CHESS:พลิกกระดานเทพ

10.0

เขียนโดย TKFD

วันที่ 3 สิงหาคม พ.ศ. 2567 เวลา 01.14 น.

  23 ตอน
  1 วิจารณ์
  3,074 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 3 สิงหาคม พ.ศ. 2567 01.16 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

17) ตอนที่ 6.3 บีบหัวใจ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

    แล้วตอนนั้นเองก็ได้มีสกิลเด้งเข้ามาในหน้าต่างระบบของอากิ

 

 

 

    [อลิส:ได้รับสกิลใหม่ อะดรีนาลีน(F⁽ᴬ⁺⁾) สกิลแอคทีพแบบมีเงื่อนไข เงื่อนไขคือเมื่อจะใช่ต้องมี HP 99% หรือมีเหตุการที่ทำให้ตื่นเต้นถึงจะเปิดใช้งานได้ มีทั้งหมด 5 ขั้น

 

    ขั้นที่ 1 จะใช้ได้เมื่อมี HP 99% หรือตื่นเต้น เมื่อเปิดใช้งานจะเพิ่มค่าสถานะทั้งหมด 25%

 

    ขั้นที่ 2 จะเปิดใช้งานได้เมื่อมี HP 70% เพิ่มค่าสถานะ 50% ลดความเจ็บปวดลง 20% มีผลกระเล็กน้อยหลักจากใช้ เช่น ปวดหัวเล็กน้อย ปวดตามร่างกายเล็กน้อยเป็นต้น

 

    ขั้นที่ 3 จะเปิดใช้งานได้เมื่อมี HP 50% เมื่อเปิดใช้จะเพิ่มค่าสถานะ 100% และลดความเจ็บปวดลง 40% มีผลกระทบปานกลางหลักจากใช้ เช่น ปวดหัว ปวดตามร่างกาย

 

    ขั้นที่ 4 จะเปิดใช้งานได้เมื่อมี HP 30% เมื่อเปิดใช้จะเพิ่มค่าสถานะ 250% และลดความเจ็บปวดลง 70% มีผลกระทบอย่างมากหลังจากใช้ เช่น ปวดหัวอย่างรุนแรง ปวดตามร่างกายอย่างรุงแรง สลบหลังใช่งาน 1-7 วันเป็นต้น

 

    ขั้นที่ 5 จะเปิดใช้งานได้เมื่อมี HP 1% เมื่อเปิดใช้จะเพิ่มค่าสถานะ 500% และปิดการรับรู้ถึงความเจ็บปวด และสามารถใช้ความสามารถสูงสุดได้ชั่วคราว ผลกระทบเมื่อใช้งานขั้นนี้อาจทำให้ตายได้และมีผลกระทบระยะยาว เช่น ปวดหัวหรืออาจเสียความทรงจำ กล้ามเนื้ออ่อนแรง อวัยวะบ้างส่วนอาจเสียหายและทำงานได้น้อยลง สลบ 1-4 อาทิตย์หลังจากใช่

 

    เมื่อเปิดใช้งานขั้นได้ก็ตามใช้มานา 10% ของมานาสูงสุดตอนนั้นทุก 30วิ

 

    เปิดใช้งานสกิล อะดรีนาลีน ขั้นที่ 5 ค่าสถานะเพิ่มขึ้น 500% ปิดการรับรู้ถึงความเจ็บปวด 

 

    ค่าSTRถูกบูสจาก 50 เป็น 300

 

    ค่าAIGถูกบูสจาก 44 เป็น 264

 

    ค่าINTถูกบูสจาก 43 เป็น 258

 

    ค่าMANAถูกบูสจาก 151 เป็น 3090

 

    ค่าVITถูกบูสจาก 41 เป็น 246

 

    ค่าDEXถูกบูสจาก 41 เป็น 246

 

    ค่าLUCKถูกบูสจาก 77 เป็น462

 

    ค่าATKถูกบูสจาก 120 เป็น 720 

 

    ค่าARMORถูกบูสจาก 98.4 เป็น 590.4

 

    แจ้งเตือนร่างกายของคุณกำลังรับภาระหนักเกินไป]

 

 

 

   หลังจากได้สกิลอะดรีนาลีนมาอลิสก็เปิดใช้งานสกิลทันที อากิที่กำลังจะหลับก็ตื่นขึ้นมา หลังจากตื่นขึ้นมาเขาก็ลุกขึ้น

 

 

 

    'อากิ:ฉันสัมผัสได้ถึงพลังที่ทวมทนในร่างกายของฉัน มันมากมายจนอธิบายไม่ถูกแถมไม่เจ็บแล้วด้วย'

 

 

 

    เจ้าตัวกรับแดงกลายพันธุ์ติดคอรัปชั่นที่เห็นอากิยืนขึ้นมาพร้อมกับมีดาบแทงอยู่มันก็ถึงกับงงกับสิ่งที่เห็น

 

 

 

    "ตัวกรับแดงกลายพันธุ์ติดคอรัปชั่น:กรีส?"

 

    (ได้ไง)

 

 

 

    [อลิส:ท่านอากิรีบฆ่ามันเร็วๆเถอะค่ะ]

 

 

 

    'อากิ:ถึงจะงงๆอยู่ก็เถอะ แต่รีบฆ่ามันตามที่อลิสบอกดีกว่า'

 

 

 

    "อากิ:ได้เลย แต่ฉันขอเอาดาบนี้ออกก่อนน่ะ"

 

 

 

   แล้วอากิก็จะดึงดาบที่แทงตัวเขาออก แต่ตอนนั้นเองอลิสก็พูดขึ้นมาว่า

 

 

 

    [อลิส:อย่านะคะท่านอากิ ถ้าท่านดึงออกคงเสียเลือดไปมากกว่านี้แน่ๆปล่อยมันไว้งั้นแหละค่ะ]

 

 

 

    "อากิ:แต่-"

 

 

 

    ในตอนที่อากิกำลังจะตอบกลับ อลิสก็ได้พูดตัดบทอากิอีกว่า

 

 

 

    [อลิส:ไม่มีแต่คะ คนช่วยเหลือใกล้มาถึงแล้วปล่อยไว้งั้นแหละค่ะ]

 

 

 

    "อากิ:ก็ดะ-"

 

 

 

    ในตอนที่อากิกำลังคุยกับอลิสอยู่ เจ้าตัวกรับแดงกลายพันธุ์ติดคอรัปชั่นก็ได้พุ่งเข้ามาต่อยอากิ  มันได้ต่อยเข้าไปที่หน้าของอากิ แต่มีสิ่งที่ต้องทำให้เจ้าแมลงต้องตกใจก็คือ 

 

 

 

    'ตัวกรับแดงกลายพันธุ์:ทำไมร่างกายมันถึงแข็งขนาดนี้ นี้ข้าต่อยหินงันรึ?'

 

 

 

    เจ้าตัวกรับแดงกลายพันธุ์ติดคอรัปชั่นรู้สึกอย่างกับต่อยหินจนมันงงกับสิ่งที่เกิดขึ้น ทางด้านอากิที่โดนหมัดนั้นก็แค่หันไปตามหมัด ก่อนที่อากิจะหันหน้าและดันหมัดที่มันต่อยหน้าตัวอยู่กลับมาก่อนจะพูดว่า

 

 

 

    "อากิ:จะเอาใช้ไหม!!!"

 

 

 

    ก่อนที่อากิจะต่อยสวนมันด้วยหมัดเช่นกัน แต่ด้วยค่าสถานะที่โดนบูสจากสกิลอะดรีนาลีน อากิเลยซัดเจ้าตัวกรับแดงกลายพันธุ์ติดคอรัปชั่นลอยไปติดกับกำแพง

 

 

 

    "ตูม!"

 

 

 

    "อากิ:คนกำลังพูดมีมารยาทหน่อยดิว่ะ"

 

 

 

    เจ้าตัวกรับแดงกลายพันธุ์ติดคอรัปชั่นที่โดนต่อยจนลอยไปชนกับกำแพงก็จะรีบลุกขึ้น แต่ตอนนั้นเองอากิก็พุ่งเข้ามาทีบมันทันทีเพื่อไม่ให้ลุกขึ้นมา

 

 

 

    "เจ้าตัวกรับแดงกลายพันธุ์ติดคอรัปชั่น:อุก!"

 

 

 

    อากิเตะมันซ้ำๆอยู่แบบนั้น ก่อนที่มันจะจับขาอากิไว้ด้วยแขนทั้ง 4 ของมันเพื่อหยุดอากิ

 

 

 

    "อากิ:จับ! มึงจับขากูเหรอ!!!"

 

 

 

    อากิที่เห็นแบบนั้นก็ด่ามันก่อนที่จับแขนหลักของมันทั้ง 2 ข้างและเข้าเท้าเหยียบมันลงและก็ออกแรงดึงแขนของมันจนขาด

 

 

 

    "แคว็ก!!"

 

 

 

    "เจ้าตัวกรับแดงกลายพันธุ์ติดคอรัปชั่น:กรีซซซซ"

 

 

 

    เจ้าตัวกรับแดงกลายพันธุ์ติดคอรัปชั่นร้องด้วยความเจ็บ ก่อนที่อากิจะจับแขนอีก 2 ข้างของมัน เจ้าตัวกรับแดงกลายพันธุ์ติดคอรัปชั่นที่เห็นแบบนั้นก็ร้องขึ้นมา

 

 

 

    "เจ้าตัวกรับแดงกลายพันธุ์ติดคอรัปชั่น:กีสสส!!!!"

 

    (ช่วยกู!!!!)

 

 

 

    แล้วเหล่าแมลงที่อยู่หน้าประตูก็หลั่งไหลเข้ามา อากิที่เห็นแบบนั้นก็จับมันและเหวี่ยงมันไปที่ประตู

 

 

 

    "ตู้ม!"

 

 

 

    เจ้าตัวกรับแดงกลายพันธุ์ติดคอรัปชั่นหลังจากโดนโยนไปมันก็รีบคว้าพวกตัวเองมากินทันทีอากิที่เห็นก็จะรีบพุ่งเข้าไป แต่จังหวะนั้นหลังจากที่อากิตั้งท่าจะพุ่งเข้าไปเขาก็ต้องหยุดชงัก

 

 

 

    "อากิ:อะ-อึก อัก แหวะ~~~"

 

 

 

    อากิได้อ้วกเลือดจำนวนมหาศาลออกมา

 

 

 

    [อลิส:ท่านมีอาการเลือดออกภายในปอด ท่านมีเลือดออกในหลอดอาหาร ท่านมีอาการเลือดคลั่งใน อวัยวะบ้างส่วนเริ่มหยุดทำงาน โปรดรีบรักษาตัวเอง]

 

 

 

    'อากิ:ร่างกาย.. เรามันสาหัสขนาดนี้เลยเหรอ... แต่..มัน..ไม่เห็นเจ็บเลยล่ะ'

 

 

 

    "อากิ:แหวะ!!!"

 

 

 

    [อลิส:เกินขีดจำกัดที่จะสามารถใช่สกิลอดีนาลีนแล้ว ต้องการปิดใช้งานหรือไม่]

 

 

 

    "อากิ:มะ-ไม่"

 

 

 

    แล้วอากิก็พยามพยุงตัวเองลุกขึ้นแต่ก็ไม่เป็นผล เนื่องจากร่างกายเขาบาดเจ็บหนักเกินไป เจ้าตัวกรับแดงกลายพันธุ์ติดคอรัปชั่นที่กินพวกตัวเองจนงอกแขนตัวเองขึ้นมาใหม่ได้ มันก็ลุกขึ้นและพุ่งเข้ามาจะจัดการอากิ แต่ในจังหวะนั้นมันก็นิ่งไปสักแปป ก่อนที่มันจะหันหลังให้อากิและหันหน้าไปทางประตู อากิที่นอนจมกองเลือดตัวเองอยู่และเห็นแบบนั้นก็งง ก่อนที่อีกสักครู่ก็ได้มีไฟพุ่งมาผ่านตรงประตูและเผาแมลงที่อยู่ด้านหน้าประตูจนหมด เจ้าแมลงกลายพันธุ์ที่เห็นแบบนั้นก็ตั้งท่าเตรียมวิ่ง หลังจากไฟนั้นค้างอยู่ 10 กว่าวิก่อนที่จะหายไป หลังจากไฟหายไปเจ้าแมลงก็วิ่งออกไปทันที อากิที่นอนจมกองเลือดก็ได้แต่นอนดูทุกอย่างแบบงงๆว่าเกิดอะไรเกิดขึ้น หลังจากเจ้าแมลงวิ่งออกไปไม่นานก็มีคนเดินเข้ามา เป็นคนหูยาวและก็คนแก่ อากิที่ทนบาดแผลไม่ไหวไปกว่านี้ก็สลบไป

 

 

 

    ตัดกลับมาทางด้านเซบาสเตียน หลังจากคุยกับราชามังกรเสร็จ เขาก็เดินเข้ามาในห้องก็เห็นตัวกรับแดงติดคอรัปชั่นเหลืออยู่อีก 4-5 ตัว เซบาสเตียนเลยใช้เวทย์ลม วินคัตเตอร์สังหารพวกมันทันที ก่อนจะหันไปเห็นอากิที่นอนหน้าคว่ำจมกองเลือดตัวเองอยู่ เซบาสที่เห็นก็รีบเข้าไปหาอากิและร่ายเวทย์รักษาใส่อากิ และเรียกคนอื่นๆเข้ามา

 

 

 

    !!\เซบาสเตียน:ท่านราติน่า พาหน่วยรักษาเข้ามาด่วนๆขอรับ!!/!!

 

 

 

    ราติน่าและหน่วยรักษาที่ได้ยินก็รีบเข้าไปทันที พอเข้าไปราติน่าก็ตกตลึงกับภาพที่เห็น ทั้งห้องเต็มไปด้วยเลือดและซากแมลงจำนวนมาก ราติน่าและเหล่าทหารยืนอึ้งกับภาพที่เห็น เซบาสที่เห็นก็เรียกดึงสติพวกเขา

 

 

 

    \เซบาสเตียน:รีบมาช่วยเขาก่อน เขากำลังจะตาย/

 

 

 

    ทหารที่ยืนอึ้งอยู่ก็รีบเข้าไปช่วยเซบาสเตียน ราติน่าที่ตามมาทีหลังและจะรีบเข้าไปช่วยทุกคน แต่พอเข้าไปใกล้เธอก็ได้กลิ่นคาวเลือดมากๆจนอยากจะอ้วก แต่เธอก็ทนไว้และเข้าไปดู พอเข้าไปก็เห็นฉากเซบาสเตียนดึงดาบออกจากอากิ ฉากนั้นมันทำให้ราติน่าตกใจกับสิ่งที่เห็นจนถอยออกมา

 

 

 

    {ราติน่า:ฮือ แฮก ฮือ แฮก}

 

 

 

    ราติน่าที่ไม่เคยเห็นคนปาดเจ็บขนาดนี้มาก่อนก็ตกใจและถอยออกมาและกำสร้อยที่สตาฟอลให้มา วาโก้ที่ตามเข้ามาทีหลังและเห็นแบบนั้นก็รีบเข้าไปหาและจับหน้าราติน่าหันมาหาตัวเองและพูดขึ้นมาว่า

 

 

 

    {วาโก้:ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร พี่อยู่นี้น่ะ ใจเย็น ใจเย็นๆน่ะ}

 

 

 

    ราติน่าที่เห็นแบบนั้นก็เข้าไปกอดวาโก้

 

 

 

    {วาโก้:ไม่เป็นน่ะ ไม่เป็นไร พี่อยู่นี้แล้ว}

 

 

 

    '{วาโก้:เธอถูกเลี้ยงอยู่ในวังอย่างกับไข่ในหิน การไปเห็นภาพแบบนั้นก็เกินไปสำหรับเธอสิน่ะ}'

 

 

 

    ฮาเวียนที่เดินเข้ามาตามหลัง พอเห็นราติน่าที่กอดวาโก้อยู่ก็เข้าใจทันที

 

 

 

    '{ฮาเวียน:ท่านริติน่าพึ่งเคยเห็นคนบาดเจ็บหนักสิน่ะ ฉันคงต้องเข้าไปช่วยท่านเซบาสและสั่งทหารแทนเธอ}'

 

 

 

    แล้วฮาเวียนก็ทำมือชี้ไปที่กลุ่มที่กำลังรักษาอากิ วาโก้ที่เห็นก็พยักหน้าให้ ฮาเวียนที่เห็นแบบนั้นก็เดินเข้าไปหาเซบาสเตียนและกลุ่มทหารรักษาก็เห็นว่าทุกคนกำลังพยามกันเต็มที

 

 

 

    \เซบาสเตียน:ทุกคนร่ายเวทย์รักษาใส่เขา ใครที่ว่างไปเอาโพชั่นมา!!/

 

 

 

    {ทหารรักษา:ครับ!}

 

 

 

    แล้วก็มีคนจะออกไปเอาโพชั่น ฮาเวียนที่เห็นก็เดินเข้าไปหาและพูดว่า

 

 

 

    {ฮาเวียน:ข้าไปเอาเอง เจ้าไปช่วยคนอื่นๆเถอะ}

 

 

 

    {หน่วยรักษา:ครับ}

 

 

 

    แล้วเหล่าทหารก็ช่วยกันเต็มที 

 

 

 

    [อลิส:ร่างกายได้รับการรักษาสกิล อดินาลีน หยุดทำงาน ผลกระทบของขั้น 5 ร่างกายจะทรุดลงอย่างรวดเร็ว ตับหยุดทำงาน ไตหยุดทำงาน ปอดหยุดทำงาน หัวใจกำลังจะหยุดเต้นในไม่ช้า อวัยวะ 80% กำลังหยุดทำงาน]

 

 

 

    ตอนแรกที่ร่ายเวทย์รักษาใส่อากิ ร่างกายเขาก็เหมือนจะดีขึ้น แต่หลักจากสกิลอะดรีนาลีนหยุดทำวาน ร่างกายอากิก็ทรุดลงอย่างรวดเร็ว

 

 

 

    {หน่วยรักษา:ทะ-ท่านครับ อยู่ๆร่างกายของเขาก็ทรุดครับ}

 

 

 

    {หน่วยรักษา:เขาหยุดหายใจแล้วครับ}

 

 

 

    {หน่วยรักษา:หัวใจเขากำลังจะหยุดเต้นแล้วครับ}

 

 

 

    !\เซบาสเตียน:เกิดบ้าอะไรขึ้นว่ะ ตอนแรกก็เหมือนจะดี แต่อยู่ๆก็ทรุดลงเฉย ข้าควรทำไงดี/!

 

 

 

    ในตอนที่เซบาสเตียนกำลังงงกับสิ่งที่เกิดขึ้น ระบบก็พูดขึ้นมาว่า

 

 

 

    [ระบบ:ข้าจะให้คำแนะนำเอง โปรดทำตามที่ข้าบอก]

 

 

 

    ทุกคนที่ได้ยินอย่างนั้นก็พยักหน้า

 

 

 

    \เซบาสเตียน:ฝากด้วย/

 

 

 

    [ระบบ:ขัันแรกให้สร้างเตียงขึ้นมา เอาให้สูงแบบที่พวกเจ้าถนัด]

 

 

 

    แล้วหน่วยรักที่ไม่ได้ร่ายเวทย์รักษาใส่อากิอยู่ก็ไปร่ายเวทย์สร้างเตียงขึ้นมา โดยการใช้เวทย์เสกเถาวัลย์และควบคุมให้พวกมันมัดกันจนแน่นและกลายเป็นเตียง

 

 

 

    [ระบบ:เอาเขาขึ้นไป]

 

 

 

    ทุกคนที่ได้ยินก็ช่วยกันยกอากิขึ้นไป

 

 

 

    [ระบบ:อาการเขาเป็นไงบ้าง]

 

 

 

    {หน่วยรักษา:อวัยวะ 80% หยุดทำงานไปแล้วครับ แถมหัวใจ้เขาก็กำลังจะหยุดเต้นครับ}

 

 

 

    [ระบบ:เซบาสเตียนลดขนาดแขนตัวเองลงและสอดแขนเข้าไปตามร่องดาบและไปบีบหัวใจเขาอย่าให้มันหยุดเต้น]

 

 

 

    ทุกคนกับเซบาสเตียนที่ได้ยินก็สตันไปแปปหนึ่งก่อนที่เซบาสจะพูดว่า

 

 

 

    \เซบาสเตียน:อะ-อะ-เอาจริงเหรอ/

 

 

 

    [ระบบ:... ข้าบอกให้ทำก็ทำไปเถอะ]

 

 

 

    \เซบาสเตียน:ดะ-ได้/

 

 

 

    แล้วเซบาสเตียนก็ถอดถุงมือที่เบือนเลือดออกและก็ถอดเสื้อ พอเซบาสเตียนถอดเสื้อออกทุกคนก็ตกใจกับสิ่งที่เห็นเพราะร่างกายของเซบาสเตียน มีเกร็ดเรียงตามตัวอย่างสวยงาม มันเหมือนเขาใส่ชุดเกราะทับไป แต่เกร็ดนั้นไม่มีตรงอก ตรงท้อง และเกร็ดก็มีถึงไหปลาร้าและไม่ขึ้นไปสูงกว่านั้น หลักจากถอดเสื้อออกเซบาสเตียนก็ทำความสะอาดเเขนตัวเองและหดแขนตัวเองลงก็จะพูดว่า

 

 

 

    \เซบาสเตียน:ข้าพร้อมแล้ว/

 

 

 

    [ระบบ:สอดแขนเข้าไปเลย ถึงหัวใจเขาเดี๋ยวข้าบอกเอง]

 

 

 

    แล้วเซบาสเตียนก็เดินไปด้านข้างอากิและก็ค่อยสอดแขนเข้าไป

 

 

 

    [ระบบ:หยุดตรงนั้นแหละ]

 

 

 

    แล้วเซบาสก็หยุดตามที่บอก

 

 

 

    [ระบบ:ที่นี้หันมือบนขึ้นบนแบบช้าๆ]

 

 

 

    แล้วเซบาสเตียนก็ยกมือขึ้นตามที่บอก แต่เขาก็โดนกระบังลมบังไว้

 

 

 

    \เซบาสเตียน:ข้าไปต่อไม่ได้ เหมือนมีอะไรมาบังไว้/

 

 

 

    [ระบบ:นั้นคือกระบังลม ปกติจะผ่านไปไม่ได้ แต่ตอนนี้มันโดนดาบแทงเป็นรูแล้ว ลองคลำๆหารูที่โดนดาบแท่งดู]

 

 

 

    แล้วเซบาสก็ค่อยๆคลำหาจนเจอ พอเจอเขาก็สอดมือเข้าไป แต่ตอนนั้นเองร่างกายของอากิก็เกิดอาการกระตุกอย่างรุงแรง

 

 

 

    [ระบบ:ทุกคนช่วยกันกดเขาไว้ ใครที่ว่างขึ้นไปกดตัวเขาไว้]

 

 

 

    ทหารทุกคนที่ได้ยินก็ทำตามอย่างรวดเร็ว ร่างกายอากิกระตุกไปสักแปปก่อนจะกลับมานิ่ง

 

 

 

     [ระบบ:หาหัวใจเขาต่อเลย]

 

 

 

     เซบาสเตียนพยักหน้าก่อนจะสอดแขนเข้าไปต่อจนจับอะไรได้สักอย่าง

 

 

 

     \เซบาสเตียน:นี้ใช่หัวใจไหม/

 

 

 

    [ระบบ:ไม่ใช่ นั้นปอด ถ้าเป็นหัวใจมันยังเต้นอยู่ลองตามแรงกระทบไป]

 

 

 

    แล้วเซบาสเตียนก็ค่อยๆคล้ำหาจนเจอหัวใจของอากิ แต่ตอนนี้หัวใจเขาเต้นช้าและเบามาก

 

 

 

    \เซบาสเตียน:ขะ-ข้าเจอแล้ว ทำไงต่อ/

 

 

 

    [ระบบ:จับจะหวะและบีบหัวใจเขาตามจังหวะนั้น อย่าแรงไปล่ะ]

 

 

 

    \เซบาสเตียน:ดะ-ได้/

 

 

 

    แล้วเซบาสเตียนก็กำหัวใจอากิไว้และจับหวะการเต้น จนพอรู้จังหวะเขาก็เริ่มบีบเบาๆตามจะหวะเพื่อยช่วยไม่ให้มันหยุดเต้น

 

 

 

    [ระบบ:โพชั่นอยู่ไหน โพชั่นมารึยัง!]

 

 

 

    {ฮาเวียน:มะ-มาแล้วครับ โพชั่นอยู่นี้ครับ}

 

 

 

    หลังจากถามหาโพชั่น ฮาเวียนก็เข้ามาพร้อมกับโพชั่นทันที

 

 

 

    [ระบบ:เอาโพชั่นกรอกลงจมูกเขาซ่ะ]

 

 

 

    ทุกคนที่ได้ยินก็พากันงง ฮาเวียนที่เห็นแบบนั้นก็พูดขึ้นมาว่า

 

 

 

    {ฮาเวียน:รีบทำสิเห้ย งงอะไรกัน}

 

 

 

    {หน่วยรักษา:คะ-ครับ ผมจะทำเดี๋ยวนี้ครับ}

 

 

 

    แล้วหน่วยรักษาคนหนึ่งก็เอาโพชั่นกรอกจมูกอากิ โพชั่นไหลลงมาเรื่อยๆ จนถึงทางแยกระหว่างลอดลมกับหลอดอาหารโพชั่นก็ไหลเข้าไปทั้งหลอดลมและหลอดอาหาร โพชั่นที่เข้าไปทางโหลดอาหารมันก็ไหลลงไปเรื่อยๆจนถึงแผลที่โดนแทงมันก็รักษาแผลนั้นจนปิดสนิท ส่วนโพชั่นที่ไหลเข้าไปทางหลอดลมมันก็ไหลเข้าไปในปอดของอากิและก็ค่อยๆรักษาปอดของเขาและช่วยปิดปากแปลตรงปอดจนปิด และทำให้ปอดข้างหนึ่งกลับมาใช่งานได้ หลังจากปอดข้างหนึ่งกลับมาทำงานได้อากิก็กลับมาหายใจได้ แต่ก็ไม่เต็มประสิทธิภาพนักเนื่องจากกระบังลมของอากิเป็นรูและมีมือของเซบาสที่ช่วยบีบหัวใจอยู่

 

 

 

     {หน่วยรักษา:ขะ-เขากลับมาหายใจแล้วครับ}

 

 

 

    [ระบบ:... ยังไม่พอกรอกโพชั่นลงไปอีก]

 

 

 

    {หน่วยรักษา:ครับ}

 

 

 

    แล้วหน่วยรักก็กรองโพชั่นลงไปอีก 2 ขวดปอดอากิก็กลับมาทำงานทั้ง 2 ข้าง ทางด้านหัวใจอากิก็กลับมาเต้นแรงขึ้น เซบาสเตียนที่รู้สึกแบบนั้นก็พูดขึ้นมาว่า

 

 

 

    \เซบาสเตียน:หัวใจเขากลับมาเต้นแรงแล้ว ข้าต้องทำไงต่อ/

 

 

 

    [ระบบ:ถ้าหัวใจเขากลับมาเต้นแรงแล้วนายก็เอามือออกมาเลย ส่วนหน่วยรักษาหลังจากเซบาสเตียนเอามือออกก็ช่วยกันร่ายเวทย์รักษาทันทีเอาแบบให้แผลปิดไวที่สุดเลย]

 

 

 

    {หน่วยรักษา:ครับ}

 

 

 

    \เซบาสเตียน:ข้าจะดึงแขนออกแล้วน่ะ/

 

 

 

    แล้วเซบาสเตียนก็ค่อยๆดึงแขนออกมา พอแขนออกมาสุดเหล่าหน่วยรักษาก็รีบร่ายเวทย์รักษากันทันทีจนแผลอากิปิดอย่างรวดเร็ว

 

 

 

    [ระบบ:ร่ายต่อไปเรื่อยๆแบบนั้นเลย เอาให้อวัยวะอื่นกลับมาทำงานด้วย อย่าลืมเอาโพชั่นให้เขากินเรื่อยๆด้วย]

 

 

 

    {หน่วยรักษา:เชื่อมือพวกผมได้เลยครับ}

 

 

 

    หลังระบบสั่งไปแบบนั้นเหล่าหน่วยรักษาก็ทำตามอย่างขมักเขม้น

 

 

 

    [ระบบ:เป็งไงบ้างเซบาสเตียน]

 

 

 

    แล้วระบบก็ไปถามเซบาสเตียนที่กำลังล้างแขนตัวเองอยู่

 

 

 

    \เซบาสเตียน:ก็... เป็นประสบการณ์ที่แปลกใหม่ดีขอรับ ถ้าว่างๆสอนเกี่ยวกับการรักษาแบบนี้ให้ข้าด้วยน่ะขอรับ/

 

 

 

    [ระบบ:ได้เลย ถ้านายว่างเมื่อไหรก็มาเจอกันที่ห้องสมุดล่ะ]

 

 

 

     \เซบาสเตียน:ขอรับ/

 

 

 

    หลังจากนั้นทุกคนก็ร่ายเวทย์รักษาแบบต่อเนื่องเป็นเวลา 12 ชั่วโมงอาการของอากิก็คงที

 

 

 

    {หน่วยรักษา:เฮ้อ~ ในที่สุด}

 

 

 

    {หน่วยรักษา:ไงฮาฟก้า ข้ามาเปลี่ยนเวรแล้ว}

 

 

 

    {ฮาฟก้า:ไม่ต้องแล้วล่ะ เดฟอาการเขาคงทีแล้ว}

 

 

 

    {เดฟ:ไหนข้าขอดูหน่อย}

 

 

 

    แล้วเดฟก็ใช้เวทย์ตรวจสอบใส่อากิ

 

 

 

    {เดฟ:เวทย์ตรวจสอบร่างกาย อืม... อาการเขาดีขึ้นจริงๆแล้วล่ะ งั้นไปแจ้งท่านราติน่ากันเถอะ}

 

 

 

    {ฮาฟก้า:อืม ไปกันเถอะ}

 

 

 

    แล้วทั้งคู่ก็ออกนอกห้องและไปหาราติน่าตรงที่พัก พอมาถึงราติน่าก็พักอยู่ที่พักที่สร้างมาจากเวทย์มนต์ที่ทำมาจากพืชและปิดทางเดินให้เป็นห้อง วาโก้ที่เห็นทั้ง 2 ก็พูดขึ้นมาว่า

 

 

 

    {วาโก้:พวกเจ้ามีอะไร}

 

 

 

    {ฮาฟก้า:ข้ามาแจ้งว่าอาการเขาคงทีจนไม่ต้องใช่เวทย์รักษาใส่เขาแล้วครับ}

 

 

 

    {วาโก้:เดี๋ยวข้าเอาไปแจ้งให้ท่านทราบเอง ส่วนพวกเจ้าก็ไปพักเถอะ}

 

 

 

    {เดฟ/ฮาฟก้า:ครับ}

 

 

 

    แล้วทั้งคู่ก็เดินจากไป ทางด้านวาโก้เดินไปหน้าห้องและก็เคาะประตู

 

 

 

    "ก็อก ก็อก"

 

 

 

    {วาโก้:ขออนุญาตเข้าห้องครับ}

 

 

 

    {ราติน่า:เชิญ}

 

 

 

    พอวาโก้ได้ยินอย่างนั้นก็เปิดประตูเข้าไป ก็เห็นราติน่าที่ดูเหนื่อยๆ

 

 

 

    {วาโก้:ไม่ได้นอนงั้นเหรอครับ}

 

 

 

    {ราติน่า:... นอนไม่ค่อยจะหลับน่ะ}

 

 

 

    {วาโก้:ถ้าเป็นงั้น ทำไมไม่ใช้เวทย์ภูติทำให้หลับละครับ}

 

 

 

     {ราติน่า:อ้อใช่ ข้าลืมนะ ฮ่าฮ่า...}

 

 

 

     {วาโก้:... ในอนาคตท่านอาจจะได้เห็นอะไรที่มันรุนแรงกว่านี้ ดังนั้นข้าอยากให้ท่านทำใจให้ได้ครับ}

 

 

 

    {ราติน่า:ข้ารู้ แต่ตอนนั้นมันกระทันหันเกินไปจนข้าไม่ได้ทำใจ}

 

 

 

    {วาโก้:ท่านจะตอบแบบนั้นไม่ได้นะครับ}

 

 

 

    {ราติน่า:ทำไมล่ะ}

 

 

 

    '{วาโก้:ในจังหวะแบบนี้ข้าต้องเป็นคนแนะนำนาง}'

 

 

 

    {วาโก้:... เพราะท่านไม่เหมือนคนอื่น ท่านมีทั้งหน้าในการนำคนอื่น แถมท่านยังมียศฐาบรรดาศักดิ์เป็นราชวงศ์ด้วย ดังนั้นท่านจะเอาเหตุอื่นไม่อ้างไม่ได้เพราะชีวิตทุกคนอยู่กับท่าน ไม่ว่าท่านจะเจอเหตุการณ์แบบไหนท่านก็ต้องสุขุม สงบนิ่ง ใจเย็นและมีสติอยู่เสมอ ค่อยนำผู้คนท่านทำได้ใช่ไหม}

 

 

 

    {ราติน่า:... ข้าจะพยาม}

 

 

 

    หลังจากคุยกับวาโก้ ราติน่าก็สีหน้าดูดีขึ้น วาโก้ที่เห็นแบบนั้นก็โล่งใจก่อนจะพูดรายงานเรื่ิงของทหารที่มาแจ้ง

 

 

 

    {วาโก้:งั้นเรื่องที่ข้าจะมารายงานคือเรื่องที่อาการของคนที่เรากำลังรักษา อาการเขาคงทีจนไม่ต้องร่ายเวทย์ฮิลใส่แล้วครับ}

 

 

 

    {ราติน่า:งั้นเราต้องไปรายงานท่านเซบาสเตียนเรื่องนี้}

 

 

 

    {วาโก้:ข้าเห็นด้วย งั้นเดี๋ยวข้าไปแจ้งให้เขาทราบครับ}

 

 

 

    แล้ววาโก้ก็จะเดินออกห้องไปแจ้งเรื่องนี้ให้เซบาสเตียนทราบ แต่ตอนนั้นเองประตูก็เปิดเข้ามาก่อนที่วาโก้จะออกไป และคนที่เข้ามาก็คือเซบาสเตียน

 

 

 

    \เซบาสเตียน:ข้ารูเรื่องนั้นแล้วและข้าก็มีเรื่องมาแจ้งให้ทราบ/

 

 

 

    ราติน่าที่เห็นแบบนั้นก็พูดขึ้นมาว่า

 

 

 

    {ราติน่า:งั้นเชิญนั่งก่อนเถอะค่ะ}

 

 

 

    \เซบาสเตียน:งั้นข้าก็ไม่ขอขัดจุดประสงค์ของท่าน/

 

 

 

    แล้วเซบาสเตียนก็ไปนั้งตรงข้ามราติน่าอย่างสุภาพ

 

 

 

    {ราติน่า:แล้วเรื่องที่จะแจ้งให้ทราบคืออะไรค่ะ}

 

 

 

    \เซบาสเตียน:เราจะต้องอยู่เฝ้าที่อีกหลายวันและเราก็ต้องกวาดล้างพวกติดคอรัปชั่นให้หมดขอรับ/

 

 

 

    '{ราติน่า:ถ้าเป็นแบบนั้นเสบียงของเราคงไม่พอ ต้องแจ้งให้ท่านเซบาสเตียนทราบเรื่องนี้}'

 

 

 

    {ราติน่า:... ถ้าเป็นแบบนั้นก็มีเรื่องที่ดิฉันจะแจ้งให้ท่านทราบเช่นกันค่ะ}

 

 

 

    \เซบาสเตียน:เชิญขอรับ/

 

 

 

    {ราติน่า:การที่อยู่ที่นี้ไม่ใช่ปัญหาแต่ เสบียงของเรานั้นคงไม่พอ แถมถ้าจะให้สู้พวกข้าก็คงไม่ไหว ถัาเจอพวกมันแบบตอนมาและที่สำคัญข้าไม่มั่นใจว่าจะไหวกับตัวประหลาดที่วิ่งหนีไปหรือไม่ค่ะ}

 

 

 

    \เซบาสเตียน:เรื่องพวกนั้นไม่ใช่ปัญหาเลยขอรับ เพราะข้ามีทางออกสำหรับ 2 ปัญหาของท่านแล้วขอรับ/

 

 

 

    {ราติน่า:ถ้าเป็นแบบนั้นก็ช่วยบอกทากิออกนั้นมาด้วยให้เราทราบด้วยค่ะ}

 

 

 

    \เซบาสเตียน:ได้เลยขอรับ เรื่องเสบียงข้าจะกลับไปเอามาให้เองดังนั้นไม่ต้องห่วง ส่วนเรื่องกวาดล้างเดี๋ยวข้ากับราชามังกรจัดการเอง พวกท่านแค่ต้องเฝ้าที่นี้แล้วก็ดูแลเป้าหมายของเราขอรับ/

 

 

 

    '{ราติน่า:... ถ้าเป็นแบบนี้ก็ไม่น่าห่วงขนาดนั้น... การอยู่ต่อคงไม่แย่เท่าไหร่นัก}'

 

 

 

    {ราติน่า:ข้าเข้าใจแล้วคะ งั้นเชิญท่านตามสะดวกเลยค่ะ}

 

 

 

    \เซบาสเตียน:ถ้างั้นข้าก็กลับไปเอาเสบียงก่อนนะขอรับ/

 

 

 

    {ราติน่า:เชิญค่ะ}

 

 

 

    แล้วเซบาสเตียนก็ลุกขึ้นและก็ออกไปจากห้อง

 

 

 

    {ราติน่า:เอาเรื่องเมื่อกี้ไปแจ้งให้ทหารของพวกเราทราบและแจ้งให้พวกเขาสร้างแคมป์ของตัวเองด้วยนะค่ะ}

 

 

 

    {วาโก้:รับทราบครับ}

 

 

 

    แล้ววาโก้ที่ได้รับคำสั้งก็ออกห้องไป ผ่านไปสักพักหลังจากวาโก้ออกไปจากห้อง

 

 

 

     {ราติน่า:การเป็นผู้นำนี้มันลำบากจัง... ถ้ามีพี่สตาฟอลก็คงดีสิน่ะ...}

 

 

 

    ตัดมาทางด้านวาโก้ ก็กำลังเดินหาฮาเวียนอยู่

 

 

 

    {วาโก้:นี้เจ้านะ เห็นฮาเวียนหรือป่าว}

 

 

 

    {พลโล่:ท่านฮาเวียนอยู่ทางนั้นครับ เดินตรงไปเรื่อยๆเลยครับ}

 

 

 

    {วาโก้:ขอบใจนายมาก}

 

 

 

    {พลโล่:ยินดีที่ได้ช่วยครับ}

 

 

 

    แล้ววาโก้ก็เดินตรงไปเรื่อยๆก็เจอฮาเวียนกับเหล่าหัวหน้าหมู่ที่อยู่พร้อมกันพอดี

 

 

 

    {วาโก้:เฮ้ ฮาเวียนข้ามีคำสัังมาแจ้งให้เจ้าทราบ}

 

 

 

    ฮาเวียนที่ได้ยินก็หันไปหาวาโก้และพูดขึ้นมาว่า

 

 

 

    {ฮาเวียน:มาทางนี้เลยครับ ข้าอยู่กับพวกหัวหน้าหมู่พอดี}

 

 

 

    แลัวฮาเวียนก็เดินเข้าไปหาฮาเวียน พอเดินมาถึงฮาเวียนเขาก็บอกให้เหล่าหัวหน้าหมู่แนะนำตัวเอง

 

 

 

    {ฮาเวียน:นี้คือท่านวาโก้เป็นผู้ติดตามของท่านาติน่า แนะนำตัวกันสิ}

 

 

 

    {???:ข้าเจอร์ราจเป็นคนนำหมู่พลโล่ครับ}

 

 

 

    {???:ข้าแฮมเกอร์เป็นคนนำหมู่พลธนูครับ}

 

 

 

    {???:ข้าฮาวเป็นคนนำหมู่ซับพอร์ตครับ}

 

 

 

    {???:ส่วนข้าฟราซัวเป็นหัวหน้าหมู่ฮีลเบอร์ครับ}

 

 

 

    {???:ส่วนข้าฟรองซัวครับเป็นหัวหน้าหมู่ฮีลเลอร์และเป็นน้องชายของฟาซัวครับ}

 

 

 

    หลังจากทั้ง 5 คนแนะนำตัวเองเสร็จ ทางด้านวาโก้ก็แนะนำตัวเองกลับ

 

 

 

    {วาโก้:ข้า วาโก้ จี อิกดราซิล เป็นคนใช้ของราชวงศ์ยินดีที่ได้รู้จักกับทุกท่านครับ}

 

 

 

    {ทุกคน:ยินดีเช่นกันครับ}

 

 

 

    {ฮาเวียน:แล้วเรื่องที่จะแจ้งให้ทราบคือเรื่องอะไรครับ}

 

 

 

    {วาโก้:เรื่องก็มีอยู่ว่า...}

 

 

 

    แล้วก็เล่าสิ่งที่ราติน่าและเซบาสเตียนคุยกันให้พวกเขาฟัง

 

 

 

    {ฮาเวียน:ข้าเข้าใจแล้วครับ งั้นหัวหน้าหมู่ทุกคนไปแจ้งให้หมู่ตัวทราบด้วยน่ะ}

 

 

 

    {หัวหน้าหมู่ทุกคน:รับทราบครับ}

 

 

 

    ในตอนที่ทุกคนกำลังจะแยกย้ายวาโก้ก็พูดขึ้นมาอีกว่า

 

 

 

    {วาโก้:ทุกคนอย่าพึ่งไปข้าลืมแจ้งอีกเรื่อง}

 

 

 

    {ฟรองซัว:อะไรอีกเหรอครับ}

 

 

 

    {วาโก้:ก็อยากบอกว่าถ้าตั้งแคมป์เสร็จแล้ว อย่าลืมไปเอาเสบียงด้วยล่ะ}

 

 

 

    แล้วทุกคนก็พยักหน้าตอบรับก่อนที่แยกย้ายกันไป ทางวาโก้เองก็จะกลับไปเช่น

 

 

 

    {วาโก้:ก็น่าจะถึงเวลาอาหารของท่านราติน่าแล้วล่ะ ข้าไปทำอาหารก่อนน่ะ}

 

 

 

    ในตอนที่วาโก้กำลังจะเดินไป ฮาเวียนก็พูดขึ้นมาว่า

 

 

 

    {ฮาเวียน:ข้าขอถามคำถามหนึ่งได้หรือไม่}

 

 

 

    วาโก้ที่ได้ยินก็หันกลับมาและก็พูดว่า

 

 

 

    {วาโก้:เชิญ}

 

 

 

    {ฮาเวียน:ท่าน...ราติน่าดีขึ้นแล้วใช่ไหมครับ}

 

 

 

    {วาโก้:อ้อ เรื่องนั้นเองสิน่ะครับ ไม่ต้องห่วงครับตอนนี้ท่านราติน่าดีขึ้นมากๆแล้วครับ}

 

 

 

    {ฮาเวียน:ได้ยินแบบนั้นข้าก็โล่งใจแล้วครับ}

 

 

 

    {วาโก้:ฮ่าฮ่า ไม่ต้องห่วงหรอกครับ ถ้ามีอะไรขึ้นท่านไม่ถูกลงโทษหรอก เพราะข้าจะอธิบายเอง}

 

 

 

    ฮาเวียนที่ได้ยินอย่างนั้นก็ทำหน้าตาเหมือนยกภูเขาออกจากอก

 

 

 

    {วาโก้:งั้นข้าไปแล้วน่ะ}

 

 

 

    {ฮาเวียน:ชะ-เชิญครับ}

 

 

 

    แล้ววาโก้ก็เดินจากไปและกลับไปหาราติน่า พอเดินไปถึงที่พักก็เห็นกล่องไม้และถังจำนวนมากว่างอยู่ วาโก้ที่สงสัยว่าคืออะไรก็มองรอบๆว่าใครเอามา มองหาอยู่สักพักก็ไม่เจอเขาก็เลยเดินไปเคาะประตูห้องของราติน่า

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

               จากผู้แต่ง

 

    ตอนนี้ยาวอีกแล้วน่ะคัฟ ดังนั้นมันมีตอน 6.3.1 นะคัฟ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

คุณคิดยังไงกับนิยายเรื่องนี้

* สามารถกรอกแบบสำรวจโดยไม่ต้องเป็นสมาชิกก็ได้ครับ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา