I ohly You

ฉันชื่อปิ่นฉันเบื่ออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออ~!!!!

"โอ๊ย~!! น่าเบื่อจังเลยโว๊ยยย"

"นี่........ลูก....โรงเรียน..ม๊ายยน่าเบื่อเลยน่ะลูก มี...เพื่่อนเยอะออก"

"โถ่ แม่จ๋า ก็หนูขึ้น.ม.1แล้วน่ะ เพื่อนเก่าก็แถบจะหายไปหมดแล้วจะให้ปิ่นมีเพื่อนใหม่ได้ไงล่ะ"

"ก็หัดทักเพื่อนหน่อยสิและอีกอย่างต้องหัดยิ้มหวานน่ะ"

"ค่ะแม่"จะให้ฉันยิ้มนี้น่ะฮึๆให้พวกเขาไปนอนฝันแล้วกันแค่ฉันทักทายก็พอแล้วนิแล้วฉันก็เข้านอนไปในที่สุดzzZZ ตุงแช่ ตุงแช่(เสียงนาฬิกาปลุก)โอ๊ย น่าเบื่อน่าเบื่อ ไม่อยากตื่นเลย

"นี้ ตื่นแล้วใช่มั้ยอาบน้ำแต่งตัวเร็วสิจ๊ะ"

"โอ๊ย ปิ่นรู้แล้วค่ะ แม่"บ่นๆๆบลาๆๆๆและในที่สุดฉันก็ทำอะไรๆเสร็จ สักทีสิน่ะ

"อย่าลืมน่ะยิ้มไว้น่ะลูก"

"ค่ะ ไปก่อนน่ะค่ะ บ๊ะบายค่ะ"เวลาแบบนั้นใกล้ที่จะมาถึงแล้วสิ กริ๊งงงงง!! (เสียงกริ่งได้เวลาเข้าเรียน)

"อ่าทุกคนเลือกโต๊ะเก้าอี้ให้ดีและ เตรียมพร้อมที่จะเรียนนะ เลือกกันเสร็จแล้วใช่มั้ยจ๊ะ"

"ครับ/ค่ะ"

"วันนี้ เป็นวันแรกของพวกเราน่ะทุกคน ครูยังไม่รู้จักนักเรียนเลยน่ะ ครูจะให้นักเรียนแนะนำตัวที่ละคนน่ะจ๊ะ" น่าเบื่อจริงๆไร้สาระทั้งที่วันนี้ก็แค่...มาทำโน้นนี่นั่นเชยๆและทุกคนก็แนะนำตัวกันเสร็จแล้วก็ได้เรียนตามตารางสอนที่ครูแจก...จนมาถึงเวลากลับบ้านสักที

"เดี่ยวนักเรียนฟังครูหน่อยนะ พรุ้งนี้เดี่ยวเรามาเลือกหัวหน้ากับร้องหัวหน้ากันน่ะจ๊ะ ต้องขอโทษนักเรียนด้วยน่ะที่ไม่ได้บอกตั้งแต่เช้านะ" แล้วหลังจากที่ครูพูดจบพวกเราก็แจกย้ายกันกลับบ้านเพื่อนฉันจะยังคงเหมือนเดิมใช่มั้ย...

(ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะ ติดตามตอนต่อไปด้วยนะ)