เพราะรักถูกซ่อนเร้น
-
เขียนโดย annnajaoo
วันที่ 12 สิงหาคม พ.ศ. 2557 เวลา 03.08 น.
3 ตอน
1 วิจารณ์
6,408 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 12 สิงหาคม พ.ศ. 2557 05.10 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น
3) ทำใจ และสิ้นสุด
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ เช้าวันที่ 2 ของวันแต่งงาน สถานะใหม่ของผู้หญิงที่ชื่อว่า แอน เธอรู้สึกหดหู่ ไม่สดใสอย่างที่เคย ในใจเธอคิดถึงแต่ ชาย ผู้ชายในฝันของเธอ แต่ทำสิ่งใดไม่ได้เลย เมื่อเสียงโทรศัพท์ของชาย โทรมาหาเธอ เธอได้เพียงบอกชายว่า เธอได้แต่งงานแล้ว และเสียงในใจเธอมีเพียงเสียงร้องไห้ แล้วเธอไม่ได้ติดต่อกับ ชาย อีกเลย
ฝ่าย ชาย หนุ่มน้อยหน้าใส มีเสน่ห์ เมื่อทราบข่าวว่าคนที่ตนเองรักมากได้แต่งงานกับแฟนหนุ่ม มีเพียงนั่งครุ่นคิด แยกตัวอยู่เพียงลำพัง และร้องไห้เสียใจอยู่เป็นเวลานับปี โดยหารู้ไม่ว่า แอน ยังคงติดตามสถานของเขาผ่านทางอินเตอร์เนทตลอดเวลา และไม่เคยหมดรักกับชายผู้นี้เลย ชายก็รู้สึกอย่างเดียวกัน
1 ปี ต่อมา แอนได้ตั้งครรภ์กับแดนสามีตามกฎหมาย เสียงโทรศัพท์มือถือของแอนดังขึ้นอีกครั้ง ไม่นะ เป็นเบอร์ของ ชาย แอนใจเต้นระรั่ว ใจรับ ไม่รับดี กลัวเขาจะรู้ความรู้สึกของเรา แต่แอนต้องการได้ยินเสียงของชาย แทบขาดใจ แอนจึงรับมัน ชายถามสาระทุกข์สุขดิบกับแอน สั้นๆ และวางสายไป แอนตอบชายไม่กี่คำ เพราะน้ำตาเธอไหลริน และเสียงสั่น แต่ชายไม่อาจรับรู้ถึงความรู้สึกของเธอแล้ว เพราะชายได้คบหาดูใจกับหญิงสาวคนใหม่ซะแล้ว แต่แอนได้แต่แอบดีใจลึกๆ และหวังว่าจะได้เจอชาย อีกครั้ง แต่แอนแค่หวังเท่านั้นจริงๆ
หยดน้ำตา ไหลรินข้างแก้ม ทีละหยด ทีละหยด ในช่วงที่แอนขับรถมาทำงานและอายุครรภ์ได้ 4 เดือน แอนไม่รู้สาเหตุว่าทำไมถึงไม่อาจเลิกคิดถึง ชาย ได้เสียที จนกระทั่งแอนได้เจอกับชายอีกครั้งที่ห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่ง จากความสนใจ เรื่องงานเสริม แอนได้ร่วมงานกับ ชาย อีกครั้ง ได้เจอชายบ่อยขึ้น ช่วงแรกแอนวางตัวค่อนข้างเกร็ง แต่ชายยังเป็นกันเองกับแอนเช่นเดิมไม่เคยเปลี่ยน ความรักฉันหนุ่มสาวระหว่างแอนกับชาย ได้เปลี่ยนเป็นความผูกพันเกี่ยวกับงานโดยไม่รู้ตัว ต่อมาแอนจึงเป็นเพียงกำลังใจให้แก่กัน ตลอดการเดินทางของชาย จนชายได้เจอกับความรักแท้ แอนรู้สึกมีความสุขร่วมแสดงความยินดีกับชายในงานมงคลสมรส หลังจากนั้นไม่นานพยานรักระหว่างแอนและแดนก็ได้ลืมตาดูโลก
-จบ-
ฝ่าย ชาย หนุ่มน้อยหน้าใส มีเสน่ห์ เมื่อทราบข่าวว่าคนที่ตนเองรักมากได้แต่งงานกับแฟนหนุ่ม มีเพียงนั่งครุ่นคิด แยกตัวอยู่เพียงลำพัง และร้องไห้เสียใจอยู่เป็นเวลานับปี โดยหารู้ไม่ว่า แอน ยังคงติดตามสถานของเขาผ่านทางอินเตอร์เนทตลอดเวลา และไม่เคยหมดรักกับชายผู้นี้เลย ชายก็รู้สึกอย่างเดียวกัน
1 ปี ต่อมา แอนได้ตั้งครรภ์กับแดนสามีตามกฎหมาย เสียงโทรศัพท์มือถือของแอนดังขึ้นอีกครั้ง ไม่นะ เป็นเบอร์ของ ชาย แอนใจเต้นระรั่ว ใจรับ ไม่รับดี กลัวเขาจะรู้ความรู้สึกของเรา แต่แอนต้องการได้ยินเสียงของชาย แทบขาดใจ แอนจึงรับมัน ชายถามสาระทุกข์สุขดิบกับแอน สั้นๆ และวางสายไป แอนตอบชายไม่กี่คำ เพราะน้ำตาเธอไหลริน และเสียงสั่น แต่ชายไม่อาจรับรู้ถึงความรู้สึกของเธอแล้ว เพราะชายได้คบหาดูใจกับหญิงสาวคนใหม่ซะแล้ว แต่แอนได้แต่แอบดีใจลึกๆ และหวังว่าจะได้เจอชาย อีกครั้ง แต่แอนแค่หวังเท่านั้นจริงๆ
หยดน้ำตา ไหลรินข้างแก้ม ทีละหยด ทีละหยด ในช่วงที่แอนขับรถมาทำงานและอายุครรภ์ได้ 4 เดือน แอนไม่รู้สาเหตุว่าทำไมถึงไม่อาจเลิกคิดถึง ชาย ได้เสียที จนกระทั่งแอนได้เจอกับชายอีกครั้งที่ห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่ง จากความสนใจ เรื่องงานเสริม แอนได้ร่วมงานกับ ชาย อีกครั้ง ได้เจอชายบ่อยขึ้น ช่วงแรกแอนวางตัวค่อนข้างเกร็ง แต่ชายยังเป็นกันเองกับแอนเช่นเดิมไม่เคยเปลี่ยน ความรักฉันหนุ่มสาวระหว่างแอนกับชาย ได้เปลี่ยนเป็นความผูกพันเกี่ยวกับงานโดยไม่รู้ตัว ต่อมาแอนจึงเป็นเพียงกำลังใจให้แก่กัน ตลอดการเดินทางของชาย จนชายได้เจอกับความรักแท้ แอนรู้สึกมีความสุขร่วมแสดงความยินดีกับชายในงานมงคลสมรส หลังจากนั้นไม่นานพยานรักระหว่างแอนและแดนก็ได้ลืมตาดูโลก
-จบ-
คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ