What the Love like Hell รักร้ายหลอมใจ นายเจ้าชายโลกันต์

“แฮปปี้ เบิร์ดเดย์ ทู๊ยู~ แฮ๊ปปี้เบิ๊ดเด๋ๆๆ ทู๊~ ….เบอร์รี่!” 

Thank God -_-; นักร้องหัวทองเสียงเพี้ยนไต่คีย์สูงปรี๊ดดดด…หยุดร้องเพลงฝรั่งสำเนียงอีสานซักที 

 

เออ! พ่อข่อยเอง เปย์มาลัยแบงค์เทาร้านเกะสู่มื้อบ่เคยจ่ม แต่ดันติดแอคเซ้นต์…เอ๊อะ เพราะป๋าแหละ! พาหนูเว้าอีสานหมดสวย >_<

 

“โอ๊ย!~ เลิกหม้อสาวยโสเหอะป๋า หูจะแหก! <(>o<)>”

 

ป๋ายิ้มเอ็นดูยื่นเค้กปอนด์ให้เป่า…สมละที่เมียเก่า (แม่ฉันเอง) สร้างภูมิต้านดราม่าควีนไว้เยอะ 

 

ฟู่~

 

“ปีนี้อีหล้าอยากได้อิหยังน้อ? ^0^”

 

กราบค่ะ! สปีคอิ้งลิชเถ๊อะ อย่าให้บรรพบุรุษชาวอเมริกันของเราต้องหลั่งน้ำตา

 

“ข่อย…เอ้ย! หนูอยากได้ผู้ชายค่าา!!!”

 

“โอ้ว เชื้อแม่คื๊อแรงโพด~”

 

…

 

ไม่น่าเล้ย! ถ้าตอนนั้นฉันขอชิวาว่าหรือลีมูซีนก็คงดี…!

 

“กรี๊ดดดดดดดๆๆๆๆๆๆ!!!!~”

 

ไม่มีไร อยากระบายอารมณ์เฉยๆ

 

“แฮ่กๆๆ”

 

พักหอบแปบ =o=;; 

 

เค มีแรงละ…โว๊ย! งึ๊ดหลาย!!! >[]<

 

โครมมม!!!

 

ฉันปัดกองภูเขาเอกสารตรงหน้าล้มครืน 

 

บริหารโรงเรียนบ้าอะไร๊!! หน้าฉันดูขยันนักหรอ!? Shut Down! ไม่ทำแล้ว! ขี้ข้าอยู่ไส?? คัมมอน น๊าวว!!!~

 

“ศรีสมร!”

 

ยกหูกริ๊งเดียวเลขาแก่มาดเด๋อก็กุลีกุจรเข้ามา

 

“ค…ค่า คุณเบอร์รี่ ^-^;;”

 

“Sh*t! Shut up…!!! บอกกี่ครั้งละว่าชื่อ ‘เชอรี่’ บ.ใบไม้ มันบรรลัย ร์ ฆ่าเสียงอัปมงคล! อิป้านี่อยากให้ฉันตายโหงรึไงห๊าาา!!! ไม่ทงไม่ทำมันละงาน! หาคนจัดการด้วย! >[]<**”

 

“ตะ ตะ แต่…”

 

“Get lost! งั๊ว! อย่าให้ข่อยเว้าอีสานเด้!!!”

“คะ ค่ะๆๆ”

 

ลำไย! มีปัญหาด้านลิ้นไก่หรอนังป้า! ฉันไม่ได้จ่ายเดือนละสามหมื่น เพื่อดูโชว์ติดอ่างนะย๊ะ!

 

ปัง!!!

 

ฉันกระแทกประตูสุดแรง เดินจิกเท้าสะบัดผมเชิดออกจากห้องฝุ่นเขรอะแบบเริ่ดๆ

 

เฮ้อ~ คนสวยหงุดหงิด! อาชีพสาวออฟฟิศไม่ใช่แนว!

 

.

 

“โอมมม…ขะดุกขะดุ๋ย ขะมุกขะมุ๋ย กึ๋ยๆ”

 

หมอดูไม้ใกล้ฝั่ง ผมกระเซิงพันรุงรังมีพี่เสก โลโซะ เป็นไอดอล สวมชุดคลุมผ้าไหมโบราณหลวมโคร่งกลิ่นตุๆ ท่องมนต์ขมุบขมิบ นิ้วเหี่ยวยุกยิกเล่นปูไต่บนลูกแก้วทำนายดวงสีดำ

 

“เป็นไงบ้างป้าจี๊ด? -0-”

 

‘จี๊ด’ หรือชื่อเต็ม ‘จีหลงเสี่ยวเปาเตอหลู่ดู๋’ 

 

เอ๊ะ…? ถูกป่าวหว่า 

 

ช่างเห๊อะ บอกกี่ครั้งก็ไม่เคยเหมือนกันซักรอบ แกว่าซินแสบนเขาหลินซานตั้งให้ แถมต้องคอยอัพเกรดเปลี่ยนถี่ยิบยิ่งกว่าแคสไอโฟน กันคนเอาไปเขียนลงบัญชีหนังหมา

 

สงสัยอะดิว่าฉันเจอป้าแกได้ยังไง แหม๋~ เรื่องมันย๊าวยาวว…แต่ขอเม๊าท์หน่อยละกัน!

 

…

 

วันหนึ่ง ขณะที่ฉันเดินผ่านกองสังกะสี เอ้ย…สำนักหมอดูป้าจี๊ด 

 

‘ตายเลี้ยว!’

 

หันซ้ายแลขวา อ๊ะ ไม่มีใคร…อิแก่ขอทานนี่พูดกะฉันหรอ? -_- ละอะไรเลี้ยวๆ ไตๆ นะ?? สภาพยาจกอดอยาก ดูท่าแกคงกำลังเสนอขายไต น่าสงสาร เหี่ยวๆ แบบนี้ไม่น่าขายออก

 

‘แกถึงฆาตเลี้ยว นังมารร้าย!’

 

กรี๊ดดด!!!~ ยัยอาม่าหนังยานนี่แช่งฉัน! เดี๋ยวปั๊ดเผาเพิงหมาแหงนให้ราบ!!! >[]<*

 

‘ของอุบาทกำลังตกใส่หัว’

 

แหมะ!

 

อี๋~ O[]O ขี้นกตกใส่หัวฉัน…!

 

‘ตัวลื้อเหม็นกลิ่นสาปควาย!’

 

ซ่าาา!

 

รถบรรทุกเดอะฟาสต์เหยียบแอ่งน้ำเน่ากระจาย

 

‘ไฟโลกันต์แผดเผา’

 

ฟ้าว~

 

‘กรี๊ดดด!!! ร้อนๆๆ’

 

ไอ้เด็กแว้นเวรขับรถผ่าน โยนก้นบุหรี่ทิ้ง โดนผมฉันติดไฟลุกพรึ่บ

 

‘ลื้อจะ…/พ๊ออ!!!’

 

…

 

อะฮึ่ม ละนั่นคือเดสทินี่ของเรา หลังจากนั้นป้าจี๊ดก็แนะนำตัวและช่วยแก้ชงให้ฟรีไม่คิดเงิน นั่นจึงเป็นเหตุผลว่าทำไมฉันถึงแวะมาหาป้าแกทุกอาทิตย์ 

 

“อั๊วเห็นเลี้ยว! ลื้อต้องใช้ของแดงแก้ชง!”

 

ตู้วหูววว นอกจากแฟนเก่าฉันก็ป้าจี๊ดนี่แหละ อะเมซิ่งไทยแลนด์ อเมริกาไม่มีหร๊อก นวัตกรรมฝืนวงล้อชะตากรรมแบบนี้ ^o^

 

“โฮ๊ะ สบ๊าย~ แค่นี้เอง ท่านยมกระจอกเกิ๊นน”

 

ของแดงน่ะ ช๊อบชอบบ บ้านไอเรียก ‘Red lover’ ปากไม่แดงไม่มีแรงเดิน จะถูกจะแพงขอแดงไว้ก่อน คอลเลคชั่นไหนออกสีแดงฉันเก็บเรียบ!

 

เพี๊ยะ

 

“โอ๊ย! ไรเนี่ย!? Just kidding แค่นี้ ต้อง SM ตีฉันเลย? TOT”

 

“หุบป๊าก! ท่านยมกำลังพิโรธ ส่งเบญจเพสมาเพิ่ม”

 

Oh! Noooo~ =[]=

 

“เบญจเพส+ชง แกไม่รอดเลี้ยว นังหนูเอ้ย! มีทางเดียวคือนอนโลงต่อชะตา”

 

“หู้ว…ง่ายดาย~ กี่นาทีอะ? -o-;”

 

“Forever!”

 

“กรี๊ดๆๆ!! คนนะย๊ะ ไม่ใช่แวมไพร์~ แล้วฉันจะใช้ชีวิตยังไง๊ เย็บหลังติดโรงไปแอ๊วผู้ที่ไหนเค้าจะเอ๊าา แง๊~ TT[]TT ”

 

“เซ้า-เว้า!!!”

 

-x- อุ๊บส์ ฉันว่านังป้านี่ติดสำเนียงฉันละ สปีคอีสานชัดแจ๋ว

 

“งึมมะงึมมะงำ~….อั๊วดีลเลี้ยว! อีก 3 วัน เหอเหอเอ้อร์เซียน จะส่งเนื้อคู่ด้ายแดงมาให้ลื้อผูกชะตาแบ่งกรรม”

 

เนื้อคู่หรือเนื้อตุ๋นวะป้า -[]- ทำไม F ง่ายจัง ฉันงมหาทั้งชีวิตยังไม่เจอ ว่าแต่…

 

“หล่อป่ะ? -.,-”

 

“มิทราบล้าย ท่านเทพบอกแค่แดงแจ๋แล๋ทั้งตัว”

 

ชักตะหงิดๆ -_-^ เนื้อคู่หรือเนื้อแดดเดียว

 

“คนใช่มะป้า? ส่งมะเขือเทศมาให้นี่ฮาเลยนา -o-”

 

“งุมงิมงุมงับ จึ๊กๆ~”

 

ภาษาเทพอิหยังวะ…?

 

“ท่านเทพบอกว่า สามหาว! ถ้ายังไม่หุบปาก อีจะผูกดวงลื้อกะขวดซอส!”

 

โฮะ! Sorry ได้มั้ยล่าา ToT ไม่ต้องหล่อก็ได้ ขอเป็นคนเถอะ พลี๊สสส~

 

.

 

-3 วันต่อมา-

 

นับนิ้วรอเลยจ้า สาวแซ่บพร้อมสละโสดแล้วค่าา ไหนหว่าเนื้อคู่ฉัน…?

 

สีแดงๆๆ…ขวดซอสโรซ่ามื้อเช้า Nope! วินมอไซกั๊กแดง Nope! กระเป๋าแบรนด์เนมใบนั้น Nope!

ไม่ว่ามองทางไหนก็ไม่เห็นของแดงแจ๋แล๋เลย! มีแต่ฉันเองนี่แหละ แดงสุดในสามย่าน

 

รู้ตัวอีกที เท้าก็พามาหยุดอยู่หน้าห้องผู้ป่วยตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้…

 

ภาพที่มองลอดผ่านหน้าต่างเล็กๆ บนบานประตู ยังคงกรีดหัวใจ

 

‘วาโย’ แฟนเก่าฉัน รักแรก อดีตคู่หมั้น…จะสถานะไหน ตอนนี้เราก็เป็นได้แค่คนรู้จัก

 

เขากำลังร้องไห้ซบมือร่างเจ้าหญิงนิทราบนเตียง

 

ฉันมาที่นี่อีกทำไม? อยากตอกย้ำความพ่ายแพ้ หรือยังหวังลมๆ แล้งๆ อยู่ว่าจะได้ครอบครองเขา

 

…

 

ฟุดฟิดๆ -.,- 

 

ได้กลิ่นคาวเลือดตุๆ เอิ่ม…ก็โรงบาลนี่เนอะ

 

แหย๊ะ! แล้วไหง๋กลิ่นมันแรงขึ้นเรื่อยๆ ฟะ! คาวเค็มติดจมูกยังกะโรงฆ่าสัตว์ >TT<

 

พลั่ก!

 

“กรี๊…อุ๊บ!”

 

“แหกปากทำหอกอะไร! -*-”

 

“อู้ๆ อี้ๆ อื้อ~ >x<”

 

แอ่ก…! หายใจไม่ออก…!!!! 

 

พอหันหลังกลับปุ๊บ ฉันก็เจอไอ้หัวแดงซอสโรซ่าแฟนเก่านังชะนีในห้องนั่นตัวแดงเถือก ไม่รู้ไปตกถังเลือดหมูที่ไหน สภาพยังกะศพไร้ญาติตะครุบปิดปากสกัดเสียงกรี๊ดหวาดผวา อีกมือถือกุหลาบเยี่ยมไข้ช่อเบ้อเร่อมูฟออนเป็นวงกลม แดงแจ๋แล๋ทั้งตัวยันพรอพประกอบ…Wait! WTF!!! หรือว่า!?! O[]o

 

ไอ้ถ่อยหัวแดงเห็นฉันเงียบไปเลยยอมผละมือเปื้อนเลือดออกจากปาก

 

“ถุ้ย! แหว๊ะๆ >.<” 

 

ฉันขากถุยเลือดเค็มที่เผลอเล็ดเข้าปาก

 

“ยี้~ อุบาท! อย่าแพร่เชื้อในโรงบาลดิวะ -[]-*” 

 

โอ้โห คนพูด…ไม่ดูตัวเองเลยไอ้งั่ง! ละคือนายจะเข้าไปเยี่ยมในสภาพนี้เนี่ยนะ!? 

 

นังเพิ้งเอวาฉันไม่สนหรอกย่ะว่ามันจะเป็นตายร้ายดียังไง! แต่อย่ามาแพร่เชื้อใส่ (อดีต) สุดที่ร้ากของช้านน้าา~ >o<

 

หมับ!

 

“เฮ้ยๆ แต๊ะอั๋งอ่อ?”

 

“สภ๊าพพพ~” 

 

ฉันเบะปากมองเหยียดตั้งแต่หัวจรดเท้า

 

“ยัย..อุ๊บ!/ Shut up! >0<”

 

ฉันรีบฮุบปิดปากฟาร์มสุนัข ถึงไอ้เหี้ยมนี่จะหล่อ แต่อย่าให้มันขยับปากเชียว สาวแกร่งใจหินอย่างฉันเคยถึงขั้นน้ำตาซึมมาแล้ว T^T

 

ดังคำป๋าท่านว่า ‘ใครขัดใจก็เอาเงินฟาดหัวแม่ม!’ ฉันเลยสอดเศษทิปเท่าขี้เล็บเข้ากระเป๋าเสื้อหนุ่มร่างสูง

 

“อะ นี่ Black card ตามมาเงียบๆ เข้าใจ๊”

 

“…”

 

ฮั่นแน่ ช่วงนี้ถังแตกล่ะซี้ เชื่องเชียว~ 

 

เอ…แต่สภาพชุ่มเลือดเบอร์นี้ ไม่มีใครเค้ารับขึ้นรถแน่ =_=;

 

“นายมาไง?” 

 

“อ๋อ~ เหาะมา -o-”

 

เนี่ย! ฤทธิ์ปากมัน เผยอปุ๊บกวนส้นปั๊บ

 

“เป็นโกสไรเดอร์เหรอยะ”

 

“เออ”

 

ฉันประชด แต่ไม่คิดว่าเค้าจะตอบจริง…สรุปคือหมอนี่ขี่มอไซมา -_-

 

เยี่ยม! ฉันคิดแผนล่อซื้อได้ละ

 

“ไปส่งหน่อย”

 

“เรื่องดิ! -*-”

 

ละต้องชักสีหน้าเบอร์นั้นเลย…?

 

จะว่าไปฉันไม่เคยลองใช้ท่าไม้ตายใส่ตานี่เลยนี่หว่า บรื๋อ~ แค่คิดยังขนลุก >~< 

 

ฮึ๊บ! เอาวะ ดีกว่าขวดซอสแหละน่า

 

“นะค้าาา~ สุดหล่อออ~~ ^3<”

 

“=_=”

 

อี๋!~ แขยงตัวเอง คันเนื้อตัวดิ๊บๆ! สีหน้าฉันภายใต้หน้ากากแม่เสือสาวสุดเอ็กซ์ก็ไม่ต่างจากนายตอนนี้หรอกย่ะ >[]<

 

“เชี่ย…อุบาทว่ะ”

 

ToT ม่ายน้าา น้ำตาฉันจะไหลแล้วว ละนายจะรีบคร่อมมอไซหนีไปไหน!? กลับมาก๊อน!!!

 

ตุ๊บ

 

หมวกกันน็อคสีดำเหม็นคาวเลือดถูกโยนให้ฉันรับไว้ทันพอดี

 

‘แม็กม่า’ *o* มีน้ำใจแบบนี้ค่อยน่าเรียกชื่อหน่อย

 

“อย่าเอ๋อเด้!”

 

แปะๆ

 

ท่าตบเบาะเรียกสก๊อยว่าซ่าน

 

หน็อยแน่ -*- ไอ้-หัว-แดง! ไม่ได้ด่าคนนายจะลงแดงตายรึไง?

 

แบร่ :p ฉันแค่หลอกใช้นายเฉยๆ หรอกย่ะ! ผูกดวงเสร็จก็จบ พอท่านยม Calm down ฉันจะรีบให้ป๊าจี๊ด ตัดด้ายแดงให้ขาดเลยชับๆๆ! 

.

 

แง้นนนนนน

 

“กรี๊ดดดดด!!!!”

 

นางเอกเรื่องนี้ใช้ลูกคอเปลืองมาก! เชื่อละว่าเหาะมาจริง ยิ่งตอนเจอทางหลังเต่า นมฉันแทบกระเพื่อมฟาดคางตัวเอง!

ป้าจี๊ด Help me!!! TOT~ เอาบ้านฉันไปเลยก็ได้ ช่วยส่งควายธนูมาเบรกไอ้เถื่อนนี่ที!

 

---

(จบตอน)