เส้นขนานแห่งรัก

ณ โรงอาหารภายในไร่ภาคิน

"ถึงแล้วลงมาได้"

อินทิราเปิดประตูแล้วก้าวลงจากรถด้วยสีหน้างวยงง

"คุณพาฉันมาที่นี่ทำไมค่ะ"

"ผมมีคนที่จะแนะนำให้คุณรู้จักเขาจะเป็นคนแบ่งงานให้คุณทำ มาโน่นแล้ว"

เมื่ออินทิราหันหน้าไปทางที่ภาคินบอก เธอก็ได้พบกับชายหนุ่มรูปร่างสูงโปร่งผิวขาวสะอาดหน้าตาเหมือนเด็กเรียนใส่แว่นกำลังเดินตรงเข้ามาหาเธอกับภาคิน

"ว่าไงเจ้าคินพาเด็กใหม่มาเหรอ"

"ไอบ้า...นี่ผู้ช่วยคนใหม่ของฉัน"

"แต่เท่าที่ฉันรู้เธอคือคู่หมั้นของนายไม่ใช่หรือไง"

"ไม่ต้องพูดมาก...ฉันจะแนะนำให้นายรู้จักเอาไว้เพราะฉันจะให้เธอมาทำงานกับนาย"

"จริงเหรอ"

"อืม"

"ถ้าอย่างนั้นนายไม่ต้องแนะนำ ฉันจัดการเอง"

"ตามใจ"

"สวัสดีครับ...ผมชื่อลพครับ ชื่อเต็มคือวัลลพ พึ่งพาสุข ครับ ผมเป็นผู้จัดการไร่แล้วก็เป็นเพื่อนสนิทของเจ้าภาคินด้วยครับ ยินดีที่ได้รู้จักนะครับคุณ..."

"อินค่ะ...อินทิรา  สิทสมบูรณ์กิจ ค่ะ" 

"ยินดีต้อนรับสู่ไร่ชาภาคินนะครับ คุณอิน ถ้าคุณอินมีปัญหาอะไรสามารถปรึกษาผมได้ทุกเรื่องเลยนะครับ อันนี้คือนามบัตรของผมครับ"

วัลลพพูดพร้อมกับส่งนามบัตรของเขาให้กับอินทิรา

"ขอบคุณค่ะ"

"รู้จักกันแล้วใช่ไหมถ้าอย่างนั้นก็ไปทานข้าวกันได้แล้วฉันหิว"

ภาคินพูดตัดบท

"จริงสิได้เวลาอาหารกลางวันแล้ว เชิญครับคุณอิน"

หนึ่งชั่วโมงผ่านไป

"ทุกคนมารวมตัวกันตรงนี้หน่อยผมจะแนะนำให้ทุกคนได้รู้จักกับผู้ช่วยคนใหม่ของคุณภาคิน"

"ฉันก็นึกว่าเธอเป็นแฟนคุณภาคินเสียอีก ที่แท้ก็ลูกจ้างเหมือนกับพวกเรา"

คนงานหญิงสองคนกำลังแอบพูดถึงอินทิรา

"แต่ฉันได้ยินมาว่าเธออยู่บ้านเดียวกับคุณภาคินนะ"

"จริงเหรอ"

"จริงสิ"

"ทุกคนเงียบๆ กันหน่อย อย่าเพิ่งคุยกัน...คุณอินเชิญครับ"

ประโยคหลังวัลลพหันมาพูดกับอินทิรา

"ฉันหรือค่ะ"

"ใช่ครับ พูดแนะนำตัวแล้วก็ทักทายกับคนงานในไร่สักหน่อยสิครับ"

"ก็ได้ค่ะ"

"ฉันชื่ออินทิราค่ะ ทุกคนจะเรียกฉันว่าอินก็ได้ค่ะ ฉันมาทำงานเป็นผู้ช่วยของคุณภาคินค่ะ ขอฝากตัวด้วยนะค่ะ"

"รูปร่าง หน้าตา ผิวพรรณ เหมือนกับพวกลูกคุณหนู จะทำงานเป็นหรือเปล่า จะมาช่วยงานคุณภาคินหรือจะมาเป็นภาระให้คุณภาคินกันแน่"

"ฉันว่าอยู่ได้ไม่เกินอาทิตย์ เดี๋ยวก็ต้องลาออกแน่นอน"

คนงานในไร่ต่างพูดนินทาอินทิรากันไปต่างๆ นาๆ

"เมื่อทุกคนได้รู้จักกับคุณอินเรียบร้อยแล้วก็แยกย้ายกันไปทำงานได้แล้ว"

วัลลพไล่ให้พนักงานกลับไปทำงาน

"ฉันต้องทำอะไรบ้างค่ะคุณลพ"

อินทิราพูดขึ้นหลังจากที่คนงานแยกย้ายกันไปหมดแล้ว

"วันนี้ยังไม่มีงานสำหรับคุณอินครับ แต่ผมจะพาคุณอินไปดูรอบๆ ไร่แล้วก็จะอธิบายเกี่ยวกับไร่ให้คุณอินฟังคร่าวๆ ก่อนครับ"

"ค่ะ"

"หมดธุระของฉันแล้ว ฉันขอตัวก่อนนะฝากผู้ช่วยของฉันด้วยละ"

"เออ! แกจะไปไหก็ไปเถอะ"

อินทิรามองตามร่างสูงใหญ่ของภาคินที่กำลังเดินจากไป เธอมีบางอย่างอยากจะพูดกับเขาแต่เธอก็ไม่ได้พูดเพราะวัลลพเข้ามาพูดขัดขึ้นเสียก่อน

"เชิญขึ้นรถครับคุณอิน"

"ค่ะ"

เมื่อขึ้นนั่งบนรถไปได้สักพักวัลลพก็เริ่มอธิบายเกี่ยวกับไร่ชาให้อินทิราฟัง

"ไร่ชานี้มีพื้นที่ 50 ไร่ครับ มีคนงาน ประมาณ 50 คน ซึ่งไม่ใช่คนงานประจำในไร่นะครับพวกเขามีบ้านมีที่พักของพวกเขาอยู่แล้ว พวกเขามาทำงานแบบมาเช้าเย็นกลับครับ สายพันธุ์ของชาในไร่ของเราคือสายพันธุ์ก้านอ่อนหรือจะเรียกว่าสายพันธุ์อู่หลงก้านอ่อนก็ได้ครับ คุณอินเคยได้ยินบ้างไหมครับ"

"ไม่ค่ะ...อินเคยได้ยินแค่ชาอู่หลงค่ะ"

"ผมจะอธิบายให้คุณอินฟังแบบนี้นะครับว่า ชื่อชาที่เรามักนิยมเรียกกันว่า ชาเขียว ชาดำ ชาอู่หลง หรือชาอื่นๆ นั้น จริงๆ แล้วมาจากใบชาประเภทเดียวกัน แต่ต่างกันตรงที่กระบวนการผลิตโดยขั้นตอนการผลิตใบชานั้นจะมีทั้ง การหมัก การผึ่งแดด การนวด การคั่ว รวมไปถึงการอบไอน้ำ จึงทำให้ใบชาในแต่ละชนิดนั้นมีกลิ่น มีรสชาติ ที่ไม่เหมือนกันยังไงละครับ"

"อินไม่เคยทราบมาก่อนเลยค่ะมันเป็นเรื่องที่น่าทึ่งมากเลยค่ะแค่ผ่านกระบวนการผลิตที่แตกต่างกันใบชาก็สามารถให้รสชาติที่แตกต่างกัน สุดยอดมากเลยค่ะ"

"ถ้าคุณอินสนใจเรื่องชาก็เข้าไปหาอ่านได้นะครับในห้องทำงานของเจ้าคินมีหนังสือเกี่ยวกับสายพันธุ์ชา การปลูกชา การเก็บเกี่ยวชา การชงชา มีให้เลือกอ่านเยอะแยะมากมายเลยครับ"

"อ๋อ! ค่ะ ขอบคุณที่แนะนำนะค่ะ"