มนต์รักวิศคอม
เขียนโดย GUEST1660028668
วันที่ 9 สิงหาคม พ.ศ. 2565 เวลา 14.15 น.
แก้ไขเมื่อ 9 สิงหาคม พ.ศ. 2565 14.17 น. โดย เจ้าของนิยาย
2) มื้อเย็นในวันวุ่นๆ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความหลังจากที่น้องๆแยกย้ายกันแล้ว พวกเราสวัสดิการก็เก็บของและไปหาไรแดกดิครับคุณผู้โชมมมมมม วันนี้เราเลือกที่จะทานไก่ย่างส้มตำ ซึ่งเป็นความคิดของสาวเดียวในกลุ่ม ด้วยเหตุที่ว่าลูกสาวป้าแกสวย
ร้านส้มตำ
สวย “เอาไรพวกมึง เดี๋ยวกูถือบิลไปให้ป้าเขาเิง”
ทองม้วน “เอาปีกไก่ 6 ชิ่น อกไก่ 2 ชิ้น”
ทอช “งั้นทอชเอา ตำปูปลาร้าเผ็ดๆ”
ทองม้วน “เอาตำไทยไม่พริก กุ้งสุก”
สวย “เดี๋ยวนะ มึงสองคนทำไมสั่งที่อีกคนชอบวะ” ทอชกับทองม้วนเกิดอาการสะตั้นไปแล้ว แต่ผมก็คิดแบบไอ้สาวนะ พักเนี้ย เวลาผมตบหัวไอ้ทองม้วนทีไร ไอ้ทอชจะรากผมไปทำนั่นนี่ตลอดเลย แต่เราอย่าแซวดีกว่าน่าจะมีเรื่องดีๆแหละ
กันค์ “สวยมึงก็มโนห่านี่ เพื่อนกันปะ”
สวย “กูก็ไม่ได้ว่าไหม แหม~~~~~” แหมมึงนี่มันส่อพิรุดอิห่า สองคนนั้นก็ทำเมินมองสาวๆกันไป “แล้วมึงเอาไร”
กันต์ “กูเอาตับหวาน ยำแซลม่อนปลาร้า ที่สำคัญ แสงโสมกรม โซดา 12”
ทองม้วน “แหม มึงจะแดกให้ตายมั้งเหล้าเนี้ย เมื่อสามวันก่อนเพิ่งจะแดก แล้วพวกกูเนี้ยเก็บศพตลอด ห่านี่”
กันต์ “พวกมึงไม่ต้องมามอง ไม่แดกใช่ไหม”
สวย “แดก”
ทองม้วน “แดก”
ทอช “แดก”
กันต์ “แหม แล้วขัดกูเพื่อ”
สวย “มึงเข้าใจคำว่าเป็นพิธีปะ กันต์ แค่นี้นะมีใครเอาไรใหม่ปะ ไม่มีกูไปสั่งก่อน”
ไอ้สวยมันก็เดินไปสั่งอาหารกับน้องน้ำหวานลูกป้าเจ้าของร้าน แต่ตามันคือแบบ เอาแน่ มันก็ชวนน้องเขาคุยไปตามเรื่อง
ทอช “ว่าแต่เมื่อตอนแจกขนมน้อง มึงเป็นไรวะกันต์”
กันต์ “มึงพูดมาก็ดี กูว่าน่าจะเป็นลมแต่มานึกเป็นลมต้องหน้าซีดดิวะ แต่นี่มันจี๊ดๆในหัวใจอะมึง มึงว่ากูเป็นไรวะ”
ทอช “ตกหลุมรัก”
กันต์ “ไอ้บ้า ตกหลุมรักเ..ี้ยไร กูยังไม่รู้สึกรักรู้สึกชอบใครเลย”
ทองม้วน “แล้วมึง จี๊ดกับใคร” ผมก็ทำเป็นนิ่ง ไม่ตอบพวกมันครับ ถามว่ารู้ไหมว่ามันมาจากใคร ก็รู้และ ก็ไอ้น่าน้ำไง แต่มันคงไม่มีอะไรหรอก ผมคงเหนื่อย ไอ้พวกเนี้ยเพ้อเจ้อ ประจวบกับไอ้สาวยกอาหารมาคู่กับน้องหวานพอดี
สาว “เอ้าแดก สบายจังนะ นั่งคุยกันสนึกสนาน ไอ้ห่า” อาหารมา เหล้ามา เอาบรรเลง ซิครับ พวกเรานั่งทานกันไปคุยกันไป ขำกันไป แต่คุณว่าผมรู้สึกไปเองปะว่ามันมีความรู้สึกเหมือนคนมองเราอะ
กันต์ “พวกมึง ส่องดิ ใครมองกุวะ กูเสียวสัญหลังแปลกๆ”
ทองม้วน “ก็ไม่มีนะ”
เออช่างมันเถอะ ตอนนี้ต้องมาวววววว บรรยากาศมันได้ กับแกล้มส้มตำไก่ย่าง กับแสงโสมเนี้ย ดีจังวะ ยิ่งเพลงเพื่อชีวิตนะ โอ้ย มันส์ แดกแบบน้ำแดกแบบลืมชาติ สุดท้ายก็ปวดชิ้งฉ่อง
กันต์ “พวกมึง กูไปยิ่งกระสุนแปปนะ”
ทองม้วน “มึงงงห้ายยยยกูววววปายยยยเปนนนเพื่อนนนนม้ายยยยย”
ทอช “ม้วนมึงนั่งลงติ ไอ้กันต์ มันยังไม่ขนาดมึง มึงไม่ต้องแสดงน้ำใจ นั่งลง จะล้มแล้ว เห้ยๆๆๆ”
ไอ้ม้วนมึงเมาเเล้วได้วะ กินทุกทีเมาก่อนตลอด 555 อย่ามัวเม้ามอยไอ้ม้วนกูต้องไปยิ่งกระสุนก่อนนนนน ผมก็เดินแยกออกมาเพื่อเข้าห้องน้ำ เห้อสบายตัว มันดีจริงๆ พอทำธุระเสร็จ ออกมาล้างมือ เปรี้ยวปาก ไปสูบบุหรี่สักมวนดีกว่า อิอิ ว่าแล้วก็ออกจากห้องน้ำเพื่อไปสูบบุหรี่ ผมเดินระหว่างทางเดินแต่ก็หนักหัวอะนะเดินไปเรื่อย เลยเดินไชนเข้ากับใครคนหนึ่ง พอเงยหน้าไปมอง อื้มมมมมมนึกซิไอ้หล่อนี่ใคร นึกอีกนิดซิ นึกๆๆๆๆ ออ
น้ำน่าน “เดินชนจะไม่ขอโทษหน่อยหรอ”
กันต์ “เห้ย ขอโทษๆๆๆๆ เดินไม่มองเลยกูเนี้ย โทษที ว่าแต่เอ็งหน้าคุ้นๆวะ อืมมมมมม ออ ไอ้น้องสาขาที่ออกมาเต้น แมงมุม ขยุมๆๆ” ว่าแล้วก็ขยุมๆๆๆๆซะหน่อย เอาสนุก 5555 “ว่าแต่เองชื่อไรน้าาาา คิดแปป” นึก และนึกต่อไป
น้ำน่าน “ผมชื่อน้ำน่านครับพี่กันต์”
กันต์ “ออ…..น้ำน่านนนนน ไอ้จี๊ด นี่เอง เห้ย ว่าแต่มึงรู้จักกูได้ไง”
น้ำน่าน “ก็เพื่อนผมมันเป็นคนเรียกพี่ออกไปเต้นนิ ว่าแต่พี่เรียกผมว่าอะไรนะ”
กันต์ “ป่าวๆๆ ไม่มีอะไร ไงกูขอตัวไปสูบบุรี่ก่อน มึงจะเข้าห้องน้ำใช่ปะ เชิญๆๆๆ” ต้องรีบไปครับก่อนที่มันจะถามไอ้ศัพนามที่ผมบัญญัติขึ้นจนมันรู้ ยิ่งเมายิ่งปากพล่อย
น้ำน่าน “เครพี่ เด่วผมขอตัวก่อน”
ผมก้เดินมาที่ที่เขาจัดไว้สำหรับสูบบุรี่ จุดปุ๊ป ดึงให้เต็มปอด หื้ออออดี แต่ระหว่างที่ฟินกับการสูบบุรี่กลับมีคนมาสะกิดซะงั้น
น้ำน่าน “พี่่ๆๆๆๆ พี่สูบบุรี่ด้วยหรอ”
กันต์ “กูสูบเวลาเมานี่ระ มันได้ฟิลลิง 555” “แล้วมึงมาทำไรเนี้ย”
น้ำน่าน “ผมเดินผ่านมาเห็นพี่เลยว่าจะแวะมาถามว่าเรียนวิศวะยากปะ”
กันต์ “ก็ ยากบ้าง ไม่ยากบ้าง แต่เบ้าหน้าอย่างมึงคนช่วยเพียบ เชื่อกู”
น้ำน่าน “จริงอะพี่”
กันต์ “จริง เออกูมีไรจะถาม มึงเมาปะ”
น้ำน่าน “ก็นิดหน่อยนะพี่”
กันต์ “ออออออ”
น้ำน่าน “ ไมหรอพี่”
กันต์ “ป่าวๆไม่มีไร” เกือบหลุดพูดประโยคต่อไปแล้ว ห่ามึงเอ้ย เกือบถามมันไปแล้วว่าทำไมพูดเก่งจังวะ ทั้งๆที่ปกตินะมันจะนิ่ง ไม่ยิ้ม ไม่สนใจ ไม่อะไรเลย ขนาดรับน้องนะ เขาขำกันจะตายห่า มันยังนิ่งกริก กูละเชื่อแล้วว่า เหล้าทำคนเปลี่ยนไป
กันต์ “เออ บุรี่กูหมดมวนละ กูไปหาไอ้พวกนั้นก่อนนะ”
น่านน้ำ “เครครับ”
ผมขยี้บุรี่ลงที่ทิ้งเเล้วเดินกลับมาที่โต๊ะ แต่สภาพที่ผมเห็นหลังจากที่ผมหายไป 20 นาที คุณว่าเกิดอะไรขึ้น ผมให้ทาย ใช่แล้วครับ ไอ้สาวลุกขึ้นมาร้องเพลงอย่างดัง ไอ้ทองม้วนนั่งร้องไห้ คร่ำครวญว่าไอ้สาวปีนโต๊ะ สงสารโต๊ะ ส่วนไอ้ทอช นั่งนิ่งมอง เพราะยังไม่มีเหตุการณ์ต้องแก้ไข แต่ผมว่าแบบนี้ กลับเถอะ ร้านเขาจะชิปหาย นั่นมัวแต่คิด ไอ้ม้วนไปเขย่าโต๊ะที่ไอ้สาวปีนแล้ว โก รีบวิ่งไอ้ห่าาาาา
กันต์ “ทอชมึงทำไมไม่ห้ามพวกมันวะ ไอ้ห่า”
ทอช “ห้ามไมสนุกดี”
กันต์ “มึงเมาใช่ไหมไอ้สั…”
ทอช “น่าจะเมาวะ ทองม้วนมันจับกุกรอกเหล้าเพียวไปสี่แก้วละ”
กันต์ “ไป งั้นกลับ น้องหวานเช็คบิลด้วย” รอไม่นานน้องหวานก็มาเก้บเงิน พวกเราเก็บเงินเสร็จ อย่าคิดว่าใครคนใดคนนึงจะออกนะครับ พวกเรารวมตังส่วนกลางก่อนมาแล้วเพราะฉนั้น พอจ่าย เหลือซื้อน้ำเต้าหู้พรุ่งนี้แน่นอน
คืนนี้พวกเราลงความเห้นแล้วว่าจะกลับเเท็คซี่ เพราะจะได้เมาทุกคน และไปนอนคอนโดของท่านทอชเขา เพราะกว้างพอนอน ถ้าถถามว่าทำไมพวกเราถึงเมาในวันนี้นะหรอครับ มันมีสองเหตุผลด้วยกัน หนึ่งพวกเราทำงานรับน้องมาทั้งอาทิตย์ ร่างกายจึงต้องการปะทะ และวันนี้เป็นวันศุกร์ เพราะงั้นไม่เสียการเรียนแน่นอน
ตอนนี้เราเดินทางมาถึงคอนโดทอชละ แยกย้ายกันนอน พอหัวถึงหมอน ภาพ ภาพหนึ่งก็วนเวียนเข้ามาในหัวของผมอีกครั้ง นั้นคือภาพรอยยิ้มของน้ำน่านครับ ผมคงติดใจจากที่มันเป็นคนยิ้มยากแหละเนอะ ถึงได้นึกถึง ใช่แหละ ต้องเป็นแบบนั้น
เช้าวันเสาร์ จริงๆไม่ควรเรียกเช้า ควรเรียกบ่ายครับ ตอนนี้ทุกคนฟื้นคืนมาหมดแล้ว แต่พวกเรากำลังจะออกไปหาอะไรใส่ท้องครับ
ทองม้วน “พวกมึงเสร็จยัง กูจะกินช้างเป็นตัวๆได้ละ”
สาว “เสร็จแล้วไอ้ห่า ไปกูจะพาไปแดกชาบู ไปไอ้ทอช ขับรถ"
พวกเราเดินทางไปที่ห้างใกล้มหาลัยนั้นแหละครับ พอหาที่จอดรถได้ก็ไปครับ ชาบู พวกพี่มาแล้ววววว เดินถึงร้านชาบูก็สั่งแบบไม่เเครสื่อ หมูเนื้อ ไม่เน้นผักครับ น้ำซุปต้มยำเพื่อผมสามคน และน้ำซุปดำสำหรับท่านทอช พวกเราก็แดกๆกันไปพออิ่มก็เริ่มคุย
สาว “กันต์ เมื่อคืนมึงไปเยี่ยวถึงไหน มึงกลับมาตอนไหน แล้วเรากลับห้องได้ไง”
กันต์ “กูไปเข้าห้องน้ำและสูบบุหรี่ แล้วก็ยืนคุยกะไอ้น้ำน่านมันแปปนึง”
สาว “น้ำน่านไหนวะ”
กันต์ “ก็น้ำน่านที่ออกไปเต้นแมงมุมเมื่อวานไง ตัวเเทนเอกเราอะ ที่มันขาวๆสูงๆอะ แต่หล่อน้อยกว่ากุนะ”
สาวมันทำท่านึก
สาว “ออ กุรู้ละ ไอ้น้องที่มันหล่อชิปหายและไม่ยอมยิ้มอะนะ”
กันต์ “เยสสสสสสสส ใช่เลย” “แล้วไอ้ม้วนมันก็กรอกเหล้าไอ้ทอชจนเมา สรุปคือกูลากพวกมึงสามคนกลับ จากเมาๆชิปหายสร้างเลย” หลังจากนั้นทองม้วนมันก็ทะเลาะกับไอ้ทอชบ้าง ไอ้สาวบ้าง ผมก็ฟังๆยิ้มๆ หะวเราะไปกับพวกมัน จนสายตาเจ้ากรรม หันไปนอกร้านเจอกับไอ้คนที่เพิ่งพูดถึง แหมควงสาวสวยมาซะด้วยยยยยย เทอสูงเเค่อกเอง ผมก้มองไป จนเขาเดินหายไป
สาว “มึงมองไรกันต์ พวกกูามว่าจะไปไหนต่อไหม จะเช็คบิลแล้วเนี้ย”
กันต์ “แล้วพวกมึงจะไปไหนกัน”
ทองม้วน “กูอยากดูหนัง นะๆๆๆๆ เนี้ยจอมเวทกูเพิ่งเข้า นะๆๆๆๆๆ”
พวกเราเอฟฟูเลยพากันไปดูหนัง แล้วก็แหมช่างบังเอิญเหลือเกิน เจอไอ้น้องน้ำน่านอีกแล้ว ที่มีมาเพิ่มก็มีน้ำเอกกับเพื่อนผู้ชายอีกคนมาด้วย พวกเราก็ยืนเพื่อจะซื้อตั๋วหนังกันซึ่งอีก 10 นาที จะเริ่มฉายแล้วซึ่งนั้นพอดีเลย พอซื้อตั๋วเสร็จ ก็มาซื้อน้ำคนละแก้ว แต่ไอ้ทองม้วนมันซื้อป็อปคอนด้วย มันบอกจะสะสมถัง เอออะตามใจมึงม้วน มีป๋าเลี้ยงอะ ใหเทายว่าใคร อิอิ หลังจากซื้อของเสร็จ เตรียมตัวจะเข้าโรงหนัง พวกเราก็ยืนรอไอ้สาวไปเข้าห้องน้ำ กลุ่มน้ำน่านก็เดินมาพอดี น้ำเอกกล่าวทักก่อน
น้ำเอก “อ้าวสวัสดีครับพี่ๆ จำปมได้ปะครับ”
ทอช “เองใครวะ”
น้ำเอก “งั้นผมแนะนำตัวอีกรอบนะครับ ผมน้ำเอก ส่วนนี้ น้ำน่านญาติกับสาวสวยนี่่คะนิ้งมากับไอ้น้ำน่านมันครับ ส่วนไอ้นี่ชื่อบอสครับผม” อื้มก็เหมาะสมดีนะ รู้สึกห่เหี่ยวจัง
สาว “ออ กลุ่มแมงมุมขยุมใจไอ้กันต์มัน 5555”
กันต์ “ขยุมใจกูห่าไร นุ้น สาวนู้นกรีดสลบ 55555” ต้องหัวเราะกลบเกลื่อน
น้ำน่าน “แล้วพวกพี่มาทำอะไรกันครับ”
ทองม้วน “ออ พวกพี่มาดูหนังนะ จอมเวทย์พี่เพิ่งเข้า เนี้ยซื้อตั๋วเสร็จเเล้ว”
น้ำเอก “จริงดิพี่เรื่องเดียวกันเลย ของพวกพี่กี่โมงอะ”
สาว “เนี้ยจะเข้าแล้วเนี้ยครับ” แหมไอ้สาว คุยกับไอ้น้องทองเอกแต่ตามึงมันดันไปมองน้องคะนิ้งไอ้ห่า
กันต์ “เครๆ งั้นพวกเราเเยกย้ายไปดูหนังกัน” ต้องรีบไปครับ ใจหวิวๆแปลกๆ พอพวกเราเดินออกมาจากกลุ่มน้องๆสาวมันก็เริ่มถาม
สาว “มึงจะรีบไปไหนกันต์ เหม่อ เหม่อ มึงฟังกูปะกันต์” กูก็ฟังนะสาว แต่ตอนนี้กูไม่อยากตอบไง ห่านี่
พวกเราเข้ามาดูหนังโดยนั่งเรียงลำดับดังนี้ ทอช ทองม้วน สาว และผม ข้างๆผมเหลืออีก ประมาณแปดที่นั่ง อย่าไปสนใจ หนังมาแล้ว พวกเราไปดูหนังกัน พอหนังเริ่มฉาย ที่นั่งข้างๆก็มีคนเข้ามานั่งครับทุกคน แต่ผมจะสนใจไหม คือไม่ครับ กูจะดูหนัง เพื่อลบความคิดแย่ๆออกไป พอหนังเริ่มฉายผมก็จมอยู่กับหนังครับไม่ได้สนใจเสียงกรนนิดๆของไอ้สาว แต่ครับแต่ ไอ้คนที่เพิ่งมานั่งเนี้ย มันขยับไปขยับมา ชนแขนผมหลายครั้งละ กูทนไม่ไหวแล้ว มาช้ายังมากวนกูดูหนังอีก
กันต์ "เออ….ขอโทษนะครับ รบกวนนั่งนิ่งๆนิดนึงนะครับ พอดีว่าคุณโนผมหลายรอบแล้ว
น้ำน่าน “ขอโทษทีครับพี่ คะนิ้งเขามดกัดนะครับ เลยมาโดนผม" คือมึงก็ห่วงกันนักนะ ไอ้ห่า
กันต์ “เออไ ไม่เป้นไรมึงก็ขยับไปก็ได้นะที่นั่งเหลือตั้งสองที่ ไปแจ้งพนักงานน่าจะช่วยได้” คือกูเหวี่ยงไรก่อนนนนน
น้ำน่าน “เออไม่เป็นไรพี่ ผมจะนั่งนิ่งๆเลย ไม่รบกวนพี่อีกเด็ดขาด”
กันต์ “อือ ขอบคุณ” ผมก็เลิกสนใจมัน แต่ในใจนี่คือ แหม ห่วงกันจริงๆคะนิ้งเนี้ย กูอยากตบ ไอ้เห็บหมา พอหนังจบเรื่องพวกเราก็กำลังจะแยกย้ายกันกลับครับ
ทอช “เดี๋ยวกุไปส่งพวกมึง จะได้สะดวกๆ ว่าแต่ไม่หาไรกินก่อนกลับนะ นี่ก็สองทุ่มละนะ”
ทองม้วน “นะ นะ นะ ไปกัน ก๋วยเตี๋ยวสักชามนะ ก่อนนอนคือดีเด้อ”
กันต์ “เออ ไปก็ไป มึงนี่คือแดกทั้งวัน” พวกเรากำลังจะเดินออกจาหน้าโรงหนังเพื่อไปร้านก๋วยเตี๋ยว แต่ก็ไม่รู้วันนี้โลกเป็นอะไร เหวี่ยงพวกแม่งมาใกล้กูจังเลยยยยย
น้ำเอก “อ้าวพี่ๆ หนังเป็นไงบ้างครับ”
ทองม้วน “หนุกมาก กูนี่ดูแบบไม่ขาดช่วงเลย” เออมึงหนุกแต่กูหงุดหงิดไง แต่ทำไงได้เพื่อนเราคุยจะเดินหนีก็ดูไม่มีมารยาทอะนะ หางตากูเหลือบไปมอง ไอ้น้ำน่าน แหมลูบหัว แหมถือเป๋า มึงๆๆๆๆ
น้ำเอก “ใช่ปะๆๆ แล้วนี่พวกพี่ไปไหนกันต่อครับ”
ทองม้วน “กำลังจะไปกินก๋วยเตี๋ยวนะ เจ้าเด็ดร้านป้านกน้อย”
น้ำเอก “พวกมึงไปด้วยกันกับพวกพี่เขาปะ กูก็ชักหิวๆ” พูดจบน้ำเอกมันก็หันไปยิ้มมองน้ำน่านครับ แล้วน้ำน่านก็หันไปถามคะนิ้ง
น้ำน่าน “คะนิ้งว่าไง ไปไหม”
คะนิ้ง “ไปดิ น่านไม่อยากไปหรอ” ปากเล็กน่ารักสีชมพูขยับเล็กน้อย เป็นเชิงหรอกล้อ แหมกูหมั่นไส้ หงุดหงิดแต่ไม่รู้เป็นอะไร
น้ำน่านมันหันมามองผมแวบนึง แต่ผมตีหน้านิ่งไปละ กูไม่สบอารมไอ้ห่าเอ้ยยยยยย
น้ำน่าน “ไปดิ หิวพอดี เรากลัวเธอจะไม่ว่างนะเลยถามเห็นว่ามีนัดต่อ”
คะนิ้ง “แหม น่านก็ ไปกินก๋วยเตี๋ยวแปปเดียวจะกลัวอะไร คะนิ้งไปได้ เนอะบอสเนอะเอกเนอะ” แหมคะนิ้งเทอจะเนอะ น่าน เนอะเอก เนอะบอสอะไร หมั่นไส้
เมื่อตกลงกันลงตัวแล้ว พวกผมก็ขับรถนำน้องๆไปที่ร้านป้านกน้อย มาถึงร้านก็ไม่รอช้าสั่งกันไปเรียบร้อย แล้วก้มานั่งสุมหัวกันแปดคนโดยใช้โต๊ะต่อ
สาว"แล้วนี่ทุกคนเตรียมตัวจะไปเรียนวันจันทร์นี้พร้อมยัง"
บอส “ก็เตรียมแล้วนะพี่ แต่ไม่รู้เตรียมดียัง 5555”
ทองม้วน “อย่าไปเครียด เตรียมไม่ดีก็ลอกเพื่อน 555 พี่ทำบ่อยลอกไอ้ทอชมัน” จร๊ะมันก้ให้แต่มึงกับพวกกูนี่แหละลอก คนอื่นได้ลอกไหม ไม่มี เริ่มลวนละกูเนี้ย พาลไปหมด 5555
ทองม้วน “ว่าแต่มึงเป็นห่าไรกันต์ นิ่งมาแต่ก่อนเข้าโรงหนังละนะ”
กันต์ “เออ ไม่มีไร พอดีปวดหัวนิดหน่อย สงสัยแฮงค์เหล้า”
น้ำเอก “ออร้านน้องหวานอะหรอพี่ เมื่อวานพวกผมไป โห ตับหวานคือเด็ด ไอ้น่านสั่งไปสอง พวกผมนะเพิ่งจะเคยกินแสงโสม กับโซดาบางๆ พี่คือมันเข้ากันได้ดี พี่ว่าปะ”
กันต์ “อือ ดี”
สาว “พวกมึงนี่ชอบแดกแบบไอ้กันต์เลย ตับหวานเมื่อวานมันก็กินคนเดียวหมด เหล้าก็ต้องแสงโสมโซดาบางๆ จนมันพากูติดกินแสงโสมไปละเนี้ย”
บอส “พวกผมกินครั้งเเรกนะพี่ ไอ้น่านสั่ง มันเดินไปถามที่น้องหวาน แล้วก็มาสั่ง”
ทองม้วน “เมนูเด็ดนะ ใครลองต้องติดใจ”
น้ำเอก “เด็ดจริงพี่ วันหลังเรานัดตี้กันปะ” มึงนี่จ้อมากน้ำเอก แต่ก็นะดีกว่าเงียบ “ว่าแต่ผมขอเบอร์ติดต่อพี่ๆได้ไหมครับเดี๋ยวเผื่อจะนัดปาร์ตี้ หรือถามเรื่องเรียน”
สาว “มึงแน่ใจจะถามเรื่องเรียนเป็นสำคัญ ไม่ใช่จะชวนแดกเหล้านะ”
น้ำเอก “แหม พี่สาวสุดหล่อก็ว่าไป เอาไว้เรื่องเรียนเป็นสำคัญซิครับ แต่เหล้าเนี้ยก็มีบ้าง” “น่านมึงเอาโทรศัพท์มาดิ ของกูแบทจะหมดเดี๋ยวขอเฟสพี่ๆเขาไว้” พวกผมก้ให้เฟสน้องๆมันไปครับ น่านน้ำก็แอดเฟสทุกคนทันที แต่ผมยังไม่รับนะ แบทหมดตั้งเเต่เมื่อเช้า ออกมาตะลอนทั้งวันเลยไม่ได้ชาร์ตแบต เราก็นั่งคุยกันไป น่าน้ำก็มองผมจัง ไม่รู้มันจะมองทำไม ทั้งๆที่คะนิ้งก็ชวนมันคุย กับคะนิ้งเนี้ยมึงยิ้มจังนะไอ้น่าน ไอ้จี๊ดดดดดดด หลังจากที่อาหารมาเสริฟ พวกเราก็เเยกย้ายกันครับ ผมขอตัวกลับห้องอย่างไวว่อง อยากนอนโมโห พวกเราไปส่งไอ้สาวก่อน แล้วมาส่งผม แแล้วทอชก็ไปส่งไอ้ทองม้วน
พอถึงห้องสิ่งเเรกคืออออชาร์ตแบทดิพี่น้อง อาบน้ำ เตรียมตัวนอน
เช้าวันอาทิตย์ก้ไม่มีไรมากนอน และกิน และนอน พรุ่งนี้จับสายเว้ยพี่น้องงงงงงงง
อย่าลืมกดหัวใจ คอมเม้นด้วยนร้าว่าเป็นอย่างไรกันบ้าง
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ