มนต์รักวิศคอม
เขียนโดย GUEST1660028668
วันที่ 9 สิงหาคม พ.ศ. 2565 เวลา 14.15 น.
แก้ไขเมื่อ 9 สิงหาคม พ.ศ. 2565 14.17 น. โดย เจ้าของนิยาย
3) จับสายรหัส
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเฮลโหล วันนี้วันจันทร์ ตื่นเเล้วต้องไปอาบน้ำครับ เพื่อไปให้ทันคาบเช้าตอน 9 โมง คึๆ แต่นี่ เพิ่ง 7.30 ถ้าถามว่าจะไปไหน ก็ต้องไปกินข้าวร้านป้าและไปหาแม่เทาก่อนครับ อิอิ ไม่เจอกันสองวัน ไม่รู้มันโตขึ้นยังนร้าาา ลูกๆของแม่เทา ว่าแล้วก็ไปครับ ไปกินข้าวกัน
ตอนนี้มาถึงร้านข้าวแล้ว ก่อนถึงแวะซื้อไก่ย่างมาฝากครอบครัวเเม่เทาคนละไม้ อิอิ แต่วันนี้แปลกนะ มีนมาให้อาหารแม่เทาด้วย หลักฐานคือไม้ไก่ย่างที่วางอยู่
กันต์ “ป้าใครเอาไก่มาให้เเม่เทาหรอป้า”
ป้า “เอ้ป้าไม่ได้สังเกตุนะลูก”
กันต์ “เครป้าไม่เป็นไร งั้นวันนี้ผมเอาพริกเผาหมูกรอบไส้อ่อนเหมือนเดิม ขอเผ็ดๆ”
ป้า “เองนี่น่า กินเผ็ดมากจะปวดท้องเอา ไม่เป็นไรป้า ผมไม่ถือ”
ระหว่างนั่งรอข้าวก็ไถ่ๆเฟสบุ๊คครับ ไอ้สามคนนั้นวันนี้มาด้วยกันครับ แต่วันนี้มันออกสายมากซึ่งมันทักมาบอกผมแล้วครับ ก็เลยออกมากินข้าวก่อน ระหว่างที่เล่นเฟสบุ๊คก็มีข่าว บ้าง เศร้างบ้าง สุขบ้าง แล้วก็มเพจที่เอาภาพคนหน้าตาดีมาโพสลง เช่น สาขามาเเล้ววววว ผมให้คุณทายว่ารูปใคร จะเป็นใครไปได้ ก็ไอ้น่านน้ำไงคุณ เต็มไปหมด คุณว่าไหมช่วงนี้เหมือนมันวนเวียนเข้ามาในชีวิตผมจัง ผมก็ดิ้นจังเลยยยย ผมก็ดูไปเรื่อยจนมาเห็นว่าใครแอดเฟสมา ไอ้น่านน้ำนั่นเอง ไหนๆก็โผล่มาระส่องหน่อย ผมเข้าไปส่องเฟสน่านน้ำที่ใครๆชอบนักชอบหนา ชื่อเฟสก็คือแบบนะ นอนอ มึงไม่รู้จะตั้งอะไรแล้วมั้ง ภาพก็ไม่มี ที่สำคัญมีเพื่อนคือ น้องเอก น้องบอส น้องคะนิ้ง ไอ้สาว ไอ้ทอช และไอ้ทองม้วนอะ มันคงกลัวความส่วนตัวหายมั้งเนี้ย มันก็มีโพสบ้าง เช่นเพลงจากยูทรูป และอะไรไม่รู้อีกมากมาย ผมก็เลยไม่กดรับ เพราะใจมันหวิวๆ 555 ยังงัยก็ติดต่อผ่านไอ้พวกนั้น
ป้า “ อาหารได้แล้ว เผ็ดๆอย่างใจ” ก็กินซิครับ กินเสร็จก็ไปเข้าเรียนซึ่งไอ้สามคนยังไม่มา ไลน์ไปถามมันว่าอีกนิดเดียวถึง เครเพื่อน เปิดเทอมวันแรกมึงเล่นกูแล้ววววว นั่งไถ่โทรศัพท์ส่องนู้นนี่นั่นไปเรื่อย มันมากันเเล้วครับ
สาว “มาแต่เช้าไอ้ห่า”
กันต์ “กูหิวข้าวและก็เเวะไปดูแม่เทามา ห่า”
ทองม้วน “พอพวกมึง จารย์มาละ”
ระหว่างที่เรียนจารย์แกก็ไม่ได้สอนนะวันนี้ แจกเอกสารแจกคะแนนปล่อย กลางวันกินข้าวก็เห็นกลุ่มไอ้น้ำน่าน มันมาทานข้าวที่โรงอาหารด้วยครับ ผมก็มองจนทอชมันถามว่า ทำไมช่วงนี้มองน้องๆกลุ่มนี้บ่อยจัง ผมก็ได้แต่ตอบปัดๆไปว่ามันเด่นดี
ทอช “แล้วมึงรับแอดน้องๆกันยัง”
ทองม้วน “รับละ”
สาว “อืม”
กันต์ “รับแล้วบางส่วน”
ทอช “ทำไมต้องบางส่วน มึงแปลกๆนะสองสามวันมานี้”
กันต์ “เอ้ากูกดรับละน่า แดกๆไปห่า กูง่วงไปนอนรอจับสายเย็น”
สาว “ไปส่องสาวห้องสมุดปะ”
กันต์ “เอาดิ เย็นดี” พวกเราตกลงกันได้ก็รีบพากันไปห้องสมุด ไม่รอช้าพวกเรารีบเข้าไปจับจองโต๊ะในสุด สาวกับท้องม้วนมันเล่มเกมกัน ส่วนทอชมันนั่งอ่านหนังสือเท่ๆ ส่วนผมหรอ นอนซิครับตั้งใจมาแล้ว นอนไปนอนมาเอ้าหลับสนิทเฉย
สาว “ไอ้กันต์มันไปอดนอนมาจากไหนวะ”
ทอช “เห็นมันบ่นว่านอนไม่ค่อยหลับนะ มีเรื่องให้คิด”
ทองม้วน “มึงเดี๋ยวมานะไปเข้าห้องน้ำแปป”
ทอช “กูไปด้วย ปวดพอดี”
สาว “รีบไปรีบมากูก็ปวด”
ทองม้วน “งั้นเราไปพร้อมกันให้ไอ้กันต์เฝ้าของ พอดี” บรรยากาศช่างเงียบสงบ เหมาะแก่การอ่านหนังสือและนอน ทุกคนในห้องสมุดใช้ชีวิตแบบสโลวไล จนไอ้สามตัวเดินกลับมา ได้ทำลายสวรรค์น้อยๆของกันต์
สาว “กันต์ กันต์ ไอ้กันต์ มึงนี่ไม่เฝ้าของลองไปซื้อน้ำและผ้าเย็นมาหรอ” ด้วยความเสียงดังของสาว ผมจึงสะดุ้งตื่น ว่าแต่มันพูอะไรของมัน กันต์ไม่เข้าใจ 555 ผมเลยมองตามมือมันไป เออมีทั้งผ้าเย็น น้ำ เครื่องดื่มอีกเล็กน้อย ใครมีนช่างแอบเอาเข้ามาได้เนี้ย
กันต์ “มึงจะบ้าหอวะกูหลับสนิทขนาดนี้ ว่าแต่พวมึงทิ้งกูไปไหนมา”
ทอช “ไปเข้าห้องน้ำ”
ทองม้วน “แล้วเอาไงกินปะหรือทิ้ง”
สาว “มึงคิดว่ากินได้ปะทอช”
ทอช “ขวดปิดสนิท ทานได้แหละ” ไม่รอช้า ไอ้สาวและทองม้วนซัดเรียบ พวกเราก็นั่งคุยนั่งเล่น ขนผมรู้สึกว่ามีคนมองอีกแล้วววว
กันต์ “พวกมึงดูรอบๆดิ ใครมันมองกูวะ กูรู้สึกแบบนี้มาพักใหญ่ๆและนะ”
ทองม้วน “ ไม่มีอะไรหรอกมึง ปะเราไปจับสายรหัสกัน ได้เวลาเเล้ว”
เมื่อพวกเี่เดินมาถึงลานเคส เสียงดนตรีสนุกสนานก็บรรเลงเพื่อเป็นการสร้างบรรยาการ เราเข้าไปทักทายพี่ปี 3 เพื่อแสดงความเคารพต่อรุ่นพี่ เสียงพิธีกรดังขึ้น
พิธีกร “เอาละน้องๆเราก็มากันครบแล้ว เรามาเริ่มจับสายรหัสกันเลย เชิญน้องๆทยอยออกมาจับสายรหัสนะครับ เราจะมีชื่อพี่ในกระดาษให้ น้องไม่ต้องกลัวว่าพี่จะไม่พอน้อง พี่หนึ่งคนสามารถมีน้องสองสามคนได้เป็นการขยายสายหัส อิอิอิ”
น้องๆเริ่มเดินมาจับสายรหัสกัน แต่คุณว่าตอนนี้สายตาผมมองเห็นใครกำลังจับให้ทายกัน ถูกต้องครับ น้ำน่าน น้ำเอก และบอสกำลังจับสายรหัส ผมก็ได้แต่ภาวะนาในใจนะครับ อย่าเป็นกูเลย ไม่ไหว ใจม่ดีเมื่อเจอมันครัับ แล้วสิ่งที่ขอก็ไม่สมหวัง เสียงพิธีกรประกาศ
พิธีกร “ขอเชิญพี่กันต์ กันต์กวี มารับน้องน้ำน่าน น่านนที อัครโสภัส ไปด้วยคร้าาาาา” เสียงฮือฮาดังไปทั่ว คือสายกูก็อุส่าเป็นสายเฮฮาไม่มีใครสนใจแล้วนะ ได้ตัวเด่นมาอีก กูละเพลีย
น้ำน่าน “สวัสดีกันต์ ผมน้ำน่าน จำได้ป่าว”
กันต์ “อืมๆ จำได้ ที่เต้นแมงมุม กับเจอกันที่ดูหนัง รุ่นน้องทั้งคนจำได้”
น้ำเอก “พี่กันต์วัสดีพี่ ฝากดูเเลมันด้วยนะ ไอ้นี่ยิ่งนิ่งๆไม่สนโลก”
กันต์ “นำ้เอก น้ำน่านที่เองพูดกับที่พี่รู้จักคนเดียวกันปะเนี้ย ไอ้นี่นะไม่พูด นิ่ง ไม่น่าใช่อะ โนวๆๆๆ”
น้ำเอก “มันเป็นเเค่กับคนที่สนิทนะพี่แบบนี้” ผมพึมพำ มึงไม่ต้องมาสนิทกับกูงั้นอะ
น้ำเอก “พี่ว่าอะไรนะครับ”
กันต์ “ไม่มี ไม่มี เองหูเเว่ว แล้วนี่เย็นนี้ว่างปะน่านอะ จะได้พาไปเลี้ยงต้อนรับกับพวกไอ้สามตัวนั้นพร้อมๆกัน”
น้ำน่าน “อืม…..แล้วกันต์อยากให้ว่างปะ”
กันต์ “แสดงว่าน้องน้ำน่านไม่ว่าง ไม่เป็นไรเดี๋ยวพี่ไปกับพวกนั้น เราไปทำธุระเถอะ” คือมึงต้องการอารายยยยยย สายตาวิบวับจังไอ้ห่า คนแถวนี้ก็ยิ่งมองไปอีก
หลังจากนั้นพวกเราเอฟฟูเเละน้องสายรหัสแต่ระคนอันประกอบไปด้วย รถไอ้ทอชมี ทอช ทองม้วน น้องแต้ม น้องมาส รถไอ้น้ำน่านอันประกอบไปด้วย ไอ้น่าน สาว ผม น้องแพลว ผมจะให้น้องแพลวนั่งหน้ากับไอ้น้ำน่านมันครับ แต่น่านน้ำบอกว่าไม่เคยให้เพื่อนผู้หญิงนั่งหน้า เลยต้องเป็นไอ้สาว มันก็บอกอีกว่าไม่เคยมีสาวคนไหนนั่งแล้วไม่โดนฟัน เออเลยต้องตกมาที่กู พวกเราขับรถออกจากมหาลัยไปร้านน้องหวานครับ วันนี้อยากอะไรแซปๆ จริงๆราคาประหยัดไม่หมดเยอะเท่าอาหารญี่ปุ่นหรูหรา 5555 อย่าว่าพี่เลยนะน้อนๆ พี่จนนนนน
กันต์ “ไรน้องๆ สั่งเต็มที่ พี่ๆเลี้ยงเอง ถือเป็นการต้อนรับน้องใหม่”
แพลว “งั้นหนูเอา ไก่ย่าง น้ำตก ตำปูปลาร้าแซลมอลคะ”
แต้ม “ผมขอเป็นตำไทยไม่เผ็ด แหนมหมูทอด”
มาส “ผมเอาเหล้าได้ไหมพี่ อิอิ”
ทองม้วน “ไอ้มาสน้องรัก เด่วรอรอบหน้าที่เราไม่เเต่งชุดนักศึกษาเจอกันได้”
มาส “งั้นผมเอา ยำทะเล กับต้มแซปเนื้อ” หลังจากนนั้นทุกคนก็รอท่านน้ำน่านสั่งอาหาร ซึ่งมันก็นิ่งครับ นิ่งแบบนิ่งมากกกก
กันต์ “ไอ้น้ำน่านมึงจะแดกไร ไอ้น้ำน่านนนนนนแดกกกกกรายยยยยยยยย” มันก็ยิ้มๆนะครับ ทำท่าคิด
น้ำน่าน “งั้นผมเอาตับหวาน คอผมูย่าง เสียดายใส่ชุดนักศึกษา ไม่งั้นนะต้องแสงสักกรม”
สาว “ปะ ชอบเหมือนไอ้กันต์เลยวะ สมกับเป็นสายรหัสกันจริงๆ” น้ำน่านมันก็ยิ้มๆแล้วหันมามองหน้าผมนะครับ ซึ่งผมไม่รู้คิดไปเองหรือป่าว
ทองม้วน"แหมไอ้น้องน้ำน่าน ไม่ต้องมองมันด้วยความบูชาขนาดนั้น เดี๋ยวรู้จักมันนานจะพบความจังไร"
พวกเราก้นั่งคุยกันไปจนอาหารมาพวกเราก็ทานด้วยความเร็วเเสง เสียงดังโวยวาย จนลูกค้าคนอื่นมอง พอทานเสร็จ พวกเราจึงเริ่มคุยกัน
ทอช “มาครับเด็กๆเรามาแลกเฟสกันดีกว่า เผื่อน้องๆมีปัญหาอะไรจะได้ติดต่อกันได้” ผมก้รับเฟรนน้องๆทุกคน แต่มีคนหนึ่งที่มันทำท่าจะพูดแต่ไม่พูดนะ อ้างับ อ้างับ อยู่นั้นละ จนพวกเราแยกกันกลับบ้าน ทอชมันไปส่ง มาส แต้ม ทองม้วนและสาว เพราะมันทางเดียวกัน ส่วนผมนั้นต้องนั่งไปเป็นเพื่อนเพื่อส่งน้องแพลวกลบห้องก่อน พอถึงห้องน้องแพลวผมจึงขอตัวกลับเองเพราะอึดอัดครับนั่งกับมันสองคน ทำไมผมถึงอัดอัดนะที่ใกล้มันเยี้ย
น้ำน่าน “เดี๋ยวกันต์ เมื่อไหร่จะรับเพื่อนเฟสผมอะ”
กันต์ “เอ้าก็มึงไม่แอดมากูจะรับได้ไง”
น้ำน่าน “แต่ผมแอดกันต์ไปแล้วนะ” ผมทำท่านึก ถึงได้จำได้ว่าเราเคยเเอดเฟสกันแล้วตอนไปกินข้าวตอนที่หลังจากไปดูหนัง “ไม่เป็นไรกันต์ ผมแอดไปใหม่ละ”
กันต์ “เครๆๆ”
น้ำน่าน “เครก็เอาโทรศัพท์มากดรับเลย เดี๋ยวก็ไม่รับอีก” ผมเลยยกโทรศัพท์ขึ้นมาและกดรับ
กันต์ “รับแล้ว จอบอนะครัช”
น้ำน่าน “ไปเดี๋ยวผมไปส่งกลับห้อง”
กันต์ “เห้ยไม่เป็นไรเว้ย เดี๋ยวกูนั่งรถกลับ”
น้ำน่าน “จะกลับให้เปลืองทำไม ทางเดียวกัน เนี้ยคอลโดผมอยู่ตรงข้ามกับหอกันต์เลยเนี้ย”
กันต์ “มึงรู้ได้ไงว่าหอกูอยู่ไหน” น้ำน่านทำท่าตกใจนิดหน่อย แต่กันต์ก็ดูไม่ออกเพราะมันหน้านิ่งมาก
น้ำน่าน “ก็ผมเคยเห็นกันต์ เดินเข้าหอกันต์อะ”
กันต์ “ตาดีจังนะมึง เออ ไปก็ไปประหยัดดี”
ระหว่างทางพวกเราแทบไม่คุยกันเลย เพราะผมก็กำลังหาหัวข้อสนทนาเพื่อคุยจะได้ไม่เงียบ
กันต์ “ว่าเเต่เป็นคนที่ไหนมึงอะ”
น้ำน่าน “เป็นคนเหนืออยู่น่านครับ แล้วกันต์อะ” คุณว่ามันมีระไรแปลกปะ นึกไม่ออก ช่างมันเถอะ
กันต์ “กูเป็นคน สุพรรณนะ ”
น้ำน่าน “ถึงว่าทำไมเหน่อ”
กันตื “เอ้ามึงนี่ เขาเรียกเหน่อเสน่ห์ รู้จักปะ”
น้ำน่าน “อืม….มีเสน่ห์” มันพึมพำนะ แต่ผมพังไม่รู้เรื่อง แล้วเราก็เงียบกันไปอีกครั้ง
หลังจากนั้นเราก็เดินทางถึงห้องผมครับ ผมรีบลงจากรถด้วยอารมแปลกๆ อึดอัด ใจหวิวๆแปลกๆ หลังจากกลับมาก็อาบน้ำเพื่อเอาความรู้สึกพวกนั้นออกไป หลังจากคิดไม่ตกสักทีเลยตัดสินใจทักไปหาทอชมัน เพราะน่าจะเป็นทางออกที่ดีที่สุด
กันต์ ‘ทอช ช่วงนี้ใจกูหวิวแปลกๆวะ’
ทอช ‘มึงป่วยป่าว หรือถูกใจใคร นั้นเเน่มึงๆๆๆ ว่าแต่เป็นแบบนี้กับใครวะ’
กันต์ ‘กับไอ้น้ำน่านวะ เป็นมาตั้งเเต่ที่รับน้องอะมึง มึงว่ากูเป็นไรวะ’
ทอช ‘น่าจะชอบมัน แบบรักแรกพบ ว่าแต่จะบอกไอ้สองตัวปะ’
กันต์ 'มึงว่าไง'
ทอช ‘บอกเลย ยังไงจะได้ช่วยกันคิดว่าเอาไงต่อ’ พวกเราย้ายเข้าไปคุยกัยในกลุ่มเอฟฟู
กันต์ ‘มึงกูว่ามีคนที่ชอบวะทุกคน’
สาว ‘ใคร’
ทองม้วน ‘พูดออกมา สาวที่ไหน’
กันต์ ‘พวกมึงอย่าตกใจนะ มึงจำวันที่กูเป็นลมได้ไหม กูว่าที่กูใจสั่นมันเกิดจากไอ้น้ำน่านวะ มันแบบชอตเลย หลังจากนั้นเวลาเจอมันที่ไหนคือมองเห็นไวมาก กูเลยสรุปว่าชอบ’
ทองม้วน ‘เอาไงต่อทุกท่าน’
สาว ‘เราต้องดูไปก่อนว่าน้องมันแบบไหน’
ทอช ‘กูว่ามีลุ้น ไอ้น้องมันแปลกๆ กูบอกไม่ถูก’
กันต์ ‘มันก็หม้อตามนิสัยคนเคยฟันดะ 5555’
สาว ‘ทำเป็นขำ ใจไม่ดีแหละกูว่า’
กันต์ ‘เอออออออออออออออออออออออ’
หลังจากนั้นพวกเราก็คุยกันไปอีกมากมายครับ จนสรุปสรุปได้ว่าให้ช่วยกันสังเกตุไปก่อนว่าไอ้จี๊ดมันชอบผู้ชายป่าว พอสรุปได้ก็ตี1 พรุ่งนี้เรียน 9 โมงครับ บอกลากันแล้วไปนอนนนนนนน
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ