What the Love like Hell รักร้ายหลอมใจ นายเจ้าชายโลกันต์
เขียนโดย Killolat
วันที่ 9 ตุลาคม พ.ศ. 2567 เวลา 15.01 น.
แก้ไขเมื่อ 14 ตุลาคม พ.ศ. 2567 07.02 น. โดย เจ้าของนิยาย
2) ~น้ำมนต์~
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
“บ้านเธอหรอวะ? - -;”
ไอ้หัวแดงมองเหยียดฉันสลับกับเพิงหมาแหงน
Are you กวนteen?
ฮึ่ย~ ฮึบไว้เชอรี่ ฮึบไว้! ต้องล่อมันเข้ารังโจรให้ได้!!! >^<
“Ya~ เข้ามากินน้ำกินท่าก่อนซี้ ^0^”
ฉันตีเนียนเฟรนลี่กวักมือเรียกป่อยๆ
“=_=”
หน้ามันโคตรระแวง
เค๊ เปลี่ยนแผน
หมับ!
ฉันโดดเกาะแขนแนบชิด กัดปากยั่วขยิบตาแบบแซ่บซี๊ดพริกครึ่งสวน
เจอช๊อตนี้เข้าไปเป็นใครก็ระทวย~<3
“…”
ฮัลโหล๊วว Why you มองบนย๊ะ?? สาวสวยอยู่นี่โว้ย!
ซ่าาาาา
“กรี๊ดดด!!!!~”
ใครมันบ้าเล่นสงกรานต์เดือนมิถุนา!
“ไอ้หย๋า~ ซอรี่ๆๆๆ”
กะเน็คๆๆ วรั้ย! ไม่ใช่ละ >0<
“สาดน้ำใส่ฉันทำไมห๊าป้าจี๊ด!?”
“ไหนๆ พวกลื้อก็เปียกละ เข้ามาอาบน้ำมนต์ล้างซวยก่อนสิ”
วุ้ว จีเนียส! ป้าแกเนียนปิดประตูตีแมวนี่หว่า
“ฟรีมั้ยป้า? -o-”
ไอ้งกขวานผ่าซากชิงถามไม่เกรงใจใคร
“ฮุๆ อั๊วคนไทยน้ำใจล้วนๆ~ ^0^”
“^^ b”
หมอนั่นยิ้มชูฮกให้ป้าจี๊ด
หูย~ แอบหล่อ…
ชิ! ก็แค่หล่อ! ข้อดีเท่าหางอึ่ง! >p
…
ป้าจี๊ดยื่นผ้าขาวม้าให้หมอนั่น ส่วนฉันได้ผ้าถุงลายแก๊แก่
“เดี๊ยนไม่อาบดีกว่า บั่บว่าผิวแพ้น้ำประปา ต้องชะโลมด้วยน้ำแร่ธรรมชาติจากยอดเขาเอเวอเรสต์โอนลี่ uou”
“ดัดจริต”
“ปากคอเราะร้าย! >[]< สมละนังเอวาไม่เอาแก๊!”
“ไอ้พี่โยมันก็ไม่เอาเธอเหมือนกันล่ะว๊ะ! -*-”
“กรี๊-/…ซุบซิบๆๆ”
ก่อนที่ฉันจะระเบิดเสียงกรี๊ดคอแตก ป้าจี๊ดแกก็สะกิดยิกๆ แอบกระซิบเตือนว่า
‘ถ้าไม่อาบพร้อมกัน ท่านยมจะเกรี้ยวกราด’
มือฉันสั่นขยุกขยิก ขบเขี้ยวเคี้ยวฟันกรอดๆ
งึ๊ด! งึ๊ด! งึ๊ดว๊อยยย!!!! ไอ้ยมบาลหัวเดาะเอ้ย!
ในขณะที่ฉันกำลังหาทางระบายอารมณ์ ไอ้เนื้อคู่แดงแจ๋แล๋ก็มูฟออนไปหาโอ่งมังกรหลังบ้านแล้ว
เปรี้ยงง!!!
“เฮือก…! O[]O”
สายฟ้าฟาดทะลุฝ้าสังกะสี เฉียดนิ้วก้อยเท้าฉันไปนี๊ดเดียว ทิ้งรอยไหม้สีดำเป็นวงไว้บนพื้นแทนคำขู่
Please-Calm-Down ท่านย๊มม~ TT[]TT
Da*m ละผ้าถุงมันใช้ยังไงเนี่ย?? เกิดมาเคยใส่แต่ชุดคลุมอาบน้ำเกรดพรีเมี่ยม
ซ่าา ซ่าา ซ่าา
โอ้ยย ไอ้คนหลังบ้านก็จ้วงเอาๆ วิดน้ำมนต์หมดโอ่งละมั้ง
…
อ่าว บ่นแค่นี้ทำเป็นงอนมิดจี่หลี่
ม่ายย~ รอก๊อนน TOT ฉันยังอยากมีนิ้วก้อยน้อยไว้จิกส้นสูงปราด้าเริ่ดๆ นะย๊ะ
ปราณีตคืออะไรไอด้อนแคร์ คิดใหม่ทำใหม่ ใช้ไฟหน้าให้เกิดประโยชน์ ยัดผ้าเวรตะไลเข้าซอกนมโลด!
“แม็กม่าจ๋า~ ^0^ ฉันอาบด้ว…”
อั๊บแอ่
“กรี๊ดดด!!!!~”
เจ้าที่แร๊งส์! มีบักกะปอมตัวบะเอิ้บเกาะอยู่บนปากโอ่ง แถมมันยังจ้องหน้าฉันเหมือนหิวตับ >~<
“โว๊ย! หนวกหู -*- ”
หนุ่มล่ำเปลือยอกนุ่งผ้าขาวม้าแดงผืนบางชักสีหน้ารำคาญ หันหลังถูสบู่นกขุนทองต่อไม่สนใจ
“…”
ช่างหัวไอ้บ้านั่น ปัญหาใหญ่ระดับชาติตอนนี้คือสัตว์ประหลาดตัวเท่าแขนดำปิ๊ดปี๋ที่มองเฟียสตาขวาง
อี๋~ น่ากลั๊ว! Get lost! บักกะปอม!!! ต่างคนต่างอยู่เด้อ~ >_<
ฉันค่อยๆ ย่องช้าๆ กลั้นใจกระดึ๊บทีละก้าวเข้าหาอีตาหัวแดง
อ๊ะๆๆๆ อั๊บแอ่…!!!
“กรี๊ดดๆๆ!!!~”
มันแลบลิ้นเล่นลูกคอขู่ วิ่งสิ่งคูณร้อยไล่กวดฉัน
ไม่อยู่แล้วโว้ยยย >[]<
อั๊บแอ้ๆๆ!!!
เจ็บแค้นเคืองโกรธโทษฉันไย ชาติก่อนฉันเอาโคตรเหง้าแกทำต้มแซ่บรึไงไอ้ตุ๊กฟาสต์แปด!~ TTOTT
สองมือกำผ้าถุงกระโจมอกดริฟต์รอบโอ่ง เล่นมอญซ่อนผ้าอยู่พักใหญ่กว่าไอ้คนใจดำจะยอมช่วย
หมับ!
มือใหญ่คว้าจับอั๊บแอผีอย่างง่ายดาย
มันยังพยายามตะเกียกตะกายมาหาฉันแบบเอาเป็นเอาตาย
อี๋~ ตัวปลิ้นดิ้นดุ๊บดั๊บน่ากลัวเว่อร์ คืนนี้ฉันคงเก็บไปนอนฝันร้ายแหง๋มๆ T-T
“โห่ ป๊อดว่ะ แค่นี้ก็กลัว”
“แค่นี้บ้านแกดิไอ้หัวซอส! ตัวมันใหญ่กว่าน้องชายนายอีก! >0<”
“เอ้า วอนซะละ! ปากแบบนี้อยากจุมพิตเจ้าชายกะปอมสิท่า ^^*”
แอ้ๆๆๆๆๆ!!!
อี๋ๆๆๆๆ~ >-< มันร้องเหมือนเรียกพวกเลย
พรึด!
พรึ่บ!
“กรี๊ดดดด!!!!~ O[]O”
ตะลึงวัน! ไอ้เหลนสู้ชีวิตหลุดพรึดกระโดดพุ่งเกาะหน้าเดี๊ยน!!!
ตะลึงทู!! ฉันตกใจล้มหงายหลังแอ่งแม้งผ้าถุงหลุดอะหล่างฉ่าง!!!
ตะลึงทรี!!! ไอ้หัวแดงมันเห็นดอกบัวคู่ช้านนน แง๊!!~! TTTTOTTTT
ดุ๊บๆๆๆ
อัพเดทสถานการณ์อั๊บแอป่าคลานต่ำเกาะนม หัวแดงสะบัดหน้าหนีแก้มแดงเป็นตูดลิงเตรียมเผ่นแน่บ ส่วนฉันแข็งกลายเป็นหินเหมือนถูกสาป ปากสั่นพะงาบๆ พยายามร้องขอความช่วยเหลือ
“ซะ ซะ ซะ ซ่อย…ข่อยแหน่”
“ส…สระซอยอะไรนะ?”
โอ๊ย! งั๊วหลาย!!!
“ช่วยด้วย!!!! TT[]TT”
ดึ๊บๆๆ
“กรี๊ดๆๆ! มันจะกัดหัวนมช้านน ช่วยด้วยๆๆๆ กรี๊ดๆๆ!!!”
“เอ้อๆ ใจเย็นโว๊ย! หูจะแตก!!!”
ไอ้หัวแดงแรงฤทธิ์ลุกลี้ลุกลน หลับตาคว้าลมงมโข่งหาจิ้งเหลน
หมับ!
“กรี๊ด!!! นั่นนมฉันโว๊ย!”
พลั่ก!
ซ่งติงฉันทำงานไวกระตุกถีบหน้าเค้าหงายเก๋ง
“โอ๊ย~ อยากจับตายอะยัยป้าหัวนมดำ!!!”
“เฮ๊อะ! ของแกดีนักแหละ ไอ้เด็กหัวนมบอด!!!”
“เค้าเรียกหัวนมขี้อายโว้ย!”
“งั้นฉันก็สีโรสวู้ดย่ะ! o>\\\<o”
อ๊ะๆๆๆ อั๊บแอ๊!!!
“เฮือก…!!! ฮะ เฮลมี๊ TOT~”
พอได้เถียงกันเหมือนปลดแอก เราเลิกเกร็งใส่กันแล้ว แต่ไอ้อั๊บแอหื่นมันยังอยู่! T^T
“เดี๋ยวนะ ขอฉันลองเจรจากะมันก่อน…อั๊บๆๆ แอ่~”
“เจรจาพ่อง! รีบเอามันออกไป๊!!!”
“เอ๊า! ก็ฉันมองไม่เห็นอ่ะ เดี๋ยวไปตามป้าจี๊ดมาให้”
“ไม่เอ๊า…ยะ อย่าทิ้งฉันไว้คนเดียว กระซิกๆ T-T”
แอ๊ๆๆ
หุบป๊าก! ไอ้กะปอมวอนนาบีซุปตาร์ อยากมีซีนเหลือเกินนะแก๊~ TTOTT
ดึ๊บๆๆๆ
“กรี๊ดๆๆ!!! มันจะเข้าเชอรี่น้อยช๊านนน”
“แม่งเอ้ย…เธอบอกทางมา เดี๋ยวฉันจับออกให้”
และแล้วเกมคีบตุ๊กตาก็เริ่มขึ้น
“ซ้าย…ซ้าย! ปั๊ดโธ่! นั่นมันขวา! So dump! ตกลูกเสือรึไงห๊า!!! >o<”
“ลำไย! ซ้ายเธอหรือซ้ายฉันก็บอกดีๆ ดิว๊ะ!!!”
“ลงอีก…อีก เร็วๆ เร็วเด๊!”
“โว้ยย แม่คุณ! เอาออกเองเลยไป!”
กล้าขนาดนั้นฉันทำไปนานแล้วย่ะ >[]< โดนมันกัดนิ้วขาด แล้วฉันจะใช้อะไรถือหลุยส์วี๊ดตอง!
“อ๊ะ ตรงนั้นแหละ จับเลย!!!”
หมับ!
กรี๊ดดด!!!~ มันดริฟต์หลบ! ไต่ขึ้นหน่มน๊ม!
“อร๊ายย~ นั่นพุงฉัน! >\\\<”
“เธออย่าทำเสียงแปลกๆ ดิวะ เดี๋ยวคืนนี้ฉันฝันร้าย!”
“งั้นนายก็เอามือออกไปเซ่! T\\\T”
“แบบนี้ง่ายกว่า…มันอยู่ไหน?”
หมอนั่นปรับเสียงเบาลงแทบกระซิบ กันอั๊บแอตื่นหนี ฉันเลยทำตามบ้าง
“…ขึ้น”
มือด้านไต่สไลด์ตามลำตัวนุ่มนวล โคตรอีโรติก! >\\\<
“…ตรงนี้หรอ?”
พอน้ำเสียงเข้มห้าวแผ่วลงมันยิ่งดูอ่อนโยนปนเซ็กซี่
ตึกตักๆๆ!
ใจฉันเต้นระรัวเป็นกองชุด
หรือนี่คือฉากที่ท่านยมต้องการ…?
“..อืม”
หวังว่าตานั่นจะไม่เก็บไปแซวทีหลังนะ ที่ฉันทำเสียงอ่อนระทวยเบอร์นี้
“ไอ้หย๋า!~ เด็กเวง พวกลื้อเล่นเซ็กส์ทอยอะไรกันหลังบ้านอั๊วะ!!!”
“กรี๊ดดดด!!!!~”
.
ป้าจี๊ดเดบิวต์ด้วยสำเนียงจีนภูธรทรงพลังทำแบล็คซาลามานเดอร์แลนหนี เหมือนมันกลัวถูกจับไปตากแห้ง -_-;
หลังจบเหตุการณ์พญายมข่มเหง ตุ๊กแกผีอาละวาด โชว์หนองโพ ฉันก็อาบน้ำมนต์ล้างซวยพอเป็นพิธี 2-3 ขัน ส่วนไอ้หัวแดงสวมผ้าขาวม้าผืนเดิมนั่งสบายใจเฉิบเป่าผม ร้องเพลงแก๊แก่ตามคลื่นวิทยุ
“พรหมลิขิตบรรดาลชักพา ดลให้มาพบกันทันใด~”
เสียงดีอยู่หรอก น่าส่งไปประกวดเดอะหวอย เอาทุนมาซื้อเพ็ดดีกรีเลี้ยงหมาในปากให้มันเชื่องลงหน่อย -o-
“ก่อนนี้อยู่กันแสนไกล พรหมลิขิตดลจิตใจ ฉันจึงได้มาใกล้กับเธอ~”
อี๋~ เนื้อเพลงเสี่ยวเกิ๊น! >0< ขนลุกเฟร่อ!
“เออชะรอยจะเป็นเนื้อคู่ ควรอุ้มชูเลี้ยงดูบำเรอ~”
ป้าจี๊ดแกร่วมร้องประสานเสียง…
ส๊าธุ๊!~ พ่อแก้วแม่แก้ว วอนท่านยมเปลี่ยนมาจิ้นคู่นี้ทีเถ๊อะ >/|\<
“แต่ครั้งแรกเมื่อพบเธอ ใจนึกเชื่อเมื่อแรกเจอ ฉันและเธอคือคู่สร้างมา~ …เฮ้ย! มองไรวะ ไม่เคยเห็นคนร้องเพลงอ่อ”
ร้องเอื้อนจบท่อนก็หันมาตวาดฉันเลย ปากว่างเป็นไม่ได้! รับเท้าไว้ทานเล่นสักข้างมั้ย?
“หึ๊ เพิ่งเคยเห็นควายออกลูก เพลงอะไรก็ไม่รู้เชยสะบัด! -^-”
“โห่วเธอ! ไม่รู้จักพี่เท่ห์ อุเทน ได้ไง? บ้านนอกว่ะ เนี่ย ‘Legend of ลูกกรุง’ เลยนะเว้ย น่าสงสาร…ตอนเด็กมีปมพ่องไม่เปิดให้ฟังอ่อ”
“Look at me! เมดอินอเมริกา! จะไปรู้จักเพลงลูกกรงลูกกรุงได้ไงก๊อนน อีกอย่างบ้านฉันเปิดแต่หมอลำ แน่จริงแข่งร้องจินตหราเด้ แตงโม๊ๆ แตงโม~ โด่ ลูกคอฉันไม่แพ้ใครหรอกย่ะ! >0<”
“เซาะกราวขนาด~”
ว๊าย! ทำไมไม่เข้าข้างฉันอะป้าจี๊ด
ข้ามๆๆ สองรุมหนึ่ง Unfair! ตัดฉาก!!!
.
-30 นาทีต่อมา-
ป้าจี๊ดตะล่อมไอ้หัวแดงทำพิธีแบ่งกรรมสำเร็จ โดยใช้ฉากอาบน้ำมนต์ระทึกขวัญเป็นข้ออ้างว่า ‘ผิดผี’ วิญญาณบรรพบุรุษจะพิโรธถ้าไม่ผูกดวงกัน โชคดีที่หมอนั่นมันไม่เชื่อเรื่องพวกนี้ เลยยอมทำให้จบๆ ไป เพราะขี้เกียจฟังฉันวีน
ขั้นตอนก็ไม่มีอะไรมาก ใช้สายสิณจน์ผูกข้อไม้ข้อมือแล้วนั่งฟังป้าแกบ่นมะงึมมะงึม -_-;;
เบื่ออ่ะ~ ขอตัดฉากอีกรอบละกัน
ชับ!
“อะ ของเธอ”
แม็กม่ายื่นแบล็คการ์ดคืนให้ก่อนกลับ
What?? ไม่ได้ร้อนเงินละนายตามฉันมาทำไม???
อ๋าา หรือว่า~
“ฮันแน่~ หลงเสน่ห์ฉันเหรอ ฮุๆ ^.^”
“ฮึ เก็บไว้กลัวเป็นเสนียดว่ะ เริ่มคันนมยิบๆ ละเนี่ย -o-”
“ธรรมด๊า พวกสัตว์นรกมันแพ้น้ำมนต์!”
“เนรคุณ รู้งี้ปล่อยให้ตกเป็นเมียตุ๊กแกซะก็ดี -*-”
“ไปเห่าต่อในนรกนู่นไป๊ ไอ้ปากปีจอ!!!~”
“เอ้อ! หูฉันก็ไม่อยากเจอเธอเหมือนกันแหละว๊ะ ยัยปากโทรโข่ง!!!”
(จบตอน)
Cr. พรหมลิขิต - เท่ห์ อุเทน พรหมมินทร์
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ