CHESS:พลิกกระดานเทพ

    "อาจารย์:เอาล่ะนักเรียนทุกคน เปิดหนังสือไปหน้าที่ 27"

 

 

 

    แล้วนักเรียนทุกคนก็เปิดหน้าหนังสือไปที่หน้า 27

 

 

 

    "อาจารย์:วันนี้เราจะมาเรียนเรื่องกระดูกของมนุษย์กัน พร้อมกันไหม"

 

 

 

    "นักเรียน:พร้อมครับ/ค่ะ"

 

 

 

    แล้วอลิสก็ดูความทรงจำของอากิจนผ่านไป 1 ชั่วโมง

 

 

 

    [อลิส:ท่านเรียนรู้เรื่องโครงกระดูกของมนุษย์แล้ว กำลังบันทึกเข้าสู่สกิลประเมิน ความเร็วในการประเมินโครงกระดูกของมนุษย์เร็วขึ้น 100%

 

    ท่านได้รับฉายาใหม่ ใฝ่รู้(F-⁽ᴬ⁾) ท่านจะได้รับฉายานี้เมื่อเรียนรู้สิ่งใดสิ่งหนึ่งจนเข้าใจแบบถ่องแท้หมดจด ความสามารถของฉายานี้เมื่อเรียนรู้หรือศึกษาหาความรู้หรือสิ่งใหม่ๆที่คุณไม่รู้จัก ความเร็วในการเรียนรู้เพิ่มขึ้น 4%]

 

 

 

    "อากิ:ว้าว!ฉายาใหม่แถมดูมีประโยชน์สุดๆด้วย แต่น่าจะดีกว่านี้ถ้าความชำนาญเพิ่มขึ้น"

 

 

 

    [อลิส:ถ้างั้นก็คงต้องนั้งศึกษาหาความรู้ใหม่ๆแล้วค่ะ]

 

 

 

    "อากิ:...แล้วจะหาความรู้พวกนั้นจากไหนล่ะ ค้นเอาจากความทรงจำฉันเหรอ"

 

 

 

    [อลิส:แบบนั้นก็ได้นะคะ แต่ที่ดิฉันแนะนำคือใช้สกิลประเมินใส่สิ่งของและอ่านสิ่งที่สกิลประเมินมาค่ะ]

 

 

 

    'อากิ:ถ้าเป็นแบบนั้นคงต้องออกไปหาของต่างๆและค่อยมาประเมินทีเดียวเลยดีกว่า'

 

 

 

    "อากิ:...งั้นออกไปอีกรอบกันเถอะ"

 

 

 

    แล้วอากิก็ลุกขึ้นจะไปแต่งตัว แต่อลิสก็พูดขึ้นมาว่า

 

 

 

    [อลิส:เดียวคะท่านอากิ ท่านมีการแจ้งเตือนย้อนหลังที่ยังไม่ได้ฟังเลยค่ะ]

 

 

 

    "อากิ:ว่ามาสิ"

 

 

 

    [อลิส:ความชำนาญของสกิลหัวใจมานาเพิ่มขึ้น (F->F) สกิลนี้ทำให้ท่านสามารถเพิ่มขีดจำกัดสูงสุดในการรองรับ มานา ได้มากขึ้น พาสซีฟสกิลเร่งการฟื้นฟูมานาอีก 1.1>1.5 เท่า อัตราฟื้นฟูมานาเพิ่มขึ้นจาก 2.1/7วิ>3/7วิ

 

    ความชำนาญของฉายานักล่าโคลโบลเพิ่มขึ้น (F->F) เอฟเฟคใหม่เมื่อโคลโบลเจอท่านมันอาจกลัวหรือพยายามหนีจากท่านโดยโอกาศเกิดขึ้นน้อยมากๆ และยังมีโอกาศที่จะมีโคลโบลจะต่อสู้กับท่านเช่นกันโดยโอกาสเกิดขึ้นอย่างมาก ของที่จะดรอปจากโคลโบลจะดีขึ้นโดยโอกาสเกิดขึ้นน้อยมากๆๆ  เมื่อท่านโจมตีเผ่าพันธุ์โคลโบลท่านจะโจมตีพวกมันแรงขึ้น 5%>8% และรับเดเมจจากเผ่าพันธุ์โคลโบลน้อยลง 8%

 

    ความชำนาญของฉายานักล่าก็อบลินเพิ่มขึ้น (F->F) เอฟเฟคใหม่เมื่อก็อบลินเจอท่านมันอาจกลัวหรือพยายามหนีท่านโอกาศเกิดขึ้นน้อยมากๆ และยังมีโอกาศที่จะมีก็อบลินที่จะต่อสู้กับท่านเช่นกันโดยโอกาสเกิดขึ้นอย่างมาก ของที่จะดรอปจากก็อบลินจะดีขึ้นโดยโอกาสเกิดขึ้นน้อยมากๆๆ  เมื่อท่านโจมตีเผ่าพันธุ์ก็อบลินท่านจะโจมตีพวกมันแรงขึ้น 4%>7% และรับเดเมจจากเผ่าพันธุ์ก็อบลินน้อยลง 4%>7%]

 

 

 

    "อากิ:ได้มาตั้งนานในที่สุดความชำนาญพวกนี้ก็เพิ่มขึ้นแล้ว แถมจะดูมีประโยชน์ขึ้นด้วยโดยเฉพาะพวกลดเดเมจจากก็อบลินและก็โคลโบลเนี่ย"

 

 

 

    [อลิส:ก็ไม่ใช่ว่าจะเจอพวกมันเยอะนิคะ เจอทีก็ 3 ตัว 3 ตัวความชำนาญมันเลยขึ้นช้าค่ะ]

 

 

 

    "อากิ:ก็จริง...งั้นคงต้องออกไปหาพวกเพิ่มแล้วล่ะ"

 

 

 

    แล้วอากิก็ใส่รองเท้าและออกนอกห้อง

 

 

 

    [อลิส:สวมใส่ รองเท้าของคนขยัน]

 

 

 

    "อากิ:เหมือนจะไม่มีอะไรดักหน้าห้องนะ"

 

 

 

    [อลิส:ระวังหลังประตูนะคะ เพราะท่านอาจมองไม่เห็น]

 

 

 

    แล้วอากิก็ค่อยๆเปิดประตูและดูซ้ายขวา 

 

    เมื่อไม่เห็นว่ามีอะไรก็ออกนอกห้อง

 

 

 

    "อากิ:วิ่งช้าๆกันเถอะ"

 

 

 

    [อลิส:เปิดใช้งานสกิลเร่งความเร็ว

 

    ฉายานักวิ่งทำงาน

 

    เอฟเฟคของรองเท้าคนขยันทำงาน]

 

 

 

    อากิวิ่งจ๊อกกิ้งไปเรื่อยๆ แต่ด้วยบัฟต่างๆมันก็ยังเร็วอยู่ อากิที่รู้สึกแบบนั้นเลยพูดขึ้นมาว่า

 

 

 

    "อากิ:อลิสปิดสกิลเร่งความเร็วหน่อย ฉันรู้สึกว่ามันเร็วเกินไป"

 

 

 

    [อลิส:รับทราบค่ะ

 

    ปิดการใช่งานสกิลเร่งความเร็ว]

 

 

 

    'อากิ:ด้วยความเร็วระดับนี้ ถ้าเจอมอนสเตอร์ฉันน่าจะตั้งรับทัน'

 

 

 

    พอได้ความเร็วที่พอเหมาะอากิก็วิ่งไปเรื่อยๆ จนมาเจอห้องสมบัติ

 

 

 

    "อากิ:อลิสดูนั้นสิ ประตูนั่น"

 

 

 

    [อลิส:ห้องสมบัติคะท่านอากิ รีบไปเร็วๆเลยค่ะ]

 

 

 

    อากิไม่รอช้ารีบพุ่งไปทันที พอมาถึงหน้าห้องก็ค่อยเปิดประตูเข้าไปก็เห็นหีบขนาดเล็กสีทองอยู่กลางห้อง อากิเดินเข้าไปหากล่องและดูรอบๆพอไม่เห็นอะไรอากิก็จะเปิดมัน แต่อลิสก็ห้ามไว้ก่อน

 

 

 

    [อลิส:อย่าพึ่งคะท่านอากิ]

 

 

 

    "อากิ:อะไรๆ มีอะไร"

 

 

 

    [อลิส:กล่องอาจจะมีกับดักดิฉันว่าใช่สกิลประเมินก่อนเปิดเถอะค่ะ]

 

 

 

    "อากิ:เป็นความคิดที่ดี งั้นก็ใช่เลย"

 

 

 

    [อลิส:ใช้งานสกิลประเมิน กำลังประเมินกล่องสมบัติสีทอง...10%...30%...40%...60%...90%...100% ประเสร็จสิ้นได้รับข้อมูล กล่องสมบัติสีทองระดับ Epic ไม่มีกับดัก ไม่ทราบของด้านใน]

 

 

 

    "อากิ:เห้ยๆกล่อง Epic แบบนี้แปลว่ามีของดีใช่ไหม"

 

 

 

    อากิหลังจากได้ยินระดับกล่องอากิก็ออกอาการดีใจทันทีเพราะกล่องนี้เป็นกล่องของระดับ มหากาพย์

 

 

 

    [อลิส:ใช่ค่ะ]

 

 

 

    "อากิ:งั้นฉันเปิดกล่องแล้วน่ะ"

 

 

 

    [อลิส:เปิดเลยค่ะ]

 

 

 

    อากิที่ได้ยินก็เปิดกล่องดูด้วยความตื่นเต้น แต่พอเปิดออกมาก็อากิก็ทำหน้างงๆทันทีเพราะสิ่งที่อยู่ด้านในคือม้วนคัมภีร์

 

 

 

    "อากิ:อะไรว่ะเนี่ย"

 

 

 

    [อลิส:...มันคือม้วนคัมภีร์คะท่านอากิ]

 

 

 

    "อากิ:ม้วนคัมภีร์?...มันคืออะไร?"

 

 

 

    [อลิส:ม้วนคัมภีร์คือที่เก็บความรู้ต่างๆไว้คะ ถ้าจะให้ยกตัวอย่างก็อาจจะเป็นวิธีเรียนรู้เวทย์มนต์ วิธีทำยา วิธีประดิษฐ์อุปกรณ์ต่างๆหรืออาจจะบรรจุเวทย์มนต์ที่พร้อมใช้ก็มีค่ะ]

 

 

 

    "อากิ:แปลว่าในนี้อาจจะมีสิ่งที่ว่ามาใช่ไหม"

 

 

 

    [อลิส:ใช่ค่ะ]

 

 

 

    อากิที่ได้ยินอย่างนั้นก็หยิบม้วนภัมภีร์ขึ้นมาและคลี่ม้วนคัมภีร์ดู พอคลี่ออกมาก็เห็นตัวอักษรแปลกๆที่เขียนวนเป็นวงกลม

 

 

 

    "อากิ:ตัวอักษรพวกนี้ดูคุ่นๆน่ะ"

 

 

 

    [อลิส:มันคืออักษรรูนคะท่านอากิ]

 

 

 

    "อากิ:อ้อ ที่มันสลักกับอาวุธที่เรามีใช่ไหม"

 

 

 

    [อลิส:ใช่ค่ะ]

 

 

 

    'อากิ:ขนาดดาบเรามีตัวอักษรตัวเดี่ยวยังดีขนาดนั้น...แต่ดูอันนี้สิมีเป็นสิบๆตัวอักษรเลย'

 

 

 

    "อากิ:แล้วอันนี้มันทำอะไรได้ล่ะ"

 

 

 

    อากิถามด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น

 

 

 

    [อลิส:ดิฉันก็...ไม่ทราบคะ]

 

 

 

    อากิที่ได้ยินอย่างนั้นก็ถึงกับหงอย อสิลที่เห็นอย่างนั้นก็พูดต่อว่า

 

 

 

    [อลิส:แต่ถ้าใช่สกิลประเมินก็อาจจะรู้นะค่ะ]

 

 

 

    อากิที่ได้ยินแบบนั้นก็กลับมาแจ่มใสอีกครั้งก่อนจะพูดว่า

 

 

 

    "อากิ:งั้นประเมินเลย"

 

 

 

    [อลิส:ใช้งานสกิลประเมิน กำลังประเมินม้วนคำภีร์??? เนื่องจากท่านไม่มีความรู้เรื่องรูนเลยความเร็วในการประเมินลดลง 99%

 

     ฉายา ใฝ่รู้ ทำงานลดเวลาในการเรียนรู้ลง 4%

 

    ประเมินแล้ว 0%...]

 

 

 

    "อากิ:ความเร็วในการประเมินลดลง 95% แบบนี้จะประเมินเสร็จตอนไหนเนี่ย"

 

 

 

    [อลิส:ถ้าจะให้คาดการณ์ก็ 11 ชั่วโมง 58 นาที 11 วิค่ะ]

 

 

 

    "อากิ:แบบนี้ก็ครึ่งวันเลยไม่ใช่หรือไง"

 

 

 

    [อลิส:ก็ใช่ค่ะ]

 

 

 

    "อากิ:...ถ้าจะให้รอก็คงไม่ไหว งั้นไปสำรวจต่อเถอะ"

 

 

 

    [อลิส:ก็เป็นความคิดที่ดีค่ะ]

 

 

 

    แล้วอากิก็เก็บม้วนคัมภีร์ไว้ในกล่องสีทองเหมือนเดิม ก่อนที่จะเก็บกล่องนั้นและออกไป แต่พอออกมาประตูห้องสมบัติก็หายไปทันที อากิที่เห็นก็พูดออกมาว่า

 

 

 

    "อากิ:เดียวนะ ห้องสมบัติที่ฉันจำได้ว่าออกมาแล้วไม่ได้หายไปเลยแบบนี้นิ"

 

 

 

    [อลิส:เพราะในห้องไม่เหลืออะไรอยู่แล้ว ห้องมันก็เลยหายไปเลยค่ะ]

 

 

 

    "อากิ:อ้อแบบนี้นี่เอง งั้นถ้าเราทิ้งของเหลือไว้ในห้อง ห้องก็จะไม่หายไปใช่มะ"

 

 

 

    [อลิส:ใช่ค่ะ]

 

 

 

    "อากิ:..."

 

 

 

    แล้วอากิก็ทำท่าคุณคิด อลิสที่เห็นก็เลยถามว่า

 

 

 

    [อลิส:กำลังคิดอะไรอยู่เหรอค่ะ]

 

 

 

    "อากิ:ฉัน...คิดว่าถ้าเราเอาของไว้ในนั้นและมาร์คตำแหน่งในแผ่นที่ เราน่าจะใช้เป็นจุดพักชั่วคราวได้น่ะ แบบใช่หลบมอนสเตอร์หรือนอนอะไรแบบนี้"

 

 

 

    [อลิส:...เป็นความคิดที่น่าสนใจนะคะ เพราะไม่มีข้อมูลเรื่องนี้ในระบบเช่นกัน ดังนั้นการทดลองก็ไม่เสียหายค่ะ]

 

 

 

    "อากิ:ก่อนทดลอง นอนในห้องนั้นจะไม่เป็นไรใช่ไหมนะ แบบห้องมันปิดเองและเราติดอยู่ด้านใน"

 

 

 

    [อลิส:ถ้าตามในฐานข้อมูลถ้ายังมีอะไรก็ตามอยู่ในห้อง ห้องจะไม่หายไปนะค่ะ]

 

 

 

    "อากิ:...ก็คงต้องลองกัน"

 

 

 

    หลังจากคุยกันเรื่องห้องสมบัติเสร็จ อากิก็ออกเดินทางต่อแต่รอบนี้อากิวิ่งด้วยความเร็ว

 

 

 

    [อลิส:เปิดใช่งานสกิลเร่งความเร็ว

 

    ฉายานักวิ่งทำงาน

 

    เอฟเฟครองเท้าของคนขยันทำงาน]

 

 

 

    ด้วยความเร็วระดับนี้อากิก็วิ่งได้ 10 กิโลเมตรภายในหนึ่งชั่วโมงเท่านััน แค่มีสิ่งประหลาดคือระหว่างทางอากิไม่เจอมอนสเตอร์สักตัวเลย

 

 

 

    [อลิส:ท่านอากิคะท่านวิ่งมา 10 กิโล 274 เมตรแล้วพักก่อนไหมค่ะ]

 

 

 

    "อากิ:อะ-โอเคพักก็ได้"

 

 

 

    แล้วอากิก็ค่อยๆลดความเร็วลงและหยุดพัก

 

 

 

    "อากิ:ซูด~ ฮา~ ซูด~ ฮา~"

 

 

 

    [อลิส:ปิดการใช้งานสกิลเร่งความเร็ว

 

     ฉายานักวิ่งหยุดทำงาน

 

     เอฟเฟคจากรองเท้าคนขยันหยุดทำงาน]

 

 

 

    ผ่านไป 10 กว่านาทีอากิก็หายเหนื่อย

 

 

 

    "อากิ:ซูด~ ฮูล~ อลิสประเมินถึงไหนแล้ว"

 

 

 

    [อลิส:8.6% ค่ะ]

 

 

 

    "อากิ:ประมาณ 1 ชั่วโมงได้ 8% เองเหรอ"

 

 

 

    [อลิส:ได้ประมาณนี่แหละค่ะ]

 

 

 

    "อากิ:เฮ้อ~ แล้วเราจะไปต่อหรือกลับดี"

 

 

 

    [อลิส:ค่าความหิว น้ำ ความเหนื่อยล่า ยังเยอะอยู่ดิฉันส่าไปต่อก็ได้นะค่ะ]

 

 

 

    "อากิ:ถ้าว่างั้นก็ไปกันต่อ"

 

 

 

    แล้วอากิก็ออกตัววิ่งต่อ แต่ระหว่างทางอากิก็เก็บคบเพลิงมาด้วยเนื่องจากคบเพลิงที่มีจะหมดแล้ว

 

 

 

    [อลิส:เปิดใช่งานสกิลเร่งความเร็ว

 

    ฉายานักวิ่งทำงาน

 

    เอฟเฟครองเท้าของคนขยันทำงาน

 

    ท่านได้รับคบเพลิง 6 อัน]

 

 

 

    หลังจากวิ่งไปอีกไกลพอสมควรอากิก็ได้กลิ่นบางอย่าง

 

 

 

    "อากิ:อลิส...เหมือนฉันจะได้กลิ่นบ้างอย่างน่ะ"

 

 

 

    [อลิส:กลิ่นอะไรค่ะ]

 

 

 

    "อากิ:...ฉันไม่แน่ใจกลิ่นมันจางๆ"

 

 

 

    [อลิส:งั้นตามกันไปเถอะค่ะ]

 

 

 

    "อากิ:อืม"

 

 

 

    แล้วอากิก็ตามกลิ่นนั้นไปเรื่อยๆจนกลิ่นชัดขึ้น

 

 

 

    "อากิ:นี้มัน...กลิ่นเลือด!"

 

 

 

    [อลิส:ระวังตัวด้วยนะค่ะ]

 

 

 

    "อากิ:อืม"

 

 

 

    แล้วอากิก็วิ่งตามกลิ่นไปเรื่อยจนเจออะไรบ้างอย่าง

 

 

 

    [อลิส:ท่านอากิดูด้านหน้าสิค่ะ]

 

 

 

    "อากิ:นั้นมัน...ศพมอนสเตอร์นิ"

 

 

 

    แล้วอากิก็ลดความเร็วลงและค่อยๆเดินไปใกล้ พอเข้ามาใกล้มากพออากิก็ได้เห็นว่าสิ่งที่อยู่ด้านหน้าคือศพของก็อบลินและก็โคลโบล

 

 

 

    "อากิ:พวกมัน...สู้กันเหรอ"

 

 

 

    [อลิส:...อาจจะไม่ใช่นะค่ะ]

 

 

 

    "อากิ:ทำไมล่ะ"

 

 

 

    [อลิส:ท่านอากิลองดูบาดแผลที่ศพดูสิคะ มันไม่ใช่บาดที่โคลโบลหรือก็อบลินจะทำได้ค่ะ]

 

 

 

    แล้วอากิก็ตรวจสอบดูศพดีๆ ก็เห็นว่าบาดแผลที่อยู่บนตัวของโคลโบลและก็อบลินมันลึกเกินกว่า ที่พวกก็อบลินหรือโคลโบลจะทำได้

 

 

 

    "อากิ:แผลลึกขนาดนี้...อาจจะเป็นคนใช่ไหม"

 

 

 

    [อลิส:มีความเป็นได้ค่ะ]

 

 

 

    "อากิ:งั้นรีบตามรอยต่อสู้ไปกันเถอะ"

 

 

 

    [อลิส:ค่ะ]

 

 

 

    แล้วอากิก็รีบวิ่งตามร่องรอยการต่อสู้ไปทันที อากิตามรอยต่อสู้นั้นไปไม่นานก็ได้ยินเสียงบ้างอย่าง

 

 

 

    "ปึก เป็ง ตุบ"

 

 

 

    [อลิส:นั้นอาจจะเป็นเสียงการต่อสู้รีบไปกันเถอะคะท่านอากิ]

 

 

 

    "อากิ:อืม!"

 

 

 

    แล้วอากิก็เร่งความเร็วขึ้นไปอีก เพื่อตามเสียงนั้นจนมาเจอ 4 แยก

 

 

 

    "อากิ:เสียงมาจากทางไหนอลิส!"

 

 

 

    [อลิส:ซ้ายคะท่านอากิ!]

 

 

 

    อากิที่ได้ยินอย่างนั้นก็วิ่งไปชิดด้านขวาเตรียมเลี้ยวไปทางซ้าย พอมาถึง 4 แยกอากิก็เลี้ยวไปได้อย่างสวยงาม หลังจากผ่าน 4 แยกนั้นมาก็แยกอีกจำนวนมาก

 

 

 

    "อากิ:อลิสทำไมทางแยกมันเยอะขนาดนี้เนี่ย!!"

 

 

 

    [อลิส:ที่นี้อาจจะเป็นพื้นที่เขาวงกตก็ได้ค่ะ]

 

 

 

    "อากิ:เขตเขาวงกต! พวกนั้นจะเข้ามาที่นี้หาพระแสงอะไรว่ะ"

 

 

 

    [อลิส:...ถ้าจากการณ์เดาพวกเขาอาจจะหนีมอนสเตอร์เข้ามาที่นี้เพื่อสลัดพวกมันก็ได้นะค่ะ]

 

 

 

    "อากิ:แต่ฉันคิดว่าพวกเขาคิดผิด ฟังจากเสียงต่อสู้นั้นสิ"

 

 

 

    [อลิส:...]

 

 

 

    อากิตามเสียงนั้นไปเรื่อยๆจนในที่สุดเสียงก็เงียบ

 

 

 

    "อากิ:เอ้า! เสียงเงียบแบบนี้เอาไงต่อ"

 

 

 

    [อลิส:คงมีแต่ต้องวิ่งกวาดหาแล้วค่ะ]

 

 

 

    "อากิ:หายังไงอ่ะมันเป็นเขาวงกตแบบนี้"

 

 

 

    [อลิส:ตลอดทางที่ท่านวิ่งมาดิฉันทำเส้นไว้ในแผ่นที่แล้วคะ เดียวกิฉันนำท่านไปท่างที่ไม่เคยไปเองค่ะ]

 

 

 

    "อากิ:งั้นนำเลย"

 

 

 

    [อลิส:ไปทางซ้ายคะ...ไปทางขวาคะ...ตรงค่ะ]

 

 

 

    แล้วอากิก็วิ่งตามไปเรื่อยๆจนในที่สุดก็เริ่มเจอศพของมอนสเตอร์ อากิที่เห็นก็วิ่งตามศพพวกนั้นไปเรื่อยๆ จนในที่สุดก็เจอคนอากิที่เห็นก็พุ่งเข้าไปหาทันที พอเข้ามาใกล้ก็พบคน 4 คนมีผู้หญิง 2 ชาย 2 แต่ทุกคนสลบไปแล้ว อากิเลยเข้าไปดูอาการทุกคนก็พบว่าคนที่อาการที่ดูแย่ที่สุดคือลุงหัวโล้นที่ถือโล่ใหญ่และมีแผลเต็มตัวและนั้งพิงกำแพงอยู่ห่างจากคนอื่นๆ อากิรีบเข้าไปช่วยเขาก่อนทันที

 

 

 

    "อากิ:เฮ้! ลุง! ลุง!!"

 

 

 

    อากิเขย่าตัวเขาเล็กน้อยเพื่อเรียกสติ แต่ก็ไม่มีการตอบรับ

 

 

 

    [อลิส:เหมือนเขาจะสลบไปแล้วนะค่ะ]

 

 

 

    "อากิ:แล้วฉันต้องทำไง"

 

 

 

    [อลิส:ปิดการใช้การสกิล ฉายา และความสามารถของไอเทมทั้งหมด

 

    เปิดใช้งานสกิลใจเย็น เปิดใช้งานสกิลสมาธิ เปิดใช้งานสกิลปฐมพยาบาลเบื้องต้น]

 

 

 

    แล้วความรู้ในการปฐมพยาบาลก็เข้ามาในหัวอากิ

 

 

 

    "อากิ:โอเค โอเค"

 

 

 

    อากิเริ่มจากถอดชุดเกราะของลุงคนนี้ออก ตามด้วยเสื้อและก็จับนอนลงและดูบาดแผลต่างๆแผลที่ดูแย่ที่สุดคือด้านข้างลำตัวที่ไม่มีเกราะป้องกัน อากิสังเกตบาดก็เห็นว่าแผลลึกพอสมควร อากิเลยเอาผ้าออกมากดไปที่แผลเพื่อหยุดเลือดที่ไหล แต่อากิก็เห็นแผลที่อีกข้างเช่นกัน อากิเลยต้องจับตัวลุงคนนั้นให้นั้งอีกครั้งและเอามือทััง 2 ข้างกดแผลไว้ อากิกดแผลไว้สักพักใหญ่ๆจนเลือดเริ่มออกน้อยลง แต่อาการลุงคนนี้ก็ดูไม่ดีนักเนื่องจากเขาเสียเลือดมากและเริ่มตัวเย็น

 

 

 

    [อลิส:เหมือนจะต้องก่อไฟนะคะท่านอากิ]

 

 

 

    "อากิ:ได้"

 

 

 

    อากิเอาคบเพลิงออกมา 5 อันก่อเป็นกองไฟ ก่อนจะกลับไปลากลุงคนนั้นมาใกล้กองไฟอละพันแผลให้เขา หลังจากทำให้ลุงคนนี้เสร็จแล้วอากิก็เดินไปหาผู้หญิงเพื่อดูแผลพวกเธอก็เห็นว่าคนที่ใช้ธนู มีลูกศรปักอยู่ที่ขาอากิเลยอุ้มเธอมาที่กองไฟก่อนจะค่อยๆดึงลูกศรออก

 

 

 

    "???:อือ!"

 

 

 

    หลังจากดึกออกมาได้เลือดก็เริ่มไหลอากิที่เห็นรีบเอาผ้ากดแผลทันที หลังจากผ่านไปสักพักเลือดก็หยุดอากิผันแผลให้เธอ ก่อนจะไปดูอีกคน พอดูไปดูมาอากิก็เห็นแค่แผลโดนฟันแต่ไม่ลึกมากอากิเลยผันแผลให้และพาไปที่กองไฟ หลังจากนั้นก็ไปดูคนสุดท้ายอากิก็สำรวจตามร่างกายเขาไปเรื่อยๆจนเจอว่า คนสุดท้ายนี้ได้มีแผลที่ท้องและตอนนี้เขาก็เสียเลือดมากไปมากแล้วด้วย

 

 

 

    "อากิ:เห้ยๆ เสียเลือดไปเยอะแล้วไม่ใช่หรือไวเนี่ย"

 

 

 

    ตอนนี้อากิได้ทำเรื่องที่ผิดพลาดไปเสียแล้ว เพราะตอนแรกอากิไม่ได้สักเกตอย่างถี่ถ้วนพอว่าคนไหนแผลหนักบ้าง จนปล่อยให้คนสุดท้ายอาการแย่ขนาดนี้ อากิที่เห็นรีบลากเขาไปที่กองไฟถอดเกราะและชุดออกดู

 

 

 

    "อากิ:โอ้เชี้ย ทำไงดีว่ะเนี่ย"

 

 

 

    [อลิส:รีบดูที่แผลและดูชีพจรเขาเร็วๆเลยค่ะ]

 

 

 

    อากิดูแผลที่ท้องก็เห็นว่าเลือดออกน้อยลงแล้ว อากิที่เห็นก็เอาผ้าผันปิดแผลไว้ ก่อนจะเอาหูแนบหน้าอกของเขา

 

 

 

    "อากิ:ชีพจรเขาอ่อนมากเลยทำไงดี"

 

 

 

    [อลิส:...ลองปลูกผู้หญิงดูสิคะ เธออาจจะมีโพชั่นก็ได้]

 

 

 

    อากิที่ได้ยินก็รีบเข้าไปหาผู้หญิงที่มีแต่แผลโดนฟัน

 

 

 

    "อากิ:คุณ คุณ ตื่น ตื่น!"

 

 

 

    [อลิส:เอาถังน้ำออกมาและลองเอาน้ำปลุกเธอดูค่ะ]

 

 

 

    อากิเอาถังน้ำออกมาล้างเลือดที่มือก่อน 1 ถังก่อนจะจะเอาอีกถังออกมาและเอามือตักน้ำและไปปล่อยใส่หน้าเธอ หลังจากโดนน้ำก็เหมือนเธอจะเริ่มรู้สึกตัวอากิที่เห็นก็ตบหน้าเธอเบาๆพร้อมเรียก

 

 

 

    "อากิ:เฮ้ คุณ คุณ ตื่น ตื่น"

 

 

 

    "???:...!!!"

 

 

 

    หลังจากได้สติเธอสดุ้งตื่นขึ้นมาก่อนจะเอากริชออกมาจากช่องเก็บของและจ่อที่คอของอากิ

 

 

 

    "อากิ:จะ-ใจเย็นๆคุณผู้หญิง ผะ-ผมมาช่วยคุณน่ะ"

 

 

 

    "???:..."

 

 

 

    เธอที่ได้ยินก็มองไปที่ด้านหลังของอากิก็เห็นก็เห็นคนอื่นๆที่นอนล้อมกองไฟอยู่ เธอเห็นแบบนั้นก็เก็บกริชไปและพูดออกมาว่า

 

 

 

    "???:谢谢"

 

 

 

    [อลิส:ใช้งานสกิลแปลภาษา]

 

 

 

    "???:ขอบคุณ"

 

 

 

    "อากิ:ยินดี...แต่คุณมีโพชั่นไหมอาการหนุ่มคนนั้นไม่ค่อยดีเลย"

 

 

 

    อากิถามหาโพชั่นทันทีก่อนจะชี้ไปที่พ่อหนุ่มที่อาการหนักคนนั้น เธอที่เห็นก็จะเข้าไปดูเขาทันที แต่อากิก็จับเธอไว้ก่อนและพูดขึ้นมาว่า

 

 

 

    "อากิ:เฮ้ๆ ใจเย็นๆผมพึ่งดูแผลคุณไปนะเดี๋ยวแผลก็เปิดหรอก"

 

 

 

    "???:แต่"

 

 

 

    "อากิ:ไม่มีแต่ ถ้ามีโพชั่นก็เอามาให้ผมเดี๋ยวผมจัดการต่อเอง"

 

 

 

    เธอที่ได้ยินแบบนั้นก็ดูที่ตัวเองและก็คนอื่นๆก็เห็นว่ามีผ้าผันแผลอยู่ เธอที่เห็นแบบนั้นก็เข้าใจและเหมือนจะเปิดช่องเก็บของและเอาโพชั่นออกมาให้อากิ

 

 

 

    "???:ฝากด้วย"

 

 

 

    "อากิ:เชื่อมือได้เลย"

 

 

 

    แล้วอากิก็ค่อยๆพาเธอนั้งและไปดูแผลอีกคน อากิเอาโพชั่นเทใส่ผ้าและไปแผลเขาไว้ก่อนจะถามคุณผู้หญิงว่า

 

 

 

    "อากิ:คุณมีโพชั่นอีกไหม"

 

 

 

    "???:ไม่...นั้นขวดสุดท้ายแล้ว"

 

 

 

    อากิที่ได้ยินแบบนั้นก็เลยป้อนโพชั่นให้หนุ่มคนนี้ 2/3 ที่เหลือในขวดก่อนจะเอาไปป้อนลุงคนนั้นที่เจ็บเหมือนกัน หลังจากป้อนโพชั่นเสร็จแล้วอากิก็เดินมาหาคุณผู้หญิงและพูดว่า

 

 

 

    "อากิ:คุณนอนเถอะครับ เดี๋ยวผมดูแลต่อเอง"

 

 

 

    เธอคนนั้นที่ได้ยินก็มองหน้าอากิ อากิที่เห็นก็ยิ้มตอบกลับเธอที่เห็นแบบนั้นก็ค่อยๆโน้มตัวลงนอนก่อนที่เธอจะหลับไปเพราะพิษบาดแผล อากิที่เห็นก็เดินออกมาก่อนจะพูดกับอลิสว่า

 

 

 

    *"อากิ:อลิสดูสิฉันเจอคนแล้ว คนเป็นๆที่ยังไม่ตายด้วย"*

 

 

 

    [อลิส:...ก่อนหน้านี้ก็เคยเจอแล้วไม่ใช่เหรอค่ะ]

 

 

 

    *"อากิ:เห้ยแต่รอบนี้มันต่างกันนะ พวกเขามีตั้ง 4 คน"*

 

 

 

    [อลิส:...ค่ะ]

 

 

 

    *"อากิ:อะไรดีใจด้วยกันไม่ได้เหรอ ฉันกำลังจะได้มีคนคุยด้วยเลยน่ะ"*

 

 

 

    [อลิส:...คุยกับดิฉันไม่นับเหรอค่ะ]

 

 

 

    *"อากิ:ม่ายช่ายคุยกับเธอมันก็อีกแบบหนึ่งไง"*

 

 

 

    [อลิส:อีกแบบหนึ่งที่ว่าคือไม่ใช่คนใช่ไหมค่ะ]

 

 

 

    *"อากิ:เอ้ย มาเวร์นี่ได้ไงเนี่ย ฉันขอโทษได้ไหมล่ะ ไม่ต้องดีใจด้วยกันแล้วก็ได้"*

 

 

 

    [อลิส:...]

 

 

 

    "อากิ:ขอโทษ~~~"

 

 

 

    จากผู้แต่ง

 

    ตอนยาวอีกแล้วนะทุกคนจะแบ่งเป็น 8.1.1 ตามเคย

 

    ไหนๆก็ปีใหม่แล้วผมขออวยพรให้ทุกคนสุขภาพแข็งแรง ปลอดภัยและประสบความสำเร็จกับปีหน้านะคัฟ