ผลัดกันเล่า

เรื่องที่จะเล่าต่อไปนี้ ขอแทนผู้เล่าว่า นุ่น

ย้อนกลับไปในสมัยที่นุ่นได้ทำงานเป็นเลขาอยู่นั้น หน้าที่ของนุ่นคือต้องติดตามและสรุปรายละเอียดงานต่างๆ ให้กับหัวหน้า และด้วยความที่ต้องติดตามไปในสถานที่ต่างๆ นุ่มมักจะได้พบเจอเรื่องราวแปลกๆ อยู่บ่อยครั้ง

ซึ่งในครั้งนี้เองก็เหมือนกัน นุ่นติดตามหัวหน้าไปดูงานอย่างทุกที เพียงแต่ครั้งนี้ ด้วยความที่ลูกค้าเป็นเจ้าของโรงแรม ลูกค้าจึงจัดการจองห้องพักของให้ทั้งนุ่นและหัวหน้าคนละหนึ่งห้อง

เพราะมักเจอเรื่องแปลกๆ อยู่บ่อยครั้ง นุ่มจึงมีกฎในการเลือกพักโรงแรม นั่นคือหากแวบแรกที่ได้เห็นโรงแรมใดแล้วรู้สึกไม่ดีก็จะไม่เลือก เพราะโรงแรมส่วนใหญ่ที่นุ่มมองแค่ภายนอกโรงแรมแล้วรู้สึกไม่ชอบ หรือรู้สึกแปลกๆ มักจะมีเหตุการณ์น่าขนลุกรออยู่ทั้งนั้น

ซึ่งหัวหน้านุ่นเองก็ให้ความร่วมมือในเรื่องนี้มาตลอด จนกระทั่ง....

ครั้งนี้...

โรงแรมที่เป็นหนึ่งในธุรกิจของลูกค้านั้น ภายนอกโรงแรมดูสวยมีเอกลักษณ์ แต่เพราะความมีเอกลักษณ์นี่เอง ที่ทำให้นุ่นสัมผัสถึงอะไรแปลกๆ ได้

ทางเข้าโรงแรมด้านหน้าเป็นโถงไม้สักกว้างขว้าง เกาะสลักลายไม้อย่างวิจิตรสวยงาม ให้บรรยากาศแบบไทยเดิม กลิ่นหอมของดอกไม้ในตอนเช้าก็ลอยเบาๆ ในอากาศที่โถง เป็นกลิ่นจากธรรมชาติที่ชวนให้รู้สึกสดชื่น บ่อน้ำพุข้างทางเดินมีเสียงน้ำไหลออกมาตลอด ฟังแล้วชวนให้ผ่อนคลาย แต่นุ่นกลับรู้สึกว่ามันฟังดูวังเวงอย่างไรก็ไม่รู้

ความรู้สึกแรกที่นุ่นมีต่อโรงแรมของลูกค้านั้นคือ สวย แต่ ขนลุก

และแม้ว่าจะตกแต่งสวยขนาดไหนแต่ก็ดูออกว่านี่คือโรงแรมเก่าที่เพิ่งมีการรีโนเวทมาได้ไม่นาน

เพราะเป็นลูกค้ารายใหญ่ของบริษัท หากปฏิเสธการจองห้องพักของลูกค้าไป หัวหน้าเกรงว่าจะเป็นการเสียมารยาทและจะเสียน้ำใจกันได้ หัวหน้าจึงบอกให้นุ่นนั้นทำใจ เพราะอย่างไรก็นอนที่นี่แค่คืนเดียวเท่านั้น

ตัวนุ่นเองก็รู้ดี ว่าคงจะเลี่ยงเรื่องแบบนี้ไปตลอดไม่ได้ ก็ทำได้เพียงทำใจยอมรับและมองข้ามความรู้สึกแปลกๆ ของตัวเองแล้วหันมาดื่มด่ำกับบรรยากาศที่เรียบหรูนี้แทน

ห้องของนุ่นและหัวหน้าต่างก็เป็นห้องสวีท ภายในห้องจัดแต่งอย่างสวยงามและสะอาดเรียบร้อยเสียจนนุ่นลืมความรู้สึกขนลุกที่เห็นด้านนอกโรงแรมครั้งแรกไปหมด

ยิ่งเมื่อได้เห็นว่าภายในห้องน้ำมีอ่างอาบน้ำขนาดใหญ่อยู่ด้วยแล้ว ความรู้สึกระแวงก็จางหายไปในทันที เพราะตัวนุ่นนั้นเป็นคนที่ชอบแช่น้ำเอามากๆ และเป็นเรื่องที่ยากมากๆ เวลาติดตามหัวหน้ามาคุยงานกับลูกค้าแล้วจะได้พักในห้องพักที่มีอ่างอาบน้ำในตัวเช่นนี้

ถึงตอนนี้ นุ่นรู้สึกตื่นเต้นกับห้องพักจนลืมความกลัวไปหมดแล้วจริงๆ

เวลากว่าสี่ทุ่ม นุ่มและหัวหน้าถึงคุยงานกับลูกค้าเสร็จ ทั้งคู่ตัดสินใจแยกย้ายกันไปพักผ่อนที่ห้องใครห้องมันเลยทันทีโดยไม่ต้องมานั่งสรุปงานกันอีกครั้งเพราะความเหนื่อย

ตัวนุ่นที่ตั้งใจแต่แรกแล้วว่าวันนี้จะแช่น้ำก็เร่งรีบกลับห้องของตัวเองไป ด้วยเพราะดึกมากแล้ว นุ่นจึงกะว่าแช่น้ำสักสองชั่วโมงก็จะรีบเข้านอนแล้ว

ในระหว่างนั้นก็ไม่มีสิ่งผิดปกติใดๆ เลยจนนุ่นเริ่มคิดแล้วว่า บางทีตนเองอาจจะคิดมากและมีอคติมากเกินไปกับโรงแรม เพราะไม่ใช่ทุกทีที่เป็นโรงแรมเก่าแล้วจะต้องมีเรื่องแปลกๆ เกินขึ้นตลอด

เพียงแต่...

คิดเช่นนี้ได้ไม่นาน เรื่องแปลกๆ ที่นุ่นหลงลืมไปนั้นก็เกิดขึ้น!

จังหวะที่นุ่นลงไปในอ่างน้ำเพื่อเตรียมจะนอนแช่นั้น วินาทีที่นุ่นเอื้อมมือไปดึงม่านอาบน้ำมาปิด นุ่นเหลือบไปเห็นเท้าเปล่าของคนยืนอยู่ที่ข้างขอบอ่างหนึ่งคู่!!!!

ด้วยความตกใจ นุ่นจึงรีบดึงม่านอาบน้ำคืนไปที่เดิมกับจุดที่เห็นเพื่อเช็คอีกทีว่ามีใครยืนอยู่ตรงนั้นจริงๆ หรือไม่ แต่ก็มีแต่เพียงความว่างเปล่าเท่านั้น

ในระหว่างที่ยังไม่ทันหายตกใจดี เสียงน้ำในอ่างที่นุ่นเปิดรอทิ้งไว้มีเกิดเสียงดัง จ๋อม

พร้อมๆ กับแรงกระเพื่อมของน้ำในอ่าง นุ่นมองตามอย่างรู้สึกกลัวๆ และเห็นว่าจุดที่น้ำเริ่มกระเพื่อมและจุดที่ได้ยินเสียงน้ำดังเมื่อครู่นี้ คือจุดเดียวกันกับที่ตนเห็นเท้าเปล่า...!!!

ถึงตอนนี้ตัวของนุ่นเองก็เริ่มรู้ตัวแล้วว่า ทุกอย่างมันเริ่มไม่ปกติแล้ว ม่านอาบน้ำที่ในตอนแรกที่ตั้งใจว่าจะปิดไว้ นุ่นก็ปล่อยไว้ที่เดิม ไม่ได้คิดจะดึงมาปิดอีก มือก็เอื้อมหยิบโทรศัพท์ออกมาเพื่อเปิดหาหนังสักเรื่องดูระหว่างที่แช่น้ำต่อ

ตลอดช่วงเช้าที่นุ่นเตรียมใจยอมรับมานั้น ทำให้นุ่นไม่สนใจกับเรื่องแปลกๆ ที่เกิดขึ้นเลยแม้แต่น้อย เจตนาเพียงหนึ่งเดียวของนุ่นในตอนนี้ มีเพียงแค่การแช่น้ำไปดูหนังไปเท่านั้น เพราะนุ่นห่างหายจากการแช่น้ำไปนานมาก เธอจึงขอซึมซับความรู้สึกผ่อนคลายนี้เอาไว้ก่อน เรื่องอื่นๆ ค่อยว่ากันทีหลัง

ไม่ว่าน้ำในอ่างจะกระเพื่อมจากอีกฝั่ง หรือจะมีเสียงอะไรเกิดขึ้นอีกก็ตาม

ในตอนนี้นุ่นขอเพียง….ดูหนังให้จบสักเรื่องก่อน!

และที่นุ่นยังคงนิ่งเฉยได้ขนาดนี้ เป็นเพราะในระหว่างที่ตามหัวหน้าไปคุยงานกับลูกค้าบ่อยๆ เรื่องแปลกๆ ที่พบเจอก็มักจะบ่อยตามไปด้วย ซึ่งจากประสบการณ์ของตัวนุ่นเอง พบว่าการตีเนียนทำเป็นไม่เห็นสิ่งใด ไม่รู้เรื่องใดคือวิธีที่ดีที่สุดแล้ว

ซึ่งวิธีนี้ก็เหมือนว่าจะได้ผล

เพราะไม่มีเหตุการณ์ใดๆ เกิดขึ้นอีกเลยจนนุ่นดูหนังจบและตัดสินใจจะลุกจากอ่าง

จุกปิดน้ำถูกดึงออกเพื่อระบายน้ำในอ่างทิ้ง พร้อมกับร่างของนุ่นที่ก้าวออกจากอ่างเพื่อจัดการสวมใส่เสื้อผ้าและเตรียมตัวนอน

ทุกอย่างเหมือนว่าจะกลับเป็นปกติหมดแล้ว...

นั้นคือสิ่งที่นุ่นคิด จนตอนที่นุ่นเดินออกมาจากห้องน้ำแล้วเตรียมจะปิดไฟ นุ่นถึงได้สังเกตเห็นอะไรบ้างอย่าง...

แสงสะท้อนจากหลอดไฟในห้องน้ำกระทบกับกระเบื้องปูพื้นห้องน้ำ มันสว่างพอที่จะสะท้อนให้เห็นรอยน้ำเป็นรูปเท้าคน ซึ่งนอกจากรอยเท้าของนุ่นแล้ว ยังมีอีกรอยนึงเดินตามรอยของนุ่นมา!!!

รอยเท้าคู่นี้มีขนาดที่ใหญ่กว่าเท้าของนุ่นมาก และรอยนั้นก็มีจุดเริ่มต้นจุดเดียวกับที่นุ่นเห็นเท้าเปล่าคู่ปริศนา!!!

ซึ่งสิ่งที่ทำให้นุ่นรู้สึกขนลุกที่สุดจนไม่กล้านอนเพียงลำพังในห้องนี้ก็คือ

จุดสิ้นสุดของรอยเท้านั้น มันหยุดที่หน้าประตูตรงจุดที่นุ่นกำลังจะปิดไฟอยู่นั้นเอง....

- จ บ -

รีดๆ ที่น่ารักทั้งหลายอ่านจบแล้วคิดว่าเรื่องนี้ให้สักกี่กะโหลกดีคะ *-*