คนอย่างฉัน เกิดมาเพื่อเป็นหวานเย็น!
-
เขียนโดย มนุษย์ต่างดาว
วันที่ 24 มิถุนายน พ.ศ. 2557 เวลา 22.55 น.
2 ตอน
0 วิจารณ์
5,378 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 25 มิถุนายน พ.ศ. 2557 02.08 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น
2) พบกันอีกครั้ง
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ ณ ห้องเรียนที่แสนสงบสุข
วันอังคารที่ 24 มิถุนายน 2557 วันนี้เป็นวันที่ฉันไม่เครียดเลยสักนิด เนื่องจากมีเรียนแค่วิชาเดียว แต่เรียนทั้งวัน วิชาที่ว่าก็คือ วิทยาศาสตร์
"นักเรียนนั่งให้เรียบร้อย" เสียงผู้ชายดังขึ้นจากด้านหลัง
=..= โอ้คุณพระทำไมคนๆนี้ถึงเข้ามาที่นี่กันนะ ชายที่ดูเหมือนจะทะลุออกมาจากฝันหวานของฉัน หนุ่มที่ดูหล่อเหล่าดุจเจ้าชายคนนี้ อย่าบอกนะว่าเป็นครูจริงๆน่ะ
"สาวน้อยผมหยิกตรงนั้น เมื่อวานไปไหนมาครับ"
"คือว่า เมื่อวานปวดหัวค่ะไปนอนอยู่ที่ห้องพยาบาล" ก็รู้อยู่แล้วไม่ใช่หรือไงกันว่าฉันไปแอบหลับที่ดาดฟ้าน่ะ ทำไมต้องถามด้วย
"ครับ งั้นก็คงยังไม่รู้จักผมสินะ ผมชื่อ ซูตะ เป็นครูสอนวิทย์นะครับ"
"ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ ฉันชื่อ ฮานิ"
คนๆนี้รู้ทั้งรู้ว่าฉันโกหกก็ยังไม่ว่าอะไรอีกงั้นหรือ เป็นคนที่แปลกจริงๆเลย แต่ดูเหมือนว่าครั้งนี้ฉันจะรอดตัวไปนะ
2 ชม.ผ่านไป (พักกลางวัน)
ในที่สุดการเรียนในครึ่งเช้าก็ผ่านไปได้ด้วยดี ถึงฉันจะเรียนไม่รู้เรื่องแต่ครูคนนั้นคงไม่สนใจใส่ใจฉันหลอกมั้ง
"รุ่นพี่ฮานิ !! "
"เอมิเองหลอ เมื่อวานทิ้งฉันไว้แบบนั้นได้ยังไงกัน"
"อ่อ เมื่อวานทันทีที่เลิกเรียนเอมิก็ไปเรียกรุ่นพี่ แต่มีครูคนหนึ่งบอกว่าจะปลุกรุ่นพี่เองนะค่ะ ครูคนนั้นรู้สึกจะย้ายมาได้3วันก่อนเปิดเรียนนะคะ เห็นว่าชื่อ ซูตะ เป็นครูที่หล่อมากจริงๆ "
"ชิ ไม่เห็นหล่อซักนิด แล้ววันนี้เธอกลับบ้านไปก่อนนะ ฉันมีเรื่องต้องทำน่ะ"
"รับทราบค่ะ"
แปลกจริงๆทั้งที่เอมิบอกว่าทันทีที่เลิกเรียนก็มาปลุกฉัน แต่ดันเจอครูคนนั้น และกว่าฉันจะตื่นก็ประมาณ2ชม.หลังจากเอมิมาที่นี่ ครูคนนั้นปล่อยให้เรานอนอยู่ที่นี่นานขนาดนั้นทำไมกันนะ ทั้งที่รู้แต่ก็ไม่ปลุกเราเลยเนี่ยนะ
ย้อนกลับมาที่ห้องเรียนอีกครั้ง ในขณะที่ทุกคนต่างตั้งตาเรียน ฉันกลับนั่งครุ่นคิดถึงเรื่องราวของเมื่อวาน สายตาที่จ้องมองออกไปนอกหน้าต่าง สายลมที่พัดผ่านตัวของฉันไป เวลาไหลไปนานเท่าไหร่กัน..
หลังเลิกเรียน
"ครูคะ ขอคุยด้วยซักครู่นะคะ"
"ได้สิ่ เธอชื่อฮานิสิ่นะ มีเรื่องอะไร?"
"เมื่อวานครูรู้สินะว่าหนูนอนอยู่บนดาดฟ้า ครูเห็นตั้งแต่ตอนเลิกเรียน.."
"ใช่สิ่ ขอเดาว่าเธอจะถามฉันว่าทำไมไม่ปลุกเธอตั้งแต่ตอนนั้นสิ่นะ ถ้าใช่คำตอบก็คือ ใบหน้าเล็กๆของเธอตอนหลับมันช่างงดงามจนฉันไม่อยากปลุกเธอจากห้วงนิทราเลยหละ ริมฝีปากน้อยๆของเธอเกือบทำให้ฉันเผลอใจเลยนะสาวน้อย"
"ห๊ะ! คุณอย่าบอกนะว่าคุณ.."
"ฮานิฉันชอบเธอซะแล้ว!!"
0_0 ....
วันอังคารที่ 24 มิถุนายน 2557 วันนี้เป็นวันที่ฉันไม่เครียดเลยสักนิด เนื่องจากมีเรียนแค่วิชาเดียว แต่เรียนทั้งวัน วิชาที่ว่าก็คือ วิทยาศาสตร์
"นักเรียนนั่งให้เรียบร้อย" เสียงผู้ชายดังขึ้นจากด้านหลัง
=..= โอ้คุณพระทำไมคนๆนี้ถึงเข้ามาที่นี่กันนะ ชายที่ดูเหมือนจะทะลุออกมาจากฝันหวานของฉัน หนุ่มที่ดูหล่อเหล่าดุจเจ้าชายคนนี้ อย่าบอกนะว่าเป็นครูจริงๆน่ะ
"สาวน้อยผมหยิกตรงนั้น เมื่อวานไปไหนมาครับ"
"คือว่า เมื่อวานปวดหัวค่ะไปนอนอยู่ที่ห้องพยาบาล" ก็รู้อยู่แล้วไม่ใช่หรือไงกันว่าฉันไปแอบหลับที่ดาดฟ้าน่ะ ทำไมต้องถามด้วย
"ครับ งั้นก็คงยังไม่รู้จักผมสินะ ผมชื่อ ซูตะ เป็นครูสอนวิทย์นะครับ"
"ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ ฉันชื่อ ฮานิ"
คนๆนี้รู้ทั้งรู้ว่าฉันโกหกก็ยังไม่ว่าอะไรอีกงั้นหรือ เป็นคนที่แปลกจริงๆเลย แต่ดูเหมือนว่าครั้งนี้ฉันจะรอดตัวไปนะ
2 ชม.ผ่านไป (พักกลางวัน)
ในที่สุดการเรียนในครึ่งเช้าก็ผ่านไปได้ด้วยดี ถึงฉันจะเรียนไม่รู้เรื่องแต่ครูคนนั้นคงไม่สนใจใส่ใจฉันหลอกมั้ง
"รุ่นพี่ฮานิ !! "
"เอมิเองหลอ เมื่อวานทิ้งฉันไว้แบบนั้นได้ยังไงกัน"
"อ่อ เมื่อวานทันทีที่เลิกเรียนเอมิก็ไปเรียกรุ่นพี่ แต่มีครูคนหนึ่งบอกว่าจะปลุกรุ่นพี่เองนะค่ะ ครูคนนั้นรู้สึกจะย้ายมาได้3วันก่อนเปิดเรียนนะคะ เห็นว่าชื่อ ซูตะ เป็นครูที่หล่อมากจริงๆ "
"ชิ ไม่เห็นหล่อซักนิด แล้ววันนี้เธอกลับบ้านไปก่อนนะ ฉันมีเรื่องต้องทำน่ะ"
"รับทราบค่ะ"
แปลกจริงๆทั้งที่เอมิบอกว่าทันทีที่เลิกเรียนก็มาปลุกฉัน แต่ดันเจอครูคนนั้น และกว่าฉันจะตื่นก็ประมาณ2ชม.หลังจากเอมิมาที่นี่ ครูคนนั้นปล่อยให้เรานอนอยู่ที่นี่นานขนาดนั้นทำไมกันนะ ทั้งที่รู้แต่ก็ไม่ปลุกเราเลยเนี่ยนะ
ย้อนกลับมาที่ห้องเรียนอีกครั้ง ในขณะที่ทุกคนต่างตั้งตาเรียน ฉันกลับนั่งครุ่นคิดถึงเรื่องราวของเมื่อวาน สายตาที่จ้องมองออกไปนอกหน้าต่าง สายลมที่พัดผ่านตัวของฉันไป เวลาไหลไปนานเท่าไหร่กัน..
หลังเลิกเรียน
"ครูคะ ขอคุยด้วยซักครู่นะคะ"
"ได้สิ่ เธอชื่อฮานิสิ่นะ มีเรื่องอะไร?"
"เมื่อวานครูรู้สินะว่าหนูนอนอยู่บนดาดฟ้า ครูเห็นตั้งแต่ตอนเลิกเรียน.."
"ใช่สิ่ ขอเดาว่าเธอจะถามฉันว่าทำไมไม่ปลุกเธอตั้งแต่ตอนนั้นสิ่นะ ถ้าใช่คำตอบก็คือ ใบหน้าเล็กๆของเธอตอนหลับมันช่างงดงามจนฉันไม่อยากปลุกเธอจากห้วงนิทราเลยหละ ริมฝีปากน้อยๆของเธอเกือบทำให้ฉันเผลอใจเลยนะสาวน้อย"
"ห๊ะ! คุณอย่าบอกนะว่าคุณ.."
"ฮานิฉันชอบเธอซะแล้ว!!"
0_0 ....
คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ