So my love รักเธอคนเดียว

เวลาตี2-

ผมสะดุ้งตื่นขึ้นมาเพราะว่าฝันร้ายแบบนี้ไม่ตื่นสิแปลก

ฝันว่าตัวเองตกน้ำตายแล้วไปเจอกับยมทูตเนี่ยน่ะะ บ้าไปแล้ววว

ว้าา ผมเพลียมากจนยังไม่ได้อาบน้ำเลย แต่คงเป็นเพราะห่วงมิ้นท์

เข้าไปดูว่านางอ่านหนังสือแล้วหลับไปรึยังงง

ผมแง้มประตูเป็นช่องเล็กพอที่จะได้มองเห็นผู้หญิงร่างเล็กที่อยู่ข้าง

ในห้องกับการอ่านหนังสือที่แสนน่าเบื่อนั่น

โอ้โห้เฮะ ยังนั่งอ่านอยู่เลย ใส่แว่นด้วยน่ารักเป็นบ้า แต่คงยังจะไม่ได้อาบน้ำละมั้ง

ยังใส่ชุดเดิมอยู่เลย

(mint:past)หาวววววววว ฉันใช้มือปิดปากหาววอดด อยู่ตั้งหลายสิบครั้ง

น้ำตาไหลออกมาเป็นสายๆ น้ำก็ยังไม่ได้อาบเลยตัวเหม็นหมดล้ะ

ฉันจึงลุกขึ้นไปเปิดประตูเพื่อไปหาของกินในตู้เย็นข้างแต่ทว่า

"อ้าววว นิวนายมาทำอะไรอยู่ตรงนี้นี่ทำไมไม่ไปนอนล้ะ"ฉันยืนคิ้วขมวด

นิวเงียบไม่ตอบคำถามจากฉันเลยแม้แต่น้อยแต่ใบหน้าเรียวคม ดวงตาสีเข้มกลับจ้องมอง

ฉันอย่างมีเลศนัย ฟึ่บ 

"ว้ายยย นายจะทำอะไรนิววววว ปล่อยฉันลงเดี๋ยวนี้"จู่ๆนิวก็อุ้มฉันขึ้นเหนือพื้นดิน 

"ก็ไปอาบน้ำด้วยกันไงล่ะ "นิวยิ้มมมมม เบาๆ

ฉันที่จำเป็นจะต้องใช้สองแขนโอบรอบคอ เขา นี่ไม่ได้ต้องใจโอบคอจริงๆนะ มันจำเป็น -3-

"รู้ได้ไง ว่าฉันยังไม่ได้อาบน้ำ "  

"นี่ไง ชุดเดิม จะเถียงเหอรว่าอาบแล้ว "

"(><    )(    ><)"ฉันไม่ตอบได้แต่ส่ายหน้าเบาๆ 

"งั้นก็ไปอาบพร้อมกันเลยเป็นไง :)" นิวไม่พูดเปล่า เดินอุ้มฉันที่กอดคอของเขาแน่น ฉันตกแหล่มิตกแหล่อยู่แล้ว เรื่องอาบน้งอาบน้ำก็เอาไว้ก่อนแล้วกัน ห่วงก้นก่อนถ้านายนั่นปล่อยฉันตกลงไปฉันแค้นยันข้ามภพข้ามแดนเลยทีเดียว ที่แค้นก็เพราะเขาเป็นคนตัวสูงมากๆ แถมหื่นๆมากๆ อีกด้วย 

หน้าห้องน้ำ 

"นี่จะอาบน้ำกันจริงๆเหรอนาย"นิวค่อยๆปล่อยฉันลงหลังจากที่อุ้มขึ้นบันไดมา ไม่ได้อ้วนนะจริ๊งจริง 

"นี่เธอคิดว่าฉันเป็นโรคจิตรวิตปริตพิศดารมากขนาดนั้นเลยรึไง"คนตัวสูงบ่น

"กะ....ก็ ไม่"

"หรือจะลองดีน้าา "ยิ้มอีกแล้ว เป็นบ้ารึไงยิ้มอยู่นั่นแหละ

"ไม่ แต่เค้าไม่อาบตรงนี้ เค้าจะอาบในห้องอย่ายืนข้างทางสิ"ฉันเดินไปอีกทางตานั่นก็เดินมาบังทางเดินอยู่นั่นแหละ

"สรรรพนามเปลี่ยน ใช้แบบนี้ก็ดีนะ เค้าก็อยากใช้แบบนี้น้ามิ้นท์"คนตัวสูงเอาหน้ามาถูแขนฉัน พูดว่าเป็นเสืออยู่ดีๆมาเป็นแมวก็  นะ 

"ม่ายยย ถือว่าเมื่อกี้ที่ฉันพูดนายลืมๆไปละกันนะ"

"งั้นอาบน้ำด้วยกัน." 

โอ้ โหมดลูกแมวมีแค่น้อยนิดจริงๆนะ โหมดเสือมาแล้วครับบบท่าน

"ก็ด้ะ เค้ากับเธอจะเถียงกันเรื่องอาบน้ำทำไมเนี่ย เสียเวลาอ่านหนังสือเค้าน้า "ฉันเบะปาก 

"งั้นเธอก็ไปอาบน้ำ แล้ว ห้ามอ่านหนังสือ ตีสองแล้วเค้าเป็นห่วง"อยู่ๆคนตัวสูงก็เดินจูงมือฉันกลับห้องนอน

"ก็ได้ แต่ว่าพรุ่งนี้เธอไม่ไปเรียนเหรอ นอนดึกจัง"

"ไม่เรียนอ่ะ จะพาเธอไปเที่ยว"

"เที่ยวหนาย ยยยยยย"ฉันลากเสียงยาวๆ

"ก็ห้างIAMไง จะพาไปกิน อาหารญี่ปุ่นด้วยสนม้ะเธอ?"สายตาหลอกลวงของคนตัวสูงมันมาอีกแล้ว

"เค้าอยากกินนนนนนนน "ฉันยิ้มแปล้นหน้าบาน โดนผู้ปกครองมันเอาของกินมาล่อใจแข็งดั่งหินของฉันมันก็อ่อนระทวยกล้วยแห้งหมดสิ 

"งั้นเธอไปอาบน้ำแล้วนอนนะย้ำนอน ไม่งั้นเค้าจะเข้าไปนอนเฝ้าด้วย อาหงอาหารก็อดทุกอย่าง"คนตัวสูงบ่นมาทีนี่ ตีนกาขึ้นยังคะ คุณ

"รรับทราบเดี๋ยวเค้าจะรีบนอน เธอไม่ต้องมาเฝ้าหรอก เจอกันพรุ่งนี้นะเธอ."ฉันก็วิ่งพรวดเข้าห้องอาบน้ำนอนทันใด ก็ช่วงนี้ติวติวนู่นติวนั่นติวนี่ไม่ค่อยได้ไป ไหนมาไหนซักเท่าไหน่ นายนั่นก็ตามใจฉันซะเหลือเกิน ยอมหยุดเรียนเลยแฮะ ก็ดีเส้ ฉันพร้อมคีบตะเกียบกินแล้วเมื่อไหร่จะพรุ่งนี้ซักทีเนี่ยหิวอาหารรรรรรร  นี่ฉันเป็นบ้าอาหารตั้งแต่เมื่อไหร่

(end mint past)