[Fic naruto] short story sakura
เขียนโดย Amhentai
วันที่ 3 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 17.36 น.
แก้ไขเมื่อ 15 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557 23.08 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น
17) Rolling Love บ่วงรัก NC&SM [narusaku] ตอนที่ 3
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"ฉะ..ฉัน..." ซากุระมองนารูโตะสลับกับซาสึเกะ
"เอ๊า!จะเลือกผัวกะ..อื่ม..ไม่ใช่ซิ ใช้คำนั้นไม่ได้ จะเลือกแฟน หรือ ผัว มึงบอกไปซิ" นารูโตะพูดใส่ซากุระพร้อมส่งสายตาแถะโล้มไปให้เขารู้ดีสายตาแบบนี้เป็นจุดอ่อนของเธอ เอามือล้วงเข้าไปในกระเป๋ากางเกงกดเปิดไวเบรเตอร์ระดับต่ำ ซากุระมองนารูโตะที่ส่งสายตาเร้าร้อนมาให้ไวเบรเตอร์ในตัวเธอสั่งเบาๆ จนเธอต้องกำมือกับกระโปรงด้วยความเสียวซ่าน สายตาที่นารูโตะส่งมาไล่มองร่างกายเธออย่างร้อนๆ เล่นเอาซากุระแถบคุมอารมณ์ตัวเองไม่อยู่ ก่อนเธอจะหันกลับมามองมือตัวเองอีกข้างกำลังถูกซาสึเกะจับไว้เธอรู้สึกถึงไออุ่นจากมือนั้น แต่พอหันมามองนารูโตะเขายังส่งสายตาเร้าร้อนให้เธอสายตานั้นทำเอาซากุระแทบละลาย ซากุระมองนารูโตะอย่างเคลิบเคริ้มผ่อนลมหายใจแรงๆ เป็นช่วงๆ 'สะ..สายตาบะ..แบบนั้น ทำเรา...ร้อนไปทั้งตัว...'
"ซากุระ... ฉันพอรู้คำตอบแล้วเธอไปหานารูโตะเถอะ ถ้าเมื่อไหร่ที่เธอทนไม่ไหวกลับมาหาฉันได้ฉันจะรอเธอจะรอตลอดไป" ซาสึเกะกุมมือซากุระสบตากับเธอ
"ฉะ..ฉันขอโทษซาสึเกะ" ซากุระบีบมือซาสึเกะขอโทษจากใจจริงก่อนน้ำใสๆ จะไหลออกมา ซาสึเกะค่อยๆ ยกมือขึ้นเช็ดน้ำตาให้เธอ
"จะทาบซึ้งอะไรนักหนา กูมีเรื่องต้องเคลียร์กับมึง" นารูโตะกระชากซากุระมาหาตัวก่อนมือของซาสึเกะจะถึงหน้าเธอ นารูโตะฉุดกระชากร่างซากุระให้ไปตามแรงเธอหันมองซาสึเกะก่อนจะหันหน้าเดินไป
"ถ้าวันนั้นฉันไม่ปล่อยให้เธออยู่คนเดียวในวันที่เธออ่อนแอที่สุด ตอนนี้เราคงมีความสุขด้วยกันแบบคนรักสินะ ฉันผิดเอง ขอโทษซากุระ" ซาสึเกะมองภาพผู้หญิงที่เขารักเดินไปกันเพื่อนสนิทด้วยสายตาที่เศร้าเอามากๆ
"มึงเห็นกูเป็นอะไร ถึงมัวไปทั่ว ทั้งไอ้เด็กนั้นยังไอ้เกะอีกมึงเห็นหัวกูบ้างไหม!!" นารูโตะพูดขณะขับรถ
"ไม่มีอะไรจริงๆ ชะ.." ซากุระหันตัวมาทางนารูโตะพยายามอธิบายให้เขาฟัง
"ไม่มีอะไร แต่มึงก็จูบกับมัน ยังบอกว่าไม่อีกหรอ ถ้ากูไปช้ากว่านี้มึงกับมันคงเสร็จกันไปหลายนะ.."
เพี๊ยะ
"เกินไปแล้วนะ!!" ซากุระตบเข้าไปที่หน้านารูโตะอย่างแรง นารูโตะชะงักเล็กน้อยไม่คิดว่าเธอจะกล้าทำ เขาเร่งเครื่องเร็วกว่าเดินก่อนจะเลี้ยวรถเข้าโรงแรม ซากุระเองก็ไม่คิดเหมือนกันว่าตัวเองจะทำเขาเธอนั่งมองมือตัวเองกับรอยแดงตรงหน้าด้านข้างที่เกิดจากเธอ รู้สึกตัวอีกทีตอนที่รถหยุด เธอหันมองข้างหน้าเป็นกำแพงสีขาว ด้านข้างมีประตู
"นารูโตะพาฉันกลับบ้านเถอะน่ะ" ซากุระหันไปพูด แต่เขาลงจากรถไปแล้วเธอมองตามเขาเดินมาทางประตูฝั่งเธอ
"ลงมา" นารูโตะพูดเสียงนิ่งเปิดประตูให้เธอ
"กลับบะ..."
"กูบอกให้ลง!" นารูโตะพูดแทรกขึ้นมาเสียงแข็งขึ้นเล็กน้อย ซากุระจึงยอมลงมาจากรถ นารูโตะกระชากซากุระเข้าไปในห้องทันที
"พาฉันกลับบ้านถะ.."
เพี๊ยะ นารูโตะตบเข้าที่หน้าซากุระอย่างแรงจนเธอลงไปกองกับพื้น ซากุระจับแก้มตัวเองแล้วมองหน้าชายคนรัก ก่อนจะก้มหน้าน้ำใสๆ ไหลออกมาเพราะความเจ็บ เจ็บทั้งกายและใจ
"สำหรับที่มึงทำกู" นารูโตะยืนมองร่างบางที่พื้นก่อนจะนั่งยองๆ จิกผมซากุระให้เงยหน้ามองเขา
"ไม่ใช่เพราะมึงตบกู แต่เพราะมึงไปมัวกับคนอื่น ต่อหน้ากูมึงยังทำ อย่างนี้ลับหลังกูมึงคงจะนอนกับเขาไปทั่ว" นารูโตะจ้องหน้าซากุระพร้อมดูถูกเธอ
"พอ พอกันที ทำไมนายทำกับฉันแบบนี้หละนารูโตะ" ซากุระหลบตาแล้วพูดออกมาอย่างแผ่วเบาปนน้อยใจ
"แล้วสิ่งที่มึงทำกับกูหละ ตอนนั้นกูทั้งดีทั้งอ่อนโยนกับมึง แต่สิ่งที่กูได้กลับมาคือมึงไปนอนกับคนอื่นร่านๆ อย่างมึงมันต้องเจอแบบนี้แหละถึงเอาอยู่" นารูโตะจิกผมลากซากุระเหวี่ยงขึ้นมาบนเตียง
"โอ๊ย!!นะ..นายรักฉันบ้างไหมนารูโตะ" ซากุระถามขณะชันตัวขึ้นมาบนเตียงสีขาว
"มึงจะถามทำไม ถึงมึงรู้ความร่านของมึงก็ไม่หายหรอก" นารูโตะตามขึ้นมาบนเตียงผลักเธอให้นอนกับเตียงอย่างแรงก่อนจะกระชากเสื้อสีขาวออกก้มลงดูดเลียซอกคอจนเกิดรอยแดงแสดงความเป็นเจ้าของในร่างกายของเธอ มือของนารูโตะทำการถอดกระโปรงเธอพร้อมกางเกงในแกะไวเบรเตอร์ดึงออกจากตัวเธอก่อนจะสอดนิ้วกลางกับนิ้วนางเข้าไปในร่องหวานซอยนิ้วแรงๆ เร็วๆ ปากก็เลื่อนต่ำลงมาที่เนินอกประทับตราความเป็นเจ้าของจนทั่วเนิน
"ถะ..ถ้าเป็นฮะ.ฮินาตะนายจะทะ.."
เพี๊ยะ
"อย่างเอาฮินาตะมาเทียบกับคนอย่างมึง" นารูโตะตบหน้าซากุระอีกครั้งจนมีเลือดไหลที่มุมปาก จากนั้นนารูโตะก็กระชากชั้นในออกจากร่างเธอ โดยอีกมือยังคงซอยเข้าออกในตัวเธออยู่เร่งจังหวะเร็วและแรงจนได้ยินเสียงเนื้อกระแทกเนื้อดังออกมา
"อืม..อ่า.. ถ้านะ..นายมะ..อือ..ไม่รักฉัน อ้า..อื๊ม..ปะ..อื่อ.ปล่อยฉะ..อือ.ฉันไปดะ..อื่ม..อือ.." นารูโตะก้มลงจูบซากุระก่อนจะพูดจบเอาลิ้นร้อนๆ พันกับลิ้นของซากุระอย่างเอาแต่ใจ จนซากุระเริ่มเคลิ้มกับสัมผัสที่ได้รับเอาลิ้นเกี่ยวพันลิ้นนารูโตะกลับไป นารูโตะเลียเลือดที่มุมปากของร่างบางที่เขาเป็นคนทำก่อนจะผลักปากออกมา
"กูไม่มีวันปล่อยมึงไปไหน มึงต้องอยู่กับกูแบบนี้เนี่ยแหละ เพราะมึงเป็นเมียกู ไม่มีผัวคนไหนยอมให้เมียตัวเองไปมีคนอื่นหรอก จำไว้" พูดจบก็ก้มลงจูบดูดปากอย่างดูดดื่มอีกครั้ง เขาเพิ่มนิ้วจากสองเป็นสามเร่งจังหวะนิ้วแรงขึ้นไปอีก ปากก็เลื่อนลงมาคบเม้มดูดเลียที่ยอดอกอย่างแรงราวกับว่าจะให้น้ำนมไหลออกมาจากเต้านั้น ซากุระถ่างขาแอ่นเอวอย่างลืมตัวรับจังหวะมือที่เร็วจนน้ำหล่อลื่นของเธอไหลออกมาเลอะตามหน้าขา นารูโตะยิ่งเร่งจังหวะมือเร็วขึ้นไปอีกเมื่อได้รับรู้ถึงแรงตอดรัดไปทั่วทั้งนิ้วจนแถบมองไม่ทัน ซากุระร่อนเอวยกสะโพรกขึ้นมาพร้อมกลั้นหายใจอย่างลืมตัว
"อื๊อ..อื๊มมม.อ๊าาาา..อึก..อึ๊ก.." ซากุระแทบขาดใจเมื่อถึงจุดปล่อยสะโพรกลงกับเตียงอย่างเหนื่อยล้าพร้อมหอบหายใจอย่างแรงร่างกายเกร็งกระตุกอย่างเห็นได้ชัด นารูโตะยังคงซอยนิ้วเข้าออกในร่องหวานอย่างช้าๆ เพื่อให้คลายความเกร็งลง
"ฮึด ฮึด ฮือ อื่อ ฮึดๆ" ซากุระนอนร้องไห้เธอไม่เข้าใจนารูโตะ ถ้าเขาเกลียดเธอทำไมยังทำกับเธอแบบนี้ 'ไม่เข้าใจ ไม่เข้าใจจริงๆ' นารูโตะได้ยินเสียงสะอื้นของร่างบางที่นอนก็ชะงักผลักปากจากอกอิ่มเงยหน้ามองเธอ ซากุระหันหน้าไปด้านข้างพยายามไม่ส่งเสียงสะอื้นออกมา นารูโตะมองเธอด้วยสายตาอ่อนลงมากลุกขึ้นมาเอามือข้างหนึ่งจับปลายค้างเธอให้หันมาก่อนจะจูบเธออย่างดูดดื่ม อีกมือยังคงซอยเข้าออกในร่องหวานอย่างช้าๆ ก่อนจะดึงมือออกมา ปลดเสื้อผ้าของตัวเอง
"มึงจะร้องทำไม" นารูโตะพูดพรางเลียน้ำตาให้ซากุระ
"ฉะ..ฉัน..อือ..ไม่เข้าใจ ถ้าไม่รักฉันทำไมทำแบบนี้กับฉันหละ..อื่ม" ซากุระถามอย่างน้อยใจ นารูโตะจับขาซากุระให้แยกออกก่อนจะเบียดตัวเข้ามาหาร่างเธอจับตัวตนถูไปมากับร่องเนื้อ
"เพราะกูเกลียดมึงไง..อ้าาา.." ทันทีที่พูดจบก็กระแทกเอวเอาตัวตนเข้ามาในตัวซากุระจนมิดด้ามชนกับข้างในเธอดัง..กึ๊ก...
"อ๊า..อื๊ม..จะ..เจ็บ..อ่าาาา" ซากุระเบิกตากว้างถึงเธอกับเขาจะทำเรื่องเร้าร้อนกันแทบทุกวัน แต่เธอก็ยังไม่ชินกับความใหญ่ยาวของมัน นารูโตะยังคงนิ่งอยู่ถึงน้ำหล่อลื่นของเธอจะออกมามากแต่เพราะความแน่นที่บีบรัดจนขยับแทบไม่ได้ ก่อนจะซอยเข้าออกช้าๆ สั้นๆ
"อืม...แน่นมาก..อ้า..มึงระ..รักกูไหม..อ๊ะๆ.." นารูโตะเร่งจังหวะเอวเร็วขึ้นกระแทกเอวเข้าออกยาวๆ เร็วๆ แรงๆ แทบทุกครั้งที่กระแทกเข้าตัวตนของเขามันไปชนกับข้างในของเธอดัง..กึ๊ก..
"อ๊ะ.อ๊ะๆ..อ้า..ฉะ..ฉันรัก..อ๊า..นายนะ..อ๊ะๆ..นารูโตะ..อ๊าา" นารูโตะก้มลงมาจูบปากซากุระอย่างดูดดื่มเอาลิ้มเกี่ยวพันกับลิ้นของเธอไปมาอยู่ด้านนอกสลับกับจูบปิดปาก ช่วงล่างก็เร่งจังหวะกระแทกเอวเร็วแรงกว่าเดิมจนเตียงสั่นไหวไปตามแรงกระแทกที่หนักหน่วง ก่อนจะผลักปากออกมาจับตัวซากุระผลิกให้ชันเข่ากระแทกต่อ ท่านี้ทุกการกระแทกมันชนกับข้างในของเธอ
เพี๊ยะ นารูโตะตีก้นซากุระอย่างแรงจนแดงเร่งจังหวะเร็วขึ้นไปอีก
"อ๊าาา..อ๊ะๆๆ...จะไม่ไหวแล้ว..อ้าาาาาา" ร่างของซากุระเกร็งกระตุกอย่างแรงขมิบตัวตอดรัดตัวตนของนารูโตะอย่างลืมตัว ซากุระซบหน้าลงกับเตียงบันท้ายเธอยังคงถูกกระแทกอยู่อย่างเนิบๆ
"มึงจะรีบไปไหน" นารูโตะจิกผมซากุระให้หันหน้ามาพรมจูบที่แก้มจับปลายคางจูบอย่างดูดดืมเล่นลิ้นกับซากุระ ก่อนจะผลักปากออกมาปล่อยผมซากุระจับร่างเธอผลิกกลับมาเอาขาซากุระผาดไหล่โน้มตัวลงมาท้าวมือข้างตัวซากุระท่านี้ทำให้สะโพรกของเธอยกขึ้นมากสายตาทั้งสองประสานกันอย่างเลี่ยงไม่ได้ สายตาของนารูโตะตอนนี้มันเต็มไปด้วยความสุขในการครอบครองร่างบางเอวของเขาเริ่มขยับเข้าออกอย่างช้า ก่อนจะก้มจูบเธอไปทั้งดูดเลียลิ้นของเธออย่างสนุกปากผลักปากออกมาพรมจูบที่แก้มเบาๆ ก่อนจะกระซิบข้างหู
"กูก็รักมึง ที่หลังจะถามอะไรหัดคิดซะบ้าง มีผัวที่ไหนไม่รักเมียตัวเองหละ ฮึ๊" นารูโตะสอดลิ้นเข้าไปในใบหูของซากุระเร่งสะโพรกเร็วกว่าจนที่นอนยุบตามแรงโยกเสียงเตียงสั่นไหวดังไปทั่วห้องปนกับเสียงครางหวานๆ และเสียงกระทบของเนื้อ ดังขึ้นราวกับบทเพลง ถ้าเทียบแล้วคงเป็นบทเพลงที่เร้าร้อนที่สุดเท่าที่ได้สัมผัสมา
"อ๊ะๆ..ขะ..อ้า.ขอโทษ..อ้า..จะเสร็จแล้ว..อ๊าาา" นารูโตะยันตัวขึ้นมาจับเอวซากุระกระแทกเอวเร็วๆ แรงๆ ตัวซากุระสั่นไหวแรงจนน่ากลัว
"ระ.รอ..ด้วย..อ๊ะๆๆ..อ๊าาาาาา" ร่างสูงกระแทกสุดแรงกดเอวลงลึกเข้าไปในตัวของร่างบางทั้งสองเกร็งกระตุกซากุระขมิบตอดรัดการปลดปล่อยของนารูโตะของเหลวอุ่นๆไหลเข้าสู่ตัวเธออย่างแรงจนเอ่อล้นออกมานารูโตะยังคงแช่ตัวในร่างบางเขาทาบตัวลงมานอนทับร่างบางซบหน้ากับอกเธอหอบหายใจอย่างหนักราวกับคนที่พึ่งดำน้ำมานาน ก่อนนารูโตะจะเงยหน้ามาจูบซากุระอย่างดูดดืมอีกครั้งพร้อมขยับเอวช้าๆ เนิบๆ
"กะ..กูรู้คะ.แค่นี้..แฮกๆ...สำหรับมึงไม่พอหรอก.." พูดจบก็ก้มลงไซ้ซอกคอและยอดอกก่อนจะเริ่มบทเพลงรักกันอีกรอบ
เวลา 03.45 น.
นารูโตะนอนกอดซากุระจากด้านหลังเอาหน้าซุกซอกคอของเธอ ซากุระลืมตาตื่นมาเหลือบมองนาฬิกา แสดงว่าเธอกับเขาพึ่งหยุดกิจกรรมสุดเร้าร้อนกันได้ยังไม่ถึงชั่วโมง ตั้งแต่หกโมงเย็นถึงตีสองนับๆ ดูแล้วร่วมแปดชั่วโมงโดยไม่ได้หยุดพักและก็เป็นแบบนี้แทบจะทุกวัน ทำไมเขาไม่คิดบ้างว่าเธอจะเอาแรงที่ไหนไปทำกับคนอื่น ซากุระหยุดความคิดไว้ก่อนจะจับมือนารูโตะที่กอดเธอไว้ออกเพื่อไปทำความสะอาดร่างกาย
"จะไปไหน" เสียงทุ้มดังขึ้นมาพร้อมกระชับอ้อมกอดแน่นเข้าไปอีก
"ฉันจะไปอาบน้ำ เหงื่อออกเยอะขนาดนี้ไม่เหม็นหรือไง" ซากุระหันหน้ามาพูด แต่นารูโตะยิ่งกอดเธอแน่นไปอีกเอาหน้าซุกซอกคอสูดกลิ่นตัวที่แท้จริงของเธออย่างกระหาย
"ไม่เห็นจะเหม็นเลยหอมดีออก นอนไปเถอะพรุ่งนี้มีเรียนเดี๋ยวตื่นไม่ไหว" นารูโตะพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนหอมแก้มซากุระอย่างแผ่วเบานุ่มนวล ซากุระจึงยอมนอนเฉยๆ เบียดตัวเข้าหาร่างสูงเอามือลูบมือนารูโตะรอบยิ้มเธอชอบเขาตอนอ่อนโยนที่สุดก่อนจะหลับตาลงด้วยความเหนื่อยล้า
"ซากุระๆ แกเป็นไร ฮึ ยิ้มอยู่นั้นแหละเมื่อวานเจออะไรมาหละเล่าให้ฟังหน่อยซิ" อิโนะถามขณะอยู่ในร้านกาแฟประจำ
"ไม่มีอะไรหรอก แกคิดมากไปเองหรือเปล่า" ซากุระหันไปตอบ
"จ๊าๆ ว่าแต่วันนี้แกจะไปไหนต่อปะเนี่ย"
"ถามไปทำไม" ซากุระเงยหน้าจากเค้กสุดโปรด
"ฉันอยากไปดูหนังอ่ะแก"
"ได้สิกินเสร็จแล้วไปดูกันเลยก็ได้"
"งั้นให้ฉันไปด้วยได้ไหม" เสียงของใครคนหนึ่งแทรกขึ้นมาเสียงนั้นทำเอาซากุระค้างจนทำช้อนหล่นจากมือ
"ว่าไงค่ะพี่เนจิ ฮินาตะไม่ได้มาด้วยกันหรือค่ะ" อิโนะหันไปถามรุ่นพี่หนุ่มสุดหล่อ
"ฮินาตะอยู่กับ นารูโตะ นะฉันไม่อยากขัดคนรักสวีตกันเลยเดินมาเห็นพวกเธอเลยเข้ามาหาเนี่ยแหละ" เนจิพูดเน้นคำเหล่มองซากุระ พรางเดินมาหญุ่หลังเก้าอี้ของเธอ
"ได้สิค่ะ เนอะซากุระ" อิโนะตอบอย่างสดใส ซากุระทำท่าเลิ่กลั่ก
"อะ..เอ่อ..คะ..คงไม่ดะ.."
"อย่าปฏิเสธจะดีกว่าไม่งั้นคนที่ซวยคือไอ้โตะ เพราะอะไรคงจะรู้สินะ" เนจิกระซิบข้างหูซากุระก่อนจะขโมยหอมแก้มไปที ซากุระเอามือกุมแก้มตัวเองก่อนจะหันมองอย่างไม่พอใจ
"อ๊ายย จีบกันออกนอกหน้าจังเลยน่ะ อิจฉาอ่ะ แล้วแกจะเอาไงไปเลยไหม" อิโนะแซวเล็กน้อย
"อะ..อืม" ซากุระไม่กล้าปฏิเสธเพราะเรื่องนั้น ถ้าขัดใจเขานารูโตะต้องซวยแน่นๆ
"งั้นเราไปกันเลยดีกว่า" อิโนะวางเงินบนโต๊ะก่อนจะเดินนำออกไป
"นารูโตะ ฮินาตะ คิดว่าไปสวีตกันทีไหนซะอีก เจอพวกแกก็ดีไปดูหนังด้วยกันม๊ะ" อิโนะออกมาเจอทั้งสองอย่างบังเอิญ เนจิเห็นนารูโตะเดินมาก็เข้ามาโอบเอวซากุระไว้ นารูโตะมองอย่างไม่พอใจส่งสายตาคาดโทษไปให้ซากุระเธอเองก็พยายามแกะมือของเนจิออก
"ฮึ ก็ดีเหมือนกัน ไปด้วยกันหลายๆ คนจะได้สนุกใช่ไหมฮินาตะ" เนจิพูดออกมามองทั้งสอง
"คะ..ค่ะ พี่เนจิ"
"งั้นไปกันเลยดีกว่า ปะ..อิโนะ ซากุระ" เนจิเดินโอบเอวทั้งสองสาวเดินไป
"รุ่นพี่ค่ะควงสองเลยน่ะ" อิโนะแซวเล็กน้อย แต่ก็ปล่อยให้โอบจนถึงหน้าโรงหนัง
"ฉันไปห้องน้ำก่อนนะ พวกแกเข้าไปก่อนเลย" ซากุระเลี่ยงไปทางห้องน้ำของโรงหนัง
"ฉันของตัวแป๊บน่ะ พ่อโทรมาเดี๋ยวตามไป" นารูโตะเดินไปทางห้องน้ำเช่นกัน อิโนะเลยพาฮินาตะกับเนจิเข้าไปในโรงหนัง
ตัดมาทางห้องน้ำ
เพี๊ยะ
"กูบอกทำไมไม่จำ ไหนบอกจะมากับอิโนะที่แท้ก็ร่านมาหามัน ติดใจมันมากหรือไง ห๊ะ!!" นารูโตะตบที่ใบหน้าด้านซ้ายจนมีรอยแดงเลือดไหลเล็กน้อย ความแรงของมือทำเอาหน้าเธอชาไปครึ่งแทบ
"มะ..ไม่ใช่ เนจิเขามาเองฉันมะ.." ซากุระเห็นนารูโตะกำลังง้างมือเธอหยุดพูดหลับตาเตรียมรับแรงที่หน้าที่ครั้ง
หมับ
"พอทีไอ้โตะ กูทนมึงไม่ไหวแล้ว" เสียงทุ้มคุ้นหูดังขึ้นซากุระค่อยๆ ลืมตาขึ้นมามอง
"ซาสึเกะ!!?" ซาสึเกะเข้ามาจับมือนารูโตะไว้ทันก่อนจะถึงหน้าหวาน
"อย่าเสือกเรื่องของกูไอ้เกะ" นารูโตะหันมามองหน้าอย่างไม่พอใจ
"คงไม่ได้ กูยอมให้มึงทำร้ายซากุระไปมากกว่านี้คงไม่ได้" ซาสึเกะพูดเสียงนิ่ง
"ซากุระกลับไปก่อนโทรบอกอิโนะด้วยหละเดี๋ยวมันเป็นห่วง" ซาสึเกะหันไปพูดกับซากุระ
"เอ่อ.." ซากุระหันมองทั้งสอง
"ส่วนมึงไอ้โตะกูมีความจริงของซากุระกับเนจิจะบอกกับมึง" ซาสึเกะหันไปบอกนารูโตะ
"อย่านะ.." ซากุระหันไปบอกกับซาสึเกะพร้อมส่งสายตาขอร้องไปให้
"ไม่!ฉันทนเห็นเธอโดนทำร้ายมากไปกว่านี้ไม่ได้แล้วทั้งๆ ที่เธอทำเพื่อมันถึงขนาดนี้ แต่มันตอบแทนเธอด้วยการทำร้ายแบบนี้นี่นะ ฉันทนไม่ได้ ไม่ต้องห่วงแล้วเพราะฉันรู้ความลับสุดยอดของเนจิ รับรองมันเขาเรื่องไม่ได้ กลับไปก่อนน่ะ" ซาสึเกะพูดด้วยเสียงหนักแน่นมั่นใจ ซากุระหันมองนารูโตะเขาทำหน้าเฉยแสดงว่าให้ไปก่อนจะหันมาพยักหน้ารับแล้วเดินออกไป นารูโตะยอมอยู่เฉยๆ เพราะเห็นสีหน้าที่เอาจริงของซาสึเกะ
"กูหวังว่าเรื่องที่มึงจะบอกคงมีเหตุผลมากพอที่มึงมาหยุดกูนะไอ้เกะ" นารูโตะดึงมือกลับมา
"รับรอง กูมีหลักฐานมายืนยัน" ซาสึเกะพูดก่อนจะพาออกมาจากทางเดินของห้องน้ำ
ปล. ที่1 เป็นไงบ้างอ๊ะขอซักคอมเม้มจะได้หรือเปล่าน่ะ ตอนหน้าก็จบแล้ว
ปล. ที่2 ส่วนคู่เพน ซาโซริ กาอาระ รอแว็บนึ่งน่ะจ๊ะ
คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ