รักจอมวุ่น น้องสาวรุ่นที่สิบกับนายหัวเป็ด

         "ฮึก ฮึก ฮือๆๆๆ"เสียงร้องไห้ดังระงม ภายในห้องแห่งหนึ่ง  ภายในห้องนั้นประดับประดาไปด้วยของใช้ที่สวยงามมากมาย  แต่กลับมีเด็กสาวอายุราว 13 คนหนึ่งได้นั่งร้องไห้อยู่ที่มุมห้อง
"พ่อค่ะ ฮึก..แม่ค่ะ ฮือ...พี่ค่ะ ช่วยหนูด้วย"
     แอ๊ดดดดดดดดด  ทันใดนั้นประตูก็ได้เปิดออก  พร้อมเมดคนหนึ่งที่เดินเข้ามาพร้อมถาดอาหาร
"กินซ่ะ ถ้าแกไม่กินเดี๋ยวฉันก็โดนว่าอีกหรอก  กินเข้าไปสิ"
"มะ ฮือ... ไม่กิน"
"ฉันบอกให้กินไงยัยเด็กบ้า!!!"ว่าแล้วเมดคนนั้นก็พยายามบังคับให้เด็กสาวกินอาหารนั้น
"ฮึก ฮือ มะ ไม่ ฮือ กิน"เด็กสาวจึงออกแรงทั้งหมดกัดไปที่แขนของเมด
"ว้ายย อีเด็กบ้า"
     เพี๊ยะ  เสียงมือกระทบกับใบหน้าขาวของเด็กสาว
"โอ๊ยย"เด็กสาวร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด
     แอ๊ดดดดดด  ประตูบานเดิมเปิดออกอีกครั้ง ปรากฏร่างเด็กหนุ่มผมขาวอายุราว 14 ปี
"ยูเมะ ผมบอกแล้วใช่ไหมว่าห้ามทำร้ายเธอ"เสียงอันเย็นชาเปล่งขึ้น
"ดิฉัน ขะ ข่ะ ขอโทษค่ะคุณหนู"
"ออกไปก่อนครับ แล้วค่อยเคลียเรื่องนี้ทีหลัง แต่ตอนนี้ผมมีเรื่องอยากจะคุยกับเธอน่ะครับ"
"ดิ ฉัน ขะ ขอตัวน่ะค่ะ "เเล้วเมดสาวก็รีบวิ่งออกจากห้องและปิดประตูทันที
     เด็กหนุ่มก้าวเข้าประชิดตัวเด็กสาวมากขึ้น เด็กสาวก็กระเถิบหนีเรื่อยๆ
"ยะ ย่ะ อย่าเข้ามาน่ะ"เด็กสาวกล่าวเสียงสั่น
"ไม่ต้องกลัวผมหรอกครับ ผมแค่มีบางอย่างจะให้คุณก็แค่นั้น"ในทีี่สุดเด็กหนุ่มก็เข้ามาประชิดตัวเด็กสาวได้  จนเด็กสาวรับรู้ได้ถึงลมหายใจอุ่นที่เป่ารดอยู่ที่ข้างใบหู เด็กหนุ่มกระซิบที่ข้างหูเด็กสาว
"วันนี้เรามาทำสัญญากันดีไหมครับ"
     'สัญญาอะไร ฉันไม่เข้าใจ'เด็กสาวคิดอยู่ในใจ
"ผมว่าเรามาเริ่มกันเลยดีกว่าน่ะครับ"พูดจบเด็กหนุ่มก็ได้เกี่ยวรัดเอวบางให้แนบกับตนเอง
"นะ นายจะ ทำอะไร"
"ทำสัญญาไงครับ"จากนั้นเด็กหนุ่มก็ได้ฉีกกระฉากเสื้อตัวบางที่เด็กสาวใส่อยู่ และลูบไล้ไปตามหลังขาวนวลอย่างลุ่มหลง
"กรี๊ดดดดดดด  ปล่อยน่ะ ปล่อยฉัน"
"ทนอีกนิดน่ะครับที่รัก  มันจะเจ็บแค่นิดเดียวเอง"
     พูดจบก็เกิดควันดำล้อมรอบตัวร่างบางและเขา และเกิดสัญลักษณ์ประหลาดบนหลังขาวนวลของร่างบาง โดยมันได้ส่งผลให้เกิดความเจ็บปวดเกินกว่าที่ร่างบางจะรับไหว
"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด"  และแสงนั้นก็หายไป พร้อมกับร่างบางที่ล้มลง และก่อนที่สติจะดับวูบร่างบางก็ได้ยินเสียงของเด็กหนุ่ม
"เธอจะเป็นของฉันตลอดไป เมื่อเธออายุครบ 19 ฉันจะมาหาเธอเอง  เพราะเธอคือผู้หญิงของฉัน"
     และสติของเธอก็ดับวูบลงไป