สงครามต่างดินแดน

9.3

เขียนโดย บัทเตอร์

วันที่ 14 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 เวลา 17.31 น.

  30 Ss
  37 วิจารณ์
  41.64K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 12 พฤษภาคม พ.ศ. 2560 00.11 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น

แชร์เรื่องสั้น Share Share Share

 

19) บทที่ 18 การเปลี่ยนแปลงของดวงจันทร์ 100%

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

          บทที่ 18 การเปลี่ยนแปลงของดวงจันทร์ 

          หลังจากที่มาลัมเดินออกมา ซียังฮารีก็เดินเข้าฝึกฝนวิชาการหายตัวและวิชาเคลื่อนที่ฉับพลันกับท่านผู้เฒ่าพ่อของเอลล่าทันที...

          (ฉันนั่งตกปลาที่ริมตลิ่ง?)  หลังจากนั้นมาลัมก็มานั่งตกปลา ถรุยย์...! 555+ มาลัมรู้สึกเหมือนมีใครขับรถชนอกเขาหัก...เดินจากคนที่ตนหลงรักและน้องชาย จนมาถึงชายหาดของทะเล...นมโคม้า 555+ (เป็นไงชื่อทะเลที่ผมคิดขึ้นมา...แม่งโคตรฮ่า) คนบ้าเท่านั้นที่กล้าเขียนเรื่องนี้ขึ้นมา 555+

          “เอลล่า ตอนนี้ข้ารู้แล้วว่าเจ้ารักน้องของข้าขนาดไหน ข้าจะไม่กลับไปหาพวกเจ้าทั้งสองอีก ของให้พวกเจ้าจงโชคดี...”

          พรึบ...ก๊า ก่ากกก..!! 

          บรรดานกตัวน้อยๆ บินขึ้นท้องฟ้าอย่างแตกตื่น ในขณะที่มาลัมนอนริมฝั่งชายหาดยามราตรี...!  (ค่ำแล้วเหรอเนี้ย? 55+)

          “ไงเจ้ามาลัมตัวน้อย ๆ”  จู่ๆ ชายลึกลับก็ปรากฏตัวขึ้นท่ามกลางแสงจันทร์ดั่งอุลตร้าแมน 555+ (บัาไปแบ้ว)

          “เจ้าคือ...”

          “ใช่ ข้าคือพี่สาวของเอลล่า”  อ้าว มึนตึบเลยชาน...(ชาย)ที่ปรากฏตัวขึ้นดันพูดว่าเป็น(พี่สาว)ของเอลล่า...! มันยังไงกันเนี้ย? 555+

          เอาเป็นว่าเป็นทอมหรือกระเทยดี 555+ แต่ว่าเขาจะเป็นอะไรก็ช่างเถอะ เอาเป็นว่าเขาคือสัตว์ประหลาดตัวหนึ่งที่ไม่มีในโลกของพวกเราก็แล้วกัน 55+

          “มึงอย่าให้กูเจอนักเขียนเรื่องนี้นะ กูจะฆ่ามึง ย๊ากกกก”  (อ่ะจึยย์...น่ากลัวแฮะ -0-)

          “เจ้ามาหาข้าทำไม?”  มาลัมถาม....!

          “ข้าได้ที่ยินที่เจ้าพูดนะ เจ้าชอบน้องสาวของข้างั้นรึ ข้าบอกเลยว่าอย่าริมาหลงไหลในน้องสาวของข้า และน้องของเจ้าก็เช่นกัน...!”  (เย้ๆ ไม่โดนฆ่าแล้วเรา 55+)

          “ชิ เจ้าหมายความว่าไง?”

          “ข้าจะทำให้น้องของเจ้าทรมารด้วยอำนาจพลังของข้าซะ”

          “เจ้าจะทำอะไรน้องข้า?”

          “ข้าจะขอน้องเจ้ามาเป็นผัวของข้าอีกตัว...!!”

          "-0-"

          ...

 

          (อีนี้มันจะมาไม้ไหนของมัน -0-)  สรุปแล้วคนที่มาคุยกับมาลัมคือผู้หญิงไม่ใช่ผู้ชาย 55+ (ไอ้เราก็บอกว่าเป็นผู้ชายเฉยเลย เออ...ให้เธอมีชื่อว่า หมายังเมิน ดีกว่าแฮะ 555+)  “นี่...หมายังเมิน...!!”

          “เรียกใครว่าหมาห๊ะ?”

          “ชื่อเธอไง 555+”

          “ใครเป็นคนตั้งให้ชานแบบนี้ฟะเนี้ย -0-?”

          “ไอ้นักเขียน เนยเน่าไง มันตั้งชื่อนี้ให้เธอเป็นชื่อสิริมงคลมาก 555+” 

          “ไอ้เนยเน่ามึงตาย -0-“ ปล.สงสัยเธอจะโกรธจัด...! 5555+  

          มาลัมพยายามพูดด้วยความน้อยใจของตัวเองให้ หมายังเมินฟัง...  "ที่นี้มีแต่คนไม่ชอบเราเลยหรือไงกันนะ?"

 

          หมายังเมิน (ชื่อขำว่ะ 55+) ได้แต่นิ่งเงียบ ไม่นานมาลัมก็ลุกขึ้นจากทรายหาดขอบทะเลนมโคม้า แล้วเดินไปป่าลึกโดยไม่พูดอะไรทั้งนั้น 

          “เดี๋ยวสินายจะไปไหน?”  หมายังเมินเอ่ยถามแต่ก็สายเกินไปแล้ว มาลัมไม่ได้ยินเสียงของเธออีกแล้ว เขาได้หายไปแล้วไปจากทุกคนด้วยความไม่สมหวังในความรัก...!

          หลายวันต่อมา...ก็ไม่มีใครพบเห็น มาลัมในชนเผ่าเกอกาซิกอีกเลย ในขณะที่น้องของเขา (ซียังฮารี) ก็พยายามกำลังฝึกฝนวิชาฉับพลันหายตัว...อะไรก็ไม่รู้ ประมาณนี้แหละ 5555+ (หมายังเมิน ชื่อเพราะจริงๆ อิอิ ยังๆ ไม่จบ)

 

คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.1 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา