What the Love like Hell รักร้ายหลอมใจ นายเจ้าชายโลกันต์

 
“ฮัลโหลดัมปี้ ฉันไม่ค่อยสบาย~ ว่างมะ แวะมาหาหน่อยดิ”
 
[โน๊ววว ไอมีเดท คิวซาลอนยาวเฟื้อยย โรเบิร์ตมายฮาร์ทเพิ่งบินตรงจากออสเตรเลีย]
 
“อิตุ๊ดซี่ติดผู้ ฉันอุตส่าห์ยอมเป็นหมาเพื่อแกตั้งหลายรอบ! Last Question! เพื่อนกับผัวจะเลือกใคร?!”
 
[ผัว!]
 
ติ๊ด
 
จบละ TToTT ขนาดซี้แน่นปึกอย่างนังดัมปี้ มันยังไม่เอาช้านน!
 
ขยุกขยิกๆๆ
 
บัดนาว เรามีห้องหรูระดับห้าดาว สาวสวยเวรี่ๆ ฮอตตัวร้อนรุม และตุ่มพญาคันคากที่แถมมาจากน้ำมนต์เมื่อวาน ซึ่งมันทำให้ฉันเกาทั้งคืนไม่ได้นอน!
โทรหาป๋าก็ไม่รับ สายต่อไปเซย์ฮายป้าจี๊ดแกหน่อยละกัน >0<
 
“เฮโล้ว!”
 
[ไฮ้ย๊ะ! อั๊วโดนผีหลอกรึป่าว ลื้อเนี่ยนะตื่นเช้า???]
 
“น้ำมนต์ป้าใส่อะไรไปวะ! ผื่นขึ้นเต็มตัวฉันเลย!!!”
 
[เดี๊ยะ! ตบปากตามอายุขัยซะอิหนู! ลื้อกำลังลบหลู่สิ่งศักดิ์สิทธิ์!!! มันเป็นวิบากกรรมตามสนอง ไม่ได้เกี่ยวกะน้ำมนต์อั๊ว!]
 
“แล้วอั๊ว เอ้ย! ฉันต้องทำยังไงอะป้า >o<”
 
[เนื้อคู่ช่วยลื้อได้]
 
ติ๊ด
 
ทำไมทุกคนต้องตัดสายใส่ฉัน น้อยใจแล้วน๊าาา T^T
 
ละเนื้อคู่คืออะไร? หมูปิ้งสองไม้ใช้แทนได้ป่ะ ฉันไม่อยากยุ่งกะไอ้ถ่อยนั่นอะ 
 
ขยุกขยิกๆๆ
 
เฮ้อ~ ทัมใจ =o= 
 
เช็คอินต่อศรีสมร คัมม๊อน!~
 
“ฉันต้องการเบอร์นักเรียนชื่อ ‘แม็กม่า’ เอาทั้งเบอร์หลัก เบอร์รอง เบอร์ฉุกเฉิน เบอร์ติดต่อผู้ปกครอง บ้านเลขที่ด้วยก็ดี เฮอรี่!!! น๊าวว!!!”
 
ติ๊ด
 
คราวนี้ฉันชิงตัดสายก่อน โฮะๆ ไม่ได้แอ้มฉันหร๊อกนังเลขา ^0^
 
No halo~ Baby, I'm the reason why Hell's so hot~
 
ติ๊ด
 
“โทรกลับมาทำไมศรีสมร!!! หูหนวกเร๊อะ!!!”
 
[ขะ ขอโทษค่ะคุณเบอ…เอ้ย เชอรี่ ตะกี้แมวรับสาย]
 
“ฉันบอกว่าอยากได้เบอร์…!”
 
ติ๊ด
 
กรี๊ดดดด!!!!! กล้าตัดสายฉันหรอย๊ะยัยแก่สอนสะหมี~
 
ตู๊ด…ๆ…ๆ…ๆ…
 
งึ๊ด! แมวแดรกเครื่องไปแล้วรึไง? ทำไมโทรไม่ติด >[]<
 
พอ! เสียเวลา! มีใครช่วยฉันได้บ้างเนี่ย?
 
…
 
“ฮัลโหลโย…นายมีเบอร์แม็กม่ามั้ย?”
 
[เดี๋ยวส่งให้]
 
ติ๊ด
 
โยตอบกลับแค่ 3 พยางค์ก่อนตัดสายใส่อย่างไร้เยื่อใย
 
ToT เจ็บกระดองใจ! โอ๊ยยย เจ็บกระดองจายย~
 
คอยดูเหอะ! ถ้าไม่คุ้มนะไอ้หัวแดง ฉันจะถอนผมนายไปทำพริกหม่าล่า!!! >0<
 
[ร้านแม่ทองหยองสวัสดีคร้าบ~]
 
ฮึ๊ ไรนะ?? 
 
อุ้ย เขิล โทรผิดเหรอ >\\<
 
ติ๊ด
 
อ่าว…ลองกดอีกทีก็เบอร์เดิมนี่หว่า
 
[ร้านแม่ทองหยอง จะเอาอะไร?]
 
เสียงปลายสายเหวี่ยงๆ ค่อยคุ้นหูหน่อย
 
“ขอสายแม็กม่า”
 
[พูดอยู่]
 
เยส! เหี้ยม ห้วน ถ่อย รับประกันของแท้ล้านเปอร์เซ็น d>v<b
 
“ฉันเชอรี่-”
 
ติ๊ด
 
โว้ย~ คนสวยนะย๊าา ไม่ใช่คอลเซ็นเตอร์! พูดยังไม่ทันจะจบประโยคตัดสายเฉย! 
 
โทรกลับไม่ติดด้วย…กรี๊ดๆๆๆๆ มันบล็อคเบอร์ช้านน!!! >[]<**
 
ได้ดิ คุยดีๆ ไม่ชอบ เดี๋ยวนายเจอฉันแน่ไอ้หัวพริก!
 
ร้านแม่ทองหยองใช่มั้ย? ฉันบันทึกลงซีรีบรัมเรียบร้อย! 
 
อากู๋ เฮ้ล มี พลีสส~
 
“สั่งของหน่อยค่าา”
 
[เอาเท่าไหร่จ้ะหนู?]
 
เสียงแก่หวานใส Service mind ต่างจากไอ้นรกนั่นลิบลับ
 
“เหมาหมดค่ะ แต่ขอคนชื่อ ‘แม็กม่า’ มาส่งนะค้าา ^0^ พอดีว่าซี้กันที่โรงเรียน”
 
[ไอ้แม็ก! แฟนแกโทรมา เอาของไปส่งให้แม่ด่วน…รอหน่อยนะจ้ะหนู 10 นาที ปรู๊ดเดียวถึง~ เดี๋ยวปั๊ดตบเกรียนแตก! ชักช้าลีลา…]
 
ติ๊ด
 
รู้เลยไอ้หมอนี่มันติดเชื้อหมาบ้ามาจากใคร -o-; คุณแม่คื๊อแรงโพดด~
 
…
 
No halo~ Baby, I'm the reason why Hell's so hot~
 
“ตือดือตือ ดื๊อดือ~”
 
Inferno~ Baby, I'm the reason why bad's so fun~ 
 
“Hell's so hot~ Oh, so hot~”
 
โฮะๆ มีความสุขจุง ^0^ ไม่ได้ฟังริงโทนจนจบนานละ
 
เป็นไงจ้ะ ร้อนมั้ยเอ่ย นรกโลกันต์~ ร้อนยิ่งกว่าแม็กม่าเลยล่ะซี้~
 
ใช่ ฉันหมายถึงหัวแดงๆ ของนายนั่นแหละ :p
 
จุ๊ๆ ท่อนที่ฉันชอบกำลังมา
 
Manic like a chandelier, crack the ceiling~
 
“Marie Antoinette cause she's lost-her-head~”
 
ก็นั่งฟังเพลงเริ่ดๆ ตะไบเล็บรอไปดิค้าา ปล่อยให้ผู้เค้าตามตื๊อบ้างไรบ้าง ^3^
 
ขยุกขยิกๆๆ
 
ไอ้อาการคันนี่ก็ขัดมู้ดจริ๊ง -*- เออๆ เห็นแก่ความพยายาม รับหน่อยก็ได้
 
“อุ๊ต๊ะ ใครง่า~”
 
[ยัย-]
 
ติ๊ด
 
ว้าย~ อะไรเอ่ยโดนตัดสาย
 
ปิ๊งป่อง~ เจ้าชายโลกันต์ไง โฮะๆ ^o^
 
No halo~ Baby, I'm the reason why Hell's so hot~
 
เดี๋ยวน้าา ขอแปะๆ สีผึ้งเพิ่มความเป็นสิริมงคลก่อน 
 
คิดดี พูดดี ทำดี จงรักจงหลง โอมเพี๊ยง!
 
[เฮ้ย! ยัยเบอรี่เน่า! นิสัยเสีย! สันดานบูดทะลุจอ! ง่อยแดรกรึไงวะ สั่งของแล้วไม่ยอมรับสาย!!!]
 
<(>~<)> อึ๋ย~ เลเวลปากระดับนี้สีผึ้งทั้งกระบะก็เอาไม่อยู่
 
“บั่บว่าเดี๊ยนเพิ่งอาบน้ำเสร็จ เดี๋ยวจะส่งเบลบอยไปช่วยขนนะจ้ะ สุดหล่อ~”
 
ติ๊ด
 
ฮิๆ คนมันเกิดมาสวยอ่ะเนอะ ^.^ เสน่ห์ฉันคงร้ายแรงเกินต้านทาน จนตานั่นทนไม่ไหวกดตัดสายหนีหางจุกตูด
 
…
 
ก๊อกๆ
 
แอ๊ด~
 
เสื้อกล้ามขาว บึกบึน กางเกงยีนส์ เหงื่อโชก ผ้าขนหนูพาดบ่า ครบเซ็ตกรรมกร
 
…แต่ทำไมดูหล่อจัง
 
ไม่เชื๊อ ไม่เชื่อ~ ขยี้ตาแป๊บนะ เผื่อผีอำ >_<
 
“ส่งของครบแล้…เชี่ย!!! O_o นึกว่าเมนูใหม่ คางคกดริฟสตอเบอรี่! เธอไปทำอะไรมาวะ? เล่นยาอ่อ??”
 
ไม่ต้องมาเสแสร้งส่งสายตาเป็นห่วง ฉันรู้ว่านายกำลังบูลลี่! 
 
ละนี่จะเดินวนให้ครบ 3 รอบเลยมั้ย สวดเสร็จเผาเลย…ไม่ใช่ละ! >0<
 
ขยุกขยิกๆ
 
“มองไร ไม่เคยเห็นเชอรี่ชุบคาลามายอ่อ? -*-”
 
“ชุบน้อยไปเหอะ สภาพนี้ตกถังคาลามาย รับจ๊อบเสริมเป็นพรีเซนเตอร์ยาแก้คันก็ไม่บอก…เออ มาถูกทางละ เหมาะกับคนคันคะเยอแบบเธอ”
 
ใจฮ่มๆ เด้อเชอรี่ อย่าฟ้าวหยุมหัวสา…
 
คิดดี พูดดี ทำดี u0u~ สีผึ้งฉันต้องไม่เสื่อม
 
“นายยกของไปไว้ในห้องหน่อยสิ ไหนๆ ฉันก็เหมามาเยอะ นั่งกินด้วยกันเน๊อะ~ ^_^”
 
“อะไรเข้าสิงวะ -_-”
 
ไอ้ๆๆๆๆ…ฮึบ! ใจเย็นๆ
 
“ฉันเหง๊าเหงา~”
 
“แหงแซะ สภาพนี้ใครจะกล้าเข้าใกล้”
 
“หมอดูบอก ถ้าได้นายจะหายดี ^3< ”
 
“เป็นบ้าอ่อ ป่วยก็ไปโรงบาลนะ”
 
“อะ 3000 คืนนี้อยู่เป็นเพื่อนฉันที - -+”
 
เพี๊ยะ!
 
โอ๊ย~ เจ็บบ >0< ตีมาได้ ตุ่มหนองแตกหมดล๊ะ!
 
“นู่น บาร์โฮส ข้ามฟากไปสามก้าวถึง เอามั้ยล่ะ เดี๋ยวฉันโทรตามให้!”
 
“ไม่เอาๆ! ฉันอยากได้นายย~ o>o<o”
 
“เฮ้ย!!! หน้าด้าน! พูดมาได้ไม่อายปาก! เธอแม่งเป็นผู้หญิงประสาอะไรว๊ะ!!!”
 
“ของกินก็แบ่งให้! เอาเงินฟาดหัวแล้ว! แถมฉันออกจะสวยเริ่ดสะแมนแตน! นายจะเอาอะไรอีกย๊ะ!!! >[]<”
 
แม็กม่ากุมขมับทำหน้าโคตรปวดเฮด
 
หมับ!
 
มือใหญ่ตะครุบกรามฉันสะดุ้งเฮือก O_O แรงควายบังคับดัดหน้าหันซ้ายขวาเป็นเกียร์กระปุก
 
“เนี่ย! บ้านฉันเรียกอิสุกอิใส ไม่แกะๆ เกาๆ กินยานอน 2-3 วันเดี๋ยวก็หาย! เชื่ออะไรงมงาย เกิดมาเพิ่งเคยเจอพวกโง่ยอมเสียตัวเพราะหมอดู ควาย
ล้วนๆ! หัวเธอมีไว้แค่กั้นหูรึไงห๊า!!!!”
 
แง๊~ น่ากลั๊ว! ทำไมต้องตะคอกใส่ฉันแรงเบอร์นี้! TToTT
 
“ละดูปากดิ๊ ใครสั่งใครสอนให้เอาน้ำมันหมูมาพอก!”
 
“ประทานโทษ! It is a สีผึ้งย่ะ!!!”
 
กรี๊ดๆๆๆ ฉันชักจะทนมันไม่ไหวแล้วน๊าาาา!!!! >[]<
 
คิดดี ทำดี พูดดี จัดไปดิสีผึ้ง! เรามาทำทานกัน!
 
“ยิ่งแล้วใหญ่ กลัวไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งกับธรรมชาติ? ฉันจะบอกอะไรให้ฟัง สัตว์สงวนอย่างเธ…อุ๊บ!”
 
แหมๆๆ~ เคยเห็นแต่ฉากพระเอกโมโหแล้วจับกดหรอจ้ะ 
 
เออ! ดูไว้! ฉันนี่แหละ นางเอกโกรธเอะอะจูบ…!!!
 
ปากดีนักหรอ แม่จะกัดให้จมเขี้ยว 
 
หัวดิ้นสู้มือ พอตกอยู่ใต้อาณัตินายก็เป็นแค่ไอ้ลูกหมา!
 
ลิ้นฉันผูกก้านเชอรี่ได้เชียวนะ ไม่มีทางที่นายจะรอด เว้นแต่ฉันยอมเมตตา…!
 
ฉันผละริมฝีปากอวบอิ่มออกหลังเสร็จกิจ ใช้นิ้วปาดเช็ดเสนียดจังไรรสหวาน กรีดยิ้มเยาะสะใจ มองเหยียดสมน้ำหน้าฉบับนางร้ายป้ายแดง
 
“อุ๊ย ต๊ายตาย~ ใครเค้าสอนให้เอาน้ำมันหมูมาพอกปาก! ^o^”
 
“ธ…ธ…เธอ!!!”
 
กิ้วๆๆ~ แก้มแดงยังกะนางเอกการ์ตูนตาหวาน หน่อมแน้มซะไม่มี! >w<
 
“อ๊า~ ติดใจล่ะซี้ น่าเสียดาย…ฉันไม่อยากได้นายแล้ว! :p”
 
ปัง!
 
ฉันรีบหนีจัดการปิดประตูล็อคห้องเรียบร้อย! 
 
หวังว่าท่านยม ท่านเทพ เจ้ากรรมนายเวร อะไรก็ช่างจะพอใจ แล้ว Remove ไอ้ผื่นคัน So Eww!~ นี่ออกจากผิวสวยๆ ของฉันซักที
 
อี๊~ แปรงฟันหน่อยดีกว่า >~<  ขัดปากขัดลิ้นแรงๆ ด้วย เดี๋ยวเชื้อพิษสุนัขบ้ามันซึมเข้ากระแสเลือด!
 
ตื่อดึ๊ง!
 
อ๊ะ SMS จากไหนอี๊ก เว็บพนันบอลรึเปล่า?
 
[โอนเงินค่าขนมมาทาง xxxx กินให้หมดด้วย! ห้ามโยนทิ้ง! แม่ฉันตั้งใจทำมากกกกก ถ้ากินเหลือขอให้ชาติหน้าเกิดเป็นหมา Homeless คุ้ยเขี่ยเศษ
อาหารกินประทังชีวิตไปจนตาย อ้อ วันนี้ฉันจะคิดซะว่าจูบหมา ละอย่าสะเออะโผล่หน้าหลอนๆ มาให้เห็นอีกนะ อิป้าโรคจิต!!!]
 
“กรี๊ดๆๆๆๆๆๆ o>[]<o”
 
มันคิดว่ามันเป็นใคร๊!? กล้าด่ากันขนาดนี้เลยหรอ ไอ้เด็กปากไม่สิ้นกลิ่นน้ำนม! นายกับฉันห่างกันแค่ 3 ปีเองนะย๊าา
 
อย่าคิดว่าฉันจะยอมนะเว้ย!!! 
 
ติ๊ง!
 
[กราบป้าสิลูก! ติดใจก็บอก เผื่อว่าฉันจะใจอ่อน! ยอมให้นายจูบบาทา!!!]
 
ตื่อดึ๊ง!
 
[จูบตูดหมายังดีกว่าปากเธอ!!!!!!]
 
กร๊อบ
 
หักนิ้ววอมมือรอไว้เลย!
 
สงครามอัศเจรีย์(!) ปะทะฝีนิ้วไม่จบลงแค่นี้แน่!!!!!!!!
 
ถ้าวันนี้ฉันไม่ชนะ! ก็อย่าหวังว่าแกจะได้นอนเลยไอ้หัวแด๊งงงงงง!!!!!!!!!!!!!!!
 

 
(จบตอน)
 
Cr. Inferno - Sub Urban & Bella Poarch