เรียนบ้างก็ได้

 ''นักเรียนทั้งหมดทำความเคารพ''
''สวัสดีค่ะ/ครับคุณครู''
''นักเรียนทั้งหมดนั่ง''
''ขอบคุณค่ะ/ครับ''
''เอาล่ะเรามาทบทวนบที่3ใหม่..''
เมี๊ยว~
หืม?เสียงเเมวนิมาจากไหน หันซ้าย หันขวา เฮ้ย!
''ไอ้สัส!เอาแมงมาเล่นในห้องเรียนเนี้ย?''ผมกระซิบถามไอ้ริว
''เรื่องของกู''เออ เรื่องของมึงถ้าครูจับได้กูจะไม่ช่วยมึงหรอก
''เออ!''
เมี๊ยว~
นะ...น่ารักอยากจับบ้างอะ 
เมี๊ยว~
ขนาดตอนอ้าปากยังน่ารักเลย อยากจับบ้างอะ ดีล่ะมีอะไรที่พอจะล่อได้บ้าง?อืม..ไม้บรรทัด หึๆคราวนี้จะได้จับแมวซะที
แกว่งๆ ไม้บรรทัดไปมาแบบนี้ก็จะมาหาเรา(คิดได้ไง)
มาๆเจ้าเมี๊ยวมาหาพ่อเร็ว อย่างนั้นและเออกระโดดมาหาพ่อเร็ว พ่อกำลังรอลูกอยู่มะ..สาส!มึงจะไม่ให้กูได้แตะแมวเลยใช่มั้ย? ถึงได้เอาปลาย่างมาล่อแมว เออ..แล้วมันเอามาจากไหนว่ะ?
เรื่องนี้ไว้ค่อยคิด ตอนนี้ไอ้ริวหันมาพอพูดว่า
''กูให้หนึ่งตัวเอาปล่าว''มันจะให้ผม1ตัว มีเหรอผมจะไม่เอา ผมพยักหน้าให้มันหลังจากนั้นมันก็ให้...
''กูเห็นมึงจ้องนานแล้วกูเลยให้ ลองกินดู''ไอ้สัสที่กูอยากได้คือแมว ไม่ใช่ปลาย่าง
''เอากินดูๆ''
หลังเลิกเรียน
''ไอ้ริวกลับบ้านเร็ว''หลังจากที่ผมเก็บประเป๋าเสร็จผมก็เรียกมันกลับบ้านครับ
''เดี๋ยวก่อนดิว่ะ''ริว
''อะไรมึงว่ะ''ผม
''กูสงสัยว่าน้องเปียกปูนของกูทำไมไม่กินทาโร่ว่ะ''ริว
''ไหนดูดิ''เนียนครับเนียนไปจับแมวมันตัวนุ่มชิบ 
''ก็ไม่เห็นเป็นอะไรนิ''ผม
''น้องเปียกปูนของกูมันไม่ได้เป็นอะไร แค่สงสัยว่าทำไมมันไม่แดกทาโร่''ริว
''อ๋อ มันคงอิ่ม''ผม
''อิ่มบ้านพ่อง!กูให้มันแดกปลาย่างแค่ตัวเดียวเอง''ริว
''แล้วจะทำไง''
''อืม..มึงมานี''อยู่ๆมันก็เรียกผม ผมจึงเดินไปหามันแล้วมัน ให้ทาโร่ผมกัด อ๋อให้กินทาโร่ให้มันดูงั้นสิ ระหว่างที่ผมกำลังกินทาโร่อยู่ไอ้ริวก็ยืนหน้าเข้ากัดทาโร่ อึ่งครับอึ่ง!ที่จริงผมก็ไม่ว่าอะไรมันหรอกถ้าทาโร่มันเส้นยาวอยู่แต่นี้มันสั้นจึงทำให้ผมกับมันได้จุ๊ปกัน 
ผลัก!
''มึงทำอะไรว่ะ''ผมผลักมันออก
''ทำให้เปียกปูนดูไง มันจะได้กินทาโร่''ริว
''ให้กูกินให้มันดูก็จบ''ผม
''กูลองแล้วมันไม่แดก กูเลยกินแบบนี้ไง''ริว
''...''ผม
ตึกตักๆๆ
''อ่าว!กินซะเอออย่างงั้นแหละ''ริว
''เห็นป่ะมันแดกแล้ว..เฮ้ยไอ้ไมค์เป็นไร''ริว
''ปล่าวๆกลับได้ยัง?''ทำไม?ใจผมถึงเต้นแรงล่ะ หรือว่า..ผมชอบมันฮ่าๆๆๆไม่มีทาง
''เออๆรอแปป''
''เออ''ผมพูดจบมันก็ไปเก็บกระเป๋าแล้วเราก็กลับบ้านกัน อ๋อลืมบอกผมกลับมันบ้านใกล้กันนะ