รองเื้ท้ามหัศจรรย์

8.8

เขียนโดย fahjungnaka

วันที่ 16 พฤศจิกายน พ.ศ. 2554 เวลา 13.46 น.

  5 ตอน
  5 วิจารณ์
  10.15K อ่าน
แชร์เรื่องสั้น Share Share Share

 

3) wow??นี้ป่าต้องมนตร์นี้

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

    "เช้าแล้วหรอเฮ้ออยากนอนต่ออ่ะ"     อื้มเช้าแล้วตื่นเถอะเราต้องออกเดินทางกัน  "เวนดี้"    จ้า~  ^^"    พวกเราเดินมายังโต๊ะอาหารของเจ้าหญิงเพื่อรับประทานอาหารกัน  "ทานให้อร่อยนะจ้ะ"  เจ้าหญิงพูดเมื่อพวกเราทานอาหารเสร็จแล้ว    เราก้อได้บอกลาเจ้าหญิงและกล่าวขอบคุณ "ลาก่อนค่ะเจ้าหญิงพวกเราจะพยายามนะคะ" จ้าโชคดีนะระวังตัวด้วย!   และนี้คือคำสุดท้ายที่เจ้าหญิงทรงตรัสกับเรา      "เพรียว"  เราต้องไปไหนอ่ะถึงตามหากุญแจเจอ"    อื้อเดี่ยวฉันใช่ลูกแก้วดูนะว่าจะหากุญแจอันแรกเจอที่ไหน    "พยายามเข้านะ   เพรียว"  โอม  ลูกแก้ว ที่น่ารักและมีเสน่ห์  บอกเราเถิดว่าเราจาตามหากุญแจเจอที่ไหน  "ชูก้า ชู้ รูม จงบอกเราเถิด  เพี้ยง!..."      ah!!!....*0+ มันอยู่ป่าต้องมนตร์จ้า!!   หา!  พวกเราเดินทางได้ 1 ไมล์ ก้อพบว่าเราได้ใกล้อาณาเขตเข้าไปทุกทีมีกลิ่นที่ ฉุนๆๆมากๆๆ และแล้วเราก้อผ่านดงป่าที่ไม่    น่าอันพึงประสงค์มากๆๆค่า~  "เราก้อเจอกับกระท่อมหลังหนึ่งซึ่งมี  ตากับยาย  2คนอยู่  ช่วยพวกเราด้วย!!   "เอ๊ะมีอารัยหรอคะ?? ^_^  ยายเค้าโดนคำสาปสาปน่ะ    เราอยู่นี้กันมาหลายปีแร้วล่ะ ช่วยหน่อยนะจ้ะพวกหนูยาย  เค้าความจำลืมด้วยจ่ะหนู แงๆๆๆน่าสงสารจังค่ะหนูจะช่วยนะคะ ฮึกๆๆ โอมมาก๊อตต้า พาวร์เวอร์ จั้มจง กัยมาเป็นเหมือนเดิมเถิดเพี้ยง!!!  โอ๊ะ ตา!!  ยาย!!  ในที่สุดตากับยายก้อกับมาเป็นเหมือนเดิม  "ขอบจัยพวกหนูมากนะไม่เปนไรค่ะนี้จ่ะ กุญแจ!!   OwOฮะ~   พวกเราตามอึ้งไปตามๆๆกัน จากนั้นเราก้อเห็นตากับยายแปลงร่างมาเป็น...ภูติจิ๋วอ่ะน้าร้ากกกก มากๆๆเลย"   เราถูกสาปเพราะเทพธิดานามว่าลูเซีย!!  กลายเป็น ตา,ยาย  แล้วได้แกล้งพวกเราโดยเอาน้ฎยาทัมให้ฉันความจำเสื่อม   แร้ววันนึงนางต้องการไปโลกมนุษย์จึงผ่านมาทางนี้แต่ได้ทัมกุญแจหล่นไว้ในปากฉัน  จ่ะ นางเก่งในเวทมนตร์จึงผ่านประตูได้เพราะมีกุญแจเข้าแต่ไม่มีกุญแจออกเรื่องราวทั้ง    หมเก้อเป็นยังงั้นจ่ะโอ้โห้!!ลูเซียนี้ร้ายจิงๆๆเลยแหะไม่มีรองเท้าจ่ะ    ก้อจะบินไม่ได้อยู่ที่หนูใน  ขอบคุนค่ายายตา   หนูต้องไปแร้วค่ะ ไปก่อนนะคะ จ่ะโชคดีนะหนูทั้งสอง   "พวกเราได้จากป่าต้องมนตร์มานี้ทามมัยป่านี้เป็นป่าต้องมนตร์ล่ะเพรียว"    อ๋อก้อเพราะถูกสาปในแต่พแรไปช่วยตายา   ก้อกลับเปนเหมือนเดิมน่ะจ่ะ   เราต้องไปอีกไม่รู้จะเจออารัย แต่ขอให้เราได้เจอสิ่งที่ดีๆๆและกลับบ้านเร็วๆๆด้วยเถิดนะเพี้ยง!!

     ท่านผู้อ่านที่เคารพรักคะช่วยวิจานด้วยนะคะแล้วติดตามผลงานของดิฉันด้วยนะคะ    ^^  รักทุกคนค่ะจาก

ฟ้าค่ะ

 

คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านเรื่องสั้นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา