คนอย่างฉัน เกิดมาเพื่อเป็นหวานเย็น!

-

วันที่ 24 มิถุนายน พ.ศ. 2557 เวลา 22.55 น.

  2 ตอน
  0 วิจารณ์
  5,378 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 25 มิถุนายน พ.ศ. 2557 02.08 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น

แชร์เรื่องสั้น Share Share Share

 

2) พบกันอีกครั้ง

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
          ณ ห้องเรียนที่แสนสงบสุข
          วันอังคารที่ 24 มิถุนายน 2557 วันนี้เป็นวันที่ฉันไม่เครียดเลยสักนิด เนื่องจากมีเรียนแค่วิชาเดียว แต่เรียนทั้งวัน วิชาที่ว่าก็คือ วิทยาศาสตร์
          "นักเรียนนั่งให้เรียบร้อย" เสียงผู้ชายดังขึ้นจากด้านหลัง
          =..= โอ้คุณพระทำไมคนๆนี้ถึงเข้ามาที่นี่กันนะ ชายที่ดูเหมือนจะทะลุออกมาจากฝันหวานของฉัน หนุ่มที่ดูหล่อเหล่าดุจเจ้าชายคนนี้ อย่าบอกนะว่าเป็นครูจริงๆน่ะ
          "สาวน้อยผมหยิกตรงนั้น เมื่อวานไปไหนมาครับ"
          "คือว่า เมื่อวานปวดหัวค่ะไปนอนอยู่ที่ห้องพยาบาล" ก็รู้อยู่แล้วไม่ใช่หรือไงกันว่าฉันไปแอบหลับที่ดาดฟ้าน่ะ ทำไมต้องถามด้วย
          "ครับ งั้นก็คงยังไม่รู้จักผมสินะ ผมชื่อ ซูตะ เป็นครูสอนวิทย์นะครับ"
          "ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ ฉันชื่อ ฮานิ"
           คนๆนี้รู้ทั้งรู้ว่าฉันโกหกก็ยังไม่ว่าอะไรอีกงั้นหรือ เป็นคนที่แปลกจริงๆเลย แต่ดูเหมือนว่าครั้งนี้ฉันจะรอดตัวไปนะ
          2 ชม.ผ่านไป (พักกลางวัน)
          ในที่สุดการเรียนในครึ่งเช้าก็ผ่านไปได้ด้วยดี ถึงฉันจะเรียนไม่รู้เรื่องแต่ครูคนนั้นคงไม่สนใจใส่ใจฉันหลอกมั้ง
          "รุ่นพี่ฮานิ !! "
          "เอมิเองหลอ เมื่อวานทิ้งฉันไว้แบบนั้นได้ยังไงกัน"
          "อ่อ เมื่อวานทันทีที่เลิกเรียนเอมิก็ไปเรียกรุ่นพี่ แต่มีครูคนหนึ่งบอกว่าจะปลุกรุ่นพี่เองนะค่ะ ครูคนนั้นรู้สึกจะย้ายมาได้3วันก่อนเปิดเรียนนะคะ เห็นว่าชื่อ ซูตะ เป็นครูที่หล่อมากจริงๆ "
          "ชิ ไม่เห็นหล่อซักนิด แล้ววันนี้เธอกลับบ้านไปก่อนนะ ฉันมีเรื่องต้องทำน่ะ"
          "รับทราบค่ะ"
          แปลกจริงๆทั้งที่เอมิบอกว่าทันทีที่เลิกเรียนก็มาปลุกฉัน แต่ดันเจอครูคนนั้น และกว่าฉันจะตื่นก็ประมาณ2ชม.หลังจากเอมิมาที่นี่ ครูคนนั้นปล่อยให้เรานอนอยู่ที่นี่นานขนาดนั้นทำไมกันนะ ทั้งที่รู้แต่ก็ไม่ปลุกเราเลยเนี่ยนะ
          ย้อนกลับมาที่ห้องเรียนอีกครั้ง ในขณะที่ทุกคนต่างตั้งตาเรียน ฉันกลับนั่งครุ่นคิดถึงเรื่องราวของเมื่อวาน สายตาที่จ้องมองออกไปนอกหน้าต่าง สายลมที่พัดผ่านตัวของฉันไป เวลาไหลไปนานเท่าไหร่กัน..
          หลังเลิกเรียน
          "ครูคะ ขอคุยด้วยซักครู่นะคะ"
          "ได้สิ่ เธอชื่อฮานิสิ่นะ มีเรื่องอะไร?"
          "เมื่อวานครูรู้สินะว่าหนูนอนอยู่บนดาดฟ้า ครูเห็นตั้งแต่ตอนเลิกเรียน.."
          "ใช่สิ่ ขอเดาว่าเธอจะถามฉันว่าทำไมไม่ปลุกเธอตั้งแต่ตอนนั้นสิ่นะ ถ้าใช่คำตอบก็คือ ใบหน้าเล็กๆของเธอตอนหลับมันช่างงดงามจนฉันไม่อยากปลุกเธอจากห้วงนิทราเลยหละ ริมฝีปากน้อยๆของเธอเกือบทำให้ฉันเผลอใจเลยนะสาวน้อย"
          "ห๊ะ! คุณอย่าบอกนะว่าคุณ.."
          "ฮานิฉันชอบเธอซะแล้ว!!"
          0_0 ....

 

คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา