร้องไห้
สึนะ:โอ้ อย่าร้องน่ะคนเก่ง พี่ไม่โทรแล้วก็ได้/หันมากอดสึโนะไว้ในอ้อมแขนพร้อมลูบหัว
สึโนะ:/หยุดร้องไห้
สึนะ:ทุกคนนี้น้องสาวแท้แท้ของฉันเอง
ทุกคน:อ๋อ พวกเราก็คิดวะ.../ปิดปากตัวเอง
สึนะ/สึโนะ:คิดว่าอะไรเหรอ
ทุกคน:เปล๋าาา
สึโนะ:วันนี้วันเกิดพี่สึนะ มาฉลองกันเถอะ
ทุกคน:โอ้สสสสส
คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7.4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.6 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ