What the Love like Hell รักร้ายหลอมใจ นายเจ้าชายโลกันต์
เขียนโดย 
Killolat
วันที่ 9 ตุลาคม พ.ศ. 2567 เวลา 15.01 น.
แก้ไขเมื่อ 17 พฤศจิกายน พ.ศ. 2567 12.06 น. โดย เจ้าของนิยาย
8) ~ยาเสน่ห์~
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
“เหอเหอเอ้อร์เซียนทรงพิโรธ อีบอกส่งเนื้อคู่มานานเลี้ยว ไม่ยอมรักกันสักที ลื้ออยากเป็นเนื้อคี่แห้งตายข้างขวดซอสเร๊อะ”
“โอ๊ย ลำไย! บอกท่านเทพขอเทิร์นได้ป่าว ฉันไปเจอหนุ่มใหม่มาหล๊อหล่อชื่อแจ็คก้า ^3^”
“ฮ่วย! บุญลื้อถึงแค่นี้”
The End.
ขึ้นจบบริบูรณ์เลยได้มะ ไม่อยากคิดถึงอนาคตละ เซ็ง =_=^
“ทนๆ หน่อยเอ้อ อั้วเบิ่งเลี้ยว พ้นปีนี้ดวงลื้อมีแต่ รุ่ง! รุ่ง! รุ่ง!”
สิงหา กันยา ตุลา พฤศจิก๊าาา~
พอถึงธันวา อาเลวังกา ก็กลับมาม๊กกะราา~
(เอื้อนลูกคอแบบจ๊ะคันหู)
อุต๊ะ เหลืออีกตั้ง 5 เดือน T^T
“กลัวได้ตบกัน ร่วง! ร่วง! ร่วง! ก่อนอะดิ”
“งั้นลื้อเอานี่ไป”
ป้าจี๊ดลอกแลก กระแซะๆ ทำทีกอดอกลักลอบส่งขวดยาปริศนาให้คล้ายท่าส่งยาบ้า
หื้มม เป็นอันรู้กัน - -+
“ซุบซิบๆ…จะดีอ่อป้า เดี๋ยวมันตามมาหักคอฉันนา”
“ยาเสน่ห์โว้ย บ่แม่นยาพิษ…จุ๊ๆ ลื้อรีบเก็บเนียนๆ ของมันแพง”
ฉันซอมเบิ่งขวดสีทองมีค่าดั่งทองคำ
ไหนดูซี้~ ฉลากข้างขวดระบุแว้
[เลิฟลิควิดคลีโอพัตราวู้ฮู้ยู๊ว (โคตรเกลียดชื่อ -*-) วิธีใช้: แปะตัวยาลงบนนิ้วนางข้างซ้ายของผู้ใช้ ห้ามสัมผัสโดนสิ่งใดนอกจากอากาศ วาดนิ้ววนเป็น
รูปหัวใจให้ใหญ่เท่าความรักที่ต้องการอย่างต่ำ 3-4 รอบ ตะโกนท่องมนต์ ‘!!!ไอเลิฟยู๊ว!!!’ ภายใน 60 วิ ก่อนยาระเหย ป้ายลงบนริมฝีปากของเหยื่อ
จบ.]
วุ้ว! ปาทิ้งแม่มดีมะ??
เดี๊ยนขายสวยเค่อะ ไม่ได้ขายขำ!
แม้ช่วงนี้จะขายยากหน่อย เพราะรักแร้สู้ชีวิตหนีบไม้ค้ำยันไว้ตลอดเว ไม่ว่าแด๊นซ์ ใส่ส้นตึก จิกส้นเข็ม อี๊ทข้าว กระดกเหล้า นั่งยองเด็ดดอกไม้ โชว์ท
เวิร์ค แค่ไม่อยากเซ้ดฟอร์ม มันไม่เริ่ดอ่ะแม่
นัดแฮงค์เอ้าเพิ่ลน่ารัก รู้งาน ไม่บูลลี่ แต่มันกดหัวเราะ + เม้นต์ล้อใต้โพสต์ฉ่ำ - -^
เนี่ย ยังแชร์ไม่หยุดเลย…
โพสต์นี้หรอ? เปล๊า คลิปสอยดาว
มีเพื่อนเลวกันซีน forever แชร์ลงกลุ่มของแปลกสกลนคร เรื่องสยองสองบรรทัด สัตว์โลกอมทีน อนุรักษ์น้องแรด
จงเจริญ! ขยันแกงงี้ไงเดี๊ยนถึงโสดแห้งแล้งเป็นทะเลทรายซาฮาร่า
ชะเอ่อะ…ไอ้หัวแดงไม่นับ นั่นฟาดเคราะห์
ตื่อดึ๊ง~
เอ๊ะ ใครแอดเฟรนด์มา
[แจ็คก้าหล่อฟื๊ดฟ๊าดกระชากไต]
WTF??
…จ๊ตโตะมะเตะ
(ปล.แฟนเก่าลูกครึ่งญี่ปุ่น พอรู้ศัพท์นิดนุง)
วี๊ดดด แจ็คก้า~ >///<
ชื่อโปรไฟล์โคตรคริ้นจ์แต่ช่างเหอะ หล่อตรงปกเดี๊ยนพร้อมให้อภัย
ติ๊ง!
[แอดเฟรนด์เองหรอค๊าา อยากแอดเลิฟอ๊ะป่าว รอกดรับอยู่น้าาา<3<3<3]
ตื่อดึ๊ง~
เอ๊า กดขำเฉย นิ้วลื่นป้ะเตง ปุ่มรักอยู่ข้างๆ เด้อ
มปร. สวยมักนกตลกมักได้ เพื่อแจ็คก้าเดี๊ยนยอมขายขำ >v<
ตื่อดึ๊ง~
ติ๊ง!
[ไปกินข้าวกันมั้ยครับ/คะ?]
กรี๊ดดด พร้อมเพรียงเหมือนเตี๊ยมไว้
ตื่อดึ๊ง~
ติ๊ง!
[ไปครับ/ค่ะ]
วี๊ดดด คอมโบใจตรงกัน!
ท่านเทพเห็นป่าวค้าา โปรดพิจารณา Again~
หลับตาดูยังรู้เลย คนเนี้ยเนื้อคู่ฉันชัดๆ ไม่ใช่ไอ้หัวแดงหรือขวดซอส!
“เหง็กๆๆๆๆๆ~”
ร่างเหี่ยวหยิกงอสั่นแง่กๆ เหมือนโดนช๊อตไฟฟ้าแสนโวลล์
ระ หรือว่า…ผีปิกาจู๋เข้าสิง??
“นังฝรั่งสันดานแรด!!!”
“วุ้ย! ติดเชื้อพิษสุนัขบ้าจากไอ้หัวแดงไง๊ป้า ด่าฉัน…แค่กๆๆๆ O[]O”
มือแห้งกรอบหนังติดกระดูกเอาเรี่ยวแรงช้างสารจากไหนไม่รู้บีบคอฉันแทบหัก
“ผูกดวงกับเหลนอั๊วยังคิดร่านนอกใจ ลื้อต้องไม่ตายดี อิวันท๊องง!!!!!…เฮือก! ลื้อเป็นจังได๋บ้าง~ ตะกี้บรรพชนอาแม็กม่าอีลงมาทักทาย”
“แฮ่กๆๆ…ทักทายเตี่ยไร๊ ถ้าแค่วัดแซ่บแม๋นว่าไปอย่าง ผีมันจะฆ่าช้านนน~ โฮๆๆ~ TTOTT ป้าจี๊ดฉันกลัว ไม่อยากผูกดวงแล้ว ขอถอนออกได้ม้ายย”
“So sad ด้วยอิหนู ดวงลื้อยังอ่อนแอ ที่หายใจได้ทุกวันนี้ เพราะดึงพลังชีวิตของเนื้อคู่มาใช้ล้วนๆ”
“แง๊~ ก็ฉันอยากเจอแจ็คก้า! อยากเสพอาหารตา! อยากไป๊ๆๆ!!! o>[]<o”
.
-12.00 น.-
(ณ ห้อง ผอ.)
อะเคร แผนมีอยู่ว่า ฉันจะมอมยาเสน่ห์ไอ้หัวแดง แล้วลากมันไปร่วมวงดินเนอร์สุขสันต์!
เริ่มจากตีเนียนเรียกมาปรับทัศนคติตามประสาศิษย์อาจารย์
ก๊อกๆๆๆ ก๊อกๆๆๆ!!!
หยาบโลน! เคาะรัวเป็นกองชุดแบบนี้ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าใคร
“เอ้อ!!!!”
แอ๊ด~
“ต๊ายย! ฟัดกะหมามาหรอย๊า!?!”
สภาพโทรมโชกเลือดสะบักสะบอม ฉุนกลิ่นสนิมคลุกฝุ่น
“หนวกหูน่าอิป้า! มีอะไรรีบพูดเด้ คนจะรีบไปหาหมอ”
“สภาพนี้จ้างสัปเหร่อทำศพเหอะ”
“ศพเธอหรือศพฉัน เหยียบขี้หมามาอ่อ กลิ่นอย่างเน่า”
“กลิ่นห้องย่ะ ไม่ใช่ฉัน! ของเคยๆ น่าจะรู้นะว่าหอม~”
ไอ้หัวพริกจิ๊ปากชักสีหน้า เตรียมหันหลังเผ่นแน่บ
กึก
มิติใหม่แห่งการคร่อมผู้ คาเบะด้งด้วยไม้ค้ำยัน (- -)----
อย่าหนีไอ้เนื้อคู่ ฉันเพิ่งคิดแผนเด็ดออก!
“อยู่ก่อนซี้ ^0^ เดี๋ยวเดี๊ยนทำแผลให้”
“ตัวอะไรเข้าสิงอีกวะ =_=^”
ฮึบไว้เชอรี่! ฮึบ! คิดการใหญ่ใจต้องนิ่ง! -^-
“แหมๆๆ เราต้องเจอกันอีกนาน ดีกันไว้ไม่เสียหลาย~”
เสียงอ่อยหวานขนาดนี้ หนีไม่รอดแล้วช้ะ >.<
“…”
อ่าว ยืนเอ๋อหาง้าว -*-
เปลืองมือสวยๆ ต้องลดตัวไปฉุดกระชาก
หมับ!
“น่านะ~ มานี่มะ~ ถือว่าไถ่โทษแล้วหายกัน ^3^”
ฉันลากจูงตานั่นถึงเก้าอี้แล้วกดไหล่ให้นั่งลง จับหน้าเยินหันซ้ายขวา
“ไหนดูซิ โดนอะไรมา”
“ไอ้พวกเด็กบ้านรวยมันรุมตื้บ - -”
สมน้ำหน้า!…วรั้ย Forgot ต้องแอ๊บเป็นพจมาน >< เห็นอกเห็นใจ
“แม่ทองหยองบ่นยาวเลยดิ”
“มีไอ้วิดกับไอ้โอช่วยเคลียร์ ไม่ถึงหูยัยแก่หรอก”
“วิดกับโอ อุ้ย คุ้นๆ ใช่คนที่ฉันคิดอ๊ะป่าว? -o-;;”
“ทวิตซ์กับลีโอ…มัวแต่บ้าน้ำลาย เลือดจะไหลหมดตัวละ ตกลงทำเป็นป่ะวะ”
“ดูถูก! เดี๋ยวนายเจอ…แต่นแต้น~ ทิชชู่เปียกรักษาได้ทุกโรค ซับๆๆ แบบนี้…อุ๊ต๊ะ! ขอ Sunglasses ด่วน! ออร่าความสะอาดมันแยงตา >0<”
“-_-”
“ชะแว้บ~ ยาทาแผล…”
หมับ!
มือใหญ่คว้าจับอย่างไว
“เอาดีๆ น้ำกรดหรือน้ำเกลือ”
หน้าฉันดูศักรินทร์ดาวโจรว่าซ่านน
“ยาสะ…เอ้ย เบตาดีน โฮ๊ะๆๆ ^^;;;”
“ขำไร เพื่อนเล่นอ่อ?”
“เพื่อนไม่เพื่อนก็เล่นแล้ว…”
กรี๊ดดด! ละทำไมนายต้องหน้าแดงแป้ดปั้นมู้ดโรแมนติกด้วยย๊ะ!? >///<
ผีอย่าเพิ่งผลักดิ๊ ใจเย็นๆ ขอป้ายยาเสน่ห์ก่อน!
“เอ้า หลับตา! ฉันจะทายาให้”
(_ _)
เค๊ ว่าง่ายค่อยเข้าทาง
Step 1 เทยาใส่นิ้วนางซ้าย
Step 2 วาดหัวใจดวงใหญ่ๆ
1…2…3…
ตึกตักๆๆ!
And the last…
“ไอเลิฟยู๊วว!!!~”
แปะ
“OxO”
…
…ได้ผลมั้ย?
หมับ!
“แหยะ…อะไรของเธอ”
มือฉันถูกจับแน่น เสียงเข้มแผ่วถามพร้อมหลุบสายตาลงในขณะที่ใบหน้าแดงจัด
ฮะฮ่า โดนเข้าแล้ว แต่กันพลาดขอแถเผื่อ
“คาถาไง ท่องแล้วจะหายเจ็บ!”
“อ่า”
ตานั่นยังประหม่าค้าง งั้นขอเทสเพิ่มอีกหน่อย
“ฉันสวยมั้ย?”
“ห้ะ”
“อยากจุ๊บป่าว? ^3^”
“ห๊าา?!”
“ไม่รู้สึกอะไรบ้างหรอ?”
“นี่ เธอ…ของขาดไง๊?”
ยากากเอ้ย หมดฤทธิ์ไวเกิ๊น -*-
“เอ้อ แล้วนายจะเติมมั้ย?! อ้อ ลืมไป…จูบไม่เป็นนี่หว่า!”
ฉันใช้สายตานางมารร้ายเหยียดมองนัยน์ตาดาร์กช็อคโกแลตครุกรุ่นที่ตอนนี้เดือดปุๆ เหมือนภูเขาไฟพร้อมปะทุ
หมับ
แก้มเนียนถูกบีบล็อคด้วยมือใหญ่ ก่อนที่ริมฝีปากสีโรสวู้ดสุดเซะซี่จะนาบทับบดเบียดแผดไออุ่นร้อนรุ่มดังเพลิงโลกันต์แผดเผาสติสัมปชัญญะให้มอด
ไหม้หลอมละลายตามร่างระทวย
“…อื้ม”
คนโกหก…ไหนใครว่าไม่พิศวาส ไหงเล่นจูบดูดดื่มแบบนี้ล่ะ?
ฉันจะหายใจไม่ทันอยู่แล้ว…
ตึกตักๆๆๆ
ในที่สุดร่างสูงก็ยอมผละออก นิ้วเรียวเช็ดปาดริมฝีปากตัวเองลวกๆ เบือนหน้าหนีไม่สบตา
ทำเอาฉันหัวร้อน ฟีลเดียวกับตอนโดนฟันแล้วทิ้ง
แต่หัวใจกลับเต้นแรงเหมือนเพิ่งนั่งรถไฟเหาะทัวร์นรกมาหมาดๆ
ชักสับสนแล้วว่า…ใครกันแน่โดนป้ายยา?
“…ฉันเกลียดลิปสติกเธอมันขม น้ำหอมแม่งก็แสบจมูก”
“…”
“ทนคบไม่ไหวหรอกว่ะ”
ปากหมาก่อ War หยามกันซึ่งหน้า
หน็อย! ไอ้เด็กปากไม่สิ้นกลิ่นน้ำนม หน้าแดงแจ๋เป็นตูดลิงยังทำห้าว
เผลอๆ เสียงหัวใจนายเต้นดังกว่าฉันอีก!
แค่จูบเก่ง หน้าตาดี หุ่นแซ่บ โด่! อย่างนายมีถมถืด ใช้เท้าเขี่ยๆ เดี๋ยวก็เจ๊อ!!!
เฮ๊อะ หมดมู้ด! มูฟออนหาแจ็คก้าดีกว่า -^-
“ฉันจะดินเนอร์กับแจ็คก้า นายต้องไปด้วยกัน”
“ไม่”
“ห้องนี้มีกล้องวงจรปิด ถ้ายังดื้อคลิปจูบถึงแม่ทองหยองแน่!”
“เธอนี่มัน…ชั่วช้า เลวยันเงา ยัยปีศาจนมบูด เบอรี่เน่า ด่าแรดยังสงสารแรด!”
โห้ ไอ้คนมีจิตเมตตา สงสารฉันดีกว่า ที่ต้องเจอปากฟาร์มหมาอย่างนาย! T^T
ปัง!!!
.
-18.30 น.-
(ณ ร้านอาหาร)
เสียงกระแทกประตูเกรี้ยวกราด ไม่ใช่จุดสิ้นสุดความวายป่วง
วิบากกรรมของแทร่ เพิ่งเริ่ม!
โอ้ยย ท้อแท้~ น้ำตาจิไหล ToT
นี่กะจะเซอร์ไพรส์ แต่ดันโดนช๊อตฟีลกลายเป็นเดทคู่เฉย
Oh my god! Life is not fair!
แจ็คก้าแฮนซั่มแมนของช้านน เค้าเป็นเด็กในสังกัดนังเจนสาย S
ก็แค่หัวสีชมพู แบ๊วเสียงสอง มันมีดีกว่าฉันตรงหนายยย
“งุ้ยๆ~ ชิวาว่าแดง คืนนั้นสนุกเนอะ ^o^”
กรี๊ดดด หุบปากนังทัวดีย์! เกิดแจ็คก้ารู้ว่าฉันพาน้องเค้าเข้าผับ มีหวัง…
“ทักผิดคนแล้วมั้งยัยหัวคาลามาย ถ้าคันปากยุบยิบนัก เอานันยางไปเคี้ยวเล่นมะ -*-”
เริ่ด สมมงยอดนักด่า หมาในปากสุโก้ยย
“กระซิกๆ…เก๊าแค่เมคเฟรนด์ ทำไมต้องใจร้ายย ToT”
วี๊ดดด~ อิเจนทำสำออยบีบน้ำตาซบอกแจ็คก้า >o<*
มารยาสาไถ! รู้จักหล่อนมา 4 ปี ไม่เคยหลั่งน้ำตาซักหยด วันนี้สะเออะฝุ่นเข้าตารึไง?
ฉันล่ะอยากกระชากหัวมันมาตบๆๆ ให้หายสตอ!!!
ละดูพ่อพระเอกแจ็คก้ากางปีกปกป้องไปอี๊ก
“ไอ้แม็ก!…/ใครด่าเฮียเป็นหมาจะยอมอ่อ?”
โซซอรี่สุดหล่อ ศึกนี้ฉันเชียร์ฝ่ายแดง!
ห้ะ อะไรนะ แอร์ไทม์หมด? ขอตัดไปตอนหน้า…
จัดปายแจ้~ แม่จะวอร์มมือรอ!!!
(จบตอน)
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
