[Fic naruto] short story sakura

"อะไรนะฮะแม่"

"ก็อย่างที่ลูกได้ยินนั้นแหละ"

"โธ่แม่ พ่อฮะ ช่วยพูดให้ผมทีสิ"

"เอาน่าลูกไปดูตัวตามที่แม่เขาบอกเถอะ"

"พ่อก็เป็นไปกับเขาด้วย ทำไมไม่ไปบังคับพี่ละฮะ"

"พ่อกับแม่ไปคุยกับพี่เรามาแล้วแต่ว่า..."

"พี่ชายลูกบอกว่า 'ถ้าพ่อกับแม่บังคับผมอีก ผมจะเผาบ้านทิ้ง' แล้วพี่ของลูกก็เผารถลูกโชว์ให้ดูนะ พ่อกลัวว่ามันจะทำจริงๆ พ่อก็เลยเลือกลูกแทน"

"ห๊ะ!? คนที่เผารถผมคือพี่งั้นหรอ หนอยไอ้พี่บ้า อย่าให้เจอตัวนะน่าดู"

"น๊ะลูกน๊า ไปให้แม่หน่อย ถ้าไม่ถูกใจ แม่สัญญาว่านี่จะเป็นครั้งสุดท้ายแล้ว และจะไม่หาบังคับลูกอีก แม่สัญญา"

"เอ่อ......"

"นะลูก ไปใหแม่หน่อยนะ"

"กะ...ก็ได้ครับ ผมไปก็ได้"

"ขอบใจนะลูก"

"ครับ"

 

เย็นวันนั้น

 

"พี่เสนอหน้ามานี่เดี๋ยวนี้"

(ทำไมฉันต้องไปหาแกด้วยวะ)

"เป็นเพราะพี่ไม่ใช่หรอ ที่เป็นคนทำให้ผมต้องไปดูตัวบ้าบออะไรนั้น"

(แล้วไง? ทำไมฉันต้องไปหาแก)

"พี่ต้องไปเป็นเพื่อนผม"

(แกก็ไปเองสิ ให้ฉันไปด้วยทำไม ไม่ชอบก็บอกปัดไปสิ)

"ผมกลัวเป็นเหมือนครั้งก่อน ดีนะที่ต้องนั้นพี่มาทันไม่งั้น พรหมจันทร์ผมไม่เหลือแน่"

(ฉันไม่ไป)

"พี่ต้องไป"

(ขอเหตุผลอื่น)

"เพราะพี่เป็นคนเผารถผม"

(อ้าว รู้แล้วหรอ)

"ว่าไงพี่จะไปไหม ไม่งั้นผมเอา คอร์เล็กชั่น หมูกระต่ายพี่มาเผาทิ้งแน่"

(O.K. น้องชายใจเย็นนะ แล้วจะไปที่ไหนกี่โมง)

"ที่โรงแรม เซ็ทโตะ 6 โมงเย็นวันนี้"

(เออ... พี่จะไปหาแกที่นั้นเลยแล้วกัน)

"ห้ามมาช้านะ ผมจะเอาหมูกระต่ายไปด้วยตัวหนึ่ง ถ้าผมไปถึงแล้วยังไม่เห็นหนังหน้าพี่ ผมจะเผามันทันที"

(ขอรับครับผม)

 

คราวนี้จะเป็นใครอีกนะ? คราวก่อนเป็นผู้หญิงผมแดง เธอคนนั้นน่ากลัวมาก พอผมเข้าไปในห้องอาหาร VIP ที่จองไว้ เธอก็แทบจับผมกินแทนอาหารที่สั่งมาเลย ดีนะที่พี่เข้ามาทันไม่งั้นพรหมจันทร์ของผมคงจะ (T^T) ว่าแล้วไปอาบน้ำเลยดีกว่านี่ก็ 5 โมงครึ่งแล้ว เดี๋ยวไปสาย

 

ณ โรงแรม เซ็ทโตะ

 

ผมขับรถเข้ามาในเขตโรงแรมก็เจอ พี่ชายสุดที่รักยืนรออยู่หน้าประตูทางเข้าพอดี หึ กลัวหมูกระต่ายถูกเผาละสิ

 

ปึก ผมรับพี่ขึ้นมาบนรถ

 

"เอามาจริงด้วยหรือนี่" พอขึ้นมาก็หยิบหมูกระต่ายขึ้นมากอดทันทีที่เห็น

"อ้าว ผมเคยพูดเล่นที่ไหน"

"แล้วคราวนี้เป็นใครวะ"

"เออ ผมก็ลืมถามว่าชื่ออะไร"

"เดี๋ยวก็เป็นเหมือนคนก่อนหรอก"

"พี่อยากพูดอย่างนั้นสิผมกลัว" ผมวนรถมาหน้าโรงแรมจอดตรงประตูทางเข้า

"ห้องไหนวะ"

"ห้อง VIP 13 ภัตราคารอาหารญี่ปุ่น" เดินมาได้สักพักก็ถึง

 

ผ้างงงง

 

"ขอโทษนะครับที่มาชะ...."

"ยังไม่เห็นมีใครมาเลยนิ" ผมเปิดประตูเข้าไปก็พบความว่างเปล่า นี่ผมมาช้าตั้ง 3 นาที ยังไม่มาอีกแค่นี้ก็รู้แล้วว่าเป็นผู้หญิงไม่ได้เรื่อง

 

ผ้างงงง

 

"ขอโทษน่ะครับที่มาช้า เข้ามาสิพี่บอกให้เข้ามา"

"ไม่เอาพี่จะเข้าก็เข้าไปคนเดียวซิ หนูไม่เข้า"

"เข้ามานี่" ผมเห็นชายคนหนึ่งเข้ามาในห้อง กำลังฉุดกระชากใครสักคนให้เข้ามาอยู่ แต่เสียงมันคุ้นๆ น่ะ เหมือนกับ......

"เข้าไปได้แล้ว ไป!!!" เขาผลักผู้หญิงคนหนึ่งเข้ามาอย่างแรงจนเธอเซมาชนกับผมที่ยืนอยู่ข้างโต๊ะอาหาร

"โอ๊ยย ไอ้พี่บ้า/เป็นไรไหม" ผมรับเธอไว้ตอนนี้เธอตรงอกผม สีผมแบบนี้ กลิ่นตัวแบบนี้ ใช่แน่น

"ห๊ะเสียงนี้อย่าบอกนะว่า....." เธอค่อยๆ เงยหน้าขึ้นมา หึ ชัดเลย ยัยซากุระ ยัยแสบประจำห้อง

"ไอ้เป็ดเปอร์เช่ อย่าบอกนะว่าคนที่ฉันมาดูตัวคือนาย" เธอผลักตัวออกไปจากผมอย่างแรง ยัยนี่จะแรงเยอะไปไหนเนี่ย

"ดูเหมือนว่าจะใช้"

"พี่กลับ ฉันขอปฏิเสธไม่เอาคนนี้!"

"รู้จักกันด้วยหรอ งั้นดีจะได้คุยกันง่ายๆ"

"ฉันบอกแล้วไงว่าไม่ ฉันจะกลับบ้าน ถ้าพี่อยากแต่งก็แต่งเองไปเลย ฉันไปละ" ยัยนี่กำลังเดินกลับออกไป

 

หมับ

 

"ปล่อยนะไอ้เป็ด"

"จะรีบไปไหนละยัยแสบ"

"ฉันจะกลับปล่อยน่ะ หรืออยากโดนไอ้นี่" ยัยนี่ชูหมัดขึ้นมาขู่ ผมโดนยัยนี่อัดแทบทุกวันเลย ก็แค่จับนู่นจับนี่หน่อยเดียวเท่านั้น...(-.,-)...

"น้องสาวใจเย็นก่อนน่ะ มานั่งคุยกันก่อนน่ะน้องนะ พี่ขอร้อง"

"ไม่!! ถ้าพี่ไม่พาหนูกลับ หนูจะไปสั่งคนระเบิดรถคันสีแดงของพี่ทิ้ง" ยัยซากุระสบัดมือผมทิ้งแล้วหันไปแว๊ดใส่พี่ของเธอ

"หึ ยัยโหด ถึงว่าละ หาคู่ไม่ได้ละสิถึงต้องขอดูตัวนะ" ผมกอดอกพูด

"นี่นาย ใครบอกว่าฉันเป็นคนนัด ฝั่งนายนั่นแหละที่นัดมา"

"นี่ซาสึเกะ เด็กนี่นะใคร น่ารักดีวะ" อิทาจิมันถามผม

"ยัยนี่ชื่อ ฮารูโนะ ซากุระ เป็นแฟนผมเอง"

"ห๊ะ แฟน" ทุกคนในห้องพูด เอ่อ..ไม่สิตะโกนออกมาพร้อมกัน

"ไอ้บ้า! ฉันไปเป็นแฟนนายตั้งแต่เมื่อไหร่ อย่ามาพูดอะไรมั่วๆ นะ"

"ก็ตั้งแต่ตอนนั้นไง"

"ตอนนั้นตอนไหน...(-_-?)..."

"วันที่เธอจูบฉันไง"

"....(o//////o)...." หึ อึงละสิ ที่จริงเธอไม่ได้จูบผมหรอก ผมต่างหากที่จูบเธอ

"เรื่องจริงหรอซากุระ" พี่ซากุระถามจนยัยนี่ทำท่าลุกลี้ลุกลน

"คะ...คือว่าระ....เรื่องนั้นมัน...."

"จริงครับ ผมเป็นฝ่ายเสียหาย ฝ่ายคุณต้องรับผิดชอบในตัวผม"

"ไม่ต้องเป็นห่วง ฉันจะจัดงานแต่งเธอทั้งคู่ให้เร็วที่สุดเลย" พี่ซากุระหันมาพูดกับผม พี่น้องคู่นี้เหมือนกันดีนะ หลอกง่ายทั้งคู่เลย ฮิฮิ

"พะ...พี่คะ...แค่จูบเองนะ ตะ...แต่งเลยหรอ"

"หรือเธอจะรอให้ท้องก่อนละค่อยแต่ง วันนั้นฉันไม่ได้ใส่ถุงป้องกันไว้ด้วย แถมปล่อยไปตั้งเยอะขนาดนั้น ไม่กลัวท้องหรือไง"

"(0[    ]0) นี่ถึงขนาดมีอะไรกันแล้วหรอ" ไม่ใช่พี่ของซากุระที่ตกใจ แต่อิทาจิก็ด้วย

"ไม่เบานิไอ้น้องชาย" อิทาจิเอาศอกมาแซะสีข้างผม

"ไม่ใช่อย่างนั้นนะ! นะ...." ซากุระหันมาพูดกับอิทาจิ ก่อนจะหันหน้ามาหาผม

"เธอไม่ต้องพูดแล้วซากุระ ฉันก็จะรับผิดชอบในตัวเธอเหมือนกัน" ผมเข้าไปกอดเธอไว้กดหน้าให้แนบกับอกผมกันยัยนี่พูด แกล้งยัยนี่สนุกดีจริง...(^[+++]^)...

"ฮึดๆ ฮึอ ฮือ ฮืออออออ" อ้าวร้องเลยหรอแค่แย่เล่นๆ เองนะ เปราะบางจริงไม่เห็นเหมือนคนที่ชอบต่อยผมเลย

"ฮื่อออออ นะ..นะ.หนูมะ...มะ..ฮึดๆ..ไม่ได้ ฮืดๆ มีอะ..อะ...ฮึด.อะไร ฮึด...กับนายนีนะ ฮืออออออ" ซากุระหันไปพูดกับพี่เธอก่อนจะกลับมาซุกกับอกผมอีกครั้ง

"นี่ร้องไห้จริงหรอเนี่ย แค่จะแย่เล่นแค่นี้เองนะ ร้องทำไม" ผมลูบผมเธอเบาๆ แล้วถามออกไป

"ฉะ..ฉัน ฮึดๆ ไม่รู้ มะ...มะ..มันร้องเอง ฮึดๆ"

"โอ้ๆๆๆ น้องสาวพี่เชื่อเธอแล้วอย่าร้องนะ" พี่ยัยนี่เดินเข้ามากำลังจะเอามือลูบหัวปลอบใจยัยนี่ ที่ตอนนี้ผมกอดไว้อยู่

 

พรึบ

 

"อย่าร้องนะซากุระ ฉันขอโทษนะ โอ้ๆๆ เงียบนะเด็กดี" ผมปัดมือพี่ยัยนี่ออก หันตัวหนีก่อนที่จะเอามือลูบหัวปลอบใจยัยนี่อีกครั้ง ที่จริงแล้วผมชอบยัยนี่นะ ก็เลยอยากแกล้งเวลายัยนี่โมโหน่ารักดี วันนั้นที่ผมจูบเธอเพราะว่า ผมเห็นเธอกอดกับไอ้นารูโตะ ผมโมโหก็เลยกระชากเธอออกมาจากไอ้โตะ จูบเธอตรงนั้น กลางห้องประชุม ส่วนที่เธอกอดไอ้โตะ เพราะเธอโดนแฟนคลับผมผลักออกไป เธอเกือบล้มไอ้โตะเลยคว้าตัวเธอกลับมาแล้วกอดเธอไว้ผมนับ 1-3 ในใจแล้วนะแต่ไอ้โตะมันก็ยังไม่ปล่อย และนั้นแหละคือสาเหตุ ผมไม่ได้หึงเธอนะแค่ไม่อยากให้เธออยู่ใกล้กับผู้ชายอื่นก็เท่านั้น

"ฮึดๆ นายกะ..แกล้งฉันอะ...ฮึด..อีกแล้ว...(T^T)..." ยัยนี่เงยหน้าขึ้นมาพูดกับผม หน้าเหมือนลูกแมวเลย

"โอ้ๆๆ อย่าร้องไห้นะ เธอนี่เปราะบางจังเลยนะ แกล้งที่ไร ถ้าไม่โมโหก็ร้องไห้ทุกครั้งเลย"

"เพราะนายนั้นแหละ ฮือออออ" ผมลูบหัวปลอบใจยัยนี่อยู่นานจนเธอหยุดร้องแล้วผมก็พาเธอมานั่งที่พื้นตรงโต๊ะอาหาร ผมนั่งกับซากุระ อิทาจินั่งตรงข้ามผม พี่ของซากุระนั่งฝั่งข้างโต๊ะ ข้างๆ ซากุระ

"น้องชายนี่เก่งจริงๆ เลย ทำให้ไอ้กุมันหยุดร้องไห้ได้ด้วย" พี่ซากุระหันมาพูดชื่นชมผม ของมันแน่อยู่แล้วฝีมือจ๊ะฝีมือ

"แล้วนายจะเอาไงซาสึเกะ คนนี้ O.K. ไหม" อิทาจิมันถามผม ไม่ต้องบอกรู้ O.K. อยู่แล้ว

"ครับผมจะแต่งกับซากุระหลังสอบปิดเทอมนี้เลย"

"นี่นาย...(-_-)...มันไม่เร็วไปหรอ อีกอย่างนายก็ไม่รักฉันไม่ใช่หรอ จะแกล้งอะไรฉันอีกละ"

"นี่เป็นการแกล้งครั้งสุดท้ายของฉัน"

"นายจะแกล้งอะไรฉัน อีก....(TwT)...." ยัยนี่เริ่มเบปากอีกแล้ว

"ฉันจะแกล้งจนกว่าเธอจะมีลูกให้ฉันครบตามที่ฉันต้องการ" ผมกอดอกพูดหน้าเชิดเหล่มองซากุระด้วยหางตา

"แล้วนายจะเอากี่คน....(T^T)...."

"ไม่กี่คนหรอ สัก 12 คนก็พอ มีคบเมื่อไหร่ฉัน จะเลิกแกล้งเธอเมื่อนั้น"

"นายจะแกล้งแบบไหนของนายเนี่ย...(T_T?)... เยอะขนาดนั้นมีไม่ไหวหรอก"

"นี่น้องชายจำนวนการมีลูกมันบอกถึงความหื่นบวกเข้ากับความต้องการของนายเลยนะไอ้หื่น" อิทาจิมันยื่นหน้ามากระซิบกับผม

"มันช่วยไม่ได้นิก็ยัยนี่อึ๋มซะขนาดนี้ ผมเคยคิดถึงตอนมีอะไรกับยัยนี้จนเสร็จมาแล้ว" ผมพูดออกไปเสียงดัง

"...(-////////-)..." หน้ายัยนี่แดงมาก น่ากินสุดๆ

"ไอ้หื่น! ว่าแต่อึ๋ม? ยัยนี่นะอึ๋ม แบนราบเรียบซะขนาดนี้" อิทาจิมองหน้าอกซากุระสลับกับหน้าผม

"เห็นอย่างนี้ใหญ่นะจะบอกให้" ก็ผมเคยทดสอบมาแล้วด้วยมือทั้ง 2 ข้างของผมเองเลยหละ ความจริงนี่เป็นสาเหตุหลักที่ผมโดนยัยซากุระอัดแทบทุกวัน นุ่มมือดี...(=.,=)…

"ไม่เห็นจะใหญ่เลย ดูแล้วกระดานโต้คลื่นที่ฉันเล่นยังนูนกว่าอีก" มันยื่นหน้ามามองหน้าอกซากุระซะหน้าแทบติด ไม่จับดูดไปเลยละ

"....อ๊ายยยย....(>///////<)...." ยัยนั้นเอามือยกขึ้นปิดหน้าอกตัวเอง

"น้องกู ถอยไป" พี่ยัยนั้นคว้าตัวซากุระไปกอดไว้หน่อยต่อหน้าต่อตาเลย

 

หมับ

 

"อนาคตเมียผม อย่ามาเตะต้อง" ผมกระชากตัวซากุระมากอดไว้ ชิชะ!! บังอาจมาจับเนื้อจับตัวยัยนี่ได้ไง (นี่นายเขาเป็นพี่น้องกัน นายต่างหากจับได้ไง:Writer)(เป็นแค่พี่ก็ไม่ได้ฉันห่วงของฉัน:ไอ้เป็ดเปอร์เช่)

"ฉันเป็นพี่มันนะ" พี่ซากุระชี้หน้าตัวเอง

"เป็นแค่พี่อย่ามาแย็ม...(-_+)..." ผมส่งสายตาอาฆาตไปให้พี่ซากุระ

"น้องนายเป็นไรมากปะวะครับ" พี่ซากุระหันไปถามอิทาจิ

"ผมขอโทษแทนน้องผมด้วย แฮ่ๆ มันเป็นแบบนี้แหละ" อิทาจิทำท่าเหมือนเหนื่อยใจยังไงไม่รู้ก่อนจะตอบไปแบบขำๆ

 

ผ้างงงงงงง

 

"เป็นอันว่าตกลงทั้งสองฝ่ายสินะดีเลย พวกพ่อกับแม่ จะเตรียมงานหมั้งของลูกทั้งสองให้เอง" พ่อแม่ผม กับ พ่อแม่ยัยนี่เปิดประตูเข้ามา มากันพร้อมเลย

"แล้วฝ่ายนายจะเอายังไง จะหมั้นก่อนหรือจะแต่งเลยละ" พ่อซากุระหันไปถามพ่อแม่ผม

"ฉันว่าหมั้นไว้ก่อนก็ดีนะ ไว้เรียนจบมหาลัยแล้วค่อยแต่ง" แม่ผมตอบ โธ่ แม่นะแม่ ตอบไปอย่างงั้นได้ไงเนี่ย ไม่ได้ใจลูกเลย เฮ้อออออ

"ผมจะแต่ง" ผมเดินไปกอดยัยซากุระจากด้านโชว์ให้ทุกคนดู ยัยนี่ขัดขืนเล็กน้อยผมเลยกระชับกอดแน่นๆ จนเธอหยุดขัดขืน (ง่ายๆ แบบหมาห่วงของนะ อั๊กกกกก :ไรท์โดนซาสึเกะเตะ [(T^T) โหดร้าย])

"ซาสึเกะ มันจะไม่เร็วไปหรือลูก ลูกพึ่งจะ 17 18 เองนะ"

"แต่งไปเหอครับเพราะยังไงก็แต่งอยู่แล้ว เร็วช้าก็เหมือนกัน ที่สำคัญยัยนี่เสน่ห์แรงจะตาย ทั้งผู้หญิง ทั้งผู้ชาย รุมตอมกันให้หึ่ง นี่ขนาดผมคอยกันแล้วนะ ยังมีเร็ดรอดเลย" ทั้งฮินาตะ อิโนะ ซาอิ นารูโตะไหนจะครูคาคาชิอีกผมเผลอเป็นต้องมาเกาะแกะยัยนี่ตลอด คิดแล้วกลุ้ม

"แม่ว่าดูใจกันก่อนดีไหมลูกการแต่งมันเรื่องใหญ่นะ"

"ผมดูใจกันมานานตั้งแต่เด็กแล้ว นี้ก็จะ 10 ปีแล้ว จะดูอะไรกันอีก"

"โธ่ ลูกชายฉัน" แม่พูดเหมือนจะร้องไห้

"ไม่เป็นไร มิโกะโตะ ให้เด็กเขาแต่งกันเลยก็ได้ ฉันอยากอุ้มหลานเร็วๆ เหมือนกัน" แม่ซากุระนี่น่ารักดีแฮะ

"เอ่อ... มันจะดีหร๊อ"

"น่า ให้เขาแต่งๆ ไปแหละดีแล้ว"

"งั้นก็ได้ตกลงตามนั้น"

"แม่ค่ะ ไอ้ เอ๊ย ซาสึเกะบอกจะแกล้งหนูน่ะ...(T^T)...ที่สำคัญเขาไม่ได้รักหนู แม่จะให้หนูแต่งกันเขาอีกหรอ" ซากุระพูดขณะที่ผมยังกอดเธออยู่

"อ้าว เขาจะแกล้งอะไรละลูก?" แม่ซากุระทำหน้าสสงสัย

"เขาบอกว่าจะแกล้งจนกว่าหนูจะมีลูกให้เขาครบตามที่เขาต้องการแล้วจะเลิกแกล้งเมื่อนั้น"

"แกล้งอย่างนั้นกันหรอลูก แล้วซาสึเกะต้องการกี่คนละ"

"12 คน ครับ" ผมเป็นคนตอบแม่ซากุระ

"ถ้าอย่างนั้นเราให้ทั้งสองแต่งกันเลยดีกว่า เนอ นิโกะโตะ" แม่ซากุระพูดเบาๆ กับแม่ผม

"ฉะ..ฉันก็ว่างั้น"

"คุณแม่ คุณน้าค่ะ เขาจะแกล้งหนูนะ ....(T^T)...."

"ซาสึเกะ ....(~_~).... เอาเลยนะลูกแกล้งน้องเลยแกล้งกันแบบนี้ถูกใจแม่" กด Like ให้ไปครับแม่

"ครับคุณแม่"

"แม่ค่ะ หนูลูกแม่นะ ไม่ เออ ออ ด้วยทำไม"

"เอาน่าลูก ตามใจซาสึเกะเขาหน่อยมีครบเขาก็เลิกแกล้งเองแหละ"

"(T^T)....ไม่มีใครรักหนูเลย"

 

ควับ

 

"ก็ฉันนี่ไงที่รักเธอซากุระ" ผมจับตัวซากุระให้หันหน้ามาหาผม

"นายเนี่ยนะรักฉะ..." ผมจูบปิดปากยัยนี่ทันที่ รอมานานปากยัยนี่หอมหนาวมากอร่อยยิ่งกว่าเค้กนมสดราดซอสสตอเบอร์รี่อีกนะจะบอกให้

 

"อ๊ายยยย ทำอะไรกันเนี่ยลูก ถูกใจแม่มาก" เสียงแม่ผมกับแม่ซากุระพูดพร้อมกัน ผมจูบยัยนี่ประมาณ 3 นาที

"นะ...นายทำอะไรไม่อาย เขาหรอ....(>//////////<)...."

"อย่างฉันนะหรอจะอายไม่มีทางหรอก คนรักกันจูบกันมันน่าอายตรง ฉันไม่ได้จับเธอกดโชว์เขาซะหน่อย"

"....(-`_´-?).... จะ...จับกด คืออะไรหรอ" ดูยัยนี่ทำหน้าสิ ถามมาได้ยังบ๊อง

"เธอไม่รู้หรอ" อินโดเซ็นจริงๆ

"แม่ค่ะ พ่อค่ะ มันคืออะไรหรอค่ะ"

"อะ....เอ่อ.....บะ...แบบวะ.....ว่า"

"ทำลูกไงยัยเบ๊อ"

"....(o////////o)...."

"ฮ่า ฮ่า ฮ่า หน้าเธอตอนนี้ตลกจัง"

"ไอ้บ้า"

 

ปึก

 

"โอ๊ยยยย เธอทุบหลังฉันทำไม"

"นายพะ....พูดอะไรแบบนั้นเล่า"

"จับกดโชว์เลยดีกว่า มะ...มา" ผมซุกหน้ากับซอกคอของเธอกลิ่นตัวยัยนี่กลิ่นเหมือนชื่อของยัยนี่เลย ราชนีดอกไม้แห่งฤดูใบไม้ผลิ ซากุระ

"นายหยุดก่อน" ซากุระดันหน้าผมออกมาแล้วสบตากับผม

"มีอะไร"

"นายรักฉันจริงๆ นะ"

"ใช่ก็รักจริงๆ นะสิ ถามทำไม"

"ฉันแค่อยากมั่นใจในคำนั้น"

"ฉันอาจจะชอบแกล้งเธอ หลอกเธอสารพัด แต่เรื่องนี่ฉันไม่ได้หลอกเธอมันเป็นความรู้สึกจริงจากใจของฉัน" ผมพูดสิ่งที่ผมรู้สึกและคิดตลอดเวลาที่รู้จักกับเธอ

"ถ้างั้น"

 

หมับ

 

ซากุระดึงคอเสื้อผมให้โน้มหน้าก้มลงมาแล้วจูบ เธอแทรกลิ้นนิ่มๆ ของเธอเขามาในปากผมด้วย ผมตวัดลิ้นตอบกลับไป จากจูบที่อ่อนโยนเป็นเร้าร้อนจนปากของผมกับเธอมีน้ำลายไหลเยิ้มออกมา เธอถอนปากไปเราสบตากัน สายตาเธอเต็มไปด้วยความรู้สึกมากมายที่ส่งมาให้ จนผมรับรู้ได้ว่ามันคือความรัก เธอรักผม

"ฉันรักนายนะ รักมานานแล้ว ดีใจที่นายก็รู้สึกแบบเดียวกับฉัน ตกลงฉันจะแต่งกับนาย"

"ซากุระ" ผมจูบหน้าผากของเธอเบาๆ แล้วกอดเธอไว้กับหน้าอกผม

"แต่เรื่องลูกน่ะ ฉันมีให้ไม่ไหวหรอกนะ"

"บ้า ฉันแค่แกล้งเธอเท่านั้นใครมันจะไปมีไหว ฉันอยากมีแค่ 7 คนเท่านั้นแหละ"

"โอ๊ยยย ไอ้หื่น 7 คน ก็ไม่ไหวหรอก" เธอผลักออกจากอกผม

"เชื่อฉันสิเดี๋ยวก็ไหวเองแหละ เผยๆ เธอเองที่อยากมีเพิ่ม"

"นาย ชิ เอางั้นก็ได้ ถ้านายไหวก็ได้"

"ฉันนะไหวอยู่แล้ว ทดสอบเลยก็ได้เอาไหม" ผมยักคิ้วให้เธอเป็นการท้าทาย

"อย่ามาท้าน่ะนายก็รู้ว่าฉันเป็นคนยังไง" ใช่เพราะผมรู้ไงถึงได้ท้า

"ฉันท้าให้เธอทดสอบกล้าไหมละ"

"ฉันรับคำท้า"

"ไปเราไปกัน แม่ครับวันนี้ผมไม่กลับบ้านนะ จะเปิดห้องนอนที่นี่" ผมจับมือซากุระทำท่าจะเดินออกไป

"เดี๋ยวนะลูก! ใจเย็นก่อนรอให้แต่งกันก่อน"

"อีกตั้ง 2 อาทิตย์ นะครับแม่"

"โธ่ ลูกทำไมลูกแม่เป็นแบบนี้ ได้ความหื่นจากใครมาเนี่ย" แม่ผมเหลือบมองพ่อเล็กน้อย

"ผมก็พูดไปงั้นแหละครับไม่ทำจริงหรอก รอให้เข้าห้องหอก่อน"

"ทำไมนายจะทำอะไร"

"ก็ฉันจะขังเธอในห้องหอสัก 3 วัน"

"นายจะขังฉันทำไมตั้ง 3 วัน"

"ก็....จับเธอกดไง 3 วัน 3 คืน เอาให้ไม่ต้องนอนกันไปเลย" ผมตั้งใจพูดออกไปให้ทุกคนได้ยิน หน้ายัยนี่ตอนนี้แดงมากกกกก

"....(-/////-)....ฉันจะรอวันนั้นนะ หวังว่าจะไม่มีดีแค่พูดหรอกนะซาสึเกะ"

"อยู่แล้วครับผม" ผมกอดเธอรับรองได้เลยว่าคืนวันเข้าหอผมกับเธอต้องเหนื่อยกันทั้งคืนแน่นอน (วิงไล่จับกันหรอถึงเหนื่อย:Writer)(เรื่องของผู้ใหญ่เด็กอย่างแกไม่เกี่ยว:ซาสึเกะ)(ฉันเป็นคนแต่งนะ:Writer)(มันเรื่องของแกอย่ามายุ่งกับฉันไป ชิ้วๆ:ซาสึเกะ)(เขาอยากรู้ดิใจร้าย ....(T^T)....:Writer)