เงาสังหารแห่งรัตติการ

"เลือดแห่งคำสาบาน"
 
ราชาวิชเทกำดาบแน่น ดวงตาของเขาวาวโรจน์ด้วยความโกรธและหวาดหวั่น
 
"ไอรีน เจ้าไม่ควรตั้งคำถามต่อข้า!"
 
"ข้าคือผู้ให้ชีวิตเจ้า! เจ้าควรภักดีต่อข้า ไม่ใช่มาเค้นหาความจริงโง่ ๆ พวกนี้!!"
 
ไอรีนไม่สะทกสะท้าน นางยกดาบขึ้น สายตาของนางแน่วแน่
 
"ข้าจะภักดีต่อผู้ที่คู่ควร... ไม่ใช่เผด็จการที่โกหกมาตลอดชีวิตของข้า"
 
ราชาวิชเทกัดฟันแน่น ก่อนจะตะโกนออกมา
 
"องครักษ์ทุกคน! จับตัวไอรีนเดี๋ยวนี้!!"
 
"ศึกแห่งการทรยศ"
 
เสียงฝีเท้าของเหล่าองครักษ์กระแทกพื้นดังสนั่น พวกมันล้อมรอบไอรีนอย่างรวดเร็ว
 
ไอรีนหันไปมองพวกเขา ดวงตาของนางเย็นชา
 
"พวกเจ้าจะจงรักภักดีต่อราชาผู้โกหก หรือจะยืนหยัดเพื่อความจริง?"
 
เหล่าองครักษ์บางคนเริ่มลังเล แต่คนที่ภักดีต่อราชาวิชเทวิ่งเข้าโจมตีนางทันที
 
ฟึ่บ!
 
เงาของวาดอนขยับตัว—เร็วยิ่งกว่าความคิดของพวกมัน
 
ก่อนที่ดาบขององครักษ์จะฟันโดนไอรีน ร่างของพวกมันกลับถูกเงาดำแทงทะลุหัวใจ
 
"กรี๊ดดด!!"
 
เลือดกระเซ็นลงบนพื้นหิน วาดอนปรากฏตัวขึ้นจากเงา ดวงตาของเขาเป็นสีแดงฉาน
 
"ข้าจะไม่ปล่อยให้ใครแตะต้องนาง"
 
ราชาวิชเทกำหมัดแน่น ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความโกรธ
 
"เจ้ามันเป็นปีศาจจริง ๆ วาดอน!"
 
"ศัตรูที่แท้จริง"
 
วาดอนหัวเราะเบา ๆ "ปีศาจงั้นหรือ? แล้วเจ้าล่ะ ราชาวิชเท? เจ้าฆ่าพ่อแม่ของไอรีนแล้วฝึกนางให้เป็นอาวุธของเจ้า"
 
"แล้วตอนนี้ เจ้ากลัวว่านางจะใช้พลังของตัวเองต่อต้านเจ้าใช่หรือไม่?"
 
ราชาวิชเทกระชากดาบออกมา ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยโทสะ
 
"ข้าจะฉีกเจ้าทั้งเป็น วาดอน!!"
 
"เข้ามาสิ ราชา..."
 
"ข้ารอมานานแล้ว"
 
(ศึกระหว่างวาดอนและราชาวิชเทกำลังจะเริ่มต้น! ไอรีนจะเลือกข้างใคร!?)