CHESS:พลิกกระดานเทพ

    2 เดือนต่อมา...

 

 

 

    [ระบบ:ท่านผู้ดูแล ดิฉันมีเรื่องจะรายงานค่ะ]

 

 

 

    |ผู้ดูแล:ว่ามาสิ|

 

 

 

    [ระบบ:ตอนนี้ร่างกายของ ID 475711 หายดีแล้วคะ จะให้ส่งกลับเลยไหมค่ะ]

 

 

 

    ผู้ดูแลที่กำลังอ่านหนังสืออยู่ก็ว่างหนังสือลง

 

 

 

    |ผู้ดูแล:ไหนให้ฉันดูสภาพร่างกายเขาหน่อยสิ|

 

 

 

    [ระบบ:กำลังฉายภาพจากห้องยา]

 

 

 

    และระบบก็ฉายภาพขึ้นมา ภาพนั้นคืออากิที่กำลังลอยอยู่ในโหลแก้วที่เต็มไปด้วยน้ำยาโพชั่น

 

 

 

    |ผู้ดูแล:...ร่างกายดูไปแล้วก็พอใช้ได้...ไหนเปิดหน้าต่างค่าสถานะของเขาขึ้นมาสิ|

 

 

 

    [ระบบ:รับทราบค่ะ]

 

  

 

[ข้อมูลของตัวละคร              

 

    ชื่อทาคุมะ อากิ อายุ #0010100#

 

    เลเวล 26 (557/780)

 

    HP 466.5/466.5

 

    MP #0010100#

 

    ค่าความหิว 175/175

 

    ค่าความกระหาย 175/175

 

    ค่าความเหนื่อยล้า 100/100

 

    อาชีพ ไม่มี

 

    เผ่าพันธุ์ มนุษย์#001010011# #1111110101#

 

    ค่าสเตตัส

 

    STR 50(+3) 

 

    AIG 44(+3){+3}

 

    INT 43(+3)

 

    MANA #11011101110#(+3)

 

    VIT 41(+3)

 

    DEX 41(+3)

 

    LUCK 77(+3)

 

    ATK 6 (+3)

 

    ARMOR 13 (+3)

 

    พอยที่ยังไม่ได้ใช้ 57

 

    ไอเทมสวมใส่

 

    ไอเทมสวมใส่ที่หัว:ไม่มี

 

    ไอเทมสวมใส่ลำตัว:ไม่มี

 

     ไอเทมสวมใส่ลำตัวสวนล้าง:ไม่มี

 

    ไอเทมสวมลำตัวส่วนล้าง:ไม่มี

 

    ไทเทมสวมใส่สวมเท้า:ไม่มี

 

    ไอเทมสวมใส่รองเท้า:ไม่มี

 

    อาวุธที่ใช้

 

     สวมใส่:ไม่มี

 

บัพและเอฟเฟคจากไอเทม:ไม่มี

 

    ฉายา 

 

    (S)

 

     จูบแรกของ####(⁽ˢ⁺⁾) นักเสียงโชค(F-⁽ˢ⁾)

 

    (A) 

 

    ผู้ที่ไม่ได้รับเชิญจากหอคอย(⁽ᴬ⁺⁾) #10011110101000#

 

    (B) 

 

     ตะกละ(F⁽ᴬ⁺⁾)

 

    (D)

 

    นักวิ่ง(F-⁽ᴰ⁾) นักล่าโคลโบล(F-⁽ᴰ⁾) นักล่าก็อบลิน(F-⁽ᴰ⁾) 

 

    (E) 

 

     นักล่าสไลม์(F⁽ᴱ⁾)

 

    (F)

 

     นักล่าแมลง(E-⁽ᶠ⁾)

 

    สกิล

 

    #0#

 

    #1010001#

 

    #100101000001# AIของระบบ(M⁽ˢˢˢ⁺⁾)

 

    (A)

 

     NEWอะดรีนาลีน(F-⁽ᴬ⁺⁾) ประเมิน(F-⁽ᴬ⁾)

 

    (B)

 

    แปลภาษา(F-⁽ᴮ⁾) หัวใจมานา(F-⁽ᴮ⁾)

 

    (C)

 

    เร่งความเร็ว(F-⁽ᶜ⁾)

 

    (D)

 

    ใจเย็น(F-⁽ᴰ⁾) ใช้ธนู(F-⁽ᴱ⁾)

 

    (E)

 

    ปฐมพยาบาลเบื้องต้น(F-⁽ᴱ⁾) ขว้างปา(F⁽ᴱ⁻⁾) เล็งเป้า(F⁽ᴱ⁻⁾) สมาธิ(F⁽ᴱ⁻⁾) ใช้ดาบ(F-⁽ᴱ⁾) ฟัน(F-⁽ᴱ⁾) แท่ง(F-⁽ᴱ⁾)

 

    (F)

 

    การทุบ(F-⁽ᶠ⁾) การฟาด(F-⁽ᶠ⁾) ต้านทานความเจ็บปวด(E-⁽ᶠ⁾) รักษาตัวเองโดยธรรมชาติ(F-⁽ᶠ⁻⁾) กระแทก(F-⁽ᶠ⁾)]

 

 

 

    |ผู้ดูแล:... ทำไมหน้าต่างสถานะของเขาถึงบัคแบบนี้ล่ะ ระบบตรวบสอบใหม่สิ|

 

 

 

    [ระบบ:ได้ค่ะ กำลังทำการตรวจสอบ...ตรวจเสร็จสิ้น...กำลังทำการเปิด]

 

 

 

    แล้วระบบก็เปิดหน้าต่างค่าสถานะของอากิขึ้นมาอีกครั้ง ซึ่งมันก็ยังบัคเหมือนเดิม

 

 

 

    |ผู้ดูแล:มันก็ยังเป็นเหมือนเดิม...มันเกิดอะไรขึ้น!|

 

 

 

    [ระบบ:ดิฉันก็ไม่ทราบค่ะ]

 

 

 

    ผู้ดูแลค้นหาถึงความผิดปกติของหน้าต่างสถานะของอากิ อยู่นานแสนนาน ตั้งแต่แก้โค้ด ลบเขียนใหม่ รีเซ็ต ลองทั้งหมดทุกวิธีแต่ก็ยังเป็นเหมือนเดิม

 

 

 

    |ผู้ดูแล:มันเกิดอะไรขึ้นเนี่ย ทำไมมันบัคแบบนี้|

 

 

 

     [ระบบ:...งั้นลองถาม AI ประจำตัวเขาดูไหมค่ะ]

 

 

 

    |ผู้ดูแล:ปลุกขึ้นมาถามสิ|

 

 

 

    [ระบบ:กำลังเปิดให้ AI หมายเลข 77 ออนไลน์...เปิดเสร็จสิ้น]

 

 

 

    [อลิส:AI หมายเลข 77 ออนไลน์]

 

 

 

    |ผู้ดูแล:ป้อนคำสั่งผู้ดูแล วาลาติก้า|

 

 

 

    [อลิส:ได้รับคำสั่งกำลังเปลี่ยนชุดคำสั่งในการดำเนินการ...เปลี่ยนเสร็จสิน]

 

 

 

    |ผู้ดูแล:อ่านหน้าต่างค่าสถานะของเขาให้ฉันฟังสิ|

 

 

 

    แล้วอลิสก็อ่านหนัาต่างค่าสถานะของอากิให้ผู้ดูแลฟัง แต่ส่วนที่บัคอลิสก็ยังอ่านเป็นบัคอยู่ดี

 

 

 

    |ผู้ดูแล:ไม่มีประโยชน์เลย ป้อนคำสั่งผู้ดูแล ซาวาก้าติ|

 

 

 

    [อลิส:ได้รับคำสั่งกำลังเปลี่ยนชุดคำสั่งในการดำเนินการ...เปลี่ยนเสร็จสิน]

 

 

 

    |ผู้ดูแล:ปิดมันซ่ะ ไม่มีประโยชน์อะไรเลย เดี๋ยวข้าหาทางตรวจสอบเอง|

 

 

 

    [ระบบ:กำลังทำการปิด AI หมายเลข 77 ออฟไลน์...ปิดเสร็จสิ้น]

 

 

 

    แล้วผู้ดูแลก็ดำเนินการตรวจสอบดูบัคของหนัาต่างค่าสถานะของอากิต่อ จนผู้ดูแลไปแก้โค้ดตัวหนึ่งจนทำให้ตัวอักษรในหน้าต่างสถานะระบบของอากิสลับไปมา

 

 

 

    |ผู้ดูแล:โอ้ย! จะบัคอะไรหนักหน้าว่ะ ระบบ!! แก้ชุดโค้ดที่ข้าพึ่งแก้ไปให้กลับมาเหมือนเดิมสิ|

 

 

 

    [ระบบ:รับทราบค่ะ]

 

 

 

    แล้วระบบก็แก้โค้ดจนหน้าต่างค่าสถานะหายบัค แต่สิ่งที่บัคก่อนหน้านี้ยังบัคเหมือนเดิมแถมยังผสมกับบัคใหม่และเปลี่ยนตัวอักษรแบบไม่หยุด ผู้ดูที่เห็นก็หวุดหงิดก่ินจะเดินจากไปและพูดว่า

 

 

 

    |ผู้ดูแล:... ข้าจะไปพักล่ะ ฝากจัดการด้วย|

 

 

 

    [ระบบ:รับทราบค่ะ]

 

 

 

    ด้วยความเบื่อหนายกับสิ่งที่เห็นผู้ดูแลจึงเลิกแก้และไปพัก 2 วันต่อมา...

 

 

 

    |ผู้ดูแล:เป็นไงบ้าง|

 

 

 

    [ระบบ:ต้องขอแจ้งให้ทราบว่าแก้ไม่ได้ค่ะ]

 

 

 

    |ผู้ดูแล:ห่ะ! แก้ไม่ได้|

 

 

 

    [ระบบ:ค่ะ]

 

 

 

    |ผู้ดูแล:ขนาดให้เวลา 2 วันยังแก้ไม่ได้ ข้าควรแก่ต่อไหมเนี่ย~|

 

 

 

    [ระบบ:... แต่ดิฉันอาจจะเจอต้นต่อของบัคนี่แล้วค่ะ]

 

 

 

    |ผู้ดูแล:รู้แล้วเหรอ พูดมาเร็วๆเลย|

 

 

 

    [ระบบ:อ่านฉายานี้ดูสิค่ะ

 

     ผู้ที่ไม่ได้รับเชิญจากหอคอย(⁽ᴬ⁾) จะได้รับฉายานี้ก็ต่อเมื่อทำสิ่งที่พิเศษ ค่าสเตตัสทุกอย่าง +3]

 

 

 

    |ผู้ดูแล:เปิดข้อมูลเต็มๆของฉายานี้สิ|

 

 

 

    [ระบบ:ผู้ที่ไม่ได้รับเชิญจากหอคอย(⁽ᴬ⁾) จะได้รับฉายานี้ก็ต่อเมื่อทำสิ่งที่พิเศษ อย่างการเข้าคอหอยได้ด้วยตัวเองไม่ว่าจะวิธีใดก็ตาม แต่การเข้ามาแบบนี้อาจจะทำให้เกิดข้อผิดพลาดได้ เมื่อสวมใส่ค่าสเตตัสทุกอย่าง +3]

 

 

 

    |ผู้ดูแล:ข้าพอเดาออกแล้วล่ะ ว่ามันเกิดอะไรขึ้นจนบัคแบบนี้|

 

 

 

    [ระบบ:ในเมื่อเจอต้นตอแล้ว จะทำไงต่อดีค่ะ]

 

 

 

    |ผู้ดูแล:ถ้าเป็นแบบนี้คงทำอะไรไม่ได้แล้วละ...เปลี่ยนความทรงจำและก็ส่งกลับเลย จะให้รางวัลก็ได้เพราะถ้าเขาไม่เจอพวกตัวกรับแดงติดคอรัปชั่นตอนนั้น มันอาจวุ่นวายกว่านี้ก็ได้|

 

 

 

    [ระบบ:รับทราบค่ะ]

 

 

 

    เป็นเวลากว่า 2 เดือนที่อากิถูกแช่ในหลอดโหลโพชั่นเพื่อรักษาอาการบาดเจ็บ หลังจากร่างกายหายดีผู้ดูแลก็จะส่งอากิกลับพร้อมกับเปลี่ยนความทรงจำ

 

 

 

    "อากิ:อืม~~~"

 

 

 

    [อลิส:อรุณสวัสดิ์คะท่านอากิ]

 

 

 

    "อากิ:อรุณสวัสดิ์เช่นกันอลิส"

 

 

 

    แล้วอากิก็ลุกขึ้นจากเตียงและยืดเส้นยืดสาย

 

 

 

    "อากิ:ทำไมร่างกายมันรู้สึกคัดๆขนาดนี้เนี่ย ฮึบ~~~"

 

 

 

    [อลิส:อาจจะเพราะท่านอากิหลับไปตั้ง 2 วันก็ได้มั้งค่ะ]

 

 

 

    "อากิ:หะ! ฉันหลับไป 2 วันเลยเหรอ"

 

 

 

    [อลิส:ใช้ค่ะ ท่านหลับไป 2 วัน 12 ชั่วโมง 34 นาที 22 วิค่ะ]

 

 

 

    "อากิ:อือ~~ ไม่น่าล่ะมันถึงขัดๆขนาดนี้ ขอยืดเส้นยืดสายก่อนนะค่อยว่ากัน"

 

 

 

    [อลิส:เชิญตามสบายค่ะ]

 

 

 

    และอากิก็ยืดเส้นยืดสายไปประมาณ 30 นาทีก่อนจะไปทำธุระส่วนตัวและมากินอาหารเช้า

 

 

 

    [อลิส:ท่านรับประทานวุ่นสไลม์ 2 ก้อนที่อุดมไปด้วยสารอาหารได้รับค่าความหิว 60 หน่วยได้รับค่าน้ำ 30 หน่วย

 

    สกิลดูดซับทำงานท่านได้รับมานาจากวุ่นสไลม์ที่อุดมไปด้วยสารอาหาร 30 หน่วย ตึง!! โบนัสทำงาน ท่านได้รับมานาเพิ่มอีก 30 หน่วย]

 

 

 

    "อากิ:นี้อลิส 2 วันที่ฉันหลับไปมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นบ้างหรือป่าว"

 

 

 

    [อลิส:มีค่ะ เป็นอัพเดทที่ 01.03 และ 01.04 ค่ะ]

 

 

 

    "อากิ:ห่ะ!!! มี 2 อัพเดทเลยเหรอ"

 

 

 

    [อลิส:ใช่ค่ะ]

 

 

 

    "อากิ:โอ้ ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าแค่ 2 วันจะมีการเปลี่ยนแปลงขนาดนี้"

 

 

 

    [อลิส:ถึงจะบอกว่ามี 2 อัพเดทแต่มันเป็นอัพเดทเกี่ยวกับทรัพย์ยากรและพื้นที่นะค่ะ]

 

 

 

    "อากิ:ทรัพยากรและพื้น...หมายความว่าไง"

 

 

 

    [อลิส:งั้นฟังรายละเอียดของอัพเดทเลยไหมค่ะ]

 

 

 

    "อากิ:อืม"

 

 

 

    [อลิส:อัพเดทที่ 01.03 มี 3 อย่างที่เพิ่มขึ้นมาและมี 3 อย่างที่ปรับปรุง สิ่งที่เพิ่มขึ้นมาคือโถงอยู่อาศัยและห้องพิเศษอื่นๆ อีก 1 อย่างที่เพิ่มมาท่านไม่มีสิทธิ์เข้าถึง สิ่งที่ปรับปรุงคือห้องพัก ทางเดิน และห้องสมบัติ

 

    ส่วนอัพเดทที่ 01.04 มีการเพิ่ม 2 อย่างและปรับปรุง 2 อย่าง สิ่งที่เพิ่มเข้ามาอย่างที่ 1 คือถ้ำแร่ต่างๆ 2 รังมอนสเตอร์ ส่วนที่ปรับปรุงคือมอนสเตอร์ และ พืชพันธุ์ที่กินได้ มีทั้งหมดเท่านี้ค่ะ]

 

 

 

    "อากิ:... ดูเหมือนส่วนใหญ่จะปรับปรุงความเป็นอยู่ให้ดีขึ้นบ้าง ส่วนเรื่องปรับปรุงมอนสเตอร์ก็ยังไม่แน่ใจเท่าไหร่ว่าจะออกมาเป็นไง แต่ถ้าเจอคงจะรู้เอง"

 

 

 

    [อลิส:ก็คงจะต้องเป็นแบบนั้นแหละคะ เพราะข้อมูลที่ดิฉันได้รับมาก็มีเท่านี้เหมือนกันแถมยังไม่มีรายละเอียดด้วยค่ะ]

 

 

 

    "อากิ:ห่ะ ไม่ได้รายละเอียด"

 

 

 

    [อลิส:ใช่ค่ะ]

 

 

 

    "อากิ:แปลกเว้ย ปกติอัพเดทมาทีไรข้อมูลมาแน่นสุดๆ แต่ 2 อันนี้มาแค่ชื่อแต่ไม่มีรายละเอียดเหรอ"

 

 

 

    [อลิส:ใช่ค่ะ]

 

 

 

    "อากิ:... ก็คงต้องมีแต่ออกไปดูแล้วล่ะถ้าไม่มีข้อมูลอื่นๆ"

 

 

 

    [อลิส:ระวังตัวด้วยนะค่ะ]

 

 

 

    "อากิ:อืม"

 

 

 

    แล้วอากิก็แต่งและเดินไปเปิดประตูเพื่อที่จะออกไปสำรวจ แต่ตอนที่เปิดประตูไปอากิก็ได้เจอสเกลตันนั่งอยู่หน้าประตู อากิที่เห็นไม่รอช้ารีบพุ่งเข้าไปเตะที่หัวเจ้าสเกลตันจนหัวของมันกระเด็นไปไกล

 

 

 

    [อลิส:เปิดใช้งานสกิลใจเย็น เปิดใช้งานสกิลสมาธิ ใช้งานสกิลกระแทก]

 

 

 

    หลังจากหัวมันลอยไปไกลร่างของเจ้าสเกลตันก็นิ่งไปเลย แต่อากิยังไม่ว่างใจรีบพุ่งเข้าไปและเหยียบที่กระโหลกของมันจนแหลกและเก็บคริสตัลมานาของมันมา

 

 

 

    [อลิส:ท่านสังหารสเกลตันเลเวล 18 ได้รับ EXP 139

 

    ได้รับมานาคริสตัลแรงค์ F

 

    ปิดการใช้งานสกิลทั้งหมด]

 

 

 

    "อากิ:หู้ว~ เปิดมาก็เจอเลยเว้ย ตกใจแทบแย่"

 

 

 

    [อลิส:ถึงจะตกใจแต่ก็รับมือได้ดีเลยไม่ใช่เหรอค่ะ]

 

 

 

    "อากิ:ก็เคยโดนหน้าประตูมาแล้วนิเลยเกรงๆรอไว้ พอเปิดมาเจอแบบเมื่อกี้ก็ซัดเลย"

 

 

 

   [อลิส:ดีแล้วคะ ระวังดีกว่าไม่ระวัง]

 

 

 

    "อากิ:อืม"

 

 

 

    หลังจากจัดการเจ้าสเกลตันหน้าห้องไปอากิก็ออกเดินสำรวจต่อ แต่ระหว่างสำรวจอลิสก็เห็นว่าอากินั้นได้เอาแต่เดิน อลิสที่เห็นเลยถามอากิว่า

 

 

 

    [อลิส:ทำไมรอบนี้ถึงเดินละค่ะ]

 

 

 

    "อากิ:... ฉันคิดว่าการที่ฉันหลับไปตั้ง 2 วันทางที่เราเคยผ่านไปแล้วอาจมีมอนสเตอร์มาใหม่ การวิ่งคงเป็นการทำให้พวกมันรู้ตัวก่อน แถมยังมีเรื่องการอัพเดทอีกถ้าวิ่งใส่ศัตรูที่เราไม่รู้อะไรเกี่ยวกับมันเลยคงไม่ใช่เรื่องดีใช่ไหมล่ะ"

 

 

 

    [อลิส:...ก็จริงคะ งั้นค่อยๆเดินทางกันเถอะค่ะ]

 

 

 

    แล้วอากิก็เดินเท้าไปประมาณ 45 นามีเขาก็ไปเจอก็อบลิน 3 ตัวมีตัวถือดาบโล่ 2 และก็ธนู 1 แต่พวกมันยังไม่รู้ตัวเพราะอากิเดินมา 

 

    อากิอาศัยจังหวะที่พวกมันไม่รู้ตัวง้างธนูและเล็งก็อบลินตัวถือธนู

 

 

 

    "อากิ:ซูด~~~ อึบ"

 

 

 

    [อลิส:ทำการเปิดใช้งานสกิลใจเย็น ทำการเปิดใช้งานสกิลสมาธิ ทำการเปิดใช้งานสกิลใช้ธนู ใช้งานสกิลเล็งเป้า

 

     ความชำนาญสกิลฟันเพิ่มขึ้น F>E- สกิลแอคทีฟเมื่อใช่งานการฟันครั้งต่อไปจะบวกเดเมจจากการฟันทั้งหมดเพิ่มขึ้น 7%>11% ใช่มานาต่อครั้ง 14>34]

 

 

 

    หลังจากเปิดใช้งานสกิลที่จำเป็นแล้วอากิก็ปล่อยธนูที่ง้างไว้

 

 

 

    "ฟิ้ว! ตุบ!"

 

 

 

    "ก็อบลินธนู:กี้~~!!!"

 

    (อ็าก~~!!!)

 

 

 

    "ก็อบลินดาบโล่1:กี้ กี่"

 

    (เราโดนโจมตี)

 

 

 

    "ก็อบลินดาบโล่:กี่ กีล"

 

    (ยกโล่)

 

 

 

    "อากิ:อลิสช่วยเปลี่ยนการแจ้งเตือนของพวกความชำนาญเป็นย้อนหลังได้ไหม"

 

 

 

    [อลิส:ได้ค่ะ]

 

 

 

    "อากิ:ฝากด้วย"

 

 

 

    [อลิส:ทำการเปลี่ยนการแจ้งเตือนเกี่ยวกับความชำนาญเป็นแบบย้อนหลัง]

 

 

 

    เนื่องจากการแจ้งเตือนของค่่ความชำนาญของสกิลมันได้รบกวนอากิเล็กน้อย เขาเลยเปลี่ยนการแจ้งเตือนมันเป็นแบบย้อนหลัง 

 

    ส่วนลูกศรที่ยิงไปมันก็ได้เข้าไปที่ลำตัวของเจ้าก็อบลินถือธนู แต่เหมือนมันจะยังไม่ตายเพราะมันได้ใส่เกราะหนัง อากิที่เห็นก็ยิงลูกศรดอกที่ 2 ตามไปทันที

 

 

 

    [อลิส:ใช่งานสกิลเล็งเป้า]

 

 

 

    "ฟิ้ว! ตึก!"

 

 

 

    แต่เพราะพวกมันรู้ตัวแล้วลูกศรดอกนี้ก็เลยโดนตัวถือโล่กันไว้ได้

 

 

 

    "ก็อบลินดาบโล่1:กี่ กี๋"

 

    (มันอยู่นั้น)

 

 

 

    "ก็อบลินดาบโล่2:ข้าไปจัดการมันเอง"

 

 

 

    "ก็อบลินธนู:กี้ กี่กีกีล"

 

    (ข้าสนับสนุนเจ้าเอง)

 

 

 

    ลูกศรดอก 2 ทำให้พวกมันรู้ตำแหน่งของอากิและได้มีก็อบลินตัวหนึ่งพุ่งเข้ามาหาอากิ อากิที่เห็นก็ไม่ได้ดูตกใจอะไรและง้างธนูรอ

 

 

 

    [อลิส:ใช่งานสกิลเล็งเป้า×2 ใช้งานสกิลขว้างปา]

 

 

 

    พอมันเข้ามาไกลพอ อากิที่เล็งธนูรอไว้ก็ปล่อยลูกศรไป เจ้าก็อบลินที่เห็นก็ยกโล่ขึ้นมาบัง

 

 

 

    "ฟิ้ว! ตึก! ฟุบ! ชึก!"

 

 

 

    สิ่งที่ลอยเข้ามาหาเจ้าก็อบลินมันไม่ได้มีแค่ลูกศร มันได้มีกริชที่อากิโยนตามมาด้วย และกริชนั้นก็โดนที่ท้องของมัน

 

 

 

    "ก็อบลิน:กี้?"

 

    (เจ็บ?)

 

 

 

    เจ้าก็อบลินที่โดนกริชปักไปที่ท้องก็งงกับสิ่งที่เกิดขึ้น อากิที่เห็นก็จะพุ่งเข้าไปจัดการมันแต่ก็ต้องหลบลูกศรที่ลอยมาก่อน เพราะเจ้าก็อบลินตัวถือธนูมันได้ยิงลูกศรมาเพื่อช่วยเพื่อนของมันแถมมันยังยิงมาแบบรั่วๆด้วย

 

 

 

    "อากิ:อลิสทำไมมันยิ่งมารั่วๆเลยล่ะ" 

 

 

 

    [อลิส:มันอาจจะมีสกิลยิงต่อเนื่องท่านอากิเอาโล่ออกมากันเถอะคะ]

 

 

 

    แล้วอากิก็เอาโล่ออกมาเพื่อป้องกันตามที่อลิสบอกซึ่งมันก็ได้ผล เพราะการที่มันยิงมารั่วๆนั่นทำให้ไม่มีความแม่นและไม่แรง อากิเลยเลือกป้องกันลูกศรที่อาจจะโดนตัวเองได้ หลังจากตั้งหลักได้อากิก็หาจังหวะและพุ่งเข้าไปจะจัดตัวที่โดนกริชปักอยู่ แต่ด้วยการที่ตัวถือธนูมันถ่วงเวลาสำเร็จเจ้าก็อบลินดาบโล่มันก็ได้ดึงกริชออกมาจากท้องและขว้างใส่อากิก่อนจะรีบวิ่งไปหาเพื่อนมัน แต่ด้วยความที่ตัวถือธนูมันยิงรั่วๆโดยที่ไม่เล็งเลยทำให้ลูกศรที่มันยิงมาโดนเพื่อนมันจนล้มไป

 

 

 

    "ก็อบลินดาบโล่1:กี้ กี่ลกี้กี!!"

 

    (มึงจะยิงเพื่อนทำไม!!)

 

 

 

    "ก็อบลินธนู:กี้กี่ กี่ กี้กี่กีกีกี่!!"

 

    (กูไม่ได้ตั้งใจ มันวิ่งใส่ลูกศรเอง!!)

 

 

 

    อากิที่ตามมาและเห็นว่ามันยิงใส่กันเองจนตัวที่กำลังหนีล้ม อากิก็ไม่รอช้ารีบขว้างกริชซ้ำทันที ก่อนจะวิ่งเข้าไปหาอีก 2 ตัว

 

 

 

    [อลิส:ใช้งานสกิล เล็งเป้า ใช้งานสกิลขว้างปา

 

    ท่านสังหารกอบลินเลเวล 16 ได้รับ EXP 90

 

    ท่านเลเวลอัพ 26>27 ทำการรักษาบาดแผลทั้งหมดและฟื้นฟูมานา HPเพิ่มขึ้น 20 หน่วย มานาเพิ่มขึ้น 10 หน่วย ได้รับพอย 4 หน่วย]

 

 

 

    "ก็อบลินธนู:กะ-กีกี่กี้!!!"

 

    (มะ-มันมาแล้ว)

 

 

 

   อากิที่พุ่งเข้ามาก็ได้เอาดาบแห่งการเสียงโชคออกมาและฟันแนวตั้งไปที่เจ้าก็อบลินธนู

 

 

 

    [อลิส:เปิดใช้งานสกิลการใช่ดาบ ใช้งานสกิลฟัน]

 

 

 

    "ปึก!"

 

 

 

    ดาบของอากิโดนป้องกันไว้ได้โดยเจ้าก็อบลินถือดาบโล่อีกตัว หลังจากมันกันดาบอากิได้มันก็จะแท่งสวนอากิ

 

 

 

    "ปัก!"

 

 

 

   แต่อากิก็สามารถเอาโล่ที่อยู่อีกมือกันไว้ได้ก่อนจะถอยออกมา แต่หลังจากถอยออกมาเจ้าตัวถือธนูก็กระหน่ำยิงมาอีกรอบอากิเลยต้องถอยออกมาและค่อยเอาโล่กันลูกศรไปด้วย ส่วนเจ้าตัวดาบโล่ก็ยืนอยู่ที่เดิม

 

 

 

    "ก็อบลินธนู:กี่กีลกี่กี่"

 

    (ทำไมไม่ตามมันไปว่ะ)

 

 

 

    "ก็อบลินกี้กีกาล:"

 

    (เดี๋ยวมึงยิงหลังกู)

 

 

 

    "ก็อบลินธนู:..."

 

 

 

    ก็อลลินมันก็ยิ่งมาเรื่อยๆจนในที่สุดลูกศรมันก็หมด อากิที่เห็นก็เก็บโล่และดาบและวิ่งเข้าไปหาพวกมัน ตัวถือโล่ที่เห็นก็ตั้งท่ารอรับส่วนตัวถือธนูก็หลบหลังตัวโล่ อากิที่วิ่งมาได้ประมาณหนึ่งก็เอาดาบยาวแห่งการลงทัณฑ์ออกมา ก่อนจะง้างไปด้านหลังและฟาดลงมาใส่ตัวถือโล่

 

 

 

    [อลิส:ใช้งานสกิล เร่ง ใช้งานสกิล ฟัน ใช้งานสกิล ฟาด ใช้งานสกิล ทุบ] 

 

 

 

    แต่เหมือนก็อบลินตัวถือโล่จะไหวตัวทันเลยโยกหลบดาบไป

 

 

 

    "ก็อบลินธนู:ห่ะ!"

 

 

 

   ส่วนก็อลลินถือธนูก็โดนผ่าครึ่งจนเลือดสาดกระเซ็นไปทั่ว

 

 

 

    [อลิส:ท่านสังหารก็อบลินเลเวล 18 ได้รับ EXP 100]

 

 

 

    เจ้าก็อบลินดาบโล่ที่เห็นก็เกิดอาการกลัวก่อนจะหันหลังรีบวิ่งหนี อากิที่เห็นก็ยืนดูมันวิ่ง

 

 

 

    [อลิส:จะไม่ฆ่ามันเหรอค่ะ]

 

 

 

    "อากิ:ฆ่า...แต่ฉันอยากทำแบบเมื่อกี้อีก"

 

 

 

    [อลิส:...ดิฉันพอเข้าใจแล้วค่ะ]

 

 

 

    หลังจากปล่อยมันวิ่งไปประมาณหนึ่ง อากิก็ออกตัววิ่งตาม

 

 

 

    [อลิส:ใช้งานสกิล เร่งความเร็ว]

 

 

 

    ด้วยความที่อากิเร็วกว่าทำให้ตามมันมาได้อย่างง่ายดาย เจ้าก็อบลินที่เห็นอากิวิ่งตามมาใกล้เรื่อยๆก็ร้องโว็ยวายออกมา

 

 

 

    !!!"ก็อบลิน:อ็าก!!!!!!!!!!!!!!!"!!!

 

 

 

    อากิที่ตามมาได้พอถึงระยะก็ง้างดาบไปด้านหลัง

 

 

 

    [อลิส:ใช่งานสกิล ฟัน ใช้งานสกิล ฟาด ใช่งานสกิล ทุบ]

 

 

 

    และฟันลงไปที่เจ้าก็อบลินและผ่าครึ่งมันจนทำให้เลือดสาดกระเซ็นไปทั่ว

 

 

 

    [อลิส:ท่านสังหารก็อบลินเลเวล 18 ได้รับ EXP 100]

 

 

 

     หลังจากฟันเจ้าก็อบลินไปและมองไปด้านหน้าอากิก็เห็นโคลโบล 3 ตัวยืนอยู่ด้านหน้าตัวเองและอึ้งกับสิ่งที่เห็น อากิเลยยกดาบไปวางบนไหล่ก่อนจะทำเสียง

 

 

 

    "อากิ:บู้!"

 

 

 

    ทันทีที่อากิทำเสียงใส่พวกมันทั้ง 3 ตัวก็หันหลังวิ่งทันที อากิที่เห็นก็พุ่งตามไปและกวาดดาบฟันพวกมันทั้ง 3 ตายแบบรวดเดียวจบ

 

 

 

    [อลิส:ใช้งานสกิล เร่ง ใช่งานสกิล ฟัน ใช้งานสกิล ฟาด

 

    ท่านสังหารโคลโบลเลเวล 14/15/17 ได้รับ EXP 257]

 

 

 

    "อากิ:ดูเหมือนมันจะเก่งขึ้นอยู่นะ โดยเฉพาะเจ้าก็อบลินธนู แม่งยิงรั่วๆเลย"

 

 

 

    [อลิส:เหมือนจะไม่ได้เก่งขึ้นอย่างเดียวนะคะ เหมือนจะฉลาดขึ้นเล็กน้อยด้วย]

 

 

 

    "อากิ:ก็เหมือนจะเป็นอย่างนั้นนะ เพราะมันทั้งป้องกันและปกป้องเพื่อนด้วยแต่...มีอีกอย่างที่ฉันรู้สึกได้นะ...คือเลือดมันจะเยอะไปไหน"

 

 

 

    [อลิส:ก็นั้นสิคะ ดูท่านตอนนี้สิตัวอาบไปด้วยเลือดแล้ว ขนาดฆ่าไปแค่ 6 ตัวเอง]

 

 

 

    "อากิ:เฮ้อ~ เก็บของแล้วกลับกันเถอะ ถ้าเลือดแห้งมันจะซักออกยาก"

 

 

 

    [อลิส:ท่านได้รับมานาคริสตัลแรงค์ F 6 อัน ท่านได้รับ โล่ไม้ 2 อัน ท่านได้รับดาบ 5 เล่ม ท่านได้รับธนู 1 คัน ท่านได้รับซองลูกศร 3 ซอง ท่านได้รับผ้า 5 ผืน ท่านได้รับเปเปโล 1 หัว ท่านได้รับเนื้อต้นขาโคลโบล 6 ชิ้น

 

    งั้นดิฉันจะนำทางเองค่ะ]

 

 

 

    หลังจากเก็บของทั้งหมดเสร็จอากิก็รีบเดินทางกลับทันที พอกลับมาถึงหน้าห้องก็เจอสเกลตันมานั่งหน้าห้องอีกแล้ว

 

 

 

    "อากิ:จิ! เป็นเหี้ยอะไรหนักหนาว่ะ ชอบมานั้งดักหน้าห้อง"

 

 

 

    อากิสบถด่าออกมาจนทำให้เจ้าสเกลตันรู้ตัวและยืนขึ้นและเดินเข้ามาหาอากิ แต่มันก็เดินช้ามาก อากิที่เห็นก็ยืนรอจนมันเข้ามาใกล้อากิก็สังเกตเห็นว่ามันสูงแค่ใต้อกของเขาเอง

 

 

 

    "อากิ:ทำไมมันเตี้ยขนาดนี้ล่ะ"

 

 

 

    [อลิส:...]

 

 

 

    มันเดินเข้ามาใกล้อากิก็จับหัวมันไว้ เจ้าสเกลตันที่เห็นแบบนั้นก็จับแขนอากิและพยามดิ้นออก แต่ด้วยความต่างของแรงมันก็ไม่อะไรอากิไม่ได้เลย อากิที่เห็นแบบนั้นก็เลยออกแรงดึงหัวมันออกมา แต่ปรากฏว่าแรงที่อาก็ใช้มันมากเกินไปจนทำให้หัวเจ้าสเกลตันตัวเล็กแหลกคามือ

 

 

 

    [อลิส:ท่านสังหารโครงกระดูกที่เศร้าโศก ได้รับ EXP 100]

 

 

 

    อากิที่ได้ยินแบบนั้นก็งงก่อนจะถามอลิสทันทีว่า

 

 

 

    "อากิ:เดียวๆ อลิสโครงกระดูกที่เศร้าโศกคืออะไร"

 

 

 

    [อลิส:โครงกระดูกที่เศร้าโศกคือวิญญาณที่ตายไปโดยที่ยังมีห่วงและไม่ได้หายไปหรือกลับคืนสู่ธรรมชาติค่ะ]

 

 

 

    "อากิ:เดียว! เดียว!! วิญญาณนี้หมายความว่าไง จะบอกว่าที่นี่มีวิญญาณจริงๆเหรอ"

 

 

 

    [อลิส:วิญญาณคือมานารูปแบบหนึ่งคะท่านอากิ เกิดจากธรรมชาติหรือการตายของสิ่งมีชีวิต ดังนั้นสิ่งที่ท่านพึ่งสังหารไปอาจเคยเป็นคนมาก่อนและตาย แต่วิญญาณของเขาไม่ได้กลับไปสู่ธรรมชาติและสะสมมานาจนมากพอและก่อรูปเป็นสเกลตันเพื่อหาทางปลดห่วงที่ยังเหลืออยู่ค่ะ]

 

 

 

    "อากิ:เดียวๆ ฉันขอคิดทบทวนก่อนอยู่ๆข้อมูลมันก็มากระทันหันเกินไป"

 

 

 

    [อลิส:วั้นท่านอากิก็ไปอาบน้ำและค่อยมาฟังต่อเถอะค่ะ

 

    ท่านได้รับมานาคริสตัลแห่งความเศร้าโศกแรงค์ F-]

 

 

 

    อากิก็เข้าไปในห้องและตรงเข้าห้องน้ำซักเสื้อผ้าและอาบน้ำละคิดทบทวนกับสิ่งที่พึ่งได้รับรู้มา

 

 

 

    'อากิ:...ถ้าตามอลิสบอก ถ้าเราตายเราจะกลายเป็นมานาและกลับคืนสู่ธรรมชาติ แต่ถ้ายังมีห่วงอยู่จะไม่ได้กลับคืนสู่ธรรมชาติและอยู่เร่ร่อนไปเลื่อยๆ เพื่อสะสมมานาจนมากพอและก่อรูปร่าง และหาทางปลดห่วงแปลว่าโครงกระดูกเล็กๆเมื่อกี้คือเด็กเหรอ...และถ้าสังเกตดีๆตอนที่เขาพยาพยามดิ้นออกจากมือเรา เขาแค่ดิ้นไม่ได้ทำร้ายหรือตีมือเราเลย แปลว่าเราพึ่งจัดการวิญญาณผู้บริสุทธิ์ไปเหรอ...'

 

 

 

    อากิที่ยืนอยู่ใต้ที่ปล่อยน้ำและยืนนิ่งเพื่อทบทวน

 

 

 

    'อากิ:ยังมีหลายๆที่สงสัย...ค่อยไปถามอลิสเพิ่มละกัน'

 

 

 

    และอากิก็อาบน้ำจนเสร็จและออกจากห้องน้ำและนำเสื้อผ้าไปตาก ก่อนจะเปลี่ยนเป็นเสื้อผ้าสำรอง

 

 

 

    [อลิส:ท่านสวมใส่ เสื้อเก่าๆ กางเกงเก่าๆ]

 

 

 

    หลังจากใส่เสื้อผ้าอากิก็ก่อไฟและนั่งพิงไฟ ผ่านไปสักพักอากิก็เอาคริสตัลมานาที่พึ่งได้มาจากโครงกระดูกตัวเล็กออกมาดูก่อนจะพูดขึ้นมาว่า

 

 

 

    "อากิ:ฉันฆ่าเขาไปแล้ว...แบบนี้เขาจะไปสู่สุคติหรือยัง"

 

 

 

    [อลิส:...จะเอาแบบสวยหรูหรือความจริงที่อาจจะเกิดขึ้นละค่ะ]

 

 

 

    "อากิ:...เอาความจริงเถอะ"

 

 

 

    [อลิส:ถ้าเอาตามความจริงก็คงไม่คะ เขาแค่ตายอีกรอบและรองลอยไปทั่วสะสมมานาเรื่อยๆจนมาสารถก่อรูปอีกครั้งและหาทางปลดห่วงตัวเองค่ะ]

 

 

 

    "อากิ:ถ้าเขาปลดห่วงไม่ได้เขาก็จะวนเวียนแบบนี้ไปเรื่อยๆเหรอ"

 

 

 

    [อลิส:...ดิฉันก็ให้คำตอบไม่ได้คะ แต่ถ้าตามทฤษฎีก็ใช่ค่ะ]

 

 

 

    "อากิ:...แล้วถ้างั้นมีวิธีแยกสเกลตันกับโครงกระดูกที่โศกเศร้าไหม"

 

 

 

    [อลิส:มันก็มีวิธีไม่มากหรอกคะ แต่วิธีที่แน่นอนที่สุดคือฆ่าดูค่ะ]

 

 

 

    "อากิ:..."

 

 

 

    [อลิส:แต่อีกวิธีคือสังเกตพฤติกรรมของพวกสเกลตันคะ ซึ่งมันก็ยากพอควรและอันตรายด้วย เพราะไม่รู้ว่ามันคือสเกลตันหรือโครงกระดูกที่เศร้าโศก]

 

 

 

    "อากิ:แบบนั้นก็เท่ากับการสุ่มเลยไม่ใช่เหรอว่าจะเจอสเกลตันหรือโครงกระดูกที่เศร้าโศก"

 

 

 

    [อลิส:ดิฉันก็เลยว่ามันอันตรายไงค่ะ]

 

 

 

    "อากิ:...!!! เดียวนะ! ถ้าเราใช้สกิลประเมินใส่พวกสเกลตันละ แบบนั้นเราก็แยกได้แล้วใช่ไหม"

 

 

 

    [อลิส:... ก็มีความเป็นไปได้คะ แต่กว่าจะประเมินได้ก็คงใช่เวลาพอสมควรเพราะความรู้เรื่องสเกลตันหรือโครงกระดูกของมนุษย์ท่านอากิมีน้อยค่ะ]

 

 

 

    "อากิ:รู้นี้งี้ ฉันหน้าจะตั้งใจเรียนและจำให้ได้...เดียวนะ เรียน จำ ใช่! ใช่!!"

 

 

 

    [อลิส:ท่านนึกอะไรออกอีกเหรอค่ะ]

 

 

 

    "อากิ:ฉันนึกได้ว่าเธอดูความทรงจำฉันได้ใช่ไหม"

 

 

 

    [อลิส:ใช่คะ แล้วทำไมค่ะ]

 

 

 

    "อากิ:เธอก็ย้อนไปดูในความทรงจำฉันสิ ฉันเคยเรียนเรื่องพวกนี้อยู่!"

 

 

 

    [อลิส:! ขอเวลาสักครู่นะค่ะ]

 

 

 

    แล้วอลิสก็ท่องเข้าไปในความทรงจำของอากิ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 ข้อมูลตอนท้ายเรื่องวันนี้ขอเสนอ

 

    วิญญาณเร่ร่อน อย่างที่ทุกคนรู้ว่าทุกสิ่งมีชีวิตนั้นมีมานาทำให้เวลาสิ่งมีชีวิตตาย มานาที่อยู่ในร่างกายของสิ่งมีชีวิตจะกระจายคืนสู่ธรรมชาติ...แต่นั้นมันก็กรณีของสิ่งที่ชีวิตที่มีสติปัญญาต่ำหรือไม่มีเป็น แต่กับสิ่งมีชีวิตที่มีสติปัญญานั้นแตกต่างเวลาพวกเขาตายความคิดสุดท้ายของพวกเขาจะเป็นสิ่งบงบอกว่าจะได้ไปต่อยังไง ถ้าตายแบบปกติไม่มีความทุกข์หรือเศร้าโศกในตอนท้ายพวกเขาจะกลับคืนสู่ธรรมชาติ แต่ถ้าตายอย่างโกรธแค้นหรือยังมีห่วงพวกเขาจะยังเร่ร่อนอยู่ในโลกและสะสมมานาเรื่อยๆเพื่อก่อรูปร่าง นั้นเลยทำให้เกิดวิญญาณร้ายที่โกรธแค้นกับวิญญาณที่เศร้าโศก...

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                จากผู้แต่ง

 

    เบื่อกันรึยังกับการเดินสำรวจไปวันๆ งั้นต่อๆไปเราไปทำอย่างอื่นกันเถอะ