คนอย่างฉัน เกิดมาเพื่อเป็นหวานเย็น!

          ณ ห้องเรียนที่แสนสงบสุข

          วันอังคารที่ 24 มิถุนายน 2557 วันนี้เป็นวันที่ฉันไม่เครียดเลยสักนิด เนื่องจากมีเรียนแค่วิชาเดียว แต่เรียนทั้งวัน วิชาที่ว่าก็คือ วิทยาศาสตร์

          "นักเรียนนั่งให้เรียบร้อย" เสียงผู้ชายดังขึ้นจากด้านหลัง

          =..= โอ้คุณพระทำไมคนๆนี้ถึงเข้ามาที่นี่กันนะ ชายที่ดูเหมือนจะทะลุออกมาจากฝันหวานของฉัน หนุ่มที่ดูหล่อเหล่าดุจเจ้าชายคนนี้ อย่าบอกนะว่าเป็นครูจริงๆน่ะ

          "สาวน้อยผมหยิกตรงนั้น เมื่อวานไปไหนมาครับ"

          "คือว่า เมื่อวานปวดหัวค่ะไปนอนอยู่ที่ห้องพยาบาล" ก็รู้อยู่แล้วไม่ใช่หรือไงกันว่าฉันไปแอบหลับที่ดาดฟ้าน่ะ ทำไมต้องถามด้วย

          "ครับ งั้นก็คงยังไม่รู้จักผมสินะ ผมชื่อ ซูตะ เป็นครูสอนวิทย์นะครับ"

          "ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ ฉันชื่อ ฮานิ"

           คนๆนี้รู้ทั้งรู้ว่าฉันโกหกก็ยังไม่ว่าอะไรอีกงั้นหรือ เป็นคนที่แปลกจริงๆเลย แต่ดูเหมือนว่าครั้งนี้ฉันจะรอดตัวไปนะ

          2 ชม.ผ่านไป (พักกลางวัน)

          ในที่สุดการเรียนในครึ่งเช้าก็ผ่านไปได้ด้วยดี ถึงฉันจะเรียนไม่รู้เรื่องแต่ครูคนนั้นคงไม่สนใจใส่ใจฉันหลอกมั้ง

          "รุ่นพี่ฮานิ !! "

          "เอมิเองหลอ เมื่อวานทิ้งฉันไว้แบบนั้นได้ยังไงกัน"

          "อ่อ เมื่อวานทันทีที่เลิกเรียนเอมิก็ไปเรียกรุ่นพี่ แต่มีครูคนหนึ่งบอกว่าจะปลุกรุ่นพี่เองนะค่ะ ครูคนนั้นรู้สึกจะย้ายมาได้3วันก่อนเปิดเรียนนะคะ เห็นว่าชื่อ ซูตะ เป็นครูที่หล่อมากจริงๆ "

          "ชิ ไม่เห็นหล่อซักนิด แล้ววันนี้เธอกลับบ้านไปก่อนนะ ฉันมีเรื่องต้องทำน่ะ"

          "รับทราบค่ะ"

          แปลกจริงๆทั้งที่เอมิบอกว่าทันทีที่เลิกเรียนก็มาปลุกฉัน แต่ดันเจอครูคนนั้น และกว่าฉันจะตื่นก็ประมาณ2ชม.หลังจากเอมิมาที่นี่ ครูคนนั้นปล่อยให้เรานอนอยู่ที่นี่นานขนาดนั้นทำไมกันนะ ทั้งที่รู้แต่ก็ไม่ปลุกเราเลยเนี่ยนะ

          ย้อนกลับมาที่ห้องเรียนอีกครั้ง ในขณะที่ทุกคนต่างตั้งตาเรียน ฉันกลับนั่งครุ่นคิดถึงเรื่องราวของเมื่อวาน สายตาที่จ้องมองออกไปนอกหน้าต่าง สายลมที่พัดผ่านตัวของฉันไป เวลาไหลไปนานเท่าไหร่กัน..

          หลังเลิกเรียน

          "ครูคะ ขอคุยด้วยซักครู่นะคะ"

          "ได้สิ่ เธอชื่อฮานิสิ่นะ มีเรื่องอะไร?"

          "เมื่อวานครูรู้สินะว่าหนูนอนอยู่บนดาดฟ้า ครูเห็นตั้งแต่ตอนเลิกเรียน.."

          "ใช่สิ่ ขอเดาว่าเธอจะถามฉันว่าทำไมไม่ปลุกเธอตั้งแต่ตอนนั้นสิ่นะ ถ้าใช่คำตอบก็คือ ใบหน้าเล็กๆของเธอตอนหลับมันช่างงดงามจนฉันไม่อยากปลุกเธอจากห้วงนิทราเลยหละ ริมฝีปากน้อยๆของเธอเกือบทำให้ฉันเผลอใจเลยนะสาวน้อย"

          "ห๊ะ! คุณอย่าบอกนะว่าคุณ.."

          "ฮานิฉันชอบเธอซะแล้ว!!"

          0_0 ....