รักเพื่อนพี่ชาย

ช่วงสายของอีกวัน
พะพายเธอตื่นนอนขึ้นมาในช่วงสายของวันเธอเดินออกมาจากห้องนอนของตัวเอง ก็ไม่เจอใครในห้องเลยเงียบเหงามาก เธอเลยเดินไปทางห้องครัวเพื่อหาน้ำดื่ม แต่สายตาของเธอก็เจอเข้ากับโต๊ะอาหารเสียก่อน ก่อนที่จะถึงตู้เย็น เธอจึงหยุดดูสิ่งน่าสนใจตรงหน้าก่อนและก็มีอาหารวางอยู่ เมื่อเปิดดูเป็นข้าวต้มกุ้งและมีโน๊ตเขียนไว้ด้วย
*อาหารเช้าอย่าลืมทานนะจ๊ะ*น่าจะเป็นฝีมือเจ้จีน่าที่เตรียมไว้ให้เธอแน่ๆ เพราะเฮียกายไม่มีทางทำอะไรแบบนี้แน่นอน เธอเดินไปหยิบน้ำในตู้เย็นมาดื่มแล้วกับมาลงมือกินข้าวก่อนเลยเพราะเธอก็รู้สึกหิวเหมือนกันไม่ได้กินอะไรตั้งแต่เมื่อคืน
และเมื่อพะพายทานอาหารเช้าเสร็จเธอก็เข้าไปอาบน้ำแต่งตัวเตรียมตัวให้พร้อมกับการไปออกเดทครั้งแรกของเธอกับพี่พระราม (มโนเอาแล้วกันคิดแบบนี้แล้วมีความสุขไงคริคริ)
 
ตอนนี้เป็นเวลา13.35นาที พะพายแต่งตัวเสร็จเรียบร้อยแล้วด้วยชุดกระโปรงทรงเอสั้นสีเนื้อและเสื้อสายเดี่ยวสีขาวเอวลอยโชว์หน้าอกใหญ่ๆของเธอนิดหน่อย พะพายจะชอบแต่งตัวติดเซ็กซี่บ้างเป็นบางครั้ง ซึ่งครั้งนี้เธอก็ตั้งใจแต่งให้พี่พระรามดูโดยเฉพาะเลย
‘’เฮียเขาหายไปไหนนะ’’เมื่อมานั่งเหงาๆคนเดียวอยู่ที่โซฟาก็นึกถึงพี่ชายขึ้นมาทันทีไม่เจอหน้าตั้งแต่เช้า
‘’ฮัลโหลเฮียอยู่ไหนเนี่ย’’เมื่อนึกได้แบบนั้นเธอก็โทรหาพี่ชายทันที
‘’มีอะไรเฮียออกมาทำธุระอยู่ห้องไปอย่าซน’’
“ธุระอะไรทำไมไปแต่เช้า’’
‘’เรื่องของผู้ใหญ่ ว่าแต่โทรมามีอะไร’’
‘’วันนี้น้องจะออกไปข้างนอกกับพี่พระรามนะ’’
‘’ไปไหน!!กับใครนะ?’’เหมือนปลายสายจะฟังเธอไม่เข้าใจ
‘’พายจะไปเดทกับพี่พระราม’’แบบนี้เข้าใจยัง
‘’อย่าเพ้อให้มันมากยายพายวันนี้ไอ้รามมันไม่ว่างมาเล่นกับเธอหรอกนะ อีกอย่างพึ่งจะกลับมาอยู่ห้องดีๆไปอย่าพึ่งไปซนที่ไหนเลยได้ไหมเฮียขอ’’กายบอกกับพะพายด้วยน้ำเสียงที่จริงจัง
‘’เขานัดกันแล้วเฮีย’’มันไม่ได้ฉันต้องไปทำคะแนน พะพายคิดในใจ
‘’มันนัดพายกี่โมงตอนไหน’’
‘’บ่ายสามไงพี่เขาว่าจะไปสนามแข่งน้องก็เลยขอตามไปด้วย’’
‘’มันบอกเธอเหรอว่าจะให้เธอไปด้วย’’
‘’พี่รามก็ไม่ได้พูดแบบนั้นนะแต่ก็ไม่ได้ปฎิเสธนิ’’ก็จริงอ่ะ
‘’สนามแข่งไม่ใช่ที่ที่เด็กอย่างเธอจะไปได้นะอีกอย่างเราเป็นผู้หญิงนะ’’
‘’ก็บอกแล้วว่าน้องโตแล้ว พี่รามยังบอกว่าน้องโตแล้วจริงๆเลยเมื่อคืนอ่ะและอีกอย่างเฮียไม่ต้องห่วงนะน้องดูแลตัวเองได้’’
‘’เฮียรู้ว่าพายดูแลตัวเองได้แต่มันก็ไม่ใช่ที่ที่เราจะไปไง และอีกอย่างไอ้รามมันพูดแบบนั้นจริงๆเหรอที่บอกว่าน้องสาวเฮียโตแล้ว’’กายไม่ค่อยอยากจะเชื่อว่าพระรามจะคิดแบบนั้นเพราะดูจากท่าทีเมื่อคืนแล้วพระรามไม่ได้มีทาทีสนใจน้องสาวเขาเลย
‘’ใช่สิเฮีย เอาเป็นว่าวันนี้น้องไปสนามแข่งกับพี่รามนะบาย’’พะพายรีบตัดบททันที เมื่อวางสายจากพี่ชายเธอเสร็จเธอก็นึกอะไรได้ว่า อยู่ในห้องคนเดียวมันก็เหงาๆนะขอไปอยู่รอที่ห้องผู้ชายด้วยแล้วกัน เมื่อคิดได้แบบนั้นจึงเก็บกระเป๋าเสื้อผ้า เอ้ยไม่ใช่ เก็บกระเป๋าสะพายเตรียมออกจากห้องไป
แกร่ก/แกร่ก เสียงประตูห้องทั้งสองถูกเปิดออกพร้อมๆกัน และสายตาทั้งคู่ก็ได้ประสบกันสายตาหนึ่งคู่มองอย่างดีใจ ส่วนสายตาอีกคู่มองอย่างตกใจ
‘’สวัสดีค่ะว่าที่แฟน’’เมื่อเจอหน้าคนพี่เธอก็ยิ้มทักทายเขาทันที
‘’เรียกใหม่’’คนพี่มองหน้าเธอบอกอย่างนิ่งๆ
‘’สวัสดีค่ะพี่พระราม’’คนน้องก็ยอมเรียกคนพี่ใหม่ตามที่เขาบอกพร้อมกับทำหน้ายู้ไปด้วย แต่ไม่นานเธอก็เปลี่ยนกลับมายิ้มแย้มเหมือนเดิม
‘’แล้วนี่พี่รามจะออกไปไหนคะ ยังไม่ถึงเวลานัดของเราเลยนะ’’
‘’แล้วเธอจะไปไหน’’พระรามเลี่ยงที่จะตอบคำถามคนน้องเพราะคิดคำโกหกไม่ทัน เพราะเขาตั้งใจจะแอบหนีคนน้องไปก่อนไม่คิดว่าจะเปิดประตูมาเจอกันขนาดนี้ สงสัยวันนี้คงจะสะลัดไม่ได้แล้วแหละน้องสาวเพื่อนคนนี้
‘’กำลังจะมาหาพี่รามนี่แหละคะ อยู่ห้องคนเดียวมันเหงา พี่รามยังไม่ตอบพายเลยว่าพี่กำลังจะไปไหน’’คนน้องเอียงคอมองหน้าคนพี่อย่างต้องการคำตอบ
‘’หาข้าวกิน’’เขาคิดได้แบบนี่แหละก็ตอบคนน้องไปก่อน
‘’พี่รามยังไม่ได้ทานข้าวเหรอคะ’’
‘’อืม’’แต่จริงๆเขากินแล้วตั้งแต่เที่ยง
‘’พายก็ยังไม่ได้ทานข้าวเหมือนกันค่ะ นั้นเราไปทานข้าวแล้วค่อยไปเดทกันไหมคะ’’คนน้องก็โกหกคนพี่ไปอีกว่าตัวเองก็ยังไม่ได้กินข้าวทั้งๆที่ตัวเองกินไปชะเยอะเชียวอิ่มมากตอนนี้
‘’เดทอะไร?’’คนพี่มองหน้าคนน้องแล้วถามอย่างไม่เข้าใจ
‘’ก็วันนี้พายจะถือว่าพี่รามกับพายเราสองคนไปเดทกันครั้งแรกไงคะ’’ว่าแล้วก็ยิ้มทำตาปริบๆน่ารักๆให้คนพี่ไป
‘’เพ้อเจ้อ’’แล้วคนพี่ก็เดินผ่านหน้าคนน้องไปที่ลิฟท์ทันทีซึ่งไม่ได้สนใจหน้าตาน่ารักๆที่คนน้องทำเลย
‘’อ่ะรอพายด้วยพี่ราม’’คนน้องก็รีบวิ่งดุกดิกตามร่างสูงของคนพี่ไปทันที
‘’ว่ะว้ายย’’ร่างเล็กของคนน้องรีบวิ่งไปหน่อยกลัวจะเข้าลิฟท์ไม่ทันคนพี่เธอเลยเสียหลักโดยการสะดุดขาตัวเองเกือบล้มไปกองกับพื้นดีที่คนพี่รับตัวเธอไว้ทัน โดยเขาคว้าร่างเล็กของเธอเข้ามาสวมกอดเอวบางของเธอไว้แน่นๆ ส่วนแขนเรียวยาวทั้งสองข้างของคนน้องก็รีบไปคว้ากอดลำคอหนาของคนพี่โดยอัตโนมัตทันทีเพราะกลัวตัวเองล้ม หน้าอกหน้าใจของเธอก็แนบชิดกับอกแกร่งของเขาเข้าเต็มๆ ทำให้เขาสัมผัสได้ถึงความนุ่มนิ่มและใหญ่โตของมัน 
‘’ทีหลังเดินให้มันดีๆหน่อย’’เมื่ออยู่ในท่านั้นกันได้สักพักและเริ่มได้สติคนพี่ก็พูดขึ้นมาทันทีแล้วก้มลงมองคนน้องที่ตอนนี้หน้าจมอยู่ที่แผงหน้าอกของเขา
‘’ก็พายกลัวไม่ทันพี่รามนิ’’คนน้องเมื่อตั้งสติได้ก็เงยหน้าขึ้นไปสบตากับคนพี่แล้วทำตาปริบๆใส่อย่างน่ารัก
‘’จะกอดอีกนานไหม’’แต่คนพี่ไม่ได้สนใจท่าทีน่ารักๆของคนน้องเลย
‘’พี่รามก็กอดพายแน่นเหมือนกันแหละ เริ่มชอบพายแล้วใช่ไหมหล่ะ’’คนน้องก็ล้อคนพี่ทันที่ที่รู้ว่าเขาก็ยังไม่ยอมปล่อยมือของเขาออกจากเอวบางของเธอเหมือนกัน ปากบอกว่าไม่แต่มือนี้ไม่ยอมปล่ยเลยนะ
‘’ถ้าฉันไม่ช่วยเธอไว้ เธอได้ไปนอนกองเป็นหมาน้อยอยู่กับพื้นแล้ว’’คนพี่รีบปล่อยมือจากการกอดคนน้องทันที
‘’นี่พี่รามว่าพายเป็นหมาเหรอ’’คนน้องไม่ยอมมือเท้าเอวแล้วถามคนพี่อย่างเอาเรื่อง
‘’เธอมีท่าทีแบบนี้กับคนที่ช่วยเหลือเธอเหรอ’’
‘’ก็แล้วพี่รามมาว่าพายก่อนทำไมหล่ะ’’
‘’สรุปจะไม่ยอม?’’คนพี่มองหน้าถามคนน้อง
‘’ขอบคุณค่ะ’’คนน้องจึงยอมและขอบคุณคนพี่ไปเพราะเมื่อกี้ลืมตัวว่าตอนนี้ตัวเองกำลังจีบเขาอยู่จะมางอนเขาไม่ได้
 
‘’ที่บ้านให้เงินค่าขนมน้อยไปเหรอ’’เมื่อขึ้นมาบนรถคนพี่ก็ทักคนน้องทันที
‘’ทำไมคะ? ก็ได้เยอะอยู่นะ’’คนน้องไม่เข้าใจในคำถามของคนพี่
‘’แล้วทำไมไม่ชื้อเสื้อผ้าที่มันมีผ้าเยอะๆมาใส่หน่อย’’อ๋อน่าจะหวงเธอแหละ คิดไปเองอีกหล่ะคริคริ
‘’มันเป็นแฟชั่นค่ะพี่ราม พี่ว่าพายใส่ชุดนี้สวยไหม’’เธอหันไปคุยกับเขาอย่างอารมณ์ดี
‘’ไม่’’เขาตอบเธอแบบยังไม่ทันได้มองด้วยซ้ำ
‘’ไม่สวยตรงไหนพายส่องกระจกตั้งหลายรอบดูยังไงก็สวย’’
‘’แล้วจะกินอะไร’’เขาเปลี่ยนเรื่องทันที
‘’พี่รามชอบกินอะไรพายก็กินได้หมดนั่นแหละ’’เราต้องเป็นผู้หญิงง่ายๆผู้ชายจะได้เอ็นดู
‘’อาหารฝรั่งไหม’’เขาบอกเธอไปแบบนั้นแหละแต่ก็ไม่ได้อยากกินหรอกแต่นึกไม่ออก
‘’กินบ่อยแล้ว’’คนน้องก็ทำหน้าเบื่ออาหารขึ้นมาทันที
‘’อาหารจีนไหม’’เขาถามเธออีกครั้ง
‘’ไม่เอาอยากกินอาหารไทย’’คนน้องก็หันมาทำหน้ายู้ใส่คนพี่ว่าไม่ปลื้มอาหารที่เขาบอกมาสักอย่าง
‘’แล้วบอกว่ากินได้’’คนพี่ก็ว่าเหน็บคนน้องทันที
‘’แฮะๆก็พายพึ่งจะกลับมาก็คิดถึงอาหารไทยบ้างแหละ ตกลงกินอาหารไทยนะคะพี่ราม’’ทำเสียงอ้อนๆคนพี่ไปหนึ่งที ต้องตามใจพายแหละ
‘’ก็เธอเลือกแล้วนิ’’จะถือว่านี้คือการตกลงแล้วกันนะ
‘’ขอบคุณที่ตามใจนะคะคุณแฟน อุ้ยลืมตัวว่าที่แฟน’’เมื่อคนน้องพูดแบบนั้นคนพี่ก็ไม่ได้ว่าอะไร แล้วทั้งสองก็เข้ามาในร้านอาหารสั่งอาหารมาสองสามอย่างโดยฝีมือคนน้องทั้งหมด และกินอาหารจนจะหมดก็โดยฝีมือคนน้องอีกเช่นกัน เธอพึ่งจะกินข้าวไปเองนะพะพายนี้กินได้อีกแล้วเหรอเนี่ยเก่งจริงๆ หลังจากทานข้าวเสร็จคนพี่ก็พาคนน้องมาที่สนามแข่งทันที
 
*************************************************************************
สรุปตามใจน้องหรือเปล่าเนื่ยพี่พะราม แล้วที่น้องถามว่าสวยไหมยังไม่ตอบน้องลยนะ