ยัยดอกไม้ของนายตะวัน sunflower (เดอะซีรีย์ Flower of love)

~ วันแรก ~
            “ไอ้ทานในที่สุดเราก็จะได้ทำตามฝันแล้วนะเว้ย” เสียงนทีฟังดูตื่นเต้นที่สามารถเข้ามาทำงานที่นี้ได้
 
- หลายวันก่อนหน้านี้ –
               กริ้ง....“ว่าไงนที” ปลายสายคือนที เพื่อนสนิทที่ไปร่วมสัมภาษณ์งานที่ บริษัทของนายอาทิตย์กับฉันเมื่อหลายวันก่อน “ฉันได้ทำงานที่เดียวกับแกแล้วนะเว้ย เขาเพิ่งโทรมาหาฉัน พอวางสายฉันก็โทรหาแกเลยนะเนี่ย”ขณะที่ปลายสายมีแต่น้ำเสียงแห่งความดีใจ ในส่วนของฉันกลับมานั่งคิดว่าจะทำยังไงต่อไปดี แต่ก็ยังดีที่นทีได้ทำงานที่เดียวกัน เผื่อจะช่วยให้ฉันผ่านวิกฤตครั้งนี้ไปได้บ้าง “นที ฉันมีเรื่องจะปรึกษาแกวะ” ฉันพูดออกไปด้วยน้ำเสียงกังวล และเริ่มเล่าเรื่องทั้งหมดให้นทีฟัง “มันต้องขนาดนี้เลยหรอ ฉันมองคุณอาทิตย์ผิดไปหรอวะ แล้วแกมีแผนอะไรหรือยังวะไอ้ทาน” “ฉันก็มีโปรเจคที่ร่างไว้แล้ว แต่ต้องขอแรงแกอีกคนนะ” ฉันบอกนทีไปอย่างมีความหวัง นทีเรียนมาสายนี้โดยตรง เรารู้จักกันเพราะเราเป็นเพื่อนบ้านกัน เพราะฉะนั้นฉันกับนทีก็เป็นเหมือนพี่น้องกัน
 

บริษัทเกมส์

               “เด็กใหม่มาทางนี้คะ พี่ๆจะพาไปแนะนำตัวกับแผนกต่างๆ” ฉันกับนทีเดินเข้าไปยังบุคคลที่เรียกพวกเรา เมื่อผ่านแผนกต่างๆฝ่ายบุคคลก็ได้ทำการบอกให้เด็กใหม่ทุกคนได้ผลัดกันแนะนำตัวและประจำอยู่ที่แผนกนั้นๆ  จนถึงแผนกออกแบบเกมส์ “นทีกับทานตะวัน ได้อยู่แผนกออกแบบเกมส์นะคะ” ฝ่ายบุคคลได้เรียกชื่อของพวกเรา ซึ่งแผนกการออกแบบเกมส์นั้นได้อยู่ตรงข้ามกับห้องของประธานบริษัท ภายในห้องเป็นห้องกระจกใส มองแล้วดูโล่งสะอาดและบรรยากาศดี ยกเว้นแต่ต้องทนเห็นหน้านายอาทิตย์ทุกวัน เพราะโต๊ะประจำที่ฉันได้นั่งนั้นหันตรงไปที่ห้องของนายอาทิตย์ “นี่พี่คริส หัวหน้าแผนกนะ” ฝ่ายบุคคลแนะนำหัวหน้าแผนกให้เราได้รู้จัก “สวัสดีคะ/ครับ พี่คริส” ฉันและนทียกมือไหว้และกล่าวคำทักทาย พี่คริสยกมือรับและพูดว่า “สวัสดีน้องๆ ทานตะวัน กับนทีนะ นี่คือแผนกของเรา จากวันนี้ไปมีอะไรปรึกษาพี่ได้ตลอดนะ แผนกของเราถึงจะเป็นแผนกออกแบบเกมส์แต่เราก็ไม่กดดันเด็กใหม่มากนักหรอกนะ ช่วงนี้ก็ช่วยๆงานพวกพี่ไปก่อนละกัน” พี่คริสดูเป็นคนใจดี และดูจะเข้าอกเข้าใจเด็กใหม่อย่างพวกเรา “ทานตะวัน แกไม่ลองเอาโปรเจคให้พี่คริสดูวะ” นทีเดินเข้ามาหาฉันที่นั่งอยู่ที่โต๊ะ “แกรู้ได้ไงว่าฉันเตรียมมา” ฉันถามด้วยใบหน้าสงสัย “ฉันรู้นะ ว่าแกก็อยากให้เรื่องนี้จบเร็วๆ เพื่อที่แกจะได้ทำงานที่นี่ได้อย่างสบายใจ” นทีผู้ชายที่จะรู้จักนิสัยของฉันที่สุด “โอเค” ฉันตอบกลับ
               ก๊อกๆๆเสียงเคาะประตูดังขึ้น “พี่คริส ทานตะวันเองคะ” ฉันบอกคนที่นั่งอยู่ในห้องขณะที่เคาะประตูก่อนเข้าไป “อ้าวทานตะวัน มีอะไรหรอ ” พี่คริสถามฉันกลับมา “พอดีทานคิดว่า พี่น่าจะรู้เรื่องที่ทานได้เข้ามาที่นี้แล้วใช่ไหมคะ” พี่คริสหัวเราะออกมาและพูดว่า “อืม พี่พอจะรู้เรื่องมาอยู่บ้าง กล้าเหมือนกันนะเรา ถึงคุณอาทิตย์เขาจะดูใจร้าย แต่จริงๆเขาไม่มีอะไรหรอกนะ อย่าคิดมาก” พี่คริสตอบกลับมาพร้อมใบหน้ายิ้มแย้ม “ถึงยังไงทานก็ได้พูดออกไปแล้ว ทานจะทำให้ได้คะ” ฉันตอบด้วยใบหน้าที่มีความมั่นใจ ฉันเริ่มอธิบายโปรเจคเกมส์ที่ฉันอยากทำ “ทานตะวัน พี่ว่าเป็นความคิดที่ดีเลยนะ เก่งเหมือนกันนะเรา เดี๋ยวพี่จะลองเอาไปเสนอ คุณอาทิตย์ดูนะ โอเคไหม” ฉันยิ้มรับอย่างโล่งใจ เมื่อมีคนเริ่มเห็นด้วยกับความคิดของฉัน
 

ห้องท่านประธาน

               “คุณอาทิตย์ว่าไงครับ ผมว่าโปรเจคที่ทานตะวันนำมาเสนอดีนะครับ ความคิดแปลกใหม่ น่าจะเป็นจุดขายได้” พี่คริสกล่าวพร้อมกันเอาเอกสารของฉันให้นายอาทิตย์ดู “ก็โอเค ไม่คิดว่าจะมีความกระตือรือร้นตั้งแต่วันแรกนะ ยัยดอกไม้” อาทิตย์ทำหน้ายิ้มหลังจากได้เปิดอ่านเอกสาร “ยังไงก็คอยดูไว้ด้วยละ ฉันจะรอดูว่าจะไปได้สักกี่น้ำ” อาทิตย์กล่าวกับคริส ก่อนที่จะยื่นเอกสารเพื่อให้คริสได้ไปทำงานต่อ “ทานตะวัน คุณอาทิตย์โอเคนะ” พี่คริสเดินมาที่โต๊ะแล้วได้บอกกับฉัน ฉันดีใจ กระโดดขึ้นมาจากโต๊ะ ยิ้มหน้าระรื่น ก่อนที่จะหันไปเจอนายอาทิตย์ยืนกอดอกทำหน้ายักษ์ใส่ เชอะทีนี้จะว่าฉันไม่ใส่ใจการทำงานได้ไหม ฉันคิดในใจ
               ถึงเวลาใกล้เลิกงาน ฉันเดินออกมาจากห้องน้ำ “เป็นไงยัยดอกไม้ ทำงานที่นี่สนุกไหมละ” ฉันหันไปมอง อ๋อ นึกว่าใครเจ้านายบ้าอำนาจนี่เอง “สวัสดีคะคุณอาทิตย์ แต่ช่วยเรียกฉันใหม่ด้วยนะคะ ฉันทานตะวันคะ” ฉันยกมือไหว้พร้อมกับเน้นชื่อของตัวเองเพื่อให้เขาจำได้สักที “อย่าลืมเรื่องที่เราพนันกันไว้ละสาวน้อย” เขาเดินเข้ามาพร้อมกับโน้มตัวลงมากระซิบที่ข้างหูของฉัน ระยะใกล้ชิดจนได้กลิ่นหอมของน้ำหอมเขา ฉันผลักเขาออก ก่อนจะตอบไป “โปรเจคก็ผ่านแล้ว คุณรอติดตามผลงานของฉันได้เลย จะไม่ทำให้ผิดหวังเลยคะ แต่อย่าลืมนะค่ะ ถ้าฉันทำสำเร็จคุณต้องขอโทษฉันต่อหน้าทุกคน” ฉันพูดออกไป พร้อมกับยกมือไหว้ ก่อนที่จะเดินออกมาเพื่อเตรียมตัวกลับบ้าน
               “ไอ้ทาน แกไปเข้าห้องน้ำนานจังวะ” นทีถามฉันขณะที่เรากำลังเตรียมตัวกลับบ้าน “วันนี้แกกลับไปก่อนเลยนะ พอดีฉันมีนัดนะ” นทีกล่าวกับฉัน “อะไรวะ มาทำงานวันแรกก็ทิ้งฉันกลับบ้านคนเดียวสะแล้ว” ฉันตอบกลับ “เออน่า วันหลังฉันสัญญาว่าจะกลับบ้านพร้อมแก พร้อมกับช่วยงานแกอย่างเต็มที่” นทีตอบกลับด้วยการทำใบหน้าออดอ้อน “เออ โอเคแล้วเจอกัน” ฉันตอบกลับพร้อมกับเดินออกมาเพื่อที่จะไปรอแท็กซี่หน้าบริษัท
 
               ปี๊บ...เสียงบีบแตรดังขึ้น ฉันตกใจนิดหน่อยและคิดว่าไอ้บ้าที่ไหนนะ มาบีบแตรใส่คนอื่นแบบนี้ ทันทีที่กระจกรถเปิดออกก็ปรากฏใบหน้า ดวงตาสีฟ้า นายอาทิตย์นี่นายจะหาเรื่องฉันทุกครั้งที่เจอเลยหรือไง “นี่ ยัยดอกไม้ จะกลับบ้านหรอ ขึ้นรถสิ” เขาเอยขึ้นมา พร้อมกับส่งสายตามาที่ฉัน “ไม่เป็นไรคะ ฉันกลับเองได้” ฉันพูดออกไปพร้อมกับสีหน้านิ่งเฉย “ถ้าเธอไม่กลับพร้อมฉัน ฉันจะยกเลิกโปรเจคของเธอ” “อะไรของคุณเนี่ย” ผู้ชายอะไรบ้าอำนาจ เอาแต่ใจสิ้นดี “ว่าไง เธอจะขึ้นมาไหม” เขาถามพร้อมกับใบหน้าที่ยิ้มมุมปาก ชวนหมั่นไส้สุดๆ ฉันเดินไปเพื่อขึ้นรถของเขา “นี่คุณจะทำอะไร” ฉันพูดในขณะที่เขาโน้มตัวเข้ามาใกล้ฉัน “คาดเข็มขัดไง เธอคิดอะไรอยู่” เขาพูดขณะที่ใบหน้าของเขาอยู่ใกล้ฉันจนสายตาของเราประสานกัน นัยน์ตาสีฟ้า ชวนให้หลงใหล กลิ่นน้ำหอม บรรยากาศ มันดูเป็นใจไปหมด ยกเว้นแต่หมอนี้คือนายอาทิตย์ คนที่ฉันเกียจอยู่ “ฉันคาดเองได้คะ ขอบคุณ” ฉันพูดพร้อมกับผลักให้เขาออกไป แล้วดึงเข็มขัด มาคาด ขณะขับรถออกไป ภายในรถมีแต่ความเงียบจนฉันเผลอหลับไปเพราะช่วงก่อนทำงาน ฉันมัวแต่ยุ่งกับการเตรียมโปรเจค “ยัยดอกไม้ เธอคิดว่าฉันเป็นแท็กซี่หรือไง หลับจนหัวกระแทกกระจกหลายรอบแล้ว” อาทิตย์พูดเบาๆพร้อมกับหัวเราะออกมา ในขณะเดียวกันเขาก็ใช้มืออีกข้าง มาพยุงหัวของทานตะวันไว้เพื่อไม่ให้หัวไปกระแทกกับกระจกข้างรถ “นี่ยัยดอกไม้ ถึงบ้านเธอแล้ว” ฉันลืมตาตื่นมาอย่างตกใจ
               “ขอบคุณนะคะ” ฉันกล่าวคำของคุณพร้อมกับลงจากรถ “เดี๋ยวก่อน พักผ่อนบ้างละอย่างมานั่งหลับน้ำลายยืดบนรถฉันอีก” เขาพูดพร้อมกับสีหน้าและแววตาที่ดูอบอุ่น นายอาทิตย์ทำไมอยู่ๆก็ทำตัวแปลกๆจนน่าขนลุกฉันคิดอยู่ภายในใจ และยิ้มตอบเขา ก่อนที่เขาจะขับรถออกไป “แฟนมาส่งหรอ” เสียงของลิลลี่ทำให้ฉันหันกลับไป “จะบ้าหรือไง นั้นนายอาทิตย์ประธานบ้าอำนาจที่ฉันเล่าให้ฟังไง” “แน่ใจนะ ว่าไม่มีอะไร” ลิลลี่ทำสีหน้าหยอกล้อฉัน “แกจะบ้าหรือไง ผู้ชายแบบนั้นใครจะไปชอบลง” ฉันตอบด้วยสีหน้าโมโห แต่แก้มกลับแดงจนลิลลี่สังเกตได้ “ให้มันแน่นะเจ้” ลิลลี่พูดพร้อมกับเดินเข้าบ้านไป นายอาทิตย์นายนี่เป็นคนยังไงกันแน่นะ วันก่อนโมโหจะเป็นจะตาย วันนี้กลับทำมาเป็นห่วงใยฉัน จริงๆนายเป็นคนยังไงกันแน่
_ลิลลี่_
                    สวัสดีคะ ฉันลิลลี่ น้องสาวคนที่สองของบ้าน ทานตะวันยัยพี่สาวตัวแสบเธอมีทั้งความมั่นใจ และความทะเยอทะยาน รักในความยุติธรรม พี่สาวของฉันไม่ค่อยมีเพื่อนหรอกคะ เพราะทั้งวันเอาแต่คลุกอยู่หน้าคอมพิวเตอร์ เธอเรียนสายบัญชีมา แต่ทว่าเพิ่งจะรู้ตัวว่าตัวเองชอบอะไรก็เกือบจะจบมหาลัยแล้ว เพราะฉะนั้นเธอจึงเริ่มศึกษาและลงเรียนเสริมเกี่ยวกับการสร้างเกมส์ จนฉันคิดว่าพี่นทีพี่ชายข้างบ้านกับทานตะวันเป็นแฟนกันสะอีก ตัวนี่ติดกันยิ่งกว่าตังเม แต่วันนี้ฉันเพิ่งจะเห็นพี่ลงมาจากรถคันหรู และผู้ชายที่อยู่ในรถคันนั้นก็หล่อโดนใจสะด้วย ตอนแรกพี่ก็บอกปฏิเสธด้วยสีหน้าตื่นตระหนก แต่สำหรับฉัน ฉันคิดว่าต้องมีอะไรแน่นอน เกียจกันแต่มาส่งกันเนี่ยนะ ทานตะวันเธอเจอปัญหาแล้วละ