Final Fantasy VIII (fan fic)ฉบับย่อ
เขียนโดย 
api3api
วันที่ 17 ธันวาคม พ.ศ. 2556 เวลา 23.53 น.
แก้ไขเมื่อ 18 ธันวาคม พ.ศ. 2556 00.49 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น
5) เจ้าหญิงวุ่นวาย
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความฝัน? ในฝันของผมมีใครอีกคนอยู่และผมกำลังสวมรอยชีวิตของเขา
ในฝันของผม ผมได้พบกับทหารกัลบาเดีย ที่เพื่อนของเขาเรียกแทนตัวเขาว่า ลากูน่า
ฝันอันแปลกประหลาดราวกับว่าผมได้ไปอยู่ในเหตุการณ์นั้นจริงๆเหมือนดั่งเวทย์มนต์
Final Fantasy VIII
::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
สามชั่วโมงก่อน
"สคอลล์ ไลออนฮาร์ท ,เซฟฟี่ ทิลมิต, เซล ดินท์ กรุณามารวมตัวกันที่หน้าการ์เด้นด้วยค่ะ ขอย้ำ สคอลล์ ไลออนฮาร์ท ,เซฟฟี่ ทิลมิต, เซล ดินท์ กรุณามารวมตัวกันที่หน้าการ์เด้นด้วยค่ะ ขอบคุณค่ะ" ต่อง ติ่ง ต่อง ต๊อง
เสียงตามสายทำให้ SeeD หน้าใหม่ทั้งสามมารวมตัวกัน ที่นั่นมี ผอ.ซิดและผู้คุ้มกฏยืนรออยู่แล้ว และเซลกำลังลำบากเพราะผู้คุ้มกฎกำลังยึดสเก็ตบอร์ดที่เขานำมาด้วย
"โย่ ไอ้นี่มันคูลสุดๆไปเลยนะ ผมจะเอามันไปทำภารกิจด้วยย!!"
"เราจะตัดสินเรื่องนี้เอง" เซลจ๋อยไปเพราะไม่อาจขัดขืนได้
พวกเขายืนรับภารกิจอย่างพร้อมเพียง.......ผอ.ซิดอธิบายรายละเอียด
"พวกเธอได้รับภารกิจช่วยเหลือกองกำลังแองเจิ้ลของเมืองเมืองหนึ่ง รายละเอียดพวกเขาจะอธิบายให้พวกเธอฟังเองฉันคงบอกรายละเอียดในส่วนนี้ได้ไม่ดีเท่า ฉันจะให้พาสเวิร์ดและแต่งให้สคอลล์เป็นหัวหน้าหน่วย พวกเขาจะรออยู่ที่สถานีรถไฟเมืองเดอริ่ง ช่วยเหลือพวกเขาเท่าที่เราทำได้ ขอให้โชคดี"
สคอลล์มองซ้ายมองขวาแล้วยกมือขึ้นถาม
"มีแค่สามคนเหรอครับ"
"ใช่ เอ่อ คือเพราะพวกเขาว่าจ้างพวกเราในจำนวนที่น้อย.."
"ผอ.ซิดคุณมีเอกสารมากมายที่ต้องสะสางไม่ใช่รึ"
ผู้คุ้มกฎขัดจังหวะทำให้เขาต้องรับคำและเดินจากแต่ผอ.ซิดยังแอบเอาของบางอย่างใส่มือของสคอลล์ มันคือแหวนวงเก่าที่เปี่ยมด้วยเวทย์มนต์
"(กระซิบ)หวังว่ามันจะช่วยเหลือพวกเธอได้ดีนะฉันไปล่ะ"
พวกเขาสามคนจึงพากันมาขึ้นรถไฟที่สถานีรถไฟเมืองบาแรม จ่ายเอง?? สคอลล์เซ็งมากจิต
"วู้ฮู ฉันชอบรถไฟมากๆเลย แตน แต่น แตน แต๊น ว้ายเตียงดูน่านุ๊ม นุ่ม"
เซลฟี่วิ่งเข้าห้องวีไอพีกระโดดขึ้นเตียงดึ๋งดั๋ง เซลก็เช่นกัน เล่นกันยังกะเด็กน้อย สคอลล์เดินตามเข้าไปแต่เขาก็ได้ยินเสียงบางอย่างที่แสบโสตประสาทมาก จนเขาล้มลงหมดสติ
แล้วก็ฝัน.....
"ลากูน่า นายเอาจริงเหรอ"
ตูม ตูม เสียงระเบิดในทุ่งสงครามที่กำลังดำเนิน ทหารกัลบาเดียสามนายวิ่งหลบออกจากสนามรบ ชายหนุ่มผมยาวที่ทหารผิวสีร้องทักนั้นวิ่งอย่างตั้งใจจนไม่รอทหารอ้วนที่วิ่งรั้งท้าย
"ต่อให้ฉันตายคิรอส วันนี้ฉันต้องไปให้ได้แม้ต้องหลบหนีจากการรบก็เถอะ"
"ฉันก็ไม่ว่าอะไรหรอก เพียงแต่รอ วอร์ด หน่อยก็ดี"
เขาวิ่งมาถึงรถลำเลียงทหารที่จอดอยู่ ทหารอ้วนวิ่งสุดชีวิต"รออ้วนด้วยยย"
????????????? ?????????????
????????
สคอลล์ งง งงเต๊ก ทำใมฝันของเขาจึงเสมือนจริงและแปลกประหลาด ทำใมความนึกคิดเขาจึงปกติในความฝันนี้ และทำใมเขาจึงมีสถานะเป็นเพียงผู้ชม มันอัศจรรย์ใจเกินการฝันที่ปกติ
ด้วยฝีมือขับรถห่วยๆ ลากูน่าก็ขับพาพรรคพวกมายังเมืองกัลบาเดียจนได้ ลากูน่าพาพวกเขาวิ่งเข้าโรงแรมหรู
[เอาจริงเหรอนี่พวกนี้]ในฝันนี้สคอลล์ได้เพียงแต่นึกคิด
(ยังมีต่อ)
คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
