เรียนบ้างก็ได้

8.3

เขียนโดย Demon175

วันที่ 7 เมษายน พ.ศ. 2557 เวลา 18.56 น.

  2 ตอน
  0 วิจารณ์
  5,204 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 7 เมษายน พ.ศ. 2557 20.08 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น

แชร์เรื่องสั้น Share Share Share

 

1) กันดั้ม

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 หวัดดีครับ ผมชื่อไมค์ อายุ14 ครับ 

ก๊อกแก๊กๆ

สงสัยมั้ยล่ะว่าเสียงอะไร มันคือเสียงของ..ของ..ของโต๊ะข้างๆครับ ใช่โต๊ะข้างๆมีผู้ชายคนหนึ่งเขาชื่อริวเขาชอบเล่นในเวลาเรียนและไม่สนใจการเรียนเลยสักนิด ที่จริงผมก็ไม่ได้สนใจอะไรหรอกแต่มันติดอยู่ที่ว่าผมไม่มีสมาธิในการเรียนเลยสักนิด แล้วเวลาเขาเอาอะไรมาเล่นผมมักจะสนใจมันซึ่งมันก็ทำให้ผมไม่สนใจการเรียนเลยสักนิด และในห้องเรียนนี้มีผมเท่านั้นที่รู้ว่าเขาเล่นอะไรอยู่ซึ่งมันไม่ยุติธรรมเลยสักนิด ไม่ยุติธรรมยังไงนะเหรอ?ทั้งๆที่เขาอยู่แถวๆกลางห้องคุณครูมักไม่เห็นเลยว่าเขาเล่นอะไรอยู่

มีแต่ผมคนเดียวเท่านั้นแหละที่รู้ซึ่งมันก็ไม่ยุติธรรมสักนิดเลย แล้วทำไมผมต้องพูดอะไรๆที่เกี่ยวกับเขาแล้วก็ลงท้ายด้วยคำว่าสักนิด ด้วยเนี้ย!? 

เรื่องนั้นเอาไว้ก่อนตอนนี้เขากำลังทำอะไรอยู่นะ

นั้นมัน!กันดั้มนิเอามาทำไม?ปัญญาอ่อนสิ้นดี เรียนดีกว่า 

ก๊อกแก๊กๆ

หืม?นั้นมันอะไรกันดั้มใส่ผ้าขนหนู เขาคิดจะทำอะไรของเขากันแน่? อะ..เขาหยิบอีกตัวขึ้นมาแล้ว เอ๋?นี้เขาให้มันอ่านหนังสือเหรอ? หยิบอีกตัวขึ้นมาแล้วคราวนี้ให้อ่านหนังสือพิมพ์เหรอ?ทำอะไรของเขา เอ๋?..จะว่าไปมองดีๆเหมือนครอบครัวเลยแหะ 

''กรุณามอบใต้โต๊ะ ตอนนี้กำลังจะฝึกแผนดินไหว กรุณามอบใต้โต๊ะ''

ครืนๆ 

หลบใต้โต๊ะแล้วรู้สึกอึดอัดแหะ

ก๊อกแก๊กๆ

หืม?เสียงอะไรหันซ้าย หันขวา เฮ้ย! 

''ไอ้ริวทำไมไม่หลบใต้โต๊ะว่ะ''ผมกระซิบถามมันก่อนที่จะเห็นมันชี้ไปที่ ใต้โต๊ะของมันหืม?เฮ้ย!

กันดั้มซ่อมหลบแผ่นดินไหวฮ่าๆๆๆๆๆ

''แม่ง!มีึงบ้าปล่าวเอากันดั้มมาหลบใต้โต๊ะด้วยฮ่าๆๆ''

''เบาๆดิว่ะเดี๋ยวอาจารย์ก็ด่ากันพอดี''

''เออๆโทษที..แล้วมึงเอากันดั้มมาหลบด้วยทำไมว่ะ''

''เรื่องของกู''เออ..ตอบได้กวนตีนกูมาก

หลังจากนั้นการหลบแผ่นดินไหวก็สิ้นสุด

หลังเลิกเรียน ขณะทีี่ผมเก็บกระเป๋าอยู่นั้น

''ผมรักคุณ''หืม?อะไร?

''ฉันก็รักคุณเหมือนกัน''เสียงแม่งน่าสยองว่ะ ใครพูดว่ะ หันซ้าย หันขวา 

''งั้นเราทำอย่างว่าด้วยกันเถอะ''เฮ้ย!มันเล่นอะไรของมัน ทุเรศ!มึงคิดที่จะเอากันดั้มมาทำกันเนี้ยนะ

''ค่ะ''อ่าวตอบรับคำง่ายๆเเบบนี้เลยเหรอ? ง่ายไปหน่อยม้าง! หลังจากนั้นมันก็เอากันดั้มหันเขาหาหน้าต่างแล้วก็นิ่ง

''สวยจังเลยนะค่ะ''อะไรสวย?

''เหมือนคุณไงครับ''อ้วก! แล้วอะไรสวยไหนดูดิ ผมเดินไปแล้วหลังจากนั้นผมเดินกับไปที่เดิมแล้วหยิบกระเป๋าเดินออกนอกห้องทันที พวกคุณสงสัยป่ะ?ว่ามันทำอะไร ผมะบอกให้มันกำลังทำ..

''สัส!รอกูด้วยดิว่ะ''

''แม่ง!มึงจะให้กูเป็นไอ้บ้าดูมึงเล่นกันดั้มปัญญาอ่อนเนี้ยนะ''

''เออ!ดิว่ะกำลังดูพระอาทิตย์ตกดินอยู่ดีๆมึงก็ออกไปเนี้ยเซ้ง!''นี้แหละที่ผมกำลังจะบอก มันให้กันดั้มดูพระอาทิตย์ตกดินครับ

 

คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา