ความเศร้าของฉัน

9.0

เขียนโดย มาริกะ

วันที่ 1 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 เวลา 10.45 น.

  1 ตอน
  2 วิจารณ์
  3,572 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 1 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 11.00 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น

แชร์เรื่องสั้น Share Share Share

 

1) มานาสึของฉัน............ตาย!!!!

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 ระหว่างที่ชั้นกำลังเดินทางกลับบ้านมานาสึก็ออกมารอชั้นที่หน้าประตูและกระโดดใส่ชั้น ครอบครัวของชั้นไปที่ต่างประเทศกันหมดทั้งพ่อ-แม่-พี่ชาย ไปกันหมดเหลือแต่ชั้นกับมานาสึชั้นไม่เหงาหรอกเพราะมีมานาสึอยู่ด้วยเหมือนมานาสึเป็นครอบครัวของชั้นอีกคนหนึ่งแต่มานาสึเป็นหมา ^^

 หน้าบ้าน

"มานาสึพี่กลับมาแล้ว"

"ฮ่องๆ"มานาสึเห่า

"มานาสึพี่เอาของมาฝากด้วยล่ะ"

"ฮ่อง"

"นี้ไง"ชั้นซื้อของที่มานาสึชอบกินมาให้ ตอนนั้นชั้นต้องไปซื้อกับข้าว 

"ชั้นออกไปข้างนอกหน่อยนะ ไปซื้อกับข้าวน่ะ"

"แอ๋งๆ"

"ไปด้วยไหมล่ะมานาสึ"

"ฮ่อง"

"ป่ะ"

 ทางม้าลาย(ใช่ไหม???)

"ฮ่อง"มานาสึว่งออกไปถนนขณะที่รถผ่านไปผ่านไป แต่แล้วมีรถคันหนึ่งวิ่งมาอย่างรีบมานาสึมองรถคันนั้น มานาสึโดนรถชน-เหยีบบชั้นตกใจทำอะไรไม่ถูก

"มานาสึ!!!"ชั้นตะโกนสุดเสียง

"ฮือๆๆมานาสึ ถ้าเธอตายไปแล้วชั้นจะอยู่กับใคร ฮือๆๆ"ชั้นวิ่งเข้าไปกอดมานาสึ ชั้นร้องไห้ไม่หยุดเพราะว่ามานาสึเป็นหมาตัวเดียวที่ทำให้ชั้นมีความสุขได้แต่ตอนนี้ต้องมาตายอีกชั้นจะอยู่กับใครชั้นร้องไห้ทั้งกอดมานาสึไว้ คนอื่นมองชั้นด้วยสายตาเศร้า ชั้นพามานาสึไปที่บ้านและพาไปที่ห้องชั้น

"มานาสึฟื้นสิ อย่าเล่นอย่างนี้นะ"ชั้นเสียใจมากๆ ชั้นนึกถึงวันก่อน

 วันก่อนๆ

"ฮ่องๆ"

"มานาสึมาเล่นด้วยกันสิ"

"ฮ่อง"

 ตอนนี้"มานาสึ ชั้นขอร้องฟื้นเถอะชั้นอยู่คนเดียวไม่ได้จริงๆ"

 

คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา