What the Love like Hell รักร้ายหลอมใจ นายเจ้าชายโลกันต์

 

แตร่ง แตร๊ง แตรง~

 

เป็นตาย่านสั่นหงิกๆ เสิร์จฮาวทูปฐมพยาบาลคนวูบ มียัยอีฟผีใบ้นั่งเกาคางควายธนูเป็นเพื่อนกับวงสายสิญจน์ขาดๆ และซาวด์ระนาดงามแสงเดือน

 

All my life เคยแต่คอสชุดหมอสาว ความรู้ทางการแพทย์คือศูนย์

 

อากู๋บอก 2 นาทีฟื้น ไหงหัวแดงบนตักฉันยังนิ่ง?

 

ตามสูตรละครน้ำเน่าแอมบูแลนซ์มาตอนจบ หวังพึ่งคนใกล้ตัวเวิร์คกว่า

 

ทั้งสคูล I know แค่ลีโอกับทวิตซ์ วัดจาก Relationship เลยคอลหาหญิงลี

 

[ไงคร้าบ~]

 

“เฮ้ลมี๊!!! แม็กม่าเป็นลม อยู่ที่-”

 

ติ๊ด!

 

ชะอ้าว แบตหมด! =[]=; สมมงดวงซวยนัมเบอร์วัน

 

…

 

ระนาดเอกเงียบกริบซักพักละ 

 

หรือว่า…

 

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

 

ฮั่นแน่~ มีการแวะ Say Hi 

 

น่าเอ็นดูผีไทยมารยาทงามรู้จักเคาะประตู…ตุ๊ย! จั่งได๋ก็บ่เปิด!!! >.<*

 

ไอโฟนม่อง ประตูบล็อค บทปูทางให้โรยตัวออกวินโดว์ Like a หน่วยสวาทพร้อมแบกผู้ขึ้นหลังทดแทนคุณบักเสลี่ยงชัดๆ

 

บู้ไปป้ะ?? สเตตัสสายติดแกรมบอดี้เวทลงโซเชียลวีคละครั้งอย่างฉัน เอาเรี่ยวแรงจากไหนก๊อนน

 

“เฮ้ลมี๊!!! เฮ้ลมี๊!!!!~”

 

เฮ็ดในสิ่งที่เชื่อ เดี๊ยนเลือกโก่งคอออกหน้าต่างแหกปากร้องประหนึ่งบ้านไฟไหม้

 

เสียงใสทรงพลังดุจเอเรียล ต้องมีใครได้ยินบ้างล่ะว๊ะ

 

วิ้วว

 

บรื๋อ~ ลมหนาวพัดกกหู โชยกลิ่นคล้ายหนูเน่า

 

“แฮร่!!!”

 

“แว๊ดดด…!!! O[]o”

 

ต๊กกะใจ! หดหัวกลับแทบบ่ทัน 

 

ตะกี้ป๊ะอิผีเขียดตะปาดเกาะกำแพงดักรอจัมป์สแกร์ TT[]TT

 

“กรี๊ดดด!!! แม็กม่า! แม็กม๊าา!!!~”

 

แข้งขาอ่อนแรงคลานหาที่พึ่งสุดท้าย 

 

สองมือสู้ชีวิตพยายามเขย่าตัวเขาให้ฟื้น ในขณะที่อิผีจูออนตะกายตามงาบหัว

 

โฮๆๆ แม็กม่า~ I love you so much!

 

หากฉันตายสัญญาจะเอานายไปอยู่ด้วย T^T

 

แอ๊ดดด

 

ประตูเปิด +1 ผีนางรำ 

 

My future มีแต่ Dead กับ Die >_<

 

“ยูแช~ คืนนี้หนาวจัง ขอแวะไปนอนกอดหน่อยสิ”

 

ชะเอ่อะ Why เป็นเสียงผู้อ้อนแฟน?? 

 

“หึๆ ล้อเล่น แค่ได้ยินเสียงเธอก็อุ่นแล้ว…ฝันดีครับเจ้าหญิง”

 

อุ๊แหวะ! ไรไม่รู้ แต่ขอกระโถนน๊าว! 

 

เหม็นกลิ่นฟามรักเฟร่อ!!! >TT<

 

“วิ้ว~ ผอ. เล่นธีมบูชายันต์เหรอคร้าบ”

 

แหกตาเบิ่งเจ้าของเสียงขี้แซวผู้มาเยือนพร้อมกลิ่นน้ำหอมราคาแพง

 

ร่างสูงก้าวเข้ามาในจุดที่แสงส่องถึง ผมเงินแฟนซีเป็นประกายยิบยับ นัยน์ตาฟ้าแพรวพราวทอดมองพลางฉีกยิ้ม

 

“ทวิตซ์? แต่ฉันคอลเรียกลีโอนี่”

 

“ฮ่าๆๆ ลีโอเนี่ยฮอตจังน้าา ผิดหวังหรอที่เป็นผม ^^”

 

“Nope!”

 

บ่งตงนาทีนี้ไผกะดั้ย

 

“พี่แม็กเป็นไงบ้าง?”

 

“สลบเหมือด =o=”

 

ทวิตซ์ตรวจเช็คอาการเจ้าชายนิทราในอ้อมกอดฉันคร่าวๆ ก่อนวินิจฉัยว่า 

 

“อืม แค่หลับ”

 

ห้ะ!? สลีปปี้ดีพโพด =[]= 

 

มั่วป่ะเนี่ยไอ้หมอเถื่อน???

 

เอาเถอะ ในเมื่อดีกรีฮีเด็กห้องคิงเป็นยิ่งกว่าไอสไตน์

 

…

 

After that แม็กม่าถูกทวิตซ์หามขึ้นหลัง มีฉันเดินตามต้อยๆ คอยเชียร์อัพ

 

ส่วนผีสางนานาพันธุ์สลายตั๋วเหมือนเป็นโรคแพ้คนหล่อ 

 

“งานพรุ่งนี้มามั้ยครับ?”

 

Pretty Boy ชวนคุยแก้เดดแอร์

 

อ้อ ฮีคงหมายถึงอีเว้นต์แรกของแพลน โรแมนติก สคูล

 

เกือบลืมแหน่ะ ทูมอโร่วฮาโลวีน มิน่าผีซ้อมหลอกดุจัดๆ

 

“ไม่ล่ะ ฉันมีนัดหมอ (ดู) ฝากนายจัดการเลย ถ้าขาดเหลืออะไรติดต่อศรีสมร”

 

Co-worker Forever คุยแค่งาน 

 

ฮีขีดเส้นหนาปึ๊ด ขนาดเดินยังเว้นระยะขี้เดียดฉันตั้ง 5 ก้าว =*=

 

“ถึงลานจอดรถแล้ว แยกกันตรงนี้เถอะ เดี๋ยวผมดูแลพี่แม็กเอง”

 

“…”

 

ฉันมองร่างหมดสติตาละห้อย T_T 

 

ใจจริงอยากรอมอนิ่งคิส แต่บุกรุกหอชายคงไม่งาม 

 

หากเรื่องถึงกระทรวงศึกษา มันจะเป็นอะไรที่โคตรยุ่งยากด้วย

 

“พอพี่แกฟื้นแล้วจะบอกให้นะครับ ว่าแฟนเป็นห่วงม๊ากมาก~ ^o^”

 

“แต๊งกิ้วน้าา (ToT)/”

 

ทำได้เพียงโบกมือลาหยอยๆ 

 

ฉันจะคิดถึงนายนะเบบี๋~

 

.

 

-8.08 น.-

 

(ณ ศรีธัญญ่าฮอสปิตอล)

 

ไอ้หัวแดงบล็อคเบอร์ฉัน -*- 

 

The end แผนทำคะแนนไถ่ถามอาการด้วยความอ่อนโยน 

 

เฮ้อ บัดนาว Have a limit โฟกัสป้าจี๊ดก่อนละกัน

 

“อั๊วคือกามเทพ!”

 

เอ้อ เป็นไสก็ซ่าง -_-; 

 

เออออห่อหมกแป๊บ

 

“ให้ฉันเรียกคิวปิดจี๊ดเนอะ”

 

“ลื้อจะเชื่อหรือไม่ก็แล้วแต่ อั๊วคือ ‘เหอเหอเอ้อร์เซียน’ อวตารลงมาในร่างหญิงแก่หนังเหี่ยว”

 

“ตู้วหู้วว -0-”

 

ถ้าฉันเชื่อป้าก็ได้รูมเมทละ 

 

เทพอะไรกระจอกเกิ๊น ถูกขึงเป็นเขียดตากแห้ง แถมไม่มีปัญญาเช็คเอ้าท์ศรีธัญญ่า

 

ถ้าองค์ลงพร้อมสปอตไลท์ + ชุดงิ้วกรุ๊งกริ๊งกระดิ่งแมวค่อยน่าคุย

 

“ไฮ้ย๊ะ! ลื้อกำลังลบหลู่อั๊ว! มันคือกฎแห่งสวรรค์ ห้ามสำแดงฤทธาอล่างฉ่าง!”

 

อุ่ย ของแทร่ มีพลัง Read my mind -o-;;

 

“Have a question เผยตัวต่อหน้าเดี๊ยนได้หราท่านคิวปิ๊ด?”

 

“ลื้อเป็นข้อยกเว้นเพื่อพิชิตภารกิจ”

 

“ซึ่ง Mission นั้นคื๊ออ…”

 

อ่ะเนี่ย บิ้วเต็มที่ ขอว้าวๆ

 

“อั๊วจะเหลาให้ฟังแบบสั้นๆ สมัยอยู่วิมานชั้น 7 ผูกด้ายแดงให้คู่รักมากมาย มีจุดหนึ่งอาถรรพ์ผูกเท่าไหร่ก็ดาย นั่นคือเซนต์อคาเดมีโรงเรียนลื้อ อั๊ว

สแกนเจอคำสาป แต่ไม่อาจแทรกแซงเพราะไม่ใช่กิจของกามเทพ ณ ตอนนั้นเอง อั๊วได้พบกับเหยื่อล่อ เอ้ย นางนกต่อเยี่ยงลื้อ”

 

“อย่าบอกนะ ว่าดวงฉันตกเพราะป้า!?”

 

“ไอ้หย๋า! ซี้ซั้วต่า! ลื้อใกล้ขิตอยู่เลี้ยวว อั๊วอุตส่าห์ช่วยผูกด้ายยื้อชะตา อ่า ไหนๆ เรื่องก็จบละ ตัดทิ้งเลยดีกว่า…!”

 

“เดี๊ยววว!!! ทำงั้นฉันก็เดี้ยงดิป้า!”

 

“บ่ๆ ลื้อน่ะแคล้วคลาดปลอดภัย ถ้าไม่ตัดคนที่จะซี้แหงแก๋คืออาแม็ก”

 

“ว๊อททท เกี่ยวไรกะมายเบบี๋?? -[]-”

 

“ทุกครั้งที่เฉียดตาย ลื้อดึงดวงอีมาใช้จนร่อยหรอ”

 

“เคร ถ้าตัดแล้วยังไงต่อ?”

 

“ฮุๆๆ อั๊วจะผูกให้ใหม่กับเนื้อคู่ดั้งเดิมแต่กำเนิด”

 

It means แม็กม่าจะตกเป็นปั๋วหญิงอื่นเร๊อะ!?

 

“กรี๊ดด ม่ายอ๊าววว ฉันไม่ย๊อมม ฉันรักคนนี้แล้ว ยังไงๆ ก็ไม่ตัด! ไม่ต๊าดดดๆๆๆ!!! o>[]<o”

 

“เอ้อ เซ้าๆ! พอมีทางแก้ แต่ลื้อต้องทนหน่อย”

 

“บ่ย่านเค่อะ จั๊ดมาโลด!!!”

 

.

 

-1 เดือนต่อมา-

 

(ณ ฮอลล์จัดปาร์ตี้คริสมาสต์อีฟ)

 

“ทำไมต้องลากฉันมาด้วยฟะ?”

 

“Shut up หัวพริก! จะปล่อยสาวสวยฮอตไฟลุกเดินคนเดียวได้ไง~”

 

“ฮอตหลอกอ่ะดิ แห้งแล้งหมดละ ไม่เห็นมีไอ้หน้าไหนจีบเธอซักตัว!”

 

“เออน่า ปีนี้แหละย่ะ แต่งแน่!”

 

“เพ้อเจ้อ แค่เปลี่ยนจาก บ เป็น ช เนี่ยนะ ยัยเบอรี่เน่า! แก้ที่สันดานก่อนมะ? ดูดิ๊ แรดเบอร์นี้ยังไม่มีใครเอา”

 

“กรี๊ดดด ไอ้ปากชิงหมาเกิด!!! ทีแกล่ะ บุพการีเย็บกันในปล่องภูเขาไฟรึไง ลูกถึงออกมาชื่อแม็กม่า!!!”

 

“อ่าวเฮ้ย! วอนซะละนังนี่!! -*-”

 

งงดิ จู่ๆ คัตซีนไฟว้

 

เอาล่ะ ก่อนแจกแจงว่าหายหัวไปไหนตั้งเดือนนึง ขอนำเหนอ…

 

แท่น แทน แท๊น~

 

‘งานพรอมในตำนานและพิธีสาบานรักฉบับเซนต์อคาเดมี’

 

ทูไนท์จะพรูฟว่าคำสาปร้ายถูกผนึกแบบถาวร เซมๆ หม้อแม่นาคที่ฉันใช้ศรีสมรฝังกลบใต้ต้นหมามุ่ย

 

ฟีลอลังแสงสดสวยส่องกระทบเส้นสายรุ้งสีเงินสลับทองห้อยประดับตัดกับพื้นพรมมรกตกรีน

 

ดีเจเปิดเพลงขุ่นแม่มารายห์คลอเบาๆ

 

ธีมงานฆ่าคนโสด เหล่านักเรียนถูกบังคับให้จับคู่ถ้าไม่อยากโดนหักคะแนน

 

ซึ่งเดี๊ยนเองก็ทรหดฝุดๆ เจอด่าจุกหลายดอก กว่าจะเรียนเชิญแม็กม่ามาได้

 

Whatever คืนนี้มีเซอร์ไพรส์ คำใบ้คือที่ขิงว่าแต่งแน่ ฉันพูดจริง!

 

ถ้าไม่กัดกันตายก่อนอ่ะนะ =^=

 

…

 

เปิดงานเสร็จ อยากจิแด๊นซ์ ออน เดอะ ฟอล ให้เอวหลุด 

 

แต่บักคู่ควงเล่นกันซีนทุกช๊อต

 

“ปล่อยคนเค้าสนุกเหอะ เธออย่าไปเป็นความทรงจำเลวร้ายของใครเลย”

 

ป๊าดโธ่! ปากหนอปาก รู้ย่ะ นี่คืองานส่งท้ายเกรด 12 อย่างนาย 

 

แต่แค่ซีท่าทเวิร์คคงไม่ถึงขั้นช็อคตายหรอกมั้ง >0<

 

หมับ!

 

แขนล่ำล็อคคอพาฟิน 

 

แหม่ ไอ้ต้าวตะขอเสี่ยวเกี่ยวร๊ากก ทั้งตัวและใจหนีไปไหนไม่รอดแว้วว

 

งุ้ย~ ตะเองเก๊าไม่แด๊นกะดั้ย >\\\<

 

โดดดึ๋งๆ เข้าเซอร์ไพรส์เลยดีฝ่า

 

ฉันก้มหน้าอ้อนซุกแขนหนุ่มสูททอง ใช้จริตบรรจงถามเสียงอ่อยหวาน

 

“หาที่คุยกันมั้ย?”

 

“…”

 

แม็กม่าเงียบผ่อนแรงลง ฉันจึงใช้จังหวะนี้ลากเขาออกจากงาน จนมาหยุดตรงลานน้ำพุเปล่าเปลี่ยวแสงสลัว

 

ตึกตักๆๆ

 

หูย พอรู้สปอยสิ่งที่กำลัง Make แล้วตื่นเต้นจุงเบย

 

(-  )(  -) (-  )(  -) (-  )(  -)

 

ล่อกแล่กเบิ่งซ้ายขวา

 

อาฮะ ทางสะดวก!

 

“=_=”

 

แม็กม่าจ้องเขม็งด้วยสีหน้าหวาดระแวงอะเกน

 

ฉันย่อตัวลงนั่งชันเข่าขึ้นข้างนึงเรียกเสียงแหกปากจากไอ้คนตรงหน้า

 

“เฮ้ย! หวออ๊อก!!!”

 

โฮลี่ชีส…โรแมนติกติดลบสิบกะโหลก

 

เห็นทีต้องรีบเผด็จศึกก่อนมันปรี่มาปิดหวอ

 

ขวับ!

 

เดี๊ยนควักแหวนเพชรหัวบักเอ้แวววาวที่ซ่อนไว้ในซอกนมอวบอั๋นออกมาโชว์

 

“…”

 

มายเบบี๋ติดสตั้นยิ่งกว่าเจอมิยาบิแหวกขา

 

ท่าพร้อม! แหวนพร้อม! 

 

เยสเซอร์! เดี๊ยนกำลังคุกเข่าขอผู้ชายแต่งงาน

 

อึก

 

น้ำลายหนืดไหลลงคอ 

 

ตึกตักๆๆๆ!

 

My heart ตู้มต้ามแทบระเบิด

 

เหลือแค่พูดมันออกมาอย่าง Confident

 

“Will you merry me!!!”

 

“ไม่!!!”

 

โฮะๆๆ…ถูกปฏิเสธอย่างเลือดเย็นในพริบตา T^T

 

---

 

(จบตอน)