สามศพ
9.7
2) ต่อความเดิมตอนที่แล้ว
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความที่หน้าร้านเล็กๆแยกจากซอยถนนหลักสองร้อยเมตร ผู้คนที่ไม่มีวัตถุประสงค์อย่างชัดเจนก็คงจะมองข้ามไปโดยไม่แม้แต่จะเข้ามาเชยชมสินค้าต่างๆในร้าน
“ จะเอารูปไหนดีครับหมวด ” เจ้าของร้านเสนอรูปภาพต่างๆที่สองมือของเขากำหนดสร้างมันขึ้นมาเอง
“ พี่ภพก็รู้นี่ ว่าผมไม่ได้จะมาสัก ” เขาตอบกับชายร่างใหญ่ไว้หนวดเคราแต่งตัวออกแนวฮาร์เล่ย์ ตามตัวมีรอยสักรูปแปลกๆ ทั้งแขนที่เป็นรูปหน้าเสือสมิง แนบอิงกล้ามที่ปูดขึ้นเป็นมัด ทั้งยังแผงอกที่สลักด้วยอักษรอักขระน่าเกรงขาม
“ จะให้ช่วยอะไร ”
“ คือผมอยากให้พี่ภพช่วยดูหน่อย ว่ามันมาจากไหน ” เลิศหยิบกล้องดิจิตอลเปิดรูปที่ถ่ายรอยสักตรงบั้นเอวของศพกะเทยให้เจ้าของร่างใหญ่วิเคราะห์
“ คุ้นแหะ เหมือนเคยเห็นที่ไหนหว่า ” ก้องภพกอดอก นิ่งไปชั่วครู่ พลันก็นึกขึ้นได้ว่าน่าจะมีประวัติของลูกค้าที่มาสัก “สัญลักษณ์เฉพาะ” เก็บไว้ ชายหนุ่มลื้อค้นอัลบั้มรูปภาพเก่าๆขึ้นมาวางกองพะเนิน เนื่องจากเขาเปิดร้านรับสักทั้งสีและธรรมดา พำนักอยู่ที่เชียงใหม่มามากกว่ายี่สิบปี ลูกค้าจึงมีไม่ต่ำกว่าพันคน บางรายถึงขั้นดั้นด้ลขึ้นมาเสาะหาว่าเขาเปิดร้านอยู่ที่แห่งหนตำบลไหน เนื่องจากมีไม่กี่คนในพัทยาที่เป็นมือฉมังในการลงลวดลายวิจิตรศิลป์บนเนื้อคน จนเป็นที่โด่งดังพัดระบือไกลจนถึงต่างแดนเหนือจรดใต้
“ อ่ะ หาเอาเอง วันนี้พี่มีงานต้องลงสีทับให้ลูกค้าก่อน หมวดจะเอากลับบ้านไปดูก่อนก็ได้ ค่อยเอามาคืน ” ก้องภพหันหลังล้างมือก่อนเตรียมเข็มกับหมึกสีไว้รอลูกค้า
“ งั้นผมยืมไปก่อนนะ ” ตำรวจหนุ่มพูดจบก็บอกลาเจ้าของร้านทมิฬ เดินกลับบ้านด้วยใจหงุดหงิดคิดไม่ออกว่าเขาเคยพบมันที่ไหนมาก่อน? เวลาล่วงเลยมนจนตีสามแล้ว เลิศยังคงไม่ละสายตาจากรูปที่อยู่ในอัลบั้ม เล่มแล้วเล่มเล่า
โดยไม่มีทีท่าว่าจะเหน็ดเหนื่อย หรืออ่อนเพลียแต่อย่างใด แต่มันกลับทำให้เขายิ่งใจจดจ่อกับปริศนาเดียวที่ศพทิ้งไว้ให้ ถ้วยกาแฟพลาสติกที่วางบนโต๊ะหมดไปทีละแก้วจนวางซ้อนสุมสูงไม่แพ้กองเอกสาร เขายกมันขึ้นคว่ำลง ราวกับตรวจสอบว่ายังเหลือสักหยดสองหมดให้จิบอีกหรือไม่? แต่มันก็แห้งสนิท…. ระหว่างที่เลิศลุกไปชงน้ำดำขมอยู่นั้น ลมที่พัดเข้ามาในห้องวูบหนึ่งความแรงของมันทำให้อัลบั้มรูปตกกระจายเกลื่อน เลิศวิ่งมาเก็บด้วยกลัวว่ามันจะฉีกขาดชำรุดไป หากเป็นเช่นนั้น? ก้องภพคงไม่ค่อยสบอารมณ์เป็นแน่
ขณะที่เขาก้มลงจัดอัลบั้มที่ตกอยู่นั้น ก็พลันมีลมพัดเข้ามาอีกระลอก…ทำให้รูปที่ถูกเก็บข้างในเปิดออกทีละแผ่นๆ จนมาหยุดอยู่ที่รูปผู้หญิงชาวต่างชาติคนหนึ่ง ซึ่งถ่ายไว้ในลักษณะเธอกำลังโชว์รอยสัก ที่เป็นตัวหนังสือภาษาอังกฤษว่า “ another ” แต่ชายหนุ่มเองกับไม่ฉุกคิดยังคงค้นหาปริศนาคาใจต่อไป….
“ จะเอารูปไหนดีครับหมวด ” เจ้าของร้านเสนอรูปภาพต่างๆที่สองมือของเขากำหนดสร้างมันขึ้นมาเอง
“ พี่ภพก็รู้นี่ ว่าผมไม่ได้จะมาสัก ” เขาตอบกับชายร่างใหญ่ไว้หนวดเคราแต่งตัวออกแนวฮาร์เล่ย์ ตามตัวมีรอยสักรูปแปลกๆ ทั้งแขนที่เป็นรูปหน้าเสือสมิง แนบอิงกล้ามที่ปูดขึ้นเป็นมัด ทั้งยังแผงอกที่สลักด้วยอักษรอักขระน่าเกรงขาม
“ จะให้ช่วยอะไร ”
“ คือผมอยากให้พี่ภพช่วยดูหน่อย ว่ามันมาจากไหน ” เลิศหยิบกล้องดิจิตอลเปิดรูปที่ถ่ายรอยสักตรงบั้นเอวของศพกะเทยให้เจ้าของร่างใหญ่วิเคราะห์
“ คุ้นแหะ เหมือนเคยเห็นที่ไหนหว่า ” ก้องภพกอดอก นิ่งไปชั่วครู่ พลันก็นึกขึ้นได้ว่าน่าจะมีประวัติของลูกค้าที่มาสัก “สัญลักษณ์เฉพาะ” เก็บไว้ ชายหนุ่มลื้อค้นอัลบั้มรูปภาพเก่าๆขึ้นมาวางกองพะเนิน เนื่องจากเขาเปิดร้านรับสักทั้งสีและธรรมดา พำนักอยู่ที่เชียงใหม่มามากกว่ายี่สิบปี ลูกค้าจึงมีไม่ต่ำกว่าพันคน บางรายถึงขั้นดั้นด้ลขึ้นมาเสาะหาว่าเขาเปิดร้านอยู่ที่แห่งหนตำบลไหน เนื่องจากมีไม่กี่คนในพัทยาที่เป็นมือฉมังในการลงลวดลายวิจิตรศิลป์บนเนื้อคน จนเป็นที่โด่งดังพัดระบือไกลจนถึงต่างแดนเหนือจรดใต้
“ อ่ะ หาเอาเอง วันนี้พี่มีงานต้องลงสีทับให้ลูกค้าก่อน หมวดจะเอากลับบ้านไปดูก่อนก็ได้ ค่อยเอามาคืน ” ก้องภพหันหลังล้างมือก่อนเตรียมเข็มกับหมึกสีไว้รอลูกค้า
“ งั้นผมยืมไปก่อนนะ ” ตำรวจหนุ่มพูดจบก็บอกลาเจ้าของร้านทมิฬ เดินกลับบ้านด้วยใจหงุดหงิดคิดไม่ออกว่าเขาเคยพบมันที่ไหนมาก่อน? เวลาล่วงเลยมนจนตีสามแล้ว เลิศยังคงไม่ละสายตาจากรูปที่อยู่ในอัลบั้ม เล่มแล้วเล่มเล่า
โดยไม่มีทีท่าว่าจะเหน็ดเหนื่อย หรืออ่อนเพลียแต่อย่างใด แต่มันกลับทำให้เขายิ่งใจจดจ่อกับปริศนาเดียวที่ศพทิ้งไว้ให้ ถ้วยกาแฟพลาสติกที่วางบนโต๊ะหมดไปทีละแก้วจนวางซ้อนสุมสูงไม่แพ้กองเอกสาร เขายกมันขึ้นคว่ำลง ราวกับตรวจสอบว่ายังเหลือสักหยดสองหมดให้จิบอีกหรือไม่? แต่มันก็แห้งสนิท…. ระหว่างที่เลิศลุกไปชงน้ำดำขมอยู่นั้น ลมที่พัดเข้ามาในห้องวูบหนึ่งความแรงของมันทำให้อัลบั้มรูปตกกระจายเกลื่อน เลิศวิ่งมาเก็บด้วยกลัวว่ามันจะฉีกขาดชำรุดไป หากเป็นเช่นนั้น? ก้องภพคงไม่ค่อยสบอารมณ์เป็นแน่
ขณะที่เขาก้มลงจัดอัลบั้มที่ตกอยู่นั้น ก็พลันมีลมพัดเข้ามาอีกระลอก…ทำให้รูปที่ถูกเก็บข้างในเปิดออกทีละแผ่นๆ จนมาหยุดอยู่ที่รูปผู้หญิงชาวต่างชาติคนหนึ่ง ซึ่งถ่ายไว้ในลักษณะเธอกำลังโชว์รอยสัก ที่เป็นตัวหนังสือภาษาอังกฤษว่า “ another ” แต่ชายหนุ่มเองกับไม่ฉุกคิดยังคงค้นหาปริศนาคาใจต่อไป….
คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ