My Friend มากกว่าเพื่อน น้อยกว่าแฟน

     ยิ่งเวลาผ่านไปเราสองคนก็เริ่มสนิทกันขึ้นเรื่อยๆ  

 เราทั้งคู่มาที่โรงกีฟาทุกๆครั้งที่เลิกเรียน วันนี้สนามกีฟาไม่มีใครเลยเพราะว่ามันก็เย็นแล้ว นอกจากเราสองคน

ทั้งคู่เดินเข้าไปที่โต๊ะปิงปอง บอมจับไหล่สมาย ทั้งคู่หยุดเดินลง สมายกลับหลังไปมองบอมด้วยความ งง

บับบ!! บอมจับมือสมายขึ้นมา พร้อมกับกำสายที่รัดข้อมือของตัวเองที่ใส่ทุกๆวันมาใส่ในกำมือของสมาย พร้อมกับจับมือสมายแน่น 

ในตอนนั้นสมายทั้ง งง ทั้ง เขิญ ก้นะอยู่เฉยๆใครมันจะบ้ามาจับมือเรา 

บอม: อ่ะนี่ สายที่รัดข้อมือ ใส่เอาไว้นะ เราให้ อันนี้มีของเราอันเดียวนะเนี๊ย ไม่ได้ให้กันง่ายๆเลยล่ะ         รักษามันดีๆนะ 

สมาย: อ่าว เอามาให้เราทำไม ทำไมไม่ใส่เองล่ะ มันดูโล่งๆหวิวๆที่ข้อมือบอมอ่ะ แล้วบอมก็ใส่มันทุกวันด้วย จะดีหรอ

บอมยังคงเงียบบบ.....

สมาย: อ่ะก็ได้ๆ

บอมจับที่รัดข้อมือ ก้มหน้าแล้วใส่ให้สมาย จับที่ข้อมือของสมายแน่นพร้อมกับบอกว่า "เนี่ยมึงอ่ะคือเพื่อนที่ดีที่สุดของกุเลยนะเวลาไหนกูงี้เง่างอแงไร้สาระไม่มีเหตุผล กูขอโทดด้วยนะ ถ้าเวลาไหนมึงเสียใจกับในสิ่งที่กูพูด เพราะอารมย์ กูขอให้มึงนึกวันนี้นะ วันที่กูใส่ที่รัดข้อมือให้มึงนะ

                                                      "สมาย "

สมาย:อื๊ม กูจะรักมึงมากกว่าที่มึงรักกูสองเท่า กูจะห่วงมึงมากกว่าที่มึงห่วงกูสองเท่า ต่อให้มึงจะไม่รักกู ไม่ห่วงกู กูก็จะอยู่ข้างๆมึงนะบอม 

บอมจับมือสมายค้างไว้ พร้อมกับเสียงลมที่พัดผ่านเข้าทางประตู และ ช่องหน้าต่างที่เปิดไว้

แสงดวงอาทิตย์ยามเย็นค่อยเลือนจางลง จนในห้องกำลังจะมืดสนิท............

ป่ะไปกันเหอะ.... ทั้งคู่เดินออกจากโรงกีฟา  แล้วเดินจากกัน 

เมื่อสมายกลับถึงบ้าน และเข้าห้องนอนของตัวเอง พร้อมกับเอามือมาวางบนหน้าผากของตัวเอง

พร้อมกับคิดในใจ

"ตั้งแต่บอมพูดประโยคนั้นจบ หัวใจฉันมันก็สั่นไม่เป็นจังหวะเอาเสียเลย จนทำให้ฉันต้องคอยเพ้อ คอยคิดถึงเธอเสมอ บอมเธอทำให้ฉันเป็นอะไรไปเนี๊ย" แต่นี่จะเรียกว่าความรักได้หรอ เพราะเรายังมีกำแพงที่เรียกว่าเพื่อนอยู่นะ หรือถ้าเราจะเป็นมากกว่าเพื่อน มันก็คงจะต้องน้อยกว่าแฟนสินะ แต่แค่นี้มันก็มากเพียงพอสำหรับฉันแล้วล่ะ  เปลือกตาของสมายค่อยๆพับลงมา จนสนิทกัน 

.......... บอม ......

วันนี้ก็เป็นอีกวันที่เธอทำให้ฉันมีความสุขมากๆ ฉันไม่รู้จักเปรียบเธอว่าอะไร เธอคือของขวัญที่ฉัน

อยากได้มากที่สุดก็แล้วกันนะ ^//////^

#อิอิ จบแล้วสำหรับตอนที่3 ใครที่รอตอนที่4อยู่ก็ช่วยคอมเม้นเป็นกำลังใจด้วยนะคราฟฟ 

ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่าน