What the Love like Hell รักร้ายหลอมใจ นายเจ้าชายโลกันต์

 
กรี๊ดดดดด!!!!
 
พรึ่บ!
 
เดอะ นัน กรีดร้องคีย์โซปราโนหูแหก ยอมคืนแสงสว่างให้คอนโด
 
Bad news คือพอไฟมา ร่างกำยำเหมือนหลุดจากมนต์เสนียด เอ๊ย สะกด! รีบผละออก ก่อนตั้งสติได้ว่าควรลุกไปปิดประตูที่เปิดค้างอ้าซ่าเหมือนขาฉัน
-//- 
 
วุ้ว! เซ็งเป็ด! สภาพเดจาวูเหลือบ็อกเซอร์ ชั้นในและรอยจูบอะเกน
 
อ๊ะ…อย่าบอกนะ ว่าตอนลงโลงก็เซมๆ 
 
ปาติโธ่! นึกว่าเล็กเลยไม่เจ็บ ครางลั่นตึกนั่นฟีลลิ่งแม่นบ่?
 
Fun Flag = เดี๊ยนยังซิง ความจริงช่างโหดร้าย~ ToT
 
ขุนศึกบุกหน่อยสิเฮ้ย! แซนตี้สาวอุตส่าห์ถ่างขารอเป็นรูปตัวเอ็ม ลมโกรกแห้งแล้งมีแต่กลิ่นปลาเค็ม~
 
หยอกๆ คำคล้องจองซื่อๆ ฉันเชอรี่สมชื่อนั่นแหละ 
 
“…”
 
ต่างคนต่างแต่งตัวเงียบเชียบ อึมครึมเลยทีนี้ -_-
 
อยากจะเซดเหลือหลายว่า ต่อมั้ย? อีกยกป๊าว~ 
 
แต่คู่ชกเดี๊ยนนั่งพิงประตูกุมขมับโซซีเรียสฝุดๆ
 
ซึมไรมิทราบยะ? โปรดแซ่บด้วยว่าความผิดพลาดเดียวทูไนท์คือนายไม่เอาฉัน
 
เจอทีเด็ดฟิลลิ่งสวิงปานรถไฟเหาะ เด็กมันช็อคแหละเข้าใจ 
 
เมอร์ซี่ช่วยฮีลจิตหน่อยละกัน เครียดจัดเดี๋ยวเครซี่แบบป้าจี๊ดล่ะยุ่งเลย
 
ฉันทรุดตัวนั่งข้างหนุ่มเปลือยอกซบหัวอิงพิงไหล่ 
 
เอ็นดูฮีรีบถอดหาเสื้อที่ปาไปแอตแลนติก้าไม่เจอ…
 
ปากหมาปิดทำการ มืออุ่นลูบผมเบาๆ ชวนเคลิ้ม
 
ฮ้า~ เก็ตฟีลโรแมนติกซักที อยากหยุดเวลาจัง
 
ไรเตอร์ขึ้น The End โลด!
 
Just kidding~ รอเดี๊ยนเชอรี่ป๊อบก่อนนะ
 
“รีเทิร์นไม่ได้หรอ?”
 
ฉันเมคเสียงออดอ้อนตะล่อมถาม
 
“ไม่”
 
ไอ้ปากแข็งจัสเซย์โน
 
“แหม่ ไหนว่า รัก-แทบ-บร้าา~”
 
“เธอจะเอาอะไรกับคำพูดคนหงี่”
 
โจบล๊ะ -*- เงี้ยถึงว้อน The End.
 
ชิชะ เปลี่ยนเรื่องคุยก็ด้ะ
 
“เราต้องมูฟออนละ เพราะนายเปิดประตูให้ เดอะ นัน”
 
“ห้ะ กำนัน? หมู่บ้านไหน??”
 
“หนองก็อดแธมมั้ง ตุ๊ย! Don't make fun ฉันหมายถึง…ผีแม่ชี -o-;;”
 
“สมน้ำหน้า ใครให้เธอบึ้มบ้านมัน”
 
เอ๊า เบบี๋เข้าข้างสาวอื่นว่าซ่าน
 
“ว่าแต่นายรู้เรื่องนี้ด้วยหรอ?”
 
“เค้าลือกันให้แซ่ด คำสาปคริสมาสต์อีฟ”
 
อาถรรพ์ดาวโรงเรียนสินะ…หรือบางทีเราอาจหาทางปราบมันได้!
 
“โว้ว~ *0* เล่าเลยๆ ฉันอยากฟัง!”
 
แม็กม่าหัวเราะในลำคอลูบหัวเอ็นดูท่าทางอินเทอเรสติ้ง
 
อ๊า~ เปลี่ยนเวย์ช่างแม่ม แล้วหาทางจับกดฮีดีฝ่า >//<
 
เว้าปาย…ต้องฟังดิ Story must go on!
 
“นานมาแล้ว มีแม่ชีตะบะแตกหลงรักบาทหลวงหนุ่มเพลย์บอย”
 
แรดจริงๆ…ชะเอ่อะ เข้าตัวเองนี่หว่า =o=;
 
“บาทหลวงพบรักแท้และจัดงานแต่งขึ้นในวันคริสต์มาสอีฟ”
 
“แล้วนังแม่ชีตัวร้ายก็เข้ามาสาปส่งคู่บ่าวสาวแม่นบ่”
 
“โห่ เธอ…สปอยอ่ะ ไม่เล่าละ”
 
“ทำงอน~ ยังมีพีคอีกช้ะ”
 
“อืม…ขอให้หนุ่มสาวทุกคนในพื้นที่แห่งนี้ โดยเฉพาะพวกหน้าตาดี จงเจ็บปวดทรมาน อาภัพรักทุกชาติไป”
 
“โห่ ไอ้เราก็หน้าตาดีซะด้วย >o< แช่งแบบนี้เอามีดปาดคอกันเลยดีกว่า~”
 
“คิก ฮ่าๆๆ”
 
แม็กม่าหลุดขำพรืด 
 
วี๊ด~ หล่อลากก >\\<
 
But บูลลี่ฉันหรอห๊าา? เดี๊ยนไม่สวยตรงไหนเอาปากกามาวง!
 
“เพราะงี้ทุกวันคริสมาสต์อีฟถึงต้องมีการแก้เคล็ด โหวตคู่ ชาย-หญิง หน้าตาดีขึ้นมารับตำแหน่งอดัมกับอีฟ เพื่อกล่าวคำสาบานรัก ซึ่งจุดไฮไลท์คือ
ต้องแกล้งเป็นคู่รักกัน แต่ห้ามรักจริงเด็ดขาด ไม่งั้นก็โดนยัยผีขึ้นคานเล่นตามระเบียบ”
 
“อ่อ คือนายจะบอกว่าที่ยัยอีฟแด่ๆๆ ยัยเอวานอนเป็นผัก จนโย broken heart เป็นเพราะอิทฤทธิ์ของนังผีเวอร์จิ้น?”
 
แม็กม่ายักไหล่กวนแทนคำตอบ
 
“Thinking แป๊บ…ถ้าปีนี้ฉันแคนเซิลพิธีล่ะ?”
 
“โหวตไปแล้ว คู่ไอ้วิดก็ดูรักกันดีด้วยผลลัพธ์คงไม่ต่าง อยู่ที่คำสาปเพ้อเจ้อนั่นจะไปตกที่ใคร พวกชมรมลี้ลับว่างั้น”
 
“หน็อยแน่ะ! คิดแล้วปรี๊ดด!!!~ >*< เป็นแค่ผีโดนเท ชีกล้าดียังไงมาขัดขวางนโยบายโรแมนติกสคูลร้อยล้านของช้านน ไหนจะคาเฟ่สายหวาน
(+เลิฟซีนกิกิ้วของเรา! ปล.อันนี้คิดในใจ) Can not wait anymore! พรุ่งนี้ฉันจะพาป้าจี๊ดออกมาแล้วหาทางกำจัดมันซ้าา!!!”
 
แปะๆๆ
 
สูปรบมือกวนติงบ่?? - -^
 
“ดีเนอะ ใช้หนี้แทนคนเก่าแถมปราบผีให้อีก”
 
อุ้ยๆ ฮีทำทรงคุ้นๆ ออกอาการ หึงหรา~ ^3^
 
“รอคืนทุนหรอกย่ะ พอดีฉันมูฟออนเป็นเส้นตรง ว่าแต่นายเถ๊อะ พร้อมหลุดจากวงเวียนกี่โมง?”
 
หน้าเถื่อนคลายยิ้ม หรี่ตามองทำใจเต้นตุ้บตั้บ
 
“ถ้าหมายถึงวงเวียนปลาวาฬชุบแป้งทอด…คงต้องรออีกสักพัก”
 
“อร๊ายย คนบร้าา~ >\\\<”
 
เอ๊อะ…ตะกี้แสบๆ คันๆ 
 
มันหลอกด่าฉันอ๊ะป่าว??
 
.
 
-19.13 น.-
 
(ณ บ้านแม่ทองหยอง)
 
บั่บว่าอยากมีตติ้งแม่สะใภ้…เอิ่ม หนีผีเอาชัวร์ ฉันเลยอ้อนแกมบังคับให้แม็กม่าพามาบ้าน
 
Actually ต่อให้ฮีเซย์โน เดี๊ยนก็มีคอนแทคขุ่นแม่เค่อะ -^- พร้อม Reason ลูกชายมัมทำประตูห้องหนูพัง
 
‘พัง’ ที่แปลว่า ใช้กันผี เดอะ นัน บ่ได้
 
แม่ทองหยองแฮปปี้จัดดินเนอร์ข้าวต้มกุ้ย ไข่เค็ม ปาท่องโก๋ 
 
อี๊ทเสร็จฉันช่วยชีล้างจาน
 
อ๊ะๆ ถ้าพวกหล่อนคิดว่าเชอรี่ไทป์ลูกคุณหนูเหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อ...ถูกต้องคร่า!~
 
Except สู้เพื่อผู้ อึด ถึก ทน! ให้แบกปูนไปโบกตึกก็ยอม! 
 
…
วรั้ย! เพิ่งรู้ตัวถิ่นโจทก์เก่า แจ็คก้าจะโผล่มาวีนฉ่ำบ่น้อ >_<
 
ไหนแย็บถามขุ่นแม่ซิ
 
“อยู่กันแค่สองคนหรอคะ?”
 
“ไอ้แม็กไม่ได้บอกหรอจ้ะว่าพ่อตาย ^^”
 
โฮลี่ชีส! ดีปดราม่า! จะอะไรนักหนากับพ่องมัน??
 
“ด้อนวอรี่~ เรื่องผ่านมานมยาน จนป้าพร้อมมีผัวใหม่แล้วจ้า”
 
“That right ค่ะ ขุ่นแม่ยังสวยเริ่ด ^o^b ปล่อยงอมเสียดายของ”
 
“ฮุๆๆ ปากหวาน…ก็มีแต่ไอ้แม็กนี่แหละน้าา ไม่ยอมมูฟออนสักที”
 
บักควายจมปลัก…พูดงี้เดี๋ยวตำแหน่งสะใภ้ No.1 หลุดโพล 
 
“ผู้ชายที่ยึดมั่นซัมติง เวรี่เซ็กซี่นะเคอะ ^^;”
 
ดีเจ้าตัวโดนแม่ไล่ไปอาบน้ำ ไม่อยู่ด่าฉันทอแหล
 
“แปลว่าหนูยอมรับได้ ถ้ามันอยากเป็นยามตลอดชีพ?”
 
ว๊อททท (-[]-??) คอนเนคกันจังได๋วะเอ๋
 
แม่ทองหยองเอ็นดูหน้าจ๊าดง่าว ชีจึงแง้มปมสลดให้ฟัง
 
“6 ปีก่อน ลูกชายป้าอยู่ในเหตุกราดยิง ทั้งพ่อและยามห้างที่ช่วยมันเสียชีวิตก่อนตำรวจมาถึง”
 
“…”
 
“คนร้ายถูกวิสามัญไปแล้ว แต่ปมในใจไอ้แม็กยังอยู่…ป้าไม่เคยเห็นด้วยหรอกที่มันยังยึดติดกับคนตาย ในฐานะแม่คนนึงก็อยากเห็นลูกมีความสุขและ
ได้ทำในสิ่งที่ต้องการจริงๆ…ว๊าย! ร้องไห้ทำไมลู๊กก?!”
 
“ซอรี่ด้วยค่ะมัม T^T กระซิกๆ…สตอรี่ทัชใจ”
 
“โอ๋ๆ ด้อนครายจ้ะลูกสาว เปลี่ยนเรื่องคุยดีกว่า ^^;; นุ่งสั้นแบบนี้หนูประกอบอาชีพหมอลำสิท่า ไหนเล่าซิ มาพบรักลูกป้าได้ไง?”
 
“อ่า…หนูเป็น ผอ. โรงเรียนค่ะ บั่บว่าคบแก้ชง ถูกผีผลักเข้าทฤษฎีสะพานแขวน บัดนาวหลงจนโงหัวไม่ขึ้นเลยค่ะ”
 
“อุ้ยๆ แม่ชอบนะ Working women สวยแซ่บและหน้าด้าน เลี้ยงดูไอ้แม็กได้ ^^”
 
เอาว่ะ ปากขุ่นแม่เริ่มเหมือนลูก -_-^ บัดชีดูเฟรนลี่โกรธไม่ลง
 
“ซุบซิบๆ…คืนนี้นอนห้องไอ้แม็กมั้ย เดี๋ยวแม่ล่อมันเข้าไปให้”
 
“วี๊ดด~ จริงหราเคอะ! แต๊งกิ้วหลายเด้อค่าา หนูจะรับผิดชอบลูกแม่เอง! ^0^”
 
.
 
ถอนคำพูดทันป้ะ ห้องอย่างรกโคตรซกมก!
 
อื้อหือ ขิว~ >x<
 
บีลีฟละ มันส่งฉันลงนรกขุม Landfill Indeed
 
ขุ่นแม่ก็ช่างใจร้ายหลอกใช้หนูคลีนนิ่ง ToT
 
ไฟว้ติง!~ เพื่อวิมานฉิมพลี เดี๊ยนจะเนรมิตสวีทรูม!
 
รับบทนางซินปัดกวาดเช็ดถูวนไปจร้า
 
หวัดดีปีเตอร์แพนแดร๊กของเหลือเป็นตาแซ่บอีหลี กกน. ม้วนเลข 8 มีเห็ดราขึ้นด้วยง่า ละนั่นมันกองเสื้อผ้าหรือขยะมูลฝอย?
 
[คู่มือเตรียมสอบตำรวจเบื้องต้น]
 
มีตะลึงกว่าหนังสือโป๊วุ้ย
 
อ่อ ที่เซดอยากเป็นยาม คือยามว่างตั้งด่าน?? =.=
 
“เฮ้ย! อิป้าเข้าห้องตูได้ไงฟะ!?”
 
หนุ่มล่ำสุดเซะซี่ใส่บ็อกเซอร์ลายสก๊อตโอนลี่แตกตื่นชี้หน้าฉัน
 
Calm down มั้ยไอ้ชาย ป๊ะเมดสาวเรดแซนตี้บนเตียงต้องผงาดย่ะ ไม่ใช่ผวา!
 
Whatever เดี๊ยนอยากเจือกเรื่องนี้มากกว่า
 
“อยากเป็นโปลิสหรา~”
 
แม็กม่าเกาหัวชุ่มน้ำแกร๊กๆ เดินไปค้นเสื้อในตู้ไม้ผีสิงมาใส่
 
“ยกเครดิตให้เธอเลย”
 
ร่างสูงทิ้งปริศนาแล้วนั่งลงข้างๆ
 
“ฉันอยากเป็นตำรวจที่เร็วกว่ายาม ^^”
 
ตึกตักๆๆ
 
ไอต้าวยิ้มหล่อลาก~  
 
ห้องเน่าจริง แต่กลิ่นโคโลนกับสบู่นกขุนทองนายโคตรได้ 
 
เอื๊อก…กล้ามแน่นน่าเจี๊ยะ l'm ready ฝุดๆ ตัดเข้าเลิฟซีนโลด!~
 
มือใหญ่เอื้อมมาสัมผัสแก้ม เดี๊ยนหลับตาจือปากรอ
 
แต่มันดั๊นไม่ยอมจูบ…
 
“…”
 
ตึกตักๆๆ
 
วรั้ย >\\< ตาเยิ้มไรปานนั้นอ่ะ
 
“มะ มองไร!?”
 
แม็กม่าอมยิ้ม บีบแก้มฉันเล่นเป็นสกุชชี่
 
“เปล่า หน้าโล้นน่ารักดี…ขาวๆ กลมๆ เหมือนซาลาเปา ^^”
 
งึ๊ดเด้ >[]<* แม่มบูลลี่หน้าสดช้านน!!!~
 
“โอ๊ย”
 
ฉันแก้แค้นบี้แก้มมันคืนบ้าง
 
“นี่แน่ะๆๆๆ กร๊ากก~ ฮ่าๆๆ หน้าอย่างฮา ^[]^”
 
“ยัยบ้านี่…! -*-”
 
“วร๊ายย~ o///o”
 
ตาโตเบิกโพล่งเป็นไข่ห่านเพราะถูกผู้จับกดเตียง
 
ลมหายใจร้อนผ่าวราดรดหน้า สันจมูกโด่งค่อยๆ เคลื่อนเข้ามา พร้อมกับริมฝีปากน่าคิส
 
อีโรติก! อีโรติก! อีโรติก!
 
ขวับ
 
เอ๊า งั๊วเอ้ย! หันหนีเพื่อ?? =o=^
 
หมับ!
 
ฉันเอาขาเกี่ยวเอวเค้าไว้ ปลายนิ้วอ่อยไล้ท้ายทอยยั่วสวาท
 
“แม็กม่า…ฉันไม่น่ารักแล้วหรอ?”
 
อึก
 
ว้าย~ ใครน้าา กลืนน้ำลายลงคอ 
 
“คัมมอน~ เฮอรี่นาวเบบี๋~ <3…แอ๊ะ! ([   ])”
 
ไอ้หัวแดงมันเอาหมอนปิดหน้าช้านน
 
อุแหว๊ะ! เหม็นกลิ่นรา >TT< เห็ดจะงอกหน้าม้ายย?!?
 
“ฉะ ฉันยังไม่พร้อมเป็นพ่อคน…!”
 
 
“อู้อี้ๆๆๆ (พ่อคนก็แย่ละ! เดี๊ยนคุมกำเนิด 99.99% ย่ะ!!!)”
 
“เราเลิกกันแล้วเว้ย!!!”
 
จึก!
 
“…”
 
ฮือออ~ อันนี้เจ็บจี๊ดด ToT
 
“คืนนี้เธอเอาเตียงไปเลย! เดี๋ยวฉันนอนข้างล่าง! …ถ้าคิดทำอะไรแรดๆ พ่องจับโยนออกนอกห้องแน่!!!”
 

 
(จบตอน)