Final Fantasy VIII (fan fic)ฉบับย่อ
9.7
เขียนโดย api3api
วันที่ 17 ธันวาคม พ.ศ. 2556 เวลา 23.53 น.
8 ตอน
0 วิจารณ์
14.54K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 18 ธันวาคม พ.ศ. 2556 00.49 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น
2) การสอบseeD
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความบาแลมการ์เด้นมีการสอบเลื่อนขั้นประจำปีนั่นคือการสอบบรรจุเป็นหน่วยกองกำลังseeDผู้ที่ได้รับการแต่งตั้งจะได้สิทธิพิเศษเหล่านักเรียนจึงหวังในการสอบมาก
"เหล่านักเรียนเตียมโปรดมารวมตัวกันที่ห้องโถงด้วยค่ะ"
เสียงตามสายปลุกให้สคอลล์ตื่นเขาเปลี่ยนชุดสอบแล้วมาที่ห้องโถง ควิชติตกับผู้อำนวยการรออยู่ที่นั่น
"มาแล้วเหรอ เดี๋ยวฉันจะอธิบายภารกิจให้ฟังนะ ตอนนี้รอสมาชิกหน่วยก่อน"
ควิชติตยิ้มหวานทำให้สคอลล์ไม่ไว้วางใจ
"เซล ผู้มีชีวิตชีวาจะร่วมหน่วยเธอ"
"มีชีวิตชีวาเหรอ หมอนั่นมันเอะอะต่างหาก เปลี่ยนคนได้ใหม"
ควิชติตยิ้มส่ายหน้า
"เกรงว่าจะไม่ได้ เอ้าเซลทางนี้"
"อะโจ้"เซลหนุ่มผมย้อมสีทองรำมวยมาแต่ไกล สคอลล์ส่ายหน้าเซ็ง
"ว้อทซับแม้น เป็นไงบ้างวะสคอลล์ได้ยินว่านายจัดหนักกับไซเฟอร์นี่หว่า แจ๋วเลย แมร่มมันหน้ารูทวารมากฉันโคตะระเกลียดมันเลยว่ะ"
สคอลล์เซ็งจิตกับหมอนี่มาก ควิชติตกะแอมเบาๆ
"อะแฮ่ม เจ้านั่นที่พวกนายว่าจะมาเป็นหัวหน้าหน่วยของพวกเธอ ระวังคำพูดหน่อยก็ดี"
"ห้ะ"เซลตกใจ สคอลล์ก็เช่นกันเขากัดฟันกรอด
เซเฟอร์เดินเข้ามาอย่างมาดกวนเขามาพร้อมสมุนซ้ายขวา ไรจิน ฟูจิน
"หวัดเดเหล่าสมุน วันนี้ก็ขอให้พยายามเพื่อฉันนั่นเป็นคำสั่งของกัปตัน วะฮะฮะ"
..............................
พวกเขานั่งรถออกจากโรงเรียนไปยังท่าเรือเมือง บาแลม ทุกคนในรถนิ่งเงียบบรรยากาศตรึงเครียด เซลจึงสร้างบรรยากาศ
"นี่ สคอลล์ เราขอดู กันเบลดหน่อยสิ"
เซลขอดูดาบแต่สคอลล์นั่งเงียบ
"นี่อย่าเห็นแก่ตัวน่า นะ ดูสักครั้งไม่เป็นไรหรอกมั้ง"
สคอลล์เงียบฉี่ เซลจึงลุกขึ้นต่อยลมฉึบๆแก้เขิน
"หยุดซะทีมันหนวกหูเจ้าหงอนไก่เอ้ย"
ไซเฟอร์สั่งเซล เซลไม่พอใจที่เรียกเขาอย่างนั้น
" มรึง เรียก ตู ว่า อะไร วะ"
"หยุดซะที"
ควิชติต ตวาด เซลเลยกลับมานั่งที่ สคอลล์เหมือนนึกอะไรออกเลยหันมาถามครูสาว
"ครูฝึก เด็กสาวที่ห้องพยาบาลเป็นใคร"
ควิชติตทำท่าคิดแต่นึกไม่ออก
"ไม่เห็นมีใครนี่ ทำใม มีอะไรหรือเปล่า"
"เปล่า ไม่มีอะไร"
ไซเฟอร์หัวเราะ หึ หึ น่าหมั่นใส้ "แมร่มเอ้ยหน่วยตูมีไอ้หนุ่มคลั่งรักกับไอ้หัวหงอนไก่ เจริญล่ะ"
เซลเหม็นขี้หน้าได้แต่กัดฟันทน รถเดินทางมาถึงเมืองบาแลมพอดี
ท่าเรือ เรือรบจอดเทียบท่าพร้อมอยู่แล้ว ทั้งหมดลงเรือเพื่อไปยังเมือง ดอลเล็ท
ภายในเรือรบ seeDซู เจ้าหน้าที่สาวได้เข้ามาอธิบายภารกิจในวันนี้
"เมืองท่าดอลเล็ทได้ถูกทหาร กัลบาเดีย เข้าจู่โจมและยึดครอง เหมือนเป้าหมายของพวกมันจะเป็นหอดาวเทียม พวกเธอได้รับคำสั่งให้ทำหน้าที่สนับสนุนทหารของเรา"
ซู เปิดมอนิเตอร์มันแสดงแผนที่และจุดภารกิจเป็นสีแดง เซลรู้สึกตื่นเต้น
"โว้ว ฟังดูสำคัญสุดๆไปเลย"
"ฟังดูน่าเบื่อ" ไซเฟอร์พูดไปหาวไป
"เอาเถอะ เฮ้สคอลล์ออกไปสังเกตุการณ์นอกเรือเด๊ะว่าเป็นยังไงบ้าง"
สคอลล์ตอบตกลงเขาลุกขึ้นเดินไปยังประตูไซเฟอร์หัวเราะด้วยความพอใจ
"ดี เชื่อฟังดีมาก"
สคอลล์หนีความน่าเบื่อหน่ายออกมาข้างนอก เรือรบหลายสิบลำวิ่งผ่านเรือพวกเขาไปด้วยความเร็ว เขาเอาแผนที่ภารกิจขึ้นมาดูแล้วทำสีหน้าจริงจัง
เมือท่าดอลเล็ทที่ตอนนี้เต็มไปด้วยสงคราม ระเบิดตูมตาม การสู้รบเป็นไปอย่างดุเดือด เรือเขามาเทียบชายหาด เมื่อประตูเปิดออก เซล สคอลล์ และไซเฟอร์วิ่งออกมาอย่างเร็ว
"ไปประจำจุด จตุรัตกลาง"
ควิชติต สั่งการอย่างน่าเกรงขามพวกเขาจึงวิ่งเข้าเมืองไปอย่างเร็ว
"เหล่านักเรียนเตียมโปรดมารวมตัวกันที่ห้องโถงด้วยค่ะ"
เสียงตามสายปลุกให้สคอลล์ตื่นเขาเปลี่ยนชุดสอบแล้วมาที่ห้องโถง ควิชติตกับผู้อำนวยการรออยู่ที่นั่น
"มาแล้วเหรอ เดี๋ยวฉันจะอธิบายภารกิจให้ฟังนะ ตอนนี้รอสมาชิกหน่วยก่อน"
ควิชติตยิ้มหวานทำให้สคอลล์ไม่ไว้วางใจ
"เซล ผู้มีชีวิตชีวาจะร่วมหน่วยเธอ"
"มีชีวิตชีวาเหรอ หมอนั่นมันเอะอะต่างหาก เปลี่ยนคนได้ใหม"
ควิชติตยิ้มส่ายหน้า
"เกรงว่าจะไม่ได้ เอ้าเซลทางนี้"
"อะโจ้"เซลหนุ่มผมย้อมสีทองรำมวยมาแต่ไกล สคอลล์ส่ายหน้าเซ็ง
"ว้อทซับแม้น เป็นไงบ้างวะสคอลล์ได้ยินว่านายจัดหนักกับไซเฟอร์นี่หว่า แจ๋วเลย แมร่มมันหน้ารูทวารมากฉันโคตะระเกลียดมันเลยว่ะ"
สคอลล์เซ็งจิตกับหมอนี่มาก ควิชติตกะแอมเบาๆ
"อะแฮ่ม เจ้านั่นที่พวกนายว่าจะมาเป็นหัวหน้าหน่วยของพวกเธอ ระวังคำพูดหน่อยก็ดี"
"ห้ะ"เซลตกใจ สคอลล์ก็เช่นกันเขากัดฟันกรอด
เซเฟอร์เดินเข้ามาอย่างมาดกวนเขามาพร้อมสมุนซ้ายขวา ไรจิน ฟูจิน
"หวัดเดเหล่าสมุน วันนี้ก็ขอให้พยายามเพื่อฉันนั่นเป็นคำสั่งของกัปตัน วะฮะฮะ"
..............................
พวกเขานั่งรถออกจากโรงเรียนไปยังท่าเรือเมือง บาแลม ทุกคนในรถนิ่งเงียบบรรยากาศตรึงเครียด เซลจึงสร้างบรรยากาศ
"นี่ สคอลล์ เราขอดู กันเบลดหน่อยสิ"
เซลขอดูดาบแต่สคอลล์นั่งเงียบ
"นี่อย่าเห็นแก่ตัวน่า นะ ดูสักครั้งไม่เป็นไรหรอกมั้ง"
สคอลล์เงียบฉี่ เซลจึงลุกขึ้นต่อยลมฉึบๆแก้เขิน
"หยุดซะทีมันหนวกหูเจ้าหงอนไก่เอ้ย"
ไซเฟอร์สั่งเซล เซลไม่พอใจที่เรียกเขาอย่างนั้น
" มรึง เรียก ตู ว่า อะไร วะ"
"หยุดซะที"
ควิชติต ตวาด เซลเลยกลับมานั่งที่ สคอลล์เหมือนนึกอะไรออกเลยหันมาถามครูสาว
"ครูฝึก เด็กสาวที่ห้องพยาบาลเป็นใคร"
ควิชติตทำท่าคิดแต่นึกไม่ออก
"ไม่เห็นมีใครนี่ ทำใม มีอะไรหรือเปล่า"
"เปล่า ไม่มีอะไร"
ไซเฟอร์หัวเราะ หึ หึ น่าหมั่นใส้ "แมร่มเอ้ยหน่วยตูมีไอ้หนุ่มคลั่งรักกับไอ้หัวหงอนไก่ เจริญล่ะ"
เซลเหม็นขี้หน้าได้แต่กัดฟันทน รถเดินทางมาถึงเมืองบาแลมพอดี
ท่าเรือ เรือรบจอดเทียบท่าพร้อมอยู่แล้ว ทั้งหมดลงเรือเพื่อไปยังเมือง ดอลเล็ท
ภายในเรือรบ seeDซู เจ้าหน้าที่สาวได้เข้ามาอธิบายภารกิจในวันนี้
"เมืองท่าดอลเล็ทได้ถูกทหาร กัลบาเดีย เข้าจู่โจมและยึดครอง เหมือนเป้าหมายของพวกมันจะเป็นหอดาวเทียม พวกเธอได้รับคำสั่งให้ทำหน้าที่สนับสนุนทหารของเรา"
ซู เปิดมอนิเตอร์มันแสดงแผนที่และจุดภารกิจเป็นสีแดง เซลรู้สึกตื่นเต้น
"โว้ว ฟังดูสำคัญสุดๆไปเลย"
"ฟังดูน่าเบื่อ" ไซเฟอร์พูดไปหาวไป
"เอาเถอะ เฮ้สคอลล์ออกไปสังเกตุการณ์นอกเรือเด๊ะว่าเป็นยังไงบ้าง"
สคอลล์ตอบตกลงเขาลุกขึ้นเดินไปยังประตูไซเฟอร์หัวเราะด้วยความพอใจ
"ดี เชื่อฟังดีมาก"
สคอลล์หนีความน่าเบื่อหน่ายออกมาข้างนอก เรือรบหลายสิบลำวิ่งผ่านเรือพวกเขาไปด้วยความเร็ว เขาเอาแผนที่ภารกิจขึ้นมาดูแล้วทำสีหน้าจริงจัง
เมือท่าดอลเล็ทที่ตอนนี้เต็มไปด้วยสงคราม ระเบิดตูมตาม การสู้รบเป็นไปอย่างดุเดือด เรือเขามาเทียบชายหาด เมื่อประตูเปิดออก เซล สคอลล์ และไซเฟอร์วิ่งออกมาอย่างเร็ว
"ไปประจำจุด จตุรัตกลาง"
ควิชติต สั่งการอย่างน่าเกรงขามพวกเขาจึงวิ่งเข้าเมืองไปอย่างเร็ว
คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ