wait love รอรักจากฉัน
เขียนโดย 
hurricane
วันที่ 7 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 เวลา 19.43 น.
แก้ไขเมื่อ 8 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 20.50 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น
2) 100%
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความChapter 2
ฉันกลับมาบ้านด้วยความเหนื่อยล้า วันนี้เรียนทั้งพละ ซ่อมคณิต แถมยังต้องวิ่งไปส่งเอกสารให้อาจารย์อีกรอบโรงเรียน ข้าวเที่ยงกินได้ได้ถึงครึ่งจาน
โถ่พระเจ้า!!
"ลิน" เฮียลอทเรียกฉันพร้อมกับเปิดประตูห้องนอนเข้ามา
ฉันกับเฮียลอทนอนห้องนอนใหญ่ด้วยกันนะสิ่
"ยืมโทรศัพท์หน่อย" เฮียบอกแล้วนั่งลงข้างๆฉัน
"อยู่หลังตู้เย็นเล็ก ไปหาเอาเอง" ฉันบอกแล้วทิ้งตัวลงกับเตียงด้วยความเมื่อยสุดๆ
"ว่าแล้ว.." อยู่ดีๆไพลอทก็พึมพำอะไรไม่รู้กับตัวเอง
"เธอคุยอยู่กับไอ้โอห้องบีจริงๆด้วย" ไพลอทว่าแล้วโยนไอโฟนมาลงข้างๆฉัน
"คุยอะไรวะ"
"ก็เพื่อนไอ้โอที่เป็นเพื่อนกับฉันมันมาบอกว่าเธอกับไอ้โอนั่งจู๋จี๋กันคาบสาม"
บ้าน่า...
"พี่โอเขาแค่มาช่วยสอนฉัน เพราะฉันตกคณิต"
"แล้วในไลน์นี่ออะไรวะ คุยกันแทบทั้งวัน" ไพลอทบอกแล้วชี้ไปที่ไอโฟนของฉัน
"งั้นแกก็ลองถามไปดิว่าเขามาคุยกับฉันทำไม?"
"แกนั่นแหละที่ต้องถาม" ไพลอทบอกแล้วยัดโทรศัพท์ใส่มือฉัน
"ไว้จะถามให้ แต่ตอนนี้ฉันนอนก่อนได้ไหม" ฉันปล่อยไอโฟนลงก่อนที่เปลือกตาอันหนักอึ้งจะค่อยๆ ปิดลงตามไปด้วย
วันเสาร์เป็นวันที่เด็กส่วนใหญ่ไปเรียนพิเศษ หรือเรียนเสริม รวมทั้งฉันและไพลอทด้วย เราทั้งสองมีเรียนพิเศษตอนบ่ายกว่าๆ ตอนเช้าแบบนี้เลยต้องมานั่งเฝ้าร้านเบเกอร์รี่ของที่บ้าน
และกิจวัตรที่ฉันทำมันแทบทุกวันคือนั่งคุยไลน์
กับพี่โอ...
ฉันถามไปแล้วว่าเขาคิดยังไงถึงมาคุยกัน พี่แกก็บอกมาตามตรงว่าพี่แกชอบฉัน ฉันเองก็ไม่รู้จะทำยังไง แต่จู่ๆมีคนมาบอกชอบมันก็ต้องมีเขินกันบ้างแหละน่า
[ยังไม่ไปเรียนเหรอ] ตายยากจริ๊งง พูดถึงก็ทักไลน์มาเลยล่ะ
(ยังหรอก เรียนบ่ายนู่น)
[แล้วนี่ทำอะไรอยู่]
(นั่งเฝ้าร้านกับไพลอท พี่โอล่ะ?)
[มาเรียน แต่ตอนนี้พักอยู่คร้าบบ]
(น่ารักจังเลยย 555)
[แล้วรักไหม?555]
(หกเดือน แกล้งหมาเล่น555)
[ได้ จะรอออออ]
รอบ้ารอบออะไรเล่า ยังเต็มอยู่ไหมคะพี่โอ?? หกเดือนทำอะไรได้ตั้งเยอะ หน้าตาก็ไม่ได้ธรรมดาอะไร หาได้เป็นโหลเลยมั้งคะคุณพี่โอ
แล้วเวลาก็ล่วงเลยมาจนถึงเทอมใหม่ เปิดเทอมสองนี้ก็มีงานชิ้นใหญ่รออยู่เลยล่ะ...
ให้ตายเถอะ... วันนี้ฉันไม่ได้เข้าเรียนเลยเพราะต้องมาจัดบูธเตรียมนำเสนอพรุ่งนี้ พรุ่งนี้ที่โรงเรียนจะมีนิทรรศการวิชาเศรษฐศาสตร์น่ะ ต้องตั้งบูธขายของ ฉันเลยต้องมาช่วยจัดบูธของห้องเนี่ยแหละ
ในเวลาที่ทุกคนเร่งรีบ ช่วยกันจัดบูธให้เสร็จก่อนหนึ่งทุ่มตรง ฉันก็เหลือบไปเห็นพี่โอนั่งอยู่ที่ข้างหอประชุมฝั่งตรงข้ามกับบูธของฉัน
"มาทำไมเนี่ย?" ฉันถามหลังจากที่พี่โอกวักมือเรียกฉันไปหา
"น้ำ" พี่โอบอกแล้วยื่นน้ำเปล่ามาให้กับฉัน
"ไม่มีเรียนเหรอ?" ฉันนั่งลงที่เก้าอี้ฝั่งตรงข้ามพี่โอ ก่อนจะเปิดน้ำดื่มที่พี่โอให้มาขึ้นดื่ม
"มาสเซอร์ไม่มา" พี่โอว่า แล้วฉันก็พยักหน้ารับรู้
"งานเหลือเยอะไหม? พี่ช่วยไหม?" พี่โอถามขณะที่สายตามองไปยังบูธของฉันที่มีเพื่อนๆจัดอยู่3-4คน เพราะคนอื่นๆไปหาซื้ออุปกรณ์มาเพิ่มอีก
"ไม่เป็นไร เหลืออีกนิดเดียวเอง" นิดเดียวบ้าอะไรล่ะ เพิ่งทำไปได้นิดเดียวมากกว่าน่ะสิ
"กินข้าวไหม เดี๋ยวไปซื้อมาให้"
"ไพลิน!! ไพลินมาขึงผ้าข้างบนให้หน่อยสิ" มะนาวตะโกนเรียกฉันมาจากบูธ แล้วชูผ้าสีดำผืนใหญ่ให้ดู สาเหตุที่ฉันถูกว่ายวานให้ทำคือฉันสูงกว่าทุกคนที่อยู่ในบูธ ณ ตอนนี้น่ะสิ
แต่พอเทียบกับพี่โอเชี่ยนแล้ว ฉันเตี้ยไปโดยปริยาย...
"เตี้ยเกินทั้งถึงขึงผ้าไม่ได้น่ะ" ขณะที่ฉันกำลังเขย่งปลายเท้าและพยายามยืดตัวเพื่อขึงผ้าด้านบนของบูธ พี่โอก็มาดึงป้าไปขึงอีกฝั่งทันที
"พี่สูงก็พูดได้นี่หว่า" ฉันย่นจมูกใส่ ก่อนจะมัดลวดเพื่อยึดผ้ากับโครงเหล็กเข้าด้วยกัน
"ช่วยไม่ได้ไง" พี่โอว่าแล้วดันตัวฉันออก ก่อนที่จะแทรกตัวเข้ามาผูกลวดซะเอง
"ไม่ต้องมายุ่งเลย ไปเรียนได้แล้วไป๊" ฉันไล่แล้วดันพี่โอออกไปจากบูธ
"บอกว่ามาสเซอร์ไม่อยู่ไง" พี่โอบอกโดยที่ยอมยืนมองแต่โดยดี
"งั้นไปไหนก็ไปเลย จะทำงานแล้ว" ฉันโบกมือไล่แล้วเห็นพี่โอทำหน้าเศร้าลงทันที
"วันนี้วันอะไร?" จู่ๆพี่โอก็โพล่งขึ้น ทำให้ฉันชะงักไป...
"วันพฤหัส ทำไมอ่ะ?"
"วันนี้จะมาทวงสัญญา" พี่โอบอกพร้อมกับทำสีหน้าจริงจัง
"สัญญาอะไร?"
คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
