ความรักที่ใครก็ไม่มีวันเข้าใจ...

      หนึ่งเดือนต่อมา...
เมย์/จะนอนแล้วนะ ฝันดีค๊าาบ พี่ชาย
เค/ฝันดีค๊าาาบที่รัก
เมย์/ที่รัก...??
เค/เอ้า ที่รักไม่ได้หรอ
เมย์/ก็ได้ๆ นอนละ ฝันดีน๊าาาา
  แล้วเรื่องที่เคเรียกเมย์ว่าที่รัก ยิ่งทำให้เมย์ชอบเคมากขึ้น เธอเก็บเรื่องนี้ไว้คนเดียวไม่ไหว เธอเลยตัดสินใจเล่าให้ออม เพื่อนสนิทของเธอฟัง ซึ่งเธอคิดว่าออมเป็นคนที่เธอไว้ใจได้ที่สุดในตอนนี้
เมย์/ออมๆ
ออม/ว่าไง
เมย์/พี่เค เรียกเค้าว่าที่รักอ่ะ
ออม/หรอ พี่เค้าชอบเมย์แน่ๆเลยอ่ะ
เมย์/ไม่หรอกแกคงเรียกเล่นน่ะ
ออม/เมย์ก็ลองถามพี่แกดูดิ
เมย์/เค้าไม่กล้าอ่ะ
ออม/เดี๋ยวเค้าถามให้เอาป่ะ
เมย์/ไม่ต้องๆเดี๋ยวแกก็หาว่าเค้าชอบแกอีกอ่ะ (ทั้งที่จริงก็ชอบอยู่)
ออม/จ้าๆก็ได้ เค้าไปก่อนนะ
  หลังจากนั้นออมกับเมย์ก็ไม่ได้คุยกันอีก  แล้ววันนึงออมก็ทักกลับมา
ออม/เมย์ๆ เค้าถามพี่เคแล้วนะ พี่แกบอกว่า "พี่ก็เรียกที่รักทุกคนที่คุยกันนานๆอ่ะ"
เมย์/แล้วออมไปถามแกไมอ่ะ
ออม/ก็เค้าอยากรู้ว่าแกชอบเมย์รึป่าว  เค้าขอโทด อย่าโกรธเค้านะ
เมย์/ไม่เป็นไร เค้าจะไม่คุยกับแกแล้วแหละ
ออม/เมย์โกรธเค้าหรอ เค้าขอโทดนะ อย่าโกรธเค้าเลยน๊าาาาๆๆ
เมย์/ไม่หรอก เค้าไม่ได้โกรธออมหรอก แต่เค้ากลัวว่าแกจะโกรธเค้าที่เค้าเอาเรื่องนี้มาบอกออม เค้าคิดว่าจะเลิกคุยกัับแกเเล้วอ่ะ
    ทั้งๆที่ในใจโกรธออมอยู่ แต่เมย์ก็ทำอะไรไม่ได้ เพราะอมเป็ฯเพื่อนสนิทของเมย์ แต่เรื่องที่เคบอกแบบนั้น ทำให้เมย์คิดมาก กลัวเขาจะมองว่าเธอเป็นคนที่เก็บความลับไม่อยู่ สิ่งที่เมย์หวังไว้นั้น เธอคงต้องเลิกหวัง และหยุดการสนทนาระหว่างเขากับเธอ 
   สองสัปดาห์ต่อมา เคไม่มีท่าทีว่าจะทักเมย์เลย เมย์จึงเริ่มทักก่อน เพราะเธออยากรู้ว่า เคจะยังคุยกับเธออยู่มั้ย
เมย์/ดีค่ะพี่เค
เค/เดี๋ยวนี้ไม่ทักกันเลยนะที่รัก
เมย์/เมย์คุยกับเพื่อนอยู่น่ะ ไม่ค่อยมีเวลาทัก (เมย์แก้ตัวทั้งที่เธอไม่มีเพื่อนคุยด้วยเลยด้วยซ้ำ)
เค/อ่อๆ ทำไรยุหรอ
เมย์/นอนเล่นค่ะ
เค/พี่ไปเตะบอลก่อนนะ บาย
เมย์/ค่ะ บาย
   เมย์ดีใจที่เขายังคุยกับเธออยู่ เธอไม่รู้ว่าเขาคิดอะไรอยู่ในตอนนี้ แต่ตอนนี้ความรู้สึกดีๆก็กลับมาอีกครั้งเมื่อเคกลับมาคุยกับเธอเหมือนเดิม  หลังจากนั้นทั้งสองก็กลับมาคุยกันทุกวัน
เค/ที่รัก อยู่ไหนนี่
เมย์/แล้วเมย์จะรู้มั้ยว่าที่รักพี่เคอยู่ไหน
เค/แล้วยุไหนล่ะ
เมย์/ยุบ้านค่ะ   (เมย์รีบตอบเพราะเหมือนเขากำลังจะโกรธ)
เค/นั่นไง ที่รักพี่ยุบ้าน
เมย์/ 555 คิดได้เนอะ
  เมย์ดีใจที่เคไม่ได้โกรธ เธอเริ่มมีความหวังอีกครั้งว่าเขาจะชอบเธอ
เมย์/ไปกินข้าวก่อนนะ
เค/ค๊าาบ
   หลังจากกินข้าวเสร็จเมย์ก็รีบกลับมาคุยต่อ
เมย์/พี่เคกินข้าวยัง
เค/พี่เคได้ไง เรียกที่รักสิ
เมย์/เอ้า ก็ได้ๆ ที่รักกินข้าวยัง
เค/ยังอ่ะ เมย์กินเสร็จแล้วหรอ
เมย์/ค่ะ พี่เคทำไรยุอ่ะ
เค/พี่เคอีกแล้ว ที่รักสิ
เมย์/ที่รักทำไรไยุค๊าาาาา
เค/ดูหนังค๊าาาบ
เมย์/ค๊าาาาบ
เค/เมย์พี่ถามไรหน่อยดิ
เมย์/ไรหรอ
เค/เมย์ชอบพี่หรอ
เมย์/ถามไมอ่ะ (ในใจก็คิดไปถึงเรื่องที่ออมเคยถามเค)
เค/ถามเฉยๆ เมย์ชอบพี่หรอ
เมย์/ไม่รู้ดิ แต่คุยด้วยแล้วรู้สึกดี ถามไมอ่ะ(เขินจนไม่รู้จะตอบยังไง)
เค/ป่าว ถามเฉยๆอ่ะ
เมย์/อ้อๆ ค่ะๆ
เค/พี่จะไปนอนแล้ว ฝันดีนะค๊าบ
เมย์/ฝันดีค่ะ
 เรื่องนี้ทำให้เมย์นอนไม่หลับทั้งคืน เพราะคิดว่าที่เคถาามอย่างนั้น เพราะเคชอบเธอรึป่าว  พอวันต่อมา เคก็คุยกับเมย์เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น  ทำให้เมย์ยิ่งคิดหนัก ว่าที่เขาถามอย่างนั้นเพราะเรื่องที่ออมถามหรือเขาชอบเมย์กันแน่
 
##ติดตามตอนต่อไป