นิทานกฎแห่งกรรม

กรรมของขอทานตาบอด

เจ้าหลักเมืองชิว

                    แต่ก่อนมีหญิงชราคนหนึ่งฐานะยากจน นางอาศัยบุตรชายนามว่า เฉิงฟุ ขอทานเลี้ยงชีพ เฉิงฟุ ตาบอดตั้งแต่เด็ก ได้ปรนนิบัติเลี้ยงดูมารดาด้วยความกตัญญูยิ่ง ชาวบ้านสงสารที่เขาอดแต่เป็นลูกกตัญญู จึงพากันให้ความสงเคราะห์ ต่อมาเมื่อหญิงชราถึงแก่กรรมแล้ว เฉิงฟุยังคงขยันและประหยัดเหมือนเดิม กระทั่งอายุ 40 ปี สะสมเงินทองได้ไม่น้อยจนสามารถมีครอบครัว

                    ข้าพเจ้า (เจ้าหลักเมืองชิว) นำเรื่องราวกฏแห่งกรรมนี้มาบอกเล่าเพื่อให้ชาวโลกได้รู้แจ้ง

                    (1) ทำไมเฉิงฟุถึงได้ตาบอด ?

                   ตอบ  เพราะชาติก่อนเฉิงฟุไม่รักถนอมหนังสือทิ้งขว้าง เหยียบย่ำพระโอวาทคำสั่งสอนของนักปราชญ์ ศาสดา ซึ่งเป็นการลบหลู่ ดังนั้นชาตินี้จึงต้องตาบอดเป็นกรรมสนอง

                    (2)   ทำไมเฉิงฟุถึงได้กตัญญูต่อมารดา ?

                       ตอบ      เพราะชาติก่อนหญิงชราได้เคยช่วยเหลือสงเคราะห์เฉิงฟุ ดังนั้นชาตินี้เฉิงฟุจึงได้ขอทานเพื่อเลี้ยงดูหญิงชรา เป็นการตอบแทนบุญคุณที่หญิงชราเคยให้ความช่วยเหลือตน

                    (3)   ในเมื่อชาติก่อนหญิงชรามีจิตกุศลให้ความช่วยเหลือเฉิงฟุ ทำไมชาตินี้ถึงยากจน ?

                       ตอบ     แม้ว่าชาติก่อนหญิงชรา จะมีจิตกุศลให้ความช่วยเหลือเฉิงฟุ แต่ขณะมีชีวิตไม่รักถนอมทรัพย์สิน ใช้จ่ายอย่างฟุ่มเฟือย ดังนั้น ชาตินี้จึงต้องลำบากยากจนอันเป็นกรรมสนอง

                    (4)   แม้เฉิงฟุจะตาบอด แต่รู้จักกตัญญูต่อมารดาจะมีผลอย่างไรในภายหน้า ?

                       ตอบ     แม้เฉิงฟุจะได้รับผลกรรม ต้องตาบอดแต่รู้จักกตัญญู เมื่อชดใช้หนี้กรรมหมด ย่อมได้เสวยสุข