ความหวังเล็กๆจากมุมหน้าต่าง little chance from a window

                                             'ท่าน มิลา ค่ะ!!!'เสียงเรียกจากคนวัยกลางอายุประมาณ28-29ดังก้องไปทั่วห้องเก่าๆมีแสงลอดเข้ามานิดหน่อยเพราะมีหน้าต่างอยู่หนึ่งบาน ฉันได้กลิ่นหอมเมื่อฉันลืมตา 
ว้าว พายแอปเปิ้ลลาดไอศกรีม มารี ปลุกฉันและจูงฉันไปทานอาหาร     เธอแต่งตัวให้ฉันแล้วพูดว่า'วันนี้ท่าน มิลา มีแขกมาขอพบค่ะ' หลังจากมารีพูดเสียงประตูก็ดัง แอ้ดด~~~ บุคคลที่อยูาหน้าประตูคือ ชายร่างสูงผมสีบรอน์ นั้นมันรากก!!เพื่อนสมัยเด็กของฉัน
 
รากมอบดอกไม้สุดจะหอมให้ฉัน ฉันถามว่า'ราก มาได้ไง'เขาบอกว่าเขามาจากหน้าต่างเพราะที่นี้ไม่มีประตู
ครอบครัวฉันขังฉันไว้ตั่งแต่เด็กๆเพราะฉันเป็นหวัดแต่ตอนนี้ไม่เป็นแล้ว 
 
หลังจากที่เขามอบดอกไม้ให้ฉันเขาก็ต้องไปเพราะเขางานยุ่งมากก,ฉันจ้องมองที่หน้าต่าง รอรอรอ คนคนนั้นคนที่คอยเอาแต่ทำร้ายเธอนั้นก็คือ ยาอิพี่สาวของเธอเพราะถึงเธอชอบทำร้ายแต่ก็ได้พูดไว้ว่า'วันนึงฉันจะมารับเธอกลับบ้านนะ^.^'แต่เมื่อไหร่จะมาพี่จ้า. น้ำตาฉันเริ่มไหลลงมาถึงแก้มสีชมพูของฉัน ถึงพี่จ้ายังไม่มาฉันก็จะรอค่ะ
 
ฉันปาดนำ้ตาแล้วแล้วพูดกับตัวเองว่าเข้มแข็งไวนะ ---------ตอนนี้เที่ยงแล้วข้าวเที่ยงของฉันคือเสต็กไก่ราดซอส
ตอนนี้เย็นแล้วรากมาหาฉันแล้วมอบของขวัญเล็กๆน้อยๆให้นั่นคือกิ้ฟติดผมรูปกุหลาบ ดินเนอร์คือ ข้าวต้มปลา ทุกๆสิ่งที่ผ่านมาตอนที่ยังจำความไม่ได้ทำให้เราเข้มแข็ง วันนี้ก็ผ่านไปด้วยดี 
 
 
ลองมองบนฟ้าเห็นหอคอยแต่เห็น 'เด็กผู้หญิง'ไหม