สงครามต่างดินแดน

     บทที่ 7  จุดอ่อนขององค์ชาย

     เจ้าชายแห่งดินแดนนักรบนามว่า ราดิน ได้นำกำลังพลทหารที่มีอาวุธอันตรายมากมาย  (จริง ๆ ก็มีแค่ดาบ)  จากฐานที่ตั้งของผู้นำทัพทิศใต้อย่างท่าน มิน่าล่ะ  เพื่อไปยังเกาะข้าวมันไก่ที่ว่ากันว่าถูกพวกกองทัพ  ปีศาจเข้ามาโจมตีเมื่อไม่นานมานี้เอง

     เจ้าชาย ราดีน พร้อมแฟนสาวนามว่า ไมเด้น ต่างเดินทางโดยเรือกับเหล่าทหารที่ติดตามมาด้วย ไม่นานก็เดินทางมาถึงเกาะข้าวมันไก่และได้เจอกับฐานทัพของปีศาจที่นำทัพโดยจอมมารปีศาจเวทิน อย่างที่คาดไว้ 

     ราดีน  ผู้มากด้วยพลังเวทย์ได้บุกไปยังฐานที่ตั้งของปีศาจพร้อมด้วยทหารส่วนหนึ่งและสามารถจัดการกับจอมมารปีศาจเวทิน ลงได้สำเร็จ..แต่ทว่า..!!

     ณ..ฐานทัพปีศาจ..บนเกาะข้าวมันไก่..ในดินแดนนักรบทางตอนใต้..ผู้ที่มีฉายาว่า จอมอสูรดูดเลือดไอซาส ได้ปรากฏกายต่อหน้า เจ้าชายแห่งดินแดนนักรบ ราดีน แล้ว..!

     “เจ้าใช่ไหม?..ที่ฆ่าจอมมารปีศาจนั้น”  ไอซาส..ที่กำลังบินอยู่เหนือเวหาถามขึ้น..!

     “ถ้าใช่แล้วจะทำไม?”  เจ้าชาย ราดีน ตอบขึ้นทันที..!!

     “ดูเหมือนเจ้าจะมีพลังเวทย์ไม่เบา..แต่พลังเวทย์ของเจ้าเอามาสู้กับผู้นำดินแดนปีศาจอย่าง ริดกะ ไม่ได้หรอก เพราะว่าพลังของเจ้าเน้นแต่พลังป้องกันทั้งนั้น” 

     “ทำไมแกถึงได้รู้ว่าข้ามีพลังเวทย์แต่สายป้องกัน”

     “ตอนที่เจ้าบุกเข้ามาค่ายฐานทัพปีศาจที่นี้..ข้าก็จับตาดูเจ้ามาโดยตลอดบนเวหานี้..ข้าเริ่มมาแน่ใจว่าเจ้ามีแต่เวทย์ป้องกันก็ตอนที่เจ้าเอาดาบของทหารตัวเองฟันไอ้จอมมาร เวทิน นั้น..เพราะถ้าเจ้ามีพลังเวทย์โจมตีด้วยแล้วทำไมไม่ใช่เวทย์มนต์ของเจ้าจัดการมัน?”  จอมอสูรดูดเลือด..ไอซาส พูด...

     เจ้าชายนักรบ ราดีน ได้แต่ยืนนิ่งอยู่เฉย ๆ เหมือนโดยมนต์สะกิดอะไรสักอย่างของ จอมอสูรดูดเลือดไอซาส  เขาขยับตัวไม่ได้แม้แต่นิดเดียว...!!  (องค์ชายราดีน..แย่แล้ว!!)

     “ข้ายังไม่ตายหรอกนะเจ้าโง่ ฮ่า ๆๆ”  เสียงที่ไม่รู้ว่ามาจากแห่งหนตำบลไหน ได้ดังขึ้นในหัวของเจ้าชาย ราดีน และทหารที่ติดตามมา พร้อมกับบรรยายกาศที่ไม่ดีนัก เมฆสีดำเข้าปกคลุมท้องฟ้าบริเวณที่จอมอสูรบินอยู่..สายลมตีคู่ขนานอากาศพร้อมอะไรก็หารู้ไม่..มันเป็นสีดำจับกันเป็นกลุ่มก้อนวงกลม (ถ้าคิดตามที่บรรยายไม่ออกก็ไม่เป็นไร)

     แต่ตอนนี้จอมมารปีศาจ.เวทิน ได้มาปรากฏร่างอีกครั้ง..!! ท่ามกลางเมฆสีดำยังคงปกคลุมรอบบริเวณนั้น

     “นี้เจ้ายังไม่ตายอีกหรือ?”  เจ้าชาย ราดีน ถามด้วยความตกใจ..!!

     “ปีศาจจอมมารอย่างข้า..มีรึจะมาตายเพราะดาบสวะ ๆ แบบนั้น”  จอมมารปีศาจเวทิน พูดขึ้น....

     “ทุกคนระวังตัวไว้นะ..เราเองก็ไม่รู้ว่ามันจะมาไม้ไหน”  ราดีน...กระซิบกับทหารที่ตามด้วยกัน..แต่...มารู้สึกตัวอีกที เจ้าชายก็แทบจะยืนด้วยข้าของตัวเองไม่อยู่ เพราะรู้ว่าทหารที่ติดตามมาได้ตายกันหมดแล้ว..?

     “ไม่ต้องห่วง..พวกทหารของเจ้าโดนเวทย์มนต์พิษของข้า..หลับแบบไม่มีวันตื่นเรียบร้อยแล้ว 55+”  จอมมารปีศาจเวทิน พูดจบ..ก็หัวเราะจนถังขี้แตก  

     “ไอ้.....”   เจ้าชายพูดไม่ออก..! ร่างกายถูกมนต์สะกิดของจอมอสูรที่บินอยู่บนท้องฟ้านั้นอีกครั้ง...!!

     “เอาล่ะท่านจอมอสูรดูดเลือดไอซาส..เราจะเอายังไงกับนักรบผู้กล้าหาญผู้นี้?”  จอมมารเวทิน..ถามจอมอสูรไอซาส..

     “เรื่องของเจ้าดิ..ยุ่งอะไรกับข้าด้วย”

     “นั้นสินะ..อายิโนะโมโตะ..!!!” 

     (เรื่องราวสงครามเรื่องนี้ยังเละไม่เป็นท่าอยู่ดี..แต่ทว่าตอนนี้เจ้าชายแห่งดินแดนนักรบจะมีชะตาร้ายดีเป็นประกาศใด..ต้องอ่านต่อตอนหน้าแล้วล่ะครับ..เจอกันใหม่หลังการ์ตูนจบนะอิอิ)