What the Love like Hell รักร้ายหลอมใจ นายเจ้าชายโลกันต์
เขียนโดย 
Killolat
วันที่ 9 ตุลาคม พ.ศ. 2567 เวลา 15.01 น.
แก้ไขเมื่อ 17 พฤศจิกายน พ.ศ. 2567 12.06 น. โดย เจ้าของนิยาย
20) บทที่ 20~นรก~
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
((Magma talk) )
“แม็กม่า! แม็กม่า!! แม็กม่าาาา!!!”
“โว้ยย! อะไรของเธอว๊ะ ชิ่วๆ!!!”
ยัยตัวแสบ! นึกว่าหนีตามผู้ชายไปละ
เจือกโผล่มาตามแว้ดๆ ใส่หู
รู้มั้ยวะอิป้า เธอทิ้งฉันเผชิญโชครถเก๋งรถสิบล้ออะไรบ้าง
ตั้งแต่วันที่เห็นผีแม่ชีก่อนสลบ ไอ้ตัวอื่นมันผุดจากขุมไหนไม่รู้ รอลงแขกตูเป็นโขยง
ยิ่งตอนยิงกระต่ายโคตรลำบาก พ่องจ้องจนฉี่เหนียว ดีไม่เป็นนิ่วตายฮ่า
“โฮๆๆ ฉันอุตส่าห์บวชให้ Why you ไล่กันเหมียนหมา~ ToT”
“แต๊งกิ้ว! ไว้จะเกาะชายผ้าขาวเธอลงนรกละกัน -*-”
หมับ!
เชี่ย! ชอตนี้อีกแล้ว!
นะ…นมเธอชนหลังว๊อยย~
“นายต้องรับผิดชอบ! เพราะฉันเอาแต่สวดภาวนาเลยไม่มีเวลาหาคู่ควงงานพรอม I am very POP! ไม่ยอมถูกชะนีน้อยมองว่าแก่แร้งทึ้งหรอกย๊าาา >
[] <”
“เออๆ! หุบป๊าก!!!”
.
เอวาน่ะน่ารัก ถึงจะชอบทำตัวเอ๋อเหรอ
ส่วนยัยเบอรี่เน่าเนี่ย…
เจริญเหอะ หยั่งไม่ถึงเลยว่ะ ตูชอบไปได้ไง?
ละดูเลือกชุดให้ ทองระยิบพระเอกลิเกยังอาย
บู้บี้ร้านแม่ตูช้ะ? - -^ สะท้อนแสงแข่งกะดิสโก้บอลอ่อ
ซึ่งสภาพอิป้าเองก็ไม่ต่างจากลูกนิมิตเล้ย แถมโป๊อีก
“เฮ้ย! โป๊ไป -*-”
“วรั้ย~ หึงหราา”
“สงสารคนมองเว้ย!”
“กรี๊ดๆๆ!!! ทีแกล่ะ แหวกอยู่นั่นแหละ! หัวนมบอด!!! > [] <**”
“หนวกหูน่ายัยเม็ดขนุน! ไม่แก้ผ้าเดินก็บุญละโว้ย! ชุดเตี่ยไรร้อนชิบเป๋ง!!!”
ฉะกันตลอดทาง ชีวิตแม่งมีแต่เถียงกับด่า
แหงแซะ ก็ฉันโคตรแพ้ทางเธอเลยนี่หว่า…
(ปล.ตอนโกรธหน้าเหมือนแม่ตูเด๊ะ - -;;)
.
เข้างานยังไฟว้ต่อ ไอ้เรามันเลือดนักสู้
นี่ถ้าไอ้วิดไม่ขัดคงได้ฆ่ากันตายแน่
เรื่องนั้นช่างปะไร อภิมหาไฮไลท์ของงานนี้ เพิ่งเปิดฉากเมื่ออิป้าคุกเข่าขอผมแต่งงาน!?
“Will you merry me!!!”
“ไม่!!!”
แม่งเอ้ย! โคตรฉุนเลย!
รู้ว่าเธอมันสันดานแย่! ยัยคนเอาแต่ใจเติบโตมาแบบพ่อแม่ไม่สั่งสอน! โปรยเงินเป็นกระดาษ ทั้งสามัญสำนึกและความเห็นใจติดลบ!
คบฉันไว้แก้ชง + ใช้งานแทนขี้ข้า มองกันเป็นเซ็กส์ทอย แถมนอกใจไปซดเล้งกับเฮียแจ็ค!
แต่เธอกล้าเอาเรื่องนี้มาล้อเล่นเนี่ยนะ?!
ยัยกระซู่ติดสัตว์เอ้ย ทำไมถึงชอบปั่นหัวฉันอยู่เรื่อย…!
“…ฮึก”
“…”
แล้วทำไมถึงร้องไห้ล่ะ…?
เบอรี่ลุกพรูดมองผมตาขวาง กำหมัดแน่นกระทืบพื้นป้าบๆๆ
“กรี๊ดดด!!!”
เธอแหกปากกรีดร้องเหมือนเด็กถูกขัดใจและวิ่งหายไปในความมืด
‘ให้หนามงิ้วทิ่มดากบักหัวงู๊! สักวันฉันจะหาผัวใหม่ที่หล่อกว่า รวยกว่า แหงนหน้าขึ้นมามองด้วยล่ะ ไอ้แก่เอ๊ย!!!’
จู่ๆ ก็นึกถึงตอนแม่เคาะโลงด่าพ่อ
เหตุเกิดจากมรดกรูปเมียน้อยในเครื่องแซมซุง
ให้ตายสิ…ตอนร้องไห้ ยังทับไลน์ยายทองหยองอีกนะ
จี๊ดเลยว่ะ เจ็บแปลบในอกเลย
ตึกตักๆๆ
ผู้หญิงบ้าอะไรขอผู้ชายแต่งงาน
ดูทั้งหมดที่เธอทำกับฉันสิ…ใครจะโง่เซย์เยสว๊ะ!?
…
“เบอรี่!!!”
ผมเองแหละ ผมเองแม่งโคตรโง่
แทบไม่ต่างจากหมาที่ซมซานหาเจ้าของ
ฉันรักเอวานีน ตอนนี้ก็ยังชอบอยู่ แต่กลับนึกภาพตอนคบกันไม่ออกแล้ว
ทุกครั้งที่คิดถึงคำว่า ‘แฟน’ มักมีแต่หน้าเธอลอยขึ้นมา
ตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ ที่รู้สึกว่าการอยู่ด้วยกันมันสนุก ถึงจะโคตรน่ารำคาญ
เธอน่ะมีข้อดีตั้งเยอะแยะ ทั้งหน้าด้าน อึด ถึก ร้องเพลงเพราะ แม้ฟุ่มเฟือยแต่ขยันทำงานยิ่งกว่าควาย
ขอโทษนะเบอรี่…เสียเซลฟ์จากคนเก่า ไม่ควรเป็นข้ออ้างให้ตีตัวห่างจากเธอ
…ฉันเองก็ไม่เคยเป็นแฟนที่ดีเลย
.
บรื้นนน~
ยัยนั่นสตาร์ทรถออกไปแล้ว
อารมณ์นี้เนี่ยนะ??
เฮ้ย มันอันตรายนะเว้ย!
ผมรีบคร่อมไอ้แดงลูกรักตามจี้ท้าย
แง้นนน
อย่าดูถูกแชมป์ไบท์เกอร์ระดับอำเภอนะเฟ้ย เหยียบมิดไมล์เธอก็หนีฉันไม่พ้น!
ก๊อกๆๆ
ผมบึ่งไปเคาะกระจกฝั่งคนขับ
“O_O”
ยัยเบอรี่หันมาทำหน้าเหวอ
“จ๊อดดด!!!”
เสียงตะโกนถูกลมตีต้าน ได้แต่หวังว่ายัยโง่นั่นจะฉลาดพออ่านปากออก
อิป้าเลื่อนกระจกรถลง
“อะไรน๊ะ!?!”
“จอดสิโว้ยย!!!”
“ม่ายด้ายยิ๊นนน!!!”
โถ่ นี่โง่หรือแกล้งโง่วะเนี่ย -*-
แหวกทุกกฎจารจร ไล่ตั้งแต่ขับรถเร็ว สติฟั่นเฟือน ไม่มองทาง
เออ! แล้วผมกำลังจะแหกเพิ่มอีกข้อ
No halo~ Baby, I'm the reason why Hell's so hot~
“ฉันบอกให้เธอจอดรถโว้ยย ยัยโง๊!!!!”
[แง๊งงงง TToTT นายจะแคร์ทำไม๊ ให้ฉันตายซะยังดีกว๊าา!!!]
หัวจะปวด - -^ ร้องไห้ขี้มูกโป่ง ในขณะที่กระพุงแก้มกระพือลม
คนอะไร น่ารักเหมือนปลากะโห้
“เห็นชีวิตมีค่าเท่าลูกอ๊อดรึไง?! จะจอดมั้ย! หรือต้องให้ใช้ไม้แข็ง!!!”
[ม๊ายยยย~ TT [] TT]
ฟ้าวววว
ผมขับแซงทิ้งระยะรถยัยนั่นไปหลายโยชน์ ก่อนหยุดเบรคปาดหน้าตบไฟสูงแยงลูกตาให้ทะลุไปข้าง
เอี๊ยดดด
เฮ้ยๆ …เธอจะหยุดใช่มั้ย??
ว๊ากกก!!!! เบรคแตกรึเปล่าว๊ะ อิป้าาา!?!? O [] o
ปิ๊ดๆๆๆ!!!
โครมมม!!!
((The end of Magma talk) )
.
“กรี๊ดดดดดดส์…!!!~”
ฉันหลับตาปี๋กรีดร้องจนเสียงหมดหลอด
ไม่กล้าเบิ่งวิชั่นตรงหน้า กลัวเจอศพหัวแดงโชกเลือด
“…แม็กม่า…แม็กม่า ขอโทษ…ฉันขอโทษ…!”
ได้แต่บ่นพึมพำกับตัวเองเหมือนคนสติหลุด
ตึง!
“กรี๊ดดด!!!!”
ผีไอ้หัวแดงเกาะกระโปรงเรดดี้น้อย!!!~
“ยัง…ยังไม่พาตูไปโรงบาลอีก…แอ่ก!”
ร่างสูงหัวโชกเลือดฟุบไปแล้ว
“โน๊วๆๆ ด้อนดาย!!! ถ้านายตายฉันจะเถียงกับคร๊ายย!!!~”
ฉันรีบปลดเบลล์ออก มูฟไปขนมายเบบี๋ขึ้นรถ
“แม็กม่า! ห้ามตายนะ!!! ขอโทษ! ฉันขอโท๊ดดด~ ToT”
“เขย่า…หาพ่อ…เธอเร๊อะ! ระ รีบไปโรงบาล!”
“ฮือออ~ T^T”
ปากหมาอ่อนแรง กระดูกหักกี่ซี่ก็บ่ฮู้
“อดทนไว้นะที่ร๊ากก I will help you now!”
“…เฮ่อ =_=;;”
“ว๊ายย ห้ามหายใจทิ้งน๊ะ เซฟออกซิเจนไว้!!! >_<”
“เคร…ฆ่าตูเหอะ”
.
สมที่เดี๊ยนกดตะบะบวชชีให้ แม้นต้องปลงอาบัดเอวี่เดย์ เพราะคิดถึงเขาออลไนท์
ไอ้แดงช่วยรับเคราะห์แทนพ่อมัน แม็กม่าจึงรอดตายอย่างหวุดหวิด หมอเย็บแผลตรงจุดตบเกรียนแค่ 3 เข็ม
“กระซิกๆ T^T”
“หยุดเลย! เลิกสำออย! ฉันสิควรร้อง โดนเธอชนแบบกะฆาตรกรรม - -*”
“Dammit! บักควายทึ่ม! ใครใช้ให้นายปาดหน้าเล่า!!! แง๊งงงง ~TToTT”
หมับ!
ว๊ายย~ ฉากเลิฟซีนกลางฮอสปิตอล โดนผู้ดึงไปกอดปรับฟีลลิ่งแทบไม่ทัน -\\\-
“รู้แล้วก็อย่าขับเร็วอีกล่ะ…”
ตึกตักๆๆ
งื้ออ~ Stay still forever เลยได้ป่าว
หูแนบอกเปลือยเปล่าช่างกร้าวใจ >\\\<
ชาบูๆ ~ ปลดกระดุมเสื้อคือดีย์ -.,-
เอ๊อะ ว่าแต่…
“กล้าสั่งสอนคนอื่นเนอะนายอ่ะ -o-”
“ฉันจะขับช้าๆ เหมือนกัน สัก 80 พอ”
ช้า-พ่อง =*=
“จริงสิ แม็กม่า~ ตะเองไล่ตามเก๊าตะไมหยอ~”
อัญเชิญองค์อิเจนลงร่าง เพื่อผู้ต้องแบ๊วสุด! ^3<
ฟึบ!
เอ้า ไหงผลักออกแบบขี้เดียด??
ไหนว่าชอบเวย์ใสๆ ผัวอยู่ไส =o=
ขวับ
ฉันสังเกตเห็นใบหน้าที่หันหนีแอบแดงอยู่นิดนุง
“เพราะฉัน…ชอบเธอ”
“ห๋าา พาด่อนมี๋? ตะกี้พูดกะแม่ซื้อเหรอ?? Talk again! Surround!!!”
“เริ่มจากแฟนก่อนได้ม๊ายย?! ถ้าพร้อมแต่งเมื่อไหร่ ฉันจะเป็นคนพูดเอ๊งงง!!!”
“O///O”
คราวนี้ดังสะเทือนถึงห้องดับจิต
หมับ!
“วี๊ดดด แม็กม่าๆๆ!!!~ >///<”
เชอรี่อิสแฮปปี้เออร์!
เดี๊ยนโดดกอดท่าอุ้มแตงเล่นซะเสลี่ยงเซ
“ธะ เธอ!”
“I love you like hell~”
“เฮ้อ”
Why you ทิ้งขว้างออกซิเจน!?
เดี๋ยวปั๊ดจับกดจูบเลยเน้! >3<
.
-22.23 น.-
(ณ คอนโดเดิมของเดี๊ยน)
Bad role models อย่าหาทำเด้อนักเรียน
นอกจากเป็นภาระท้องถนน & แหกปากกลางโรงบาล เดี๊ยนยังหิ้วเด็ก 17 ขึ้นห้อง
Actually อยากย้ายหนีให้ไกล เพราะมีผีป้าตำสาก But here เต็มเปี่ยมด้วยเมมโมรี่ระหว่างเรา
Example โอนลี่จุ๊บเปอร์จุ๊บ แต่มโนไปเองว่าเยเย่ -*-
นี่จำได้แล้วว่าหลังซู้ดซี้ดส์แก๊สปลุกเซ็กส์ ฉันคึกคักออกท่าเยอะ นิ้วกรีดกรายกดโดนยาสลบล้มช้าง จบข่าว. T-T
However คริสต์มาสอีฟแสนหวาน Let's start~
เดอะเฟิร์สขอจัดการผ้าขี้ริ้วห่อทองตรงนี้ก่อน
“เบบี๋จ๋า~ รีบอาบน้ำล้างซวยเนอะ เดี๋ยวหยิบผ้าขนหนูนู้มๆ ให้~ ^0^”
ฉันดันหลังต้าวท่อนซุงที่ยืนทื่อเหมือนเพิ่งเคยเข้าห้องสาวไปทาง Shower room
“มีชุดนังดัมปี้…”
กึก
ร่างสูงหยุดชะงักหันขวับมองตาขวาง
“ให้ผู้ชายคนอื่นเข้าห้องอ่อ?”
เว่าออกมาได้จังได๋ นี่ใคร? ฉายารองเดี๊ยนเชอรี่สามโคก!
เฮอะ ถ้านับจากเพศสภาพก็มีแค่นังดัมปี้โอนลี่วัน บีคอสโดนอิเจนปาดหน้าเค้กตลอดเว =_=
ละที่มาของชุดคือ…เมาฮากใส่เสื้อนางเลยยอมยกให้
“แหมๆ หึงยันหมาตัวผู้เลยมั้ยล่ะ นายก็รู้นี่ว่าฉันยังซิง”
ฉันมองช้อนกัดปากยั่ว เสริมออฟชั่นนิ้วม้วนผมอ่อยเหยื่อ
Shower to shower together เลยป้ะล่าา ไอต้าวโกโก้คลุกฝุ่น >3<
“อ๊ะ เหมือนฉันนึกอะไรออก”
“ว๊อทท?”
งงเด้ โดนคัตฟีลเพราะซัมติงวรอง - -*
“อะไรที่สำคัญมากๆ …ว่าจะบอกเธอนานแล้ว”
อิหยังน้อ จะยิ่งกว่าสาวแซ่บหุ่นสะบึมตรงเน้
“อ้อๆ ตอนเดินชนกันล่าสุด ป้าศรีสมรขี้ข้า เอ้ย เลขาเธอ…”
“อือหึ -_-”
หัวกระแทกแรงแหละเข้าจาย ค่อยๆ ธิงนะ I'm wait
ว่าแต่…สะดุดรักเลขาเฒ่าว่าซ่าน??
“แกทำถุงใส่เศษผมตกโคตรสยอง”
“ผมอะไร? ของใครนะ?? -o-”
“ไอ้เส้นฝอยทองๆ บนหัวเธอไง”
ละคือสอนสะหมีเก็บสะสมผมฉันเพื่อ?
หรือว่า…!!!
“เบอรี่…เธอเป็นลูคิเมียเหรอ?”
“บ่แม่น! อิแก่นั่นทำของใส่ช้านน! >o<”
(จบตอน)
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
