รองเื้ท้ามหัศจรรย์

ตื่นได้แร้วถึงแร้ว !!!  เราถึงปราสาทแล้วว  @0@  อ๋า~ จริงด้วยสินะ  ลงมาเร็ว  เวนดี้  อื้อ ฉันกำลังไป "ใครน่ะ บังอาจบุกรุก ปราสาทของเรา !!"   คนที่ปรากฎตัวกับฉันตรงหน้าเหมือนออกกมาจาก   เทพนิยาย  ชัดๆๆๆ เลย ผมเธอตรงยาวสลวย ดูแลเงเป้นผมที่ทีน้ำหนัก   ผิวเธอขาวอม ชมพู หิมะที่ หล่นลงมา  อย่าง ดอกไม้  ตาเธอกลมโต ตาเธอเหมือนลูกเฮเซลนัท   ขนตายาวงอน  ปากอิ่ม เอิบ สีเหมือนลูกแอปเปิ้ล    "เราเงเจ้าหญิง ผู้หลุดออกมาจากโลกแห่งเวทมนตร์ในปัจจุบันหลงมาในอดีต เพราะ....รองเทาสีแดง "  นั้นพะย่ะค่ะ เอ่ตายจริง ต้องเป็นลูกสาวข้าแน่ๆๆ เค้ามาก่อนสิจ้ะเราอาจมีเรื่องต้องคุยกันยาว  ซะหน่อยนะ     เย้! เราอาจ ได้กลับบ้านก้อได้นะ เพรียวอืมนั่นสินะ เชิยนั่งก่อนสิจ้ะ ขอบคุณพะย่ะค่ะฝ่าบาท    และแล้วเจ้าหญิงก็เชิญเรานั่งแล้ว บอกกับ พวกเราว่า  ข้าชื่อเคสต้าเอสมอรันด้า     แต่เรียกข้า สั้นๆๆก็ได้ว่า เคสต้า รองเท้านั้นเป้นรองเท้าลุกสาวข้า ! ฮะ!! ฉันตกใจมากเมื่อรู้ว่ารองเท้าเป้นของใคร   ลูกสาวข้านามว่า  "ลูเซีย "   ปกติลูกข้าเป็นเทพธิดา นะ ดังนั้น ลูเซียชอบโลกมนุษย์มากจึง   ชอบเล่นซน  วันนั้นเองลุกข้าก้อไปห้องพยาบลเพราะเชื่อมต่อกัน ลุกข้าจึงไปสำรวจดู  ปรากฎว่ามีคนผ่านมาก็คือเจ้า นั้นแหละ  ดังนั้นก้อเลยทัมรองเท้าหล่นไว้  2 ข้าง ดังนั้นเจ้า จะต้องไปตามหากุญแจ  3 อันโดย มี 3 ด่านรอพวกเจ้าอยู่นะ    พอเจ้าได้ครบแล้วก้อไปไขประคูบานที่4 ก้อจะเจอลูกข้ารอเจ้าอยู่นะ   ลูกข้าจะปรากฎตัวให้เห็นเฉพาะ  เจ้าเท่านั้นนะเพราะลูกข้า กลับไม่ได้ทัมกุญแจหล่นไว้ในนี่เจ้าต้องตามหาโดย  เวทมนตร์ของ  เจ้า เอาล่ะ  ข้าบอกได้แค่นี้แหละ  ไปสิเชิยพักผ่อนก่อนเถอะ  พรุง่นี้เจ้าจะต้อง  ออกเดินทาง    พอเจ้าหญิงพูดจบพวกเราค้องกลับไปนอนแล้ง  เราก้อคุยกัน  เฮ้อ!  ไงล่ะ      เจ้าดั้นไปสวมรองเท้าคนอื่นอ่ะเวน  แงๆๆๆๆ   ฮึกๆๆๆ TToTT เค้าไม่ผิดนะ   ไม่เปนไร   พรุ่งนี้ค่อยว่ากัน   ฝันดีจ้าเวน อื้อ ฝันดีจ้าเพรียว   พรุ่งนี้จาเปนยังไงน๊า~   พวกเราจาต้องเจอไรพระเจ้าอวยพร ขอให้พวกเราพบแต่สิง่ที่ดีๆๆด้วยเถิดน๊า....