มันมาจากป่า

               หลังจากใช้ชีวิตกินนอนอยู่บนรถไฟเป็นเวลาเกือบสองวัน ในที่สุดพวกเราก็มาถึงเมืองที่เป็นเป้าหมายของทริปนี้ นั่นก็คือ "เมืองแห่งหิมะและน้ำแข็ง" สภาพของเมืองที่เห็นในครั้งแรกบ่งบอกได้ทันทีเลยว่าต้องหนาวอย่างสุดขั้วแน่นอน ดังนั้นพวกเราจึงแต่งตัวสวมเสื้อฮีทเทค เสื้อโค้ทกันหนาวแบบยาว หมวก ถุงมือ ผ้าพันคอ เลคกิ้งฮีทเทค ถุงเท้า รองเท้าบู๊ทและใช้อุปกรณ์กันความเย็นและลมหนาวต่างๆที่มีเพื่อเตรียมสู้กับความหนาวที่ต้องเผชิญหน้าในอีกไม่ช้านี้
               เมื่อรถไฟเคลื่อนเข้าจอดที่สถานีรถไฟของเมืองเป้าหมาย พวกเราต่างขนกระเป๋าสัมภาระของตัวเองลงจากรถไฟอย่างตื่นเต้น สิ่งแรกที่สัมผัสได้คือความหนาวเย็นที่ปะทะเข้าที่ใบหน้าซึ่งเป็นความเย็นที่ทั้งชีวิตนี้ไม่เคยสัมผัสมาก่อน พอมองดูแอพพยากรณ์อากาศก็ถึงกับตะลึงไปชั่วขณะเพราะอุณหภูมิในขณะนั้นคือ -20 องศาเซลเซียส ทำเอาพวกเราห้าคนมองหน้ากันแบบอึ้งๆปนสงสัยว่าพวกเราจะรอดมั้ยกับการท่องเที่ยวในครั้งนี้...
               หลังจากออกจากสถานีรถไฟแล้ว พวกเราทั้งห้าคนจึงรีบเดินทางไปยังโรงแรมที่จองไว้ในทันทีเพื่อรีบเข้าเช็คอินให้ทันเวลาที่ทางโรงแรมกำหนดไว้ เมื่อเช็คอินเสร็จพวกเราก็รีบเข้าพักที่ห้องพักทันที ต่างคนต่างสลบกันถ้วนหน้าจึงอาศัยช่วงจังหวะนี้กินข้าวและพักผ่อนเต็มที่ก่อนที่จะลุยกับเป้าหมายหลักของคืนนี้
               และแล้วพวกเราก็เดินทางมาถึงเป้าหมายของคืนนี้ซึ่งก็คืองานเทศกาลหิมะและน้ำแข็งที่มีชื่อเสียงของเมือง อุณหภูมิของคืนนั้นประมาณ -30 องศาเซลเซียสเกือบถึง -40 องศาเซลเซียส ภาพที่เห็นภายในงานสวยละลานตามากเพราะมีการประดับตกแต่งหิมะและก้อนน้ำแข็งที่สร้างเป็นตึกอาคารหรือรูปปั้นต่างๆด้วยแสงไฟหลากสี ภายในงานดูคึกคักเพราะผู้คนหลั่งไหลมาเที่ยวงานเทศกาลอย่างต่อเนื่อง ส่วนพวกเราก็เดินเที่ยวชมตึกอาคารและประติมากรรมที่สร้างจากหิมะและน้ำแข็งพร้อมกับเล่นเกมส์ภายในงานอย่างตื่นเต้นสนุกสนานจนถึงเวลาปิดงานของคืนนั้น
               วันต่อมาพวกเราไปซื้อข้าวของเครื่องใช้ที่อยากได้เพิ่มเติม ซึ่งตัวฉันเองก็ใช้โอกาสนี้ซื้อของที่ต้องการเพื่อใช้สำหรับการท่องเที่ยวที่นี่โดยเฉพาะนั่นคือรองเท้าบู๊ทที่สามารถทำให้ฉันเดินในบริเวณที่มีหิมะหนาและพื้นเป็นน้ำแข็งลื่นได้อย่างปกติ ฉันคิดถูกจริงๆที่ตัดสินใจมาซื้อที่เมืองนี้เพราะนอกจากจะได้ของที่ตรงตามความต้องการแล้วราคาก็ถูกมากๆด้วย ซึ่งรองเท้าบู๊ทที่ฉันมีนั้นไม่ค่อยเหมาะกับการเดินทางในเมืองที่มีความหนาวสุดขั้ว หิมะหนาเตอะและพื้นน้ำแข็งลื่นแบบนี้ซึ่งมันทำให้ฉันรู้สึกเย็นเท้า เดินไม่ค่อยสะดวกและลื่นล้มมาแล้วก่อนหน้านี้ในงานเทศกาล หลังจากเปลี่ยนรองเท้าบู๊ทแล้วก็ไม่มีปัญหากับการเดินแต่อย่างใด สามารถเดินเที่ยวสถานที่ท่องเที่ยวต่างๆได้อย่างสะดวกและอุ่นเท้าด้วย นอกจากนี้พวกเรายังไปเที่ยวที่ถนนคนเดิน เดินดูร้านต่างๆไปพลางลองชิมอาหารประจำท้องถิ่นไปพลาง และไปเดินเล่นในแม่น้ำประจำเมืองที่กลายเป็นน้ำแข็งหนามากจนสามารถขับรถบรรทุกเดินทางบนนั้นได้ วันนี้ก็เป็นอีกวันที่พวกเราเดินทางเที่ยวจนดึก กลับมาถึงโรงแรมก็รีบอาบน้ำ จัดกระเป๋าเพื่อเตรียมตัวเดินทางไปยังสถานที่เป้าหมายอีกที่ซึ่งอยู่นอกตัวเมืองออกไปทางแถบชนบทในวันรุ่งขึ้น หลังจากทำทุกอย่างเสร็จแล้วพวกเราก็รีบเข้านอนทันทีโดยที่พวกเราไม่รู้เลยว่าสถานที่เป้าหมายที่จะเดินทางไปในวันรุ่งขึ้นจะสอนให้พวกเรารู้ซึ้งเกี่ยวกับป่าที่ไม่ใช่แค่คำพูดที่พูดต่อกันมา...