ความหวังเล็กๆจากมุมหน้าต่าง little chance from a window

'ท่านมิลาค้าาาาคุณหนูยาอิมาหาค่ะ'ทันทีที่ฉันได้ยินคำว่ายาอิทำให้ฉันสดุ้งมาก อยู่ดีดีร่างของฉันที่พยายามจะลุกขึ้นมาจากเตียงนอนถูกหญิงสาวร่างบางหยุดไว้ ของเหลวบางอย่างไหลลงมาที่แก้มฉัน กลิ่นนี้ !!!!!กลิ่นที่ฉันคุ้นเคย!!!!!!!เลือด!!!!!!!!ในใจฉันได้แต่พูดว่า 'พี่ยาอิ พี่ยาอิ พี่ยาอิ .....'ตื่นขึ้นมาฉันเห็นหญิงสาวเต็มไปด้วยแผลนั่งอยู่ข้างฉัน เมื่อฉันได้สติ พี่ยาอินั่งข้างฉันมารีรู้ว่าฉันจะถามอะไรเธองจึงชิงติบก่อน'ท่านยาอิพังกำแพงของหอคอยเพื่อมาหาท่านมิลาค่ะ'เมื่อฉันได้ยินเช่นนั้นนำ้ตาไหลรินลงมาที่แก้มของฉัน'พี่ยาอิ......'ฉันพูดด้วยนำ้เสียงแหบห้าวก่อนที่จะโอบกอดพี่สาวของฉันอยุ่ดีดีประตูก็เปิด'นั้นรากนี่'ยาอิตะโกนออกมา รากทำท่างงแล้วก้มลงสวัสดีพี่สาวฉันแล้วพูดว่า 'ทูลผ่าบาทครับ องค์ราชินี แห่ง แอเวลทีน'ฉันทำท่างงอีกครั้งที่ได้ยินคำว่าิงค์ราชินี เอ็ะ!!!!!!อาณาจักร แอลเวลทีน ที่ใหญ่ที่สุดในโลกนี้!!!!พี่สาวฉันสูงส่งขนาดนั้นเลยหรอ'งงเป็นไก่ตาแตกเลยอะดิ ยัยบ็อง'พี่ยาอิพูดด้วยสำเนียงเหมือนเมื่อก่อนที่เราเคยอยุ่ด้วยกัน'พี่จะมาพาเธอไปอยู่ที่ แอลเวนทีน ด้วยกันนะ มารีก็ด้วย'มารีพูดด้วยนำ้เสียงดีใจ'เป็นเกรียติอย่างยิ่งค่ะ องค์ราชินีแห่ง แอลเวนทีน'ก่อนที่เราจะออกเดินทางฉันพาพี่ไปเที่ยวรอบหอคอยก่อนไป ทำให้ย้อนความทรงจำก่อนได้เป็นอย่างดี แต่ทว่าโลกนี้ไม้ได้มีแค่ความสุข  ....................พวกเราหยุดอยู่ที่หน้าประตูที่ข้างในเคยเป็นห้องของพ่อกับแม่. พวกท่านได้ฆ่ากันเองในห้องนี้. ทุกคนที่ตามหลังฉันอยูก้มหัวลงเพื่อแสดงความเสียใจ ฉันพยายามกลั้นนำ้ตาของฉันเอง ฉันทรุดตัวลงเอามือทุบที่ประตูจนมือฉันเปลี่ยนเป็นสีแดงสดหรือเลือดนั้นเอง นำ้ตาไหลอีกครั้ง ฉันไม่เคยลืมภาพนั้นเพราะมันอยู่ในใจเรียบร้อยแล้วภาพที่พ่อกำลังจะฆ่าฉันตอนเด็กแต่พี่สาวฉันมาห้ามไว้ก่อนและแม่ก็ใช้มีดแทงลึกเข้าไปในหัวใจเมื่อแม่เห็นเลือดท่านก็ฆ่าตัวเองตายยย ฉันไม่เคยลืมมมม!!!!!!!!!!!!!!

  ติดตามด้วยน้าาาาา