บอกเลยว่ารัก

8.8

เขียนโดย Aprilsunshine

วันที่ 8 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 22.17 น.

  9 chapter
  1 วิจารณ์
  14.73K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 23 ตุลาคม พ.ศ. 2556 23.58 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น

แชร์เรื่องสั้น Share Share Share

 

5) ออกเดินทาง

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
รายชื่อผู้ร่วมทัวมีดังนี้
1. ฟ้า
2. แครอล
3. โบว์
4. โซ่
5. กั้ง
 
แต้งกิ้ว/นายมิณทร์มากันครบยังอะ
 
มิณทร์/ ครบแล้ว
 
???/เฮ้ แต้งกิ้ว
 
มิณทร์/ใครชวนพี่มาหรอครับ
 
แต้งกิ้ว/ฉันชวนพี่ธามไทมาเองแหระ
 
ธามไท/แล้วไปกันเลยมั้ย
 
แต้งกิ้ว/ไปกันเลยคะ/ พวกฉันเหมารถตู้กันไป ทะเลที่พวกเราไปคือ เกาะเสม็ด จังหวัดระยอง
 
รถตู้
 
กั้ง/ฉันขอนั่งข้างหน้า กับลุงคนขับรถนะ
 
โซ่/ส่วนฉันกับฟ้า จะนั่งที่คู่ฝั่งคนขับนะ
 
แครอล/แหม่ๆๆคู่นี้ห่างกันไม่ได้เลยนะ/ฉันแซวโซ่กับฟ้า
 
โบว์/มั่วแต่แซวคนอื่น แล้วแกหละนั่งไหน
 
แครอล/เออหวะ งั้นฉันนั่งที่คู่ฝั่งคนขับข้างหลังไอ้โซ่แล้วกัน
 
มิณทร์/แต้ง แกนั่งกับฉันข้างหน้านะเว้ย
 
แต้งกิ้ว/เออ ที่ไหนก็นั่งๆไปเหอะ ฉันหลับได้หมด
 
มิณทร์/เรื่องนอนเนียพลาดไม่ได้เลยนะ
 
ธามไท/ส่วนพี่นั่งไหนก็ได้พี่ไม่เลือก/แล้วผมก็เดินขึ้นรถไปนั่งด้านหลังเดินตรงไปที่ที่แครอลนั่งอยู่
 
ธามไท/พี่ขอนั่งด้วยคนนะ /แล้วแครอลก็พยักหน้า เป็นเชิงว่าอนุญาติ
 
โบว์/ไหนบอกว่าไม่เลือกไงคะพี่ธามไท
 
ธามไท/ก็.....ให้นั่งคนเดียวมันเหงาหนิ นั่งคู่นี่แหละอบอุ่นดี
 
แต้งกิ้ว/พี่ธามคิดดีแล้วหรอคะนั่งข้างยัยแครอล  ยัยนี่พูดมาก มีหวังพี่ธามไม่ได้พักผ่อนแน่
 
แครอล/ใครจะเหมือนแกหละยัยแต้ง หลับได้ทุกเวลา ชิ
 
โบว์/หยุดๆ ไม่ต้องเถียงกัน ถ้ามั่วฟังพวกแกเถียงกันนะ วันนี้คงจะไปไม่ถึงระยองแน่   ฉันขอนั่งตรงประตูนะ โอเค เดินทางได้
 
แผนผังที่นั่ง
เครื่องหมาย +   คือ ที่วางของนะ             เครื่องหมาย -    คือ ทางเดิน
ส่วนที่เป็น ........   คือ ที่ว่าง
 



กั้ง    
........
 +++
 คนขับรถ


+++
+++
+++
++++


-----
........
แต้งกิ้ว
มิณทร์


โบว์
-----
ฟ้า
โซ่


+++
-----
ธามไท
แครอล


.......
........
........
...........



 
มิณทร์:ผมก็นั่งฟังเพลงเพลินมาตลอดทาง พอหันไปหาคนข้างตัวก็เห็นว่ายัยแต้งกิ้ว หลับคอตกเอนไปเอนมา ผมเห็นแล้ว อดที่จะแกล้งยัยตัวเล็กไม่ได้ เลยพลักหัวยัยตัวเล็ก หน้าทิ่มไปกับเบาะข้างๆ 
 
แต้งกิ้ว/โอ้ย! นายมิณทร์ นี่นายมาพลักหัวฉันทำไมเนีย! เจ็บนะเว้ย
 
มิณทร์/แล้วแกจะเอนไปเอนมาทำไมหละ เห็นแล้วรำคาญตา
 
แต้งกิ้ว/ก็มัน ไม่มีที่พลิงหัวหนิ ชิ!
 
มิณทร์/ อะๆ เอาไหล่พี่ไปซบชั่วคราวก่อนมั้ยไอ้น้อง
 
แต้งกิ้ว/ชิ! ขอบจัยหยะ / แล้วฉันก็เอนหัวไปซบไหล่นายมิณทร์ แล้วจู่ๆนายมิณทร์ก็เอาหูฟังที่ฟังเพลงอยู่ อีกข้างมาเสียบที่หูฟังฉัน แต่ฉันก็ไม่ได้ว่าไร หลับไปฟังเพลงไป สบายจะตาย
 
~มันเกิดอะไรก็ไม่รู้เหมือนกัน กับเพื่อนคนนี้ไม่ค่อยเหมือนทุกวัน รู้แค่ในหัวใจเป็นแบบเดิมไม่ได้~
เสียงเพลงก็เล่นต่อไปเลื่อย
 
มิณทร์: ยัยตัวเล็กนี่หลับง่ายจริงๆ  แต่ก็น่ารักเหมือนเดิม
.
.
.
.
.
เดี๋ยวมาอัพต่อนะ
 
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านเรื่องสั้นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา