นิทานกฎแห่งกรรม

กรรมของขอทานตาบอด


เจ้าหลักเมืองชิว


                    แต่ก่อนมีหญิงชราคนหนึ่งฐานะยากจน นางอาศัยบุตรชายนามว่า เฉิงฟุ ขอทานเลี้ยงชีพ เฉิงฟุ ตาบอดตั้งแต่เด็ก ได้ปรนนิบัติเลี้ยงดูมารดาด้วยความกตัญญูยิ่ง ชาวบ้านสงสารที่เขาอดแต่เป็นลูกกตัญญู จึงพากันให้ความสงเคราะห์ ต่อมาเมื่อหญิงชราถึงแก่กรรมแล้ว เฉิงฟุยังคงขยันและประหยัดเหมือนเดิม กระทั่งอายุ 40 ปี สะสมเงินทองได้ไม่น้อยจนสามารถมีครอบครัว


                    ข้าพเจ้า (เจ้าหลักเมืองชิว) นำเรื่องราวกฏแห่งกรรมนี้มาบอกเล่าเพื่อให้ชาวโลกได้รู้แจ้ง


                    (1) ทำไมเฉิงฟุถึงได้ตาบอด ?
                   ตอบ  เพราะชาติก่อนเฉิงฟุไม่รักถนอมหนังสือทิ้งขว้าง เหยียบย่ำพระโอวาทคำสั่งสอนของนักปราชญ์ ศาสดา ซึ่งเป็นการลบหลู่ ดังนั้นชาตินี้จึงต้องตาบอดเป็นกรรมสนอง


                    (2)   ทำไมเฉิงฟุถึงได้กตัญญูต่อมารดา ?
                       ตอบ      เพราะชาติก่อนหญิงชราได้เคยช่วยเหลือสงเคราะห์เฉิงฟุ ดังนั้นชาตินี้เฉิงฟุจึงได้ขอทานเพื่อเลี้ยงดูหญิงชรา เป็นการตอบแทนบุญคุณที่หญิงชราเคยให้ความช่วยเหลือตน


                    (3)   ในเมื่อชาติก่อนหญิงชรามีจิตกุศลให้ความช่วยเหลือเฉิงฟุ ทำไมชาตินี้ถึงยากจน ?
                       ตอบ     แม้ว่าชาติก่อนหญิงชรา จะมีจิตกุศลให้ความช่วยเหลือเฉิงฟุ แต่ขณะมีชีวิตไม่รักถนอมทรัพย์สิน ใช้จ่ายอย่างฟุ่มเฟือย ดังนั้น ชาตินี้จึงต้องลำบากยากจนอันเป็นกรรมสนอง


                    (4)   แม้เฉิงฟุจะตาบอด แต่รู้จักกตัญญูต่อมารดาจะมีผลอย่างไรในภายหน้า ?
                       ตอบ     แม้เฉิงฟุจะได้รับผลกรรม ต้องตาบอดแต่รู้จักกตัญญู เมื่อชดใช้หนี้กรรมหมด ย่อมได้เสวยสุข