รักเพื่อนพี่ชาย

คอนโดกาย

 “ขอบคุณพี่รามที่มาส่งพายนะคะ พี่จะเข้าไปนั่งพักข้างในก่อนไหม”ชวนผู้ชายเข้าห้องอะเนาะ

 “ปกติก็ชวนผู้ชายเข้าห้องง่ายๆแบบนี้เลย?”

“ไม่นะคะ พายชวนพี่รามคนแรกเลย”

“ขอบคุณแล้วกันเธอเข้าห้องไปเถอะ”

 “แต่พายลืมเลยว่าไม่มีกุญแจห้อง เดี๋ยวพายโทรหาเฮียกายก่อนนะคะ”ฉันลืมไปเลยจริงๆ

 “มันอยู่ในห้อง”พี่พระรามว่าแล้วก็ขยับตัวมาใกล้ๆฉันแล้วกดกริ่งไปสองสามที ไม่ใช่อะไรนะก็ฉันยืนอยู่หน้าห้องยืนบังกริ่งอยู่พอดี

 “พี่รู้ได้ไง?”ยังไม่ทันหายสงสัยเลย

 แกร่ก!! แล้วก็มีคนเปิดประตูห้องออกมาจริงๆ แต่ไม่ใช่พี่ชายฉัน

 “เจ้จีน่า! มาอยู่นี้ได้ไงคะ?”ฉันก็ถามไปตามความรู้สึกแรกที่สงสัย ก็ตกใจอยู่เหมือนกันแต่ดูเหมือนพี่รามเขาไม่ได้ตกใจอะไรเหมือนเป็นเรื่องปกติที่เจอเจ้จีน่าที่นี่

 “เออคือพี่”เจ้แกก็อ้ำๆอึ้งๆเนาะไม่ตอบสักทีจน

 “ใครมาทะ..พะพาย ทำไมไม่กลับบ้าน”เฮียกายเดินออกมาจากห้องนอนด้วยสภาพไม่ได้ใส่เสื้อ ตอนแรกเหมือนจะถามว่าใครมาแล้วต่อด้วยอะไรสักอย่าง แต่พอได้เห็นว่าเป็นฉันก็ตกใจเข้าไปอีก เฮียแกเลยเดินมาหยิบเสื้อยืดที่โซฟามาสวมใส่แล้วเดินมาหาพวกฉันสามคนที่หน้าประตูห้อง

 “นี้คือคำพูดแรกหลังจากที่เจอหน้าน้องสาวเหรอคะเฮีย แล้วทำไมวันนี้ไม่ไปรับน้องจะฟ้องป๊าดีไหมนิ”ฉันก็ขู่เลยว่าจะฟ้องป๊าฉัน

 “คิดถึงจังเลยน้องรัก”แล้วเฮียกายก็เดินเข้ามาสวมกอดน้องสาวอย่างฉันทันทีรู้หรอกว่าทำไปเพื่ออะไรกลัวป๊าไง

 “น้องก็คิดถึงเฮีย”ฉันก็เล่นละครกับเฮียไป จนนึกเรื่องหนึ่งที่สำคัญมากๆขึ้นมาได้เลยผละกอดออกแล้วมองหน้าเฮียอย่างจริงจัง

” เฮียน้องมีเรื่องสำคัญจะบอกเจ้จีน่าอยู่ที่นี้พอดีเลยทุกคนจะได้รู้กันหมด”ทั้งสองก็มองหน้าฉันอย่างงงๆแต่พี่พระรามฉันไม่รู้เพราะเขายืนอยู่ข้างหลังฉันไม่กล้าหันไปมองเพราะกำลังจะพูดเรื่องเขา

 “เรื่องอะไรสำคัญขนาดนั้น ไปคุยในห้องก่อน”เฮียกายเรียกฉันเข้าห้องทันที

 “ไม่ คุยตรงนี่แหละ เฮียหนูเจอสามีในอนาคตแล้ว หนูจะจีบพี่พระราม”

 “ไม่ได้”ตอนนี้หน้าเฮียมันทำหน้าแบบโกรธจัดมากแบบดุมากและตอบแบบไม่คิดเลย

 “ทำไมก็น้องชอบอะ”ตอนนี้ฉันไม่รู้นะว่าพี่พระรามเขาทำหน้ายังไงเพราะไม่กล้าหันไปสบตากับเขาเพราะยังเขินเขาอยู่ไหนจะเรื่องในรถเมื่อกี้แล้วไหนจะเรื่องที่บอกว่าจะจีบเขาอีก ถึงฉันจะใจกล้าบ้างแต่บางครั้งบางเรื่องก็เขินๆอยู่นะ

 “รู้จักมันดีแล้วเหรอถึงจะไปจีบมัน”เฮียถามฉันแล้วหันไปมองหน้าพี่พระราม

 “ก็พี่รามเขาหล่อน้องชอบ” ฉันก็ตอบไปตามความจริง รู้แค่ว่าชอบเพราะเขาหล่อถูกใจแหละตอนนี้

“ไม่ได้ รู้เหรอว่ามันเป็นคนยังไง”เฮียก็ทำหน้าดุมาก จริงจังมาก จะดุทำไมแค่น้องจะมีแฟนเอง

 “ทำไมหล่ะเฮีย ถ้าพี่รามเขาเป็นคนไม่ดีจริงๆเฮียคงจะไม่คบเป็นเพื่อนและไม่ใช้ให้เขาไปรับหนูหรอกใช่ไหม”

 “ถึงจะอย่างนั้นก็ช่างเฮียไม่อนุญาต”นี้ไงเฮียฉันพอฉันตามทันเขาก็ไปไม่เป็นแล้ว

‘’ พายไม่ได้ขอแค่แจ้งให้ทราบ”

 “ไอ้เซี้ยรามมึงทำอะไรน้องกูวะ”พอเถียงน้องไม่ได้ก็หันไปว่าให้เพื่อนทันที

 “เฮียอย่าไปว่าพี่รามนะ”อย่ามาว่าแฟนในอนาคตฉันนะ

 “นี่ปกป้องมันเหรอ”เฮียทำหน้าแบบไม่เข้าใจ

 “กูไม่เกี่ยว ขอตัว”แล้วพี่พระรามก็กดรหัสผ่านเดินเข้าห้องฝั่งตรงข้ามไปทันที ฉันนี้ตาโตเลยจ้า

 “เฮียพี่รามเขาพักอยู่ฝั่งตรงข้ามเราเหรอ”รีบเดินมาถามเฮียใกล้ๆทันที

 “หยุดความคิดเธอเลยเด็กน้อย”เหมือนเฮียเขาจะรู้ทันว่าฉันคิดอะไรอยู่ พอว่าให้ฉันแล้วก็เดินไปลากกระเป๋าฉันเข้าห้องทันที หลังจากนั้นฉันก็ไม่ได้สนใจเฮียอีกเลยแค่รู้ว่าพี่รามอยู่ห้องตรงข้ามความหวังฉันก็มีมากแล้ว

 “เจ้จีน่า เจ้มีความคิดเห็นยังไงคะที่พายจะจีบพี่พระราม”ตอนนี้ฉันนั่งอยู่ที่โซฟากับเจ้จีน่า

 “ถ้าพายชอบจริงๆพี่ก็ไม่ได้ว่าอะไรเพราะเรื่องของความรักมันบังคับกันไม่ได้อยู่แล้ว และนิสัยรามเขาก็โอเคอยู่ แต่ยังไงพี่ก็อยากจะให้พายลองศึกษานิสัยใจคอของพระรามเขาดูก่อนว่าใช่สำหรับพายจริงๆไหม”

 “พายตัดสินใจแล้วคนนี้แหละพ่อของลูก”

 “แต่พี่จะเตือนพายไว้แค่ว่ารามเขาก็มีเรื่องผู้หญิงอยู่บ้างนะ”

 “ถ้าเรื่องนี้พายรับมือได้ขอแค่เขายังไม่มีแฟนก็โอเคแล้ว”

 “เอาจริงดิเด็กน้อย”เฮียเดินเข้ามานั่งฝั่งตรงข้ามแล้วถาม

 “จริงแท้แน่นอน”ฉันตอบอย่างหมั่นใจ เพราะตั้งแต่โตมาฉันยังไม่เคยสนใจผู้ชายคนไหนมาก่อนเลย เพราะนี้มันอาจจะเป็นพรหมลิขิตก็ได้

 “ถ้าจีบมันไม่ติดก็อย่ามาโทษเฮียนะ และที่สำคัญห้ามปล่อยตัวปล่อยใจเกินไปเฮียจะจับตาดูเธอตลอดเวลา” 

“เฮียไม่ต้องห่วงหนูหรอกเฮียเอาเวลาไปสนใจเจ้จีเถอะ”

 “เอ้าแล้วไงมาลงที่พี่ละพาย”เจ้จีตกใจมากที่อยู่ๆฉันก็พูดแบบนี้

 “น้องบอกแล้วว่าน้องไม่ใช่เด็กๆแล้วนะ น้องโอเคที่พี่สะใภ้เป็นเจ้จี พายขอตัวไปพักผ่อนก่อนนะคะบาย” แล้วฉันวิ่งเข้าห้องนอนตัวเองไปทันทีเพราะคอนโดเฮียมีสองห้องนอนและฉันได้จองไว้แล้วตั้งแต่วันแรกที่เฮียเขามาดูคอนโด เพราะตอนนั้นฉันยังไม่ได้ไปต่างประเทศก็ตั้งใจว่าจะมาอยู่ที่นี้กับเฮียบ้างเป็นบางครั้ง ส่วนเรื่องของเฮียกับเจ้จีฉันดูออกตั้งแต่ตอนเรียนมัธยมด้วยกันแล้วไปเรียนพร้อมกันเลิกเรียนพร้อมกันทำกิจกรรมด้วยกันวันหยุดก็อยู่ด้วยกันตัวติดกันตลอดเวลาขนาดนี้ ขนาดฉันเป็นน้องยังเจอหน้าพี่ชายนับครั้งได้เลย

“นี่เราปิดไม่เนียนตรงไหนนิ” จีน่าหันมาถามกายเมื่อน้องเข้าไปในห้องแล้ว

“ตั้งแต่เธอออกไปเปิดประตูแล้วที่รัก”กายก็บอกกับคนรักอย่างเอ็นดูแล้วบีบปลายจมูกเธอไปหนึ่งที

 “ยังจะมาเรียกที่รักอีกเดี๋ยวน้องก็ได้ยิน”จีน่ากระซิบเบาๆ

 “ยายพายพูดแบบนั้นแล้วเธอยังคิดจะหลอกมันได้อีกเหรอ”

 “แต่”จีน่าไม่สบายใจเพราะเธอยังไม่อยากให้ใครรู้เรื่องความสัมพันธุ์ของพวกเขาแต่หารู้ไหมว่าเพื่อนๆในกลุ่มเขาดูออกกันหมดแล้วและอีกทั้งกายก็ไม่คิดจะปิดบังด้วยมีแต่จีน่าที่คอยปิดอยู่

 “เอาน๊าไม่ต้องคิดมากแล้ว ป่ะเข้าห้องกัน”กายกำลังจะจับมือจีน่าเข้าห้องนอน

 “เข้าห้องอะไรหล่ะไปส่งฉันเดี๋ยวนี้เลยฉันจะกลับคอนโดตัวเอง” จีน่าไม่อยากอยู่ที่นี่แล้วเพราะตอนนี้ไม่ได้มีแค่พวกเขาสองคน

“อย่าฝัน”

 “ว้ายยยย”แล้วกายก็อุ้มจีน่าเข้าห้องนอนทันที ไม่ต้องห่วงคอนโดของพวกเขาเก็บเสียงไม่มีห้องไหนได้ยินห้องไหนแน่ๆ

ด้านพระราม

‘’วันนี้เหนื่อยชะมัด’’เขาพึ่งจะอาบน้ำเสร็จกำลังจะล้มตัวลงนอน ก็มีเสียงแจ้งเตือนจากไลน์

พะพาย:พี่รามทำอะไรอยู่ นอนหรือยังคะ

พะพาย:นี่พายเองนะคะ แฟนในอนาคตของพี่ 

พะพาย:พี่อย่าลืมเพิ่มพายเป็นเพื่อนด้วยนะคะ 

พะพาย:ถ้าพี่ไม่เพิ่มพายจะตามถึงห้องเลยนะอย่าลืมนะว่าพายรู้จักห้องพี่แล้ว

พะพาย:พรุ่งนี้พี่รามไปไหนหรือเปล่าคะ 

พระรามได้แต่คิดในใจว่าน้องสาวเพื่อนคนนี้กะจะถามอย่างเดียวไม่เอาคำตอบเลยใช่ไหม

พะพาย:พี่รามพรุ่งนี้พาพายไปเที่ยวหน่อยสิ

พระราม:ไม่ว่าง

พะพาย:พี่ไปไหนอ่ะ

พระราม:เรื่องของผู้ใหญ่เด็กไม่เกี่ยว

พะพาย:บอกหลายครั้งแล้วว่าไม่ใช่เด็ก

พระราม:อืมโตแล้วจริงๆด้วย(เขานึกถึงหน้าอกใหญ่ของน้องสาวเพื่อนก็รู้แล้วว่าน้องมันโตจริงๆ)

พะพาย:พี่ยังไม่บอกพายเลยว่าพรุ่งนี้พี่จะไปไหน

พระราม:สนามแข่ง(เขาก็งงกับตัวเองนะว่าจะไปบอกน้องสาวเพื่อนทำไมว่ะ)

พะพาย:ไปกี่โมงเหรอคะพี่ราม

พระราม:บ่ายสาม(ตอบทำไมอีกว่ะไอ้ราม)

พะพาย:พรุ่งนี้เจอกันที่หน้าห้องนะคะ 

พะพาย:ฝันดีนะคะ

พะพาย:แฟนในอนาคต จุ๊บๆ

จบแชท

“เห้ยอะไรวะเนี่ยตกลงเมื่อไหร่ว่าจะให้ไปด้วย’’พระรามได้แต่งงอยู่กับตัวเอง ว่าเขาไปตกลงกับพะพายเมื่อไหร่กัน ถ้ายายเด็กนั้นตามไปด้วยต้องวุ่นวายแน่ๆเลยไม่ได้การละเขาต้องหาวิธีรับมือก่อน แล้วพระรามก็ใช้ความคิดอยู่สักพักจนหลับไป

******************************************************************************

ไม่คิดอะไรกับน้องจริงๆเหรอพี่พระราม พอน้องถามก็ตอบทันทีเลยนะคะ