สามศพ

9.7

เขียนโดย bowkily

วันที่ 15 มิถุนายน พ.ศ. 2553 เวลา 23.44 น.

  2 ตอน
  5 วิจารณ์
  8,810 อ่าน
แชร์เรื่องสั้น Share Share Share

 

2) ต่อความเดิมตอนที่แล้ว

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
ที่หน้าร้านเล็กๆแยกจากซอยถนนหลักสองร้อยเมตร  ผู้คนที่ไม่มีวัตถุประสงค์อย่างชัดเจนก็คงจะมองข้ามไปโดยไม่แม้แต่จะเข้ามาเชยชมสินค้าต่างๆในร้าน
“ จะเอารูปไหนดีครับหมวด ” เจ้าของร้านเสนอรูปภาพต่างๆที่สองมือของเขากำหนดสร้างมันขึ้นมาเอง
“ พี่ภพก็รู้นี่  ว่าผมไม่ได้จะมาสัก ” เขาตอบกับชายร่างใหญ่ไว้หนวดเคราแต่งตัวออกแนวฮาร์เล่ย์  ตามตัวมีรอยสักรูปแปลกๆ  ทั้งแขนที่เป็นรูปหน้าเสือสมิง แนบอิงกล้ามที่ปูดขึ้นเป็นมัด  ทั้งยังแผงอกที่สลักด้วยอักษรอักขระน่าเกรงขาม
“ จะให้ช่วยอะไร ”
“ คือผมอยากให้พี่ภพช่วยดูหน่อย  ว่ามันมาจากไหน ” เลิศหยิบกล้องดิจิตอลเปิดรูปที่ถ่ายรอยสักตรงบั้นเอวของศพกะเทยให้เจ้าของร่างใหญ่วิเคราะห์
“ คุ้นแหะ  เหมือนเคยเห็นที่ไหนหว่า ” ก้องภพกอดอก  นิ่งไปชั่วครู่ พลันก็นึกขึ้นได้ว่าน่าจะมีประวัติของลูกค้าที่มาสัก “สัญลักษณ์เฉพาะ” เก็บไว้  ชายหนุ่มลื้อค้นอัลบั้มรูปภาพเก่าๆขึ้นมาวางกองพะเนิน  เนื่องจากเขาเปิดร้านรับสักทั้งสีและธรรมดา  พำนักอยู่ที่เชียงใหม่มามากกว่ายี่สิบปี  ลูกค้าจึงมีไม่ต่ำกว่าพันคน  บางรายถึงขั้นดั้นด้ลขึ้นมาเสาะหาว่าเขาเปิดร้านอยู่ที่แห่งหนตำบลไหน  เนื่องจากมีไม่กี่คนในพัทยาที่เป็นมือฉมังในการลงลวดลายวิจิตรศิลป์บนเนื้อคน  จนเป็นที่โด่งดังพัดระบือไกลจนถึงต่างแดนเหนือจรดใต้
“ อ่ะ  หาเอาเอง  วันนี้พี่มีงานต้องลงสีทับให้ลูกค้าก่อน   หมวดจะเอากลับบ้านไปดูก่อนก็ได้ ค่อยเอามาคืน ” ก้องภพหันหลังล้างมือก่อนเตรียมเข็มกับหมึกสีไว้รอลูกค้า 
“ งั้นผมยืมไปก่อนนะ ” ตำรวจหนุ่มพูดจบก็บอกลาเจ้าของร้านทมิฬ  เดินกลับบ้านด้วยใจหงุดหงิดคิดไม่ออกว่าเขาเคยพบมันที่ไหนมาก่อน?  เวลาล่วงเลยมนจนตีสามแล้ว  เลิศยังคงไม่ละสายตาจากรูปที่อยู่ในอัลบั้ม  เล่มแล้วเล่มเล่า
โดยไม่มีทีท่าว่าจะเหน็ดเหนื่อย หรืออ่อนเพลียแต่อย่างใด  แต่มันกลับทำให้เขายิ่งใจจดจ่อกับปริศนาเดียวที่ศพทิ้งไว้ให้  ถ้วยกาแฟพลาสติกที่วางบนโต๊ะหมดไปทีละแก้วจนวางซ้อนสุมสูงไม่แพ้กองเอกสาร  เขายกมันขึ้นคว่ำลง  ราวกับตรวจสอบว่ายังเหลือสักหยดสองหมดให้จิบอีกหรือไม่? แต่มันก็แห้งสนิท…. ระหว่างที่เลิศลุกไปชงน้ำดำขมอยู่นั้น  ลมที่พัดเข้ามาในห้องวูบหนึ่งความแรงของมันทำให้อัลบั้มรูปตกกระจายเกลื่อน  เลิศวิ่งมาเก็บด้วยกลัวว่ามันจะฉีกขาดชำรุดไป  หากเป็นเช่นนั้น?  ก้องภพคงไม่ค่อยสบอารมณ์เป็นแน่
ขณะที่เขาก้มลงจัดอัลบั้มที่ตกอยู่นั้น  ก็พลันมีลมพัดเข้ามาอีกระลอก…ทำให้รูปที่ถูกเก็บข้างในเปิดออกทีละแผ่นๆ  จนมาหยุดอยู่ที่รูปผู้หญิงชาวต่างชาติคนหนึ่ง ซึ่งถ่ายไว้ในลักษณะเธอกำลังโชว์รอยสัก   ที่เป็นตัวหนังสือภาษาอังกฤษว่า  “ another ” แต่ชายหนุ่มเองกับไม่ฉุกคิดยังคงค้นหาปริศนาคาใจต่อไป….

 

คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านเรื่องสั้นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา